แอบมีเธออยู่ในใจ TK
8.1
14)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ “ ว้าว เปิดตัวแล้ว” เขื่อนเอ่ยแซวเพื่อนหนุ่มเมื่อขึ้นมานั่งบนรถตู้
“ เงียบไปเลยพี่เขื่อน” แก้วที่นั่งอยู่ข้างพี่ชายเอ่ยบอก
“ หิวไหม ” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว
“ นิดหน่อยค่ะ” ฉันบอก โทโมะหยิบขนมที่แฟนคลับซื้อมาส่งให้หญิงสาว
“ ทานลองท้องไปก่อน ”
“ ขอบคุณค่ะ” ฉันรับขนมกับน้ำมาทาน
“ พี่เขื่อน พี่เคนตะอย่าแย่งสิ” ฉันร้องเมื่อสองหนุ่มที่นั่งอยู่ด้านหลังเอื้อมมาหยิบคุกกี้ในมือฉันไปกิน
“ ก็พี่หิวอ่ะ” เขื่อนบอกแล้วมองหน้าเพื่อนหนุ่ม
“ พี่กินบ้างสิ” ป๊อบปี้กับจงเบหันมาแย่งขนมฉันไปกิน
“ เอาไปเลย แก้วกินอันอื่นก็ได้” ฉันบอกอย่างงอนๆ พวกหนุ่มทำหน้าตกใจ
“ พวกพี่ขอโทษ กะจะแหย่เล่นเฉยๆ” เคนตะเอ่ยบอกหญิงสาว
“ อ่าอ่าอ่าอ่า” แก้วหัวเราะออกมา ทำให้ทุกคนรู้ว่าโดนหลอกเข้าแล้ว
“ แกล้งพวกพี่เหรอ” ป๊อบปี้บอกแล้วยี้หัวน้องสาว ตามด้วยทุกคน โทโมะมองก่อนจะยิ้มออกมากับความซนของหญิงสาว
ช่วงนี้แก้วมีสอบและโทโมะก็ต้องสอบและทำงานด้วย เวลาเจอกันก็ไม่ค่อยจะมีเท่าไร วันนี้เป็นวันซ้อมโทโมะซ้อมอย่างคนไม่มีกระจิตกระใจเท่าไร จนครูต้องสั่งให้พัก
“ พอ พอ พักก่อน” ครูสอนเต้นเอ่ยบอก
“ ครับครู” ห้าหนุ่มเดินมานั่งเพื่อพักผ่อน
“ เป็นอะไรว่ะไอ้โมะ วันนี้ทำได้ไม่ดีเลย” จงเบเอ่ยถาม
“ จะมีอะไร ก็ไม่เจอหน้าน้องแก้วอ่ะดิ” เคนตะบอกทำให้คนอื่นๆยิ้มออกมาได้
“ ไม่โทรคุยกันเลยไง ถึงได้มานั่งเป็นหมาเหงาแบบนี้” ป๊อบปี้เอ่ยถาม เพราะถึงจะอยู่บ้านเดียวกัน ก็ไม่ค่อยได้ถามกันเท่าไร กลับมาก็อาบน้ำนอน ตื่นมาก็ไปเรียน สอบ แล้วก็ทำงาน
“ อืม พอโทรไปก็อ่านหนังสือ เลยไม่ได้คุย” โทโมะบอก เสียงประตูเปิดเบาๆ ทุกคนหันไปมองยกเว้นโทโมะที่นอนฟลุบกับแขนตัวเองเลยไม่เห็นว่าหญิงสาวที่เขาคิดถึงนั้นได้เข้ามาในห้องแล้ว สี่หนุ่มที่นั่งอยู่ยิ้มออกมา แก้วเดินเข้ามาเบาๆ ก่อนจะนั่งลงข้างๆ ชายหนุ่ม
“ ตอนนั้นแก้วสอบนิ แต่ตอนนี้แก้วสอบเสร็จแล้ว” แก้วกระซิบข้างหูทำให้โทโมะเงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะดึงหญิงสาวเข้ามากอด
“ แหม พอกำลังใจมายิ้มออกเลยนะ” เขื่อนเอ่ยแซว เมื่อครูเรียกซ้อมคราวนี้โทโมะทำได้ดีขึ้น จนครูที่สอนมองมาที่หญิงสาวที่นั่งดูห้าหนุ่มซ้อมอยู่
“ โทโมะ เต้นดีขึ้นเพราะมีกำลังใจเหรอ” ครูสอนเต้นเอ่ยแซว
“ นิดหน่อยครับ” โทโมะบอกยิ้มๆ
“ ไม่นิดแล้วมั้ง” ป๊อบปี้เอ่ยทำให้เพื่อนๆ หัวเราะออกมา หลังจากซ้อมเสร็จก็เตรียมกลับบ้าน ระหว่างที่เดินลงมาข้างล่างนั้นแก้วก็เอ่ยบอกกับชายหนุ่ม
“ พี่โมะ ที่หลังห้ามเป็นแบบนี้อีกนะ”
“ แบบไหนล่ะ” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว
“ ก็ไม่ตั้งใจซ้อมเต้นไง พี่ป๊อบโทรไปโวยวายกับแก้ว จนแก้วต้องรีบสอบและรีบมาเนี่ย” ฉันเอ่ยบอกทันที
“ ก็ช่วงนี้เราไม่ได้คุยกันเลยอ่ะ”
“ ก็แก้วบอกแล้วไงว่าแก้วสอบ แก้วอยากอ่านหนังสือให้เต็มที่”
“ ก็ได้ครับ พี่จะไม่เป็นแบบนี้อีก” โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว
“ ถ้าเป็นอีกนะ แก้วจะไม่มาดูพี่ซ้อมแล้ว” ฉันบอกแล้วเดินนำไป โดยมีห้าหนุ่มเดินตามออกมา ทั้งหมดออกมายืนคุยกับแฟนคลับอย่าเป็นกันเอง แก้วได้แต่ยืนรอพี่ชายตัวเองเพื่อจะกลับบ้าน ตอนนี้ก็ปิดเทอมแล้วก็สบายหน่อย ไม่ต้องตื่นไปเรียนแต่เช้า
“ กลับแล้วนะครับ ไว้เจอกันนะ” ป๊อบปี้เอ่ยบอกแฟนคลับ และห้าหนุ่มก็แยกกันกลับบ้าน
“ กลับบ้านดีๆ ล่ะแก้ว” โทโมะเอ่ยบอกเมื่อเดินมาส่งหญิงสาว
“ ข้าเป็นคนขับรถนะ ไม่ใช่ยัยแก้ว” ป๊อบปี้เอ่ยอย่างงอนๆ
“ เอาน่า พี่น้องก็เหมือนกันนั้นแหละ”
“ ค่ะ พี่เคนจิ ขับรถกลับบ้านดีๆ นะค่ะ” ฉันเอ่ยบอกพี่ชายของพี่โทโมะ
“ ครับ น้องแก้วบอกอย่างนี้พี่ก็มีกำลังใจขึ้นมาเลย” เคนจิบอกก่อนจะหันมายักคิ้วกวนๆ ให้น้องชายตัวเอง
“ ฝันดีนะค่ะพี่โทโมะ” ฉันโบกมือให้ชายหนุ่มก่อนจะเดินขึ้นรถไป
“ ฝันดีเช่นกันครับ” โทโมะบอกแล้วโบกมือบ๊ายบายให้หญิงสาว
“ เราก็กลับกันบ้างดีกว่า” เคนจิบอกแล้วเดินไปยังที่
++ อัพให้แล้วนะ เม้นให้ด้วย หนุกไม่หนุบอกด้วยนะ ++
“ เงียบไปเลยพี่เขื่อน” แก้วที่นั่งอยู่ข้างพี่ชายเอ่ยบอก
“ หิวไหม ” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว
“ นิดหน่อยค่ะ” ฉันบอก โทโมะหยิบขนมที่แฟนคลับซื้อมาส่งให้หญิงสาว
“ ทานลองท้องไปก่อน ”
“ ขอบคุณค่ะ” ฉันรับขนมกับน้ำมาทาน
“ พี่เขื่อน พี่เคนตะอย่าแย่งสิ” ฉันร้องเมื่อสองหนุ่มที่นั่งอยู่ด้านหลังเอื้อมมาหยิบคุกกี้ในมือฉันไปกิน
“ ก็พี่หิวอ่ะ” เขื่อนบอกแล้วมองหน้าเพื่อนหนุ่ม
“ พี่กินบ้างสิ” ป๊อบปี้กับจงเบหันมาแย่งขนมฉันไปกิน
“ เอาไปเลย แก้วกินอันอื่นก็ได้” ฉันบอกอย่างงอนๆ พวกหนุ่มทำหน้าตกใจ
“ พวกพี่ขอโทษ กะจะแหย่เล่นเฉยๆ” เคนตะเอ่ยบอกหญิงสาว
“ อ่าอ่าอ่าอ่า” แก้วหัวเราะออกมา ทำให้ทุกคนรู้ว่าโดนหลอกเข้าแล้ว
“ แกล้งพวกพี่เหรอ” ป๊อบปี้บอกแล้วยี้หัวน้องสาว ตามด้วยทุกคน โทโมะมองก่อนจะยิ้มออกมากับความซนของหญิงสาว
ช่วงนี้แก้วมีสอบและโทโมะก็ต้องสอบและทำงานด้วย เวลาเจอกันก็ไม่ค่อยจะมีเท่าไร วันนี้เป็นวันซ้อมโทโมะซ้อมอย่างคนไม่มีกระจิตกระใจเท่าไร จนครูต้องสั่งให้พัก
“ พอ พอ พักก่อน” ครูสอนเต้นเอ่ยบอก
“ ครับครู” ห้าหนุ่มเดินมานั่งเพื่อพักผ่อน
“ เป็นอะไรว่ะไอ้โมะ วันนี้ทำได้ไม่ดีเลย” จงเบเอ่ยถาม
“ จะมีอะไร ก็ไม่เจอหน้าน้องแก้วอ่ะดิ” เคนตะบอกทำให้คนอื่นๆยิ้มออกมาได้
“ ไม่โทรคุยกันเลยไง ถึงได้มานั่งเป็นหมาเหงาแบบนี้” ป๊อบปี้เอ่ยถาม เพราะถึงจะอยู่บ้านเดียวกัน ก็ไม่ค่อยได้ถามกันเท่าไร กลับมาก็อาบน้ำนอน ตื่นมาก็ไปเรียน สอบ แล้วก็ทำงาน
“ อืม พอโทรไปก็อ่านหนังสือ เลยไม่ได้คุย” โทโมะบอก เสียงประตูเปิดเบาๆ ทุกคนหันไปมองยกเว้นโทโมะที่นอนฟลุบกับแขนตัวเองเลยไม่เห็นว่าหญิงสาวที่เขาคิดถึงนั้นได้เข้ามาในห้องแล้ว สี่หนุ่มที่นั่งอยู่ยิ้มออกมา แก้วเดินเข้ามาเบาๆ ก่อนจะนั่งลงข้างๆ ชายหนุ่ม
“ ตอนนั้นแก้วสอบนิ แต่ตอนนี้แก้วสอบเสร็จแล้ว” แก้วกระซิบข้างหูทำให้โทโมะเงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะดึงหญิงสาวเข้ามากอด
“ แหม พอกำลังใจมายิ้มออกเลยนะ” เขื่อนเอ่ยแซว เมื่อครูเรียกซ้อมคราวนี้โทโมะทำได้ดีขึ้น จนครูที่สอนมองมาที่หญิงสาวที่นั่งดูห้าหนุ่มซ้อมอยู่
“ โทโมะ เต้นดีขึ้นเพราะมีกำลังใจเหรอ” ครูสอนเต้นเอ่ยแซว
“ นิดหน่อยครับ” โทโมะบอกยิ้มๆ
“ ไม่นิดแล้วมั้ง” ป๊อบปี้เอ่ยทำให้เพื่อนๆ หัวเราะออกมา หลังจากซ้อมเสร็จก็เตรียมกลับบ้าน ระหว่างที่เดินลงมาข้างล่างนั้นแก้วก็เอ่ยบอกกับชายหนุ่ม
“ พี่โมะ ที่หลังห้ามเป็นแบบนี้อีกนะ”
“ แบบไหนล่ะ” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว
“ ก็ไม่ตั้งใจซ้อมเต้นไง พี่ป๊อบโทรไปโวยวายกับแก้ว จนแก้วต้องรีบสอบและรีบมาเนี่ย” ฉันเอ่ยบอกทันที
“ ก็ช่วงนี้เราไม่ได้คุยกันเลยอ่ะ”
“ ก็แก้วบอกแล้วไงว่าแก้วสอบ แก้วอยากอ่านหนังสือให้เต็มที่”
“ ก็ได้ครับ พี่จะไม่เป็นแบบนี้อีก” โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว
“ ถ้าเป็นอีกนะ แก้วจะไม่มาดูพี่ซ้อมแล้ว” ฉันบอกแล้วเดินนำไป โดยมีห้าหนุ่มเดินตามออกมา ทั้งหมดออกมายืนคุยกับแฟนคลับอย่าเป็นกันเอง แก้วได้แต่ยืนรอพี่ชายตัวเองเพื่อจะกลับบ้าน ตอนนี้ก็ปิดเทอมแล้วก็สบายหน่อย ไม่ต้องตื่นไปเรียนแต่เช้า
“ กลับแล้วนะครับ ไว้เจอกันนะ” ป๊อบปี้เอ่ยบอกแฟนคลับ และห้าหนุ่มก็แยกกันกลับบ้าน
“ กลับบ้านดีๆ ล่ะแก้ว” โทโมะเอ่ยบอกเมื่อเดินมาส่งหญิงสาว
“ ข้าเป็นคนขับรถนะ ไม่ใช่ยัยแก้ว” ป๊อบปี้เอ่ยอย่างงอนๆ
“ เอาน่า พี่น้องก็เหมือนกันนั้นแหละ”
“ ค่ะ พี่เคนจิ ขับรถกลับบ้านดีๆ นะค่ะ” ฉันเอ่ยบอกพี่ชายของพี่โทโมะ
“ ครับ น้องแก้วบอกอย่างนี้พี่ก็มีกำลังใจขึ้นมาเลย” เคนจิบอกก่อนจะหันมายักคิ้วกวนๆ ให้น้องชายตัวเอง
“ ฝันดีนะค่ะพี่โทโมะ” ฉันโบกมือให้ชายหนุ่มก่อนจะเดินขึ้นรถไป
“ ฝันดีเช่นกันครับ” โทโมะบอกแล้วโบกมือบ๊ายบายให้หญิงสาว
“ เราก็กลับกันบ้างดีกว่า” เคนจิบอกแล้วเดินไปยังที่
++ อัพให้แล้วนะ เม้นให้ด้วย หนุกไม่หนุบอกด้วยนะ ++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ