แอบมีเธออยู่ในใจ TK

     “ ว้าว เปิดตัวแล้ว” เขื่อนเอ่ยแซวเพื่อนหนุ่มเมื่อขึ้นมานั่งบนรถตู้

     “ เงียบไปเลยพี่เขื่อน” แก้วที่นั่งอยู่ข้างพี่ชายเอ่ยบอก

     “ หิวไหม ” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว

     “ นิดหน่อยค่ะ” ฉันบอก โทโมะหยิบขนมที่แฟนคลับซื้อมาส่งให้หญิงสาว

     “ ทานลองท้องไปก่อน ”

     “ ขอบคุณค่ะ” ฉันรับขนมกับน้ำมาทาน           

     “ พี่เขื่อน พี่เคนตะอย่าแย่งสิ” ฉันร้องเมื่อสองหนุ่มที่นั่งอยู่ด้านหลังเอื้อมมาหยิบคุกกี้ในมือฉันไปกิน

      “ ก็พี่หิวอ่ะ” เขื่อนบอกแล้วมองหน้าเพื่อนหนุ่ม

      “ พี่กินบ้างสิ” ป๊อบปี้กับจงเบหันมาแย่งขนมฉันไปกิน

      “ เอาไปเลย แก้วกินอันอื่นก็ได้” ฉันบอกอย่างงอนๆ  พวกหนุ่มทำหน้าตกใจ 

      “ พวกพี่ขอโทษ กะจะแหย่เล่นเฉยๆ” เคนตะเอ่ยบอกหญิงสาว

      “ อ่าอ่าอ่าอ่า” แก้วหัวเราะออกมา ทำให้ทุกคนรู้ว่าโดนหลอกเข้าแล้ว

      “ แกล้งพวกพี่เหรอ” ป๊อบปี้บอกแล้วยี้หัวน้องสาว ตามด้วยทุกคน  โทโมะมองก่อนจะยิ้มออกมากับความซนของหญิงสาว

        ช่วงนี้แก้วมีสอบและโทโมะก็ต้องสอบและทำงานด้วย  เวลาเจอกันก็ไม่ค่อยจะมีเท่าไร  วันนี้เป็นวันซ้อมโทโมะซ้อมอย่างคนไม่มีกระจิตกระใจเท่าไร  จนครูต้องสั่งให้พัก

       “ พอ พอ พักก่อน” ครูสอนเต้นเอ่ยบอก

       “ ครับครู” ห้าหนุ่มเดินมานั่งเพื่อพักผ่อน

       “ เป็นอะไรว่ะไอ้โมะ วันนี้ทำได้ไม่ดีเลย” จงเบเอ่ยถาม

       “ จะมีอะไร ก็ไม่เจอหน้าน้องแก้วอ่ะดิ” เคนตะบอกทำให้คนอื่นๆยิ้มออกมาได้

       “ ไม่โทรคุยกันเลยไง ถึงได้มานั่งเป็นหมาเหงาแบบนี้” ป๊อบปี้เอ่ยถาม  เพราะถึงจะอยู่บ้านเดียวกัน  ก็ไม่ค่อยได้ถามกันเท่าไร กลับมาก็อาบน้ำนอน ตื่นมาก็ไปเรียน สอบ แล้วก็ทำงาน

       “ อืม พอโทรไปก็อ่านหนังสือ เลยไม่ได้คุย” โทโมะบอก  เสียงประตูเปิดเบาๆ ทุกคนหันไปมองยกเว้นโทโมะที่นอนฟลุบกับแขนตัวเองเลยไม่เห็นว่าหญิงสาวที่เขาคิดถึงนั้นได้เข้ามาในห้องแล้ว  สี่หนุ่มที่นั่งอยู่ยิ้มออกมา  แก้วเดินเข้ามาเบาๆ ก่อนจะนั่งลงข้างๆ ชายหนุ่ม

      “ ตอนนั้นแก้วสอบนิ  แต่ตอนนี้แก้วสอบเสร็จแล้ว” แก้วกระซิบข้างหูทำให้โทโมะเงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะดึงหญิงสาวเข้ามากอด

      “ แหม พอกำลังใจมายิ้มออกเลยนะ” เขื่อนเอ่ยแซว  เมื่อครูเรียกซ้อมคราวนี้โทโมะทำได้ดีขึ้น  จนครูที่สอนมองมาที่หญิงสาวที่นั่งดูห้าหนุ่มซ้อมอยู่

      “ โทโมะ เต้นดีขึ้นเพราะมีกำลังใจเหรอ” ครูสอนเต้นเอ่ยแซว

      “ นิดหน่อยครับ” โทโมะบอกยิ้มๆ

      “ ไม่นิดแล้วมั้ง” ป๊อบปี้เอ่ยทำให้เพื่อนๆ หัวเราะออกมา  หลังจากซ้อมเสร็จก็เตรียมกลับบ้าน  ระหว่างที่เดินลงมาข้างล่างนั้นแก้วก็เอ่ยบอกกับชายหนุ่ม

      “ พี่โมะ ที่หลังห้ามเป็นแบบนี้อีกนะ”

      “ แบบไหนล่ะ” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว

      “ ก็ไม่ตั้งใจซ้อมเต้นไง พี่ป๊อบโทรไปโวยวายกับแก้ว จนแก้วต้องรีบสอบและรีบมาเนี่ย” ฉันเอ่ยบอกทันที

      “ ก็ช่วงนี้เราไม่ได้คุยกันเลยอ่ะ”

      “ ก็แก้วบอกแล้วไงว่าแก้วสอบ แก้วอยากอ่านหนังสือให้เต็มที่”

      “ ก็ได้ครับ พี่จะไม่เป็นแบบนี้อีก” โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว

      “ ถ้าเป็นอีกนะ แก้วจะไม่มาดูพี่ซ้อมแล้ว” ฉันบอกแล้วเดินนำไป  โดยมีห้าหนุ่มเดินตามออกมา  ทั้งหมดออกมายืนคุยกับแฟนคลับอย่าเป็นกันเอง  แก้วได้แต่ยืนรอพี่ชายตัวเองเพื่อจะกลับบ้าน  ตอนนี้ก็ปิดเทอมแล้วก็สบายหน่อย  ไม่ต้องตื่นไปเรียนแต่เช้า

       “ กลับแล้วนะครับ ไว้เจอกันนะ” ป๊อบปี้เอ่ยบอกแฟนคลับ  และห้าหนุ่มก็แยกกันกลับบ้าน

       “ กลับบ้านดีๆ ล่ะแก้ว” โทโมะเอ่ยบอกเมื่อเดินมาส่งหญิงสาว

       “ ข้าเป็นคนขับรถนะ ไม่ใช่ยัยแก้ว” ป๊อบปี้เอ่ยอย่างงอนๆ

       “ เอาน่า พี่น้องก็เหมือนกันนั้นแหละ”

       “ ค่ะ พี่เคนจิ ขับรถกลับบ้านดีๆ นะค่ะ” ฉันเอ่ยบอกพี่ชายของพี่โทโมะ

       “ ครับ น้องแก้วบอกอย่างนี้พี่ก็มีกำลังใจขึ้นมาเลย” เคนจิบอกก่อนจะหันมายักคิ้วกวนๆ ให้น้องชายตัวเอง

        “ ฝันดีนะค่ะพี่โทโมะ” ฉันโบกมือให้ชายหนุ่มก่อนจะเดินขึ้นรถไป

        “ ฝันดีเช่นกันครับ” โทโมะบอกแล้วโบกมือบ๊ายบายให้หญิงสาว

        “ เราก็กลับกันบ้างดีกว่า” เคนจิบอกแล้วเดินไปยังที่

               ++ อัพให้แล้วนะ เม้นให้ด้วย หนุกไม่หนุบอกด้วยนะ ++