กำกับรักนายเย็นชาและสาวจอมวุ่น
9.4
เขียนโดย icesweety2722
วันที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 19.02 น.
16 chapter
163 วิจารณ์
35.32K อ่าน
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโทโมะ: เอ่อ ใช่ครับๆ
เขื่อน: อะไรว้ะโทโมะ หนีเพื่อนมาอยู่กับสาวเนี่ยนะ รู้ป่าวเพื่อนสนิทแกงอนตุ๊บป่องแล้ว(ชายหนุ่มหน้าทะเล้นได้ตะโกนไปยังทางหน้าร้านจนโต๊ะอื่นหันไปมอง)
แก้ว:นายเขื่อน! ไม่ได้งอนนะ หึ!
ฟาง: นี่...เบาๆกันหน่อย รู้จักอายกันบ้างสิ เฮ้อ(หญิงสาวบ่นพร้อมกับส่ายหน้าอย่างเสียไม่ได้)
พิม: โทโมะคะ ไปนั่งโต๊ะเพื่อนโทโมะไหมคะ
โทโมะ: จะดีหรอพิม?
ป๊อปปี้: มาดิๆ คนเยอะๆจะได้สนุก มาๆๆ(พร้อมกับกวักมือเรียกสองคนที่อยู่หน้าร้าน)
พิม: ขอบคุณนะคะ ฮิฮิ
แก้ว: มองอะไรฮะนายโทโมะ หน้าฉันมีอะไรติดฮะ ถ้าเป็นปลากัดฉันไม่ท้องไปแล้วรึไง?
โทโมะ: มองไม่ได้รึไง แล้วเธอจะอารมณ์เสียอะไรนักหนาเนี่ย?
แก้ว: ทำไมฉันอารมณ์เสียแล้วไปหนักตรงไหนของนายมิทราบ ยุ่ง!(หญิงสาวพูดพร้อมกับหันหน้าไปบอกกับชายหนุ่มที่จ้องหน้าเธออยู่)
โทโมะ: ทำไม ก็ฉันเป็น “ห่วง” นี่!(ชายหนุ่มพูดตะโกนออกไปอย่างหงุดหงิด จนเพื่อนๆทั้งโต๊ะหันไปมอง)
‘เราพูดอะไรออกไปเนี่ย?’
แก้ว: อะไรนะ? (หญิงสาวหันไปมองทั้งเขินทั้งตกใจอย่างไม่น่าเชื่อว่าชายหนุ่มจะพูดอกมา)
ทุกคน(ยกเว้นพิม แก้วและโทโมะ): ฮิ้วววว ว๊ายๆๆ
เขื่อน: มีเป็นห่งเป็นห่วงกันด้วย กิ้วๆๆ
เฟย์: นายเขื่อน ฮ่าๆๆ อย่าไปแซวเลย ว๊ายๆ (หญิงสาวได้หันไปบอกแฟนหนุ่มของเธออย่างอดขำและอดจะเป็นทัพเสริมไม่ได้)
แก้ว: โอ๊ยย! เฟย์ฟางกลับบ้านก่อนนะเจอกันพรุ่งนี้ที่บ้านฉันเลยแล้วกัน! (หญิงสาวเดินดุ่มๆออกไปอย่างเขินอายเต็มที่)
พิม: อ๊ายยยยยย อะไรกันเนี่ยคะพี่โทโมะ?!
โทโมะ: พิม เอ่อ . . . พิมกลับบ้านเองได้นะ พิมกลับบ้านไปก่อนเถอะ
พิม: อ๊ายยยยยยย ได้ไงคะโทโมะ พิมไม่ยอมนะคะ(หญิงสาวได้แหวี่ยงใส่แฟนหนุ่มจนคนทั้งร้านมอง)
ฟาง: ไม่เห็นหรอจ้ะพิม ว่านายโทโมะเพื่อนพวกเราอยากให้เธอไปไกลๆ ถ้าเธอยังจะด้านอยู่ก็ตามใจนะถ้าไม่อายคน ฮ่าๆๆ นายเขื่อนนายป๊อปส่งแขก!
เฟย์: พี่ฟาง เฟย์ไปส่งด้วยคนดิ ฮ่าๆๆ
เขื่อน: จัดให้ครับพี่ ป่ะป๊อป!
พิม: ไม่ต้องย้ะ! ฉันกลับเองได้(หญิงสาวได้เดินออกไปนอกร้านอย่างไม่พอใจ)
ป๊อปปี้: สุดยอดเลยฟาง ฮ่าๆๆๆ
ฟาง: อ้ะ! แน่นอน ว่าแต่นายเถอะโทโมะก็รู้นะว่ายัยแก้วเพื่อนเราเนี่ยนิสัยยังไง อย่าให้งอนนานแล้วกัน พรุ่งนี้ไปเที่ยวเกาะจัดกระเป๋าเตรียมด้วยแล้วกัน เฟย์กลับบ้านเรา ไปก่อนนะจ้ะ (หญิงสาวยิ้มให้หนุ่มๆก่อนจะเดินกลับไปบ้านเพื่อเตรียมของสำหรับพรุ่งนี้)
เขื่อน: หอมแก้มทีหนึ่งก่อนสิที่ร้ากกกก
เฟย์: อายคนบ้างสินายเขื่อน อ๊ะ(หญิงสาวก็ถูกแฟนหนุ่มหอมแก้มของเธอจนได้)
เขื่อน: ไปก่อนนะเว้ยเพื่อน จะตามไปหอมแก้มอีกข้างนึง
ป๊อปปี้: ไปเหอะๆ โทโมะพรุ่งนี้เจอกันนะเว้ย ห้ามเบี้ยว อย่าเอาน้องพิมมาด้วยล่ะ จากใจเลยนะเว้ย “รำคาญมาก”
โทโมะ: ยังไงก็ต้องง้อยัยตัวแสบอยู่แล้วน่า พิมน่ะไม่ต้องห่วงแกกลับไปเหอะๆ
ป๊อปปี้: เอ้อเจอกันเว้ย!
....................................................................................................................................
หลังจากที่ไรเตอร์คนนี้แอบอู้ไปดูซีรี่ย์เกาหลีอยู่นาน -.,-
เห็นหลายคนแอบค้างบ้างอะไรบ้าง เลยมาอัพแล้วจ้า
ในที่สุดไรเตอร์ก็อัพวันละ 2 chapter แล้วครับโผ๊มมมมม ซาบซึ้ง T^T (เพื่อ?!)
สุดท้ายและท้ายสุด ‘เม้นวันละนิดจิตแจ่มใส ไรเตอร์ก็มีความสุข’ โอมเพี้ยง!
เขื่อน: อะไรว้ะโทโมะ หนีเพื่อนมาอยู่กับสาวเนี่ยนะ รู้ป่าวเพื่อนสนิทแกงอนตุ๊บป่องแล้ว(ชายหนุ่มหน้าทะเล้นได้ตะโกนไปยังทางหน้าร้านจนโต๊ะอื่นหันไปมอง)
แก้ว:นายเขื่อน! ไม่ได้งอนนะ หึ!
ฟาง: นี่...เบาๆกันหน่อย รู้จักอายกันบ้างสิ เฮ้อ(หญิงสาวบ่นพร้อมกับส่ายหน้าอย่างเสียไม่ได้)
พิม: โทโมะคะ ไปนั่งโต๊ะเพื่อนโทโมะไหมคะ
โทโมะ: จะดีหรอพิม?
ป๊อปปี้: มาดิๆ คนเยอะๆจะได้สนุก มาๆๆ(พร้อมกับกวักมือเรียกสองคนที่อยู่หน้าร้าน)
พิม: ขอบคุณนะคะ ฮิฮิ
แก้ว: มองอะไรฮะนายโทโมะ หน้าฉันมีอะไรติดฮะ ถ้าเป็นปลากัดฉันไม่ท้องไปแล้วรึไง?
โทโมะ: มองไม่ได้รึไง แล้วเธอจะอารมณ์เสียอะไรนักหนาเนี่ย?
แก้ว: ทำไมฉันอารมณ์เสียแล้วไปหนักตรงไหนของนายมิทราบ ยุ่ง!(หญิงสาวพูดพร้อมกับหันหน้าไปบอกกับชายหนุ่มที่จ้องหน้าเธออยู่)
โทโมะ: ทำไม ก็ฉันเป็น “ห่วง” นี่!(ชายหนุ่มพูดตะโกนออกไปอย่างหงุดหงิด จนเพื่อนๆทั้งโต๊ะหันไปมอง)
‘เราพูดอะไรออกไปเนี่ย?’
แก้ว: อะไรนะ? (หญิงสาวหันไปมองทั้งเขินทั้งตกใจอย่างไม่น่าเชื่อว่าชายหนุ่มจะพูดอกมา)
ทุกคน(ยกเว้นพิม แก้วและโทโมะ): ฮิ้วววว ว๊ายๆๆ
เขื่อน: มีเป็นห่งเป็นห่วงกันด้วย กิ้วๆๆ
เฟย์: นายเขื่อน ฮ่าๆๆ อย่าไปแซวเลย ว๊ายๆ (หญิงสาวได้หันไปบอกแฟนหนุ่มของเธออย่างอดขำและอดจะเป็นทัพเสริมไม่ได้)
แก้ว: โอ๊ยย! เฟย์ฟางกลับบ้านก่อนนะเจอกันพรุ่งนี้ที่บ้านฉันเลยแล้วกัน! (หญิงสาวเดินดุ่มๆออกไปอย่างเขินอายเต็มที่)
พิม: อ๊ายยยยยย อะไรกันเนี่ยคะพี่โทโมะ?!
โทโมะ: พิม เอ่อ . . . พิมกลับบ้านเองได้นะ พิมกลับบ้านไปก่อนเถอะ
พิม: อ๊ายยยยยยย ได้ไงคะโทโมะ พิมไม่ยอมนะคะ(หญิงสาวได้แหวี่ยงใส่แฟนหนุ่มจนคนทั้งร้านมอง)
ฟาง: ไม่เห็นหรอจ้ะพิม ว่านายโทโมะเพื่อนพวกเราอยากให้เธอไปไกลๆ ถ้าเธอยังจะด้านอยู่ก็ตามใจนะถ้าไม่อายคน ฮ่าๆๆ นายเขื่อนนายป๊อปส่งแขก!
เฟย์: พี่ฟาง เฟย์ไปส่งด้วยคนดิ ฮ่าๆๆ
เขื่อน: จัดให้ครับพี่ ป่ะป๊อป!
พิม: ไม่ต้องย้ะ! ฉันกลับเองได้(หญิงสาวได้เดินออกไปนอกร้านอย่างไม่พอใจ)
ป๊อปปี้: สุดยอดเลยฟาง ฮ่าๆๆๆ
ฟาง: อ้ะ! แน่นอน ว่าแต่นายเถอะโทโมะก็รู้นะว่ายัยแก้วเพื่อนเราเนี่ยนิสัยยังไง อย่าให้งอนนานแล้วกัน พรุ่งนี้ไปเที่ยวเกาะจัดกระเป๋าเตรียมด้วยแล้วกัน เฟย์กลับบ้านเรา ไปก่อนนะจ้ะ (หญิงสาวยิ้มให้หนุ่มๆก่อนจะเดินกลับไปบ้านเพื่อเตรียมของสำหรับพรุ่งนี้)
เขื่อน: หอมแก้มทีหนึ่งก่อนสิที่ร้ากกกก
เฟย์: อายคนบ้างสินายเขื่อน อ๊ะ(หญิงสาวก็ถูกแฟนหนุ่มหอมแก้มของเธอจนได้)
เขื่อน: ไปก่อนนะเว้ยเพื่อน จะตามไปหอมแก้มอีกข้างนึง
ป๊อปปี้: ไปเหอะๆ โทโมะพรุ่งนี้เจอกันนะเว้ย ห้ามเบี้ยว อย่าเอาน้องพิมมาด้วยล่ะ จากใจเลยนะเว้ย “รำคาญมาก”
โทโมะ: ยังไงก็ต้องง้อยัยตัวแสบอยู่แล้วน่า พิมน่ะไม่ต้องห่วงแกกลับไปเหอะๆ
ป๊อปปี้: เอ้อเจอกันเว้ย!
....................................................................................................................................
หลังจากที่ไรเตอร์คนนี้แอบอู้ไปดูซีรี่ย์เกาหลีอยู่นาน -.,-
เห็นหลายคนแอบค้างบ้างอะไรบ้าง เลยมาอัพแล้วจ้า
ในที่สุดไรเตอร์ก็อัพวันละ 2 chapter แล้วครับโผ๊มมมมม ซาบซึ้ง T^T (เพื่อ?!)
สุดท้ายและท้ายสุด ‘เม้นวันละนิดจิตแจ่มใส ไรเตอร์ก็มีความสุข’ โอมเพี้ยง!
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ