กำกับรักนายเย็นชาและสาวจอมวุ่น

ที่ท่าเรือ
ป๊อปปี้: ถึงซะที เหยียบมาสุดชีวิตเลยนะเนี่ย!(ชายหนุ่มบ่นกับหญิงสาวที่นั่งข้างๆเขามาตลอดทาง)
ฟาง: เร่งมาเร็วจริงๆ เหลืออีก 1 ชั่วโมงกว่าๆที่เรือจะมา ไปบอกพวกที่นั่งหลับกันมาตลอดทางหน่อยไหม?(หญิงสาวชี้นิ้วไปทางข้างหลังที่ เพื่อนๆของเธอหลับกันเป็นตายหลังจากเล่นเกมกันมาแค่ตอนต้นทาง)
ป๊อปปี้: อิจฉาจริงจริ๊ง! ดูๆหลับเอาหัวชนกันๆเป็นแถ๊วว
ฟาง: อิจฉาที่พวกเขาได้หลับหรือนอนพิงกันน่ารักคะนายป๊อป?
ป๊อปปี้: ฮ่าๆๆ รู้ทันนะเนี่ย! :P
สอง คนได้เดินจะมาปลุกคนแต่ต้องหยุดชะงักและเดินให้เบาที่สุดเพราะพวกเพื่อนๆของ พวกเธอนั้นหลับกันเป็นคู่ๆและอดไม่ได้ที่จะกดภาพเก็บเอาไว้เป็นที่ระลึก หญิงสาวและชายหนุ่มอมยิ้มเล็กๆที่เหลือบไปเห็นทั้งคู่เพื่อนสนิททั้งคู่กัด กันนอนพิงกันซะเหมือนคู่รักจึงได้กดภาพไปอีกรูป . . .
แปะ ๆ ๆ!!
ฟาง: ตื่นกันได้แล้วจ้ะ ไปทานข้าวกันก่อนแล้วกันนะ เอ้า! ตื่นๆ
เฟย: ฮ้าววว ถึงท่าเรือแล้วหรอพี่ฟาง เฮ้ยนั่น! แก้วกับโทโมะนี่ น่ารักอ้ะ><
เขื่อน: น่ารักจริงๆด้วย แต่แก้วกับไอโทโมะเนี่ยหลับลึกเนอะ เห็นตอนแรกๆนอนคนละทิศเชียว...ไหงพวกเราตื่นมานอนกันชิดจะกลยเป็นร่างเดียว กันอยู่แล้วเนี่ย ฮ่าๆๆ
ฟาง: งั้นเฟย์ไปปลุกคู่นั้นก่อนเถอะ แล้วยัยพิมละป๊อป?
ป๊อปปี้: นั่นดิ! ไปไหนว่ะ?
พิม: โอ๊ยย ปวดท้องเข้าห้องน้ำไปห้ารอบแล้วเนี่ย...อ๊ายยยย! ทำไมยัยแก้วนอนกับพี่โทโมะของพิมละคะ?!
แก้ว: โอ๊ยยย เสียงใครตะโกนเนี่ย? แสบหูชะมัดคนจะนอน...เฮ้ย!(หญิงสาวตาโตทันทีที่เห็นว่าชายหนุ่มหวานนอนหลับ อยู่ข้างๆเธอ)ทำไมนายโทโมะมานอนตรงนี้?
โทโมะ: อืมม (เสียงของชายหนุ่มครางออกมาเบาๆหลังจากตื่นนอน) ทำไมแก้วมาอยู่ตรงนี้ล่ะ?
แก้ว: ฉันต้องถามนายมากกว่าทำไมมานอนข้างๆฉัน ฮ้า?
โทโมะ: เธอนั่นแหละที่เขยิบมาหาฉัน มาถามฉันทำไมเล่าฉันนอนอยู่เฉยๆ
แก้ว: เอ๊ะ! นายนั่นแหละที่เขยิบมาหาฉัน ยังมาย้อนใส่อีก!
โทโมะ: ก็เธอ...(ชายหนุ่มยังไม่ได้พูดจบก็มีเสียงของชายหนุ่มอีกคนตะโกนออกมาก่อน)
ป๊อปปี้: เฮ้ยๆๆ พอๆ พวเธอสองคนนั่นแหละ เขยิบมานั่งตรงกลางเบาะเนี่ย! โอ๊ย ฉันละปวดหัว...
ฟาง: ฮ่ะๆ เอาเถอะๆ ไปพวกเราไปหาข้าวกินกันก่อนเถอะ หิวแล้วว
พิม: ยัยแก้ว อย่ามาใกล้โทโมะนะ ไปไป๊!(หญิงสาววิ่งมากอดแขนชายหนุ่มเอาไว้และผลักสาวร่างบางออกห่างจากชายหนุ่มให้ไกลที่สุด)
แก้ว: อยากอยู่ใกล้ตายล่ะค่ะ!
เขื่อน: เป้งๆๆ! หมดยกแล้วคร๊าบ ผมหิวแล้วครับ...เฟย์จ๋า ไปกินกันเถอะ
เฟย์: จ้ะๆ ไปหาก่อนนะ เอ้อพออีก 30 นาทีมาเจอที่รถบ้านนะ ไปๆ
ฟาง: จ้า เอ้อแก้วไปกับเราไหม? ให้เขาสองคนวีทกันไป...
ป๊อปปี้: แล้วเราก็อดสวีทกันน่ะสิฟาง
แก้ว: นายป๊อป ก็สวีทกันมาตลอดทางน้ำตาลร่วงกันเกือบจะสองถุงล่ะ ไปๆฟางปล่อยให้พวกเขาสองคนหาของกิน ฮึ! สวีทกันตามสบายยยยย
โทโมะ: ดะ เดี๋ยวสิ...
พิม: โทโมะคะ! ไปค่ะไปทางนู่นดีกว่าร้านสเต็ก พวกเขากินส้มตำ อี้!(หญิงสาวจับแขนชายหนุ่มลากไปอีกทางของพวกเพื่อนๆของชายหนุ่ม)
โทโมะ: อืมก็ได้...(ชายหนุ่มเดินไปอีกทางแต่สายตากลับไม่ได้มองทางข้างหน้ากลับหันไปดูสาวร่างบางที่พูดคุยกับเพื่อนของเธอ)
แก้ว: ไปกันเถอะฟาง นายป๊อป หิว!!(หญิงสาวไม่รอคำตอบเดินนำลิ่วเหมือนจะได้โล่ทองคำ)
 
'นายโทโมะ ไม่รู้จักปฏิเสธคนบ้างรึไงนะ! ฮึ่ย!'
 
ป๊อปปี้: เอ่อฟาง ยัยแก้วเพื่อนฟางเนี่ย...รอบเดือนยังไม่หมดอีกหรอ? ฮ่ะฮ่ะ
ฟาง: อ่า...คงงั้นมั้ง เพิ่งจะมาแหละ ฮ่ะๆๆ
ป๊อปปี้: หงุดหงิดแบบอาการหนักเลยนะเนี่ย ถ้าไมใช่ฟางบอกว่าเพิ่งมานะ คิดว่าหึงใครบางคนแถวนี้ซะแล้ว
ฟาง: แล้วใคร คือใครบางคนแถวนี้ละป๊อป?
ป๊อปปี้: ก็ไอโทโมะอ่ะดิ มองซะจิกขนาดนั้น ถ้าแรงแก้วแรงเยอะมากๆนะคงวิ่งไปฉีกเนื้อมันแล้วมั้ง
ฟาง: นั่นน่ะสิ ฮ่าๆๆ
 
'หรือว่ายัยแก้วจะหึงนะ? คงไม่หรอกมั้ง เพื่อนสนิท...ที่อาจจะคิดไม่ซื่อ?! โอ๊ยปวดหัว'
 
ป๊อปปี้: ฟาง! เหม่ออะไร? แก้วมันรอนานแล้วมั้ง ไปเถอะๆ
ฟาง: ฮะ เอ่อ อ่อ! จ้ะๆ
......................................................................................................................................
อั๊ยย้ะ! คลอดมาอีกตอนแล้ว >.< เย้ๆ ปรบมือ! แปะ ๆ ๆ ๆ (ไรเตอร์บ้าไปแล้ว?)
กะจะอัพตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะเออ แต่เมื่อวานเน็ตล่ม เซงๆ -3-
ช่วงนี้คอมได้แต่มอง มอง แล้วก็มอง แหะๆๆ T^T ไรเตอร์ป่วยอ่ะจิ
ตอนนี้แข็งแรงฟิตปึ๋ง! ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะ :]