ช่วยทีหยุดรักยัยคุณหนูตัวแสบคนนี้ไม่ได้

ณ บ้านโทโมะ
โทโมะขึ้นไปบนห้องนั่งเล่นและเจอฟาง
โทโมะ"ฟาง เรามีเรื่องต้องเคลีย"
ฟาง"ก็ใช่ไง เฮียมีไรก็พูดมาดิ"
โทโมะ"ไปหาหรื่องพิมทำไม รู้มั๊ยพิมอะร้องไห้ก็เพราะฟาง"
ฟาง"เฮีย เฮียไม่รู้เหรอว่ามันแกล้งทำ มันเสแสร้งกว่าที่เฮียคิดนะ"
โทโมะ"ฟาง ยังไงพรุ่งนี้ฟางก็ต้องไปขอโทษพิม"
ฟาง"ไม่ เพราะฟางไม่ใช่คนผิด เฮียก็ให้ยัยพิมมาขอโทษฟางดิ"
โทโมะ"ไม่ฟางอย่างี่เง่าได้มั๊ย"
ฟาง"เฮียนั่นแหละงี่เง่า"
โทโมะ"ฟาง ไปขอโทษพิมพรุ่งนี้ถ้าฟางไม่ไปเฮียจะให้ฟางออกไปตอนนี้เลย"
ฟาง"เฮียตอนนี้มันฝนตกอยู่นะ"
โทโมะ"ก็ใช่นะสิตากฝนออกไปเลย"
ฟางโมโหจึงทุบโต๊ะแล้วลุกขึ้น
ฟาง"โฮ่เฮีย เฮียเลิกโง่ซักทีเถอะแล้วก็หยุดปกป้องยัยพิมได้แล้วไม่คิดบ้างหละพิมอะบีบน้ำตาให้คนอื่นเห็นมาหลายรอบแล้วแหละไม่รู้หละยังไงฟางก็ไม่ไป"
ฟางพูดจบฟางก็เดินขึ้นห้องไป
โทโมะ"...."
แล้วพอโทโมะขึ้นห้องไปโทโมะจึงโทรหาป๊อปปี้
~เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ ตอบทุกคำถามของใจคนเดียวที่ฉันมั่นใจ เธอคือคนพิเศษไม่ต้องการพิสูจน์ ได้แต่หยุดใจตรงนี้~
ป๊อปปี้"ฮัลโหล"
โทโมะ"ไอ้ป๊อปปแกมาบ้านชั้นหน่อยดิ"
ป๊อปปี้"เออๆ อีก3นาทีถึง"
โทโมะ"เออ"
เมื่อโทโมะพูดจบโทโมะก็วางสายไป
3 นาทีผ่าไป
ปิ๊นๆ!!!
โทโมะ "ออกไปดูดิ๊"
คนใช้"ครับ"
ณ ห้องรับแขก
ป๊อปปี้"นี่แกให้ชั้นมามีไรว่ะ"