ช่วยทีหยุดรักยัยคุณหนูตัวแสบคนนี้ไม่ได้

ณ บ้านโทโมะ

โทโมะขึ้นไปบนห้องนั่งเล่นและเจอฟาง

โทโมะ"ฟาง เรามีเรื่องต้องเคลีย"

ฟาง"ก็ใช่ไง เฮียมีไรก็พูดมาดิ"

โทโมะ"ไปหาหรื่องพิมทำไม รู้มั๊ยพิมอะร้องไห้ก็เพราะฟาง"

ฟาง"เฮีย เฮียไม่รู้เหรอว่ามันแกล้งทำ มันเสแสร้งกว่าที่เฮียคิดนะ"

โทโมะ"ฟาง ยังไงพรุ่งนี้ฟางก็ต้องไปขอโทษพิม"

ฟาง"ไม่ เพราะฟางไม่ใช่คนผิด เฮียก็ให้ยัยพิมมาขอโทษฟางดิ"

โทโมะ"ไม่ฟางอย่างี่เง่าได้มั๊ย"

ฟาง"เฮียนั่นแหละงี่เง่า"

โทโมะ"ฟาง ไปขอโทษพิมพรุ่งนี้ถ้าฟางไม่ไปเฮียจะให้ฟางออกไปตอนนี้เลย"

ฟาง"เฮียตอนนี้มันฝนตกอยู่นะ"

โทโมะ"ก็ใช่นะสิตากฝนออกไปเลย"

ฟางโมโหจึงทุบโต๊ะแล้วลุกขึ้น

ฟาง"โฮ่เฮีย เฮียเลิกโง่ซักทีเถอะแล้วก็หยุดปกป้องยัยพิมได้แล้วไม่คิดบ้างหละพิมอะบีบน้ำตาให้คนอื่นเห็นมาหลายรอบแล้วแหละไม่รู้หละยังไงฟางก็ไม่ไป"

ฟางพูดจบฟางก็เดินขึ้นห้องไป

โทโมะ"...."

แล้วพอโทโมะขึ้นห้องไปโทโมะจึงโทรหาป๊อปปี้

~เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ ตอบทุกคำถามของใจคนเดียวที่ฉันมั่นใจ เธอคือคนพิเศษไม่ต้องการพิสูจน์ ได้แต่หยุดใจตรงนี้~

ป๊อปปี้"ฮัลโหล"

โทโมะ"ไอ้ป๊อปปแกมาบ้านชั้นหน่อยดิ"

ป๊อปปี้"เออๆ อีก3นาทีถึง"

โทโมะ"เออ"

เมื่อโทโมะพูดจบโทโมะก็วางสายไป

3 นาทีผ่าไป

ปิ๊นๆ!!!

โทโมะ "ออกไปดูดิ๊"

คนใช้"ครับ"

ณ ห้องรับแขก

ป๊อปปี้"นี่แกให้ชั้นมามีไรว่ะ"