สาวใช้สุดซ่าป่วนหัวใจคุณชายจอมเฟี้ยว

ฟาง // สาวเปรี้ยว แรง ร้าย แต่จริงๆแล้วเธอนิสัยดี ชอบโทโมะมาตั้งแต่เด็ก (แต่เธอก็คู่กับป๊อปพี่ชายแก้วอยู่ดี//ไรเตอร์) พ่อของเธอออกแนวคล้ายหมอผี พ่อของเธอกะจะจับแม่โทโมะ เพราะว่ารัก -*- แล้วพยายามให้เธอจีบโทโมะให้ติด (ไม่มีทางหรอกย่ะ//ไรเตอร์)

 

ป๊อปปี้// พี่ชายแก้ว รักน้องสาวมาก ถึงมากที่สุด แล้วอยู่มาวันนึงเขาก็ได้เจอกับฟางที่ร้านซักรีดของเขา ทำให้เขาตกหลุมรักเธอทันที 

 

 

เพิ่มตัวละครนิดๆหน่อยๆ เพื่อความเข้มข้น น๊าค๊า ฝากกันด้วยนะ เม้นกันเยอะๆๆๆๆ ขอบคุณที่อ่านค่ะ จุปุจุปุ

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

::: ที่บ้านไทยานนท์ :::

 

 

:::ณ สวนหลังบ้าน:::

 

 

 

"นี่คุณแม่ ไม่สบายรึเปล่าครับ คุณแม่จะให้ผมไปดินเนอร์กับยัยฟางลูกอาจารย์เฟื่องนะหรอครับ?" ร่างสูงพูดอย่างหัวเสีย

" โถ่ ก็ลูกยังรู้จักหนูฟางไม่หมดนิลูก ทำตามที่แม่บอกเถอะ แล้วลูกจะต้องกลับมาขอบคุณแม่" 

"คุณแม่ครับ..! " พูดด้วยน้ำเสียงเซ็งที่ถูกขัดใจ 

"หรืออยากให้แม่เป็นผู้ใหญ่ที่พูดไม่เป็นคำพูด ไปทานข้าวกับน้องหน่อย น่า นะ ก็ถ้าลูกไม่ชอบก็ไม่มีใครบังคับลูกนิ ทำเพื่อแม่แค่นี้ไม่ได้หรอตาโมะ!? " อ้อนลูกชาย 

"นังแก้ว!" ตะโกนเรียกร่างบางที่กำลังจะเดินผ่านไป

"ค่ะ ขา..." รีบเดินเข้ามาหา

"เดี๋ยววันนี้ คุณโทโมะเขาจะไปดินเนอร์กับคุณฟาง" 

"ให้แก้วไปด้วยหรอคะ?!"

"แกจะบ้าหรอ ฉันจะให้แกไปบอกไก่ว่าให้เตรียมรถเย็นนี้" 

"อ่อ แก้วก็นึกว่าจะให้แก้วตามไปดูแลคุณโทโมะ เหมือนที่คุณยายบอก"

"ฉันไปบ้าจี้เหมือนคุณแม่หรอก ไปได้และ"

"คะคะ" ร่างบางก็เดินออกไป ส่วนร่างสูงที่คิดแผนดีๆออก ก็ทำหน้าตาเจ้าเล่ห์ขึ้นมาทันที

 

 

 

 

 

:::ตกเย็น:::

 

 

ร่างบางได้เดินตามร่างสูงไปที่โรงจอดรถ

 

"เปิดประตูข้างหน้าด้วย"บอกคนขับรถ

"อะ อ้าว คุณโทโมะค่ะ เอ้ย ครับ คุณโทโมะจะนั้งหน้าหรอครับ" 

"ไปเปิดประตู" พูดเสียงเข้มใส่คนขับรถ

"เอ่อ ครับ ครับ" เดินไปเปิดประตูหน้า

"ไปขึ้นรถ" หันไปบอกร่างบาง

"แก้วหรอค่ะ" เอานิ้วชี้ไปที่ตัวเอง

" ก็เธอนั้นแหละ จะแมวที่ไหนล่ะ" มองร่างบางที่ทำท่าจะไม่ขึ้นเด็ดขาด "ฉันสั้งให้ขึ้นรถ" ทำเสียงโหดใส่ร่างบาง

"ค๊าาาา!" วิ่งขึ้นรถไป 

 

 

 

 

:::ร้านอาหาร:::

 

 

 

"เธอเห็นโต๊ะที่ว่างอยู่นั้นไหม?!" หลังจากเดินเข้ามาในร้านก็พูดกับร่างบางพร้อมชี้นิ้วไปที่โต๊ะ

"ค่ะ เห็น" 

"ฉันนัดกับฟางไว้ที่โต๊ะนั้น เธอมีหน้าที่ทำทุกอย่าง ไม่ให้ฟางประทับใจในตัวฉัน"

"อ๊าาาว ! กล้วคุณโทโมะไปนัดเธอมาทำไมละคะ" 

"ฉันไม่ได้เอาเธอมาให้เธอมาสั้งฉันนะ" พูดกับร่างบางด้วยเสียงเข้ม

"โหย คุณโทโมะคะ แล้วที่คุณโทโมะจะให้แก้วทำคืออะไรอะคะ"

"ไม่รู้ เธอไปคิดเอาเอง แต่ถ้าทำไม่สำเร็จฉันจะเล่นงานเธอ" ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ด้วยสายตาหื่นๆ แล้วก็เดินผ่านไป

"โหยยย! อะไรกันเนี้ย" หงุดหงิดให้ร่างสูง พลันสายตาเหลือบไปเห็นสาวร่างเล็กเดินเข้ามาพอดี เดาไม่ผิดต้องเป็นฟางอย่างแน่นอน ร่างบางก็วิ่งไปหลบทันที

 

 

 

"พี่โมะขา ร้านเนี้ยเป็นร้านโปรดของฟางเลยนะคะ พี่โมะอ่ะ รู้ใจฟางได้ยังไงค่ะ" พูดด้วยเสียงหวานที่ใครๆก็ต่างหลง ยกเว้นร่างสูง

"อ่อ พอดีคุณแม่พี่จองไว้นะครับ เห็นท่านบอกว่าฟางเป็นคนเสนอมาว่าต้องเป็นร้านนี้"

"เอ่อ แฮะๆ คะ " สีหน้าเจือนลงเล็กน้อย พออาหารมาเสริฟ ร่างสูงก็เตรียมส่งซิกให้ร่างบางทันที

"พี่โมะคะ พี่โมะ พี่โมะค๊าา" 

"ครับ ครับ "

"เป็นอะไรหรอค่ะ?" 

"เปล่าครับ" สาวร่างเล็กที่ดูตื่นตากับอาหารตรงหน้าไม่ทันมองร่างสูงที่เดินออกไปแล้วร่างบางเดินมานั้งแทนที่

"น่าทานมากเลยคะพี่โมะว่ามั้ยค่ะ?!" พูดด้วยหน้าตายิ้มแย้ม

"ใช่คะ น่าทานมากกกกกก" 

"ว๊ายยย! นังคนใช้ แกมาทำไรที่นี้ยะ แล้วพี่โมะของฉันละ พี่โมะอยู่ไหน!!"  ตะโกนออกมาเสียงดัง ทำให้คนรอบข้างหันมามอง

"คุณโทโมะไปเข้าห้องน้ำนะคะเลยให้แก้วมาดูแลคุณฟางแทน"

"ไม่ต้องมาดูแลชั้น ถ้าคนอย่างชั้นต้องร่วมโต๊ะกับแก ฉันไม่กินดีกว่า" พูดด้วยท่่าทางอารมณ์เสีย

"อู๊ !! จริงรึเปล่าค่ะ ถ้าอย่างนั้นแก้วขอแล้วกันนะคะ" ลูกขึ้นหยิบจานของสาวร่างเล็กมา

"ไม่ย่ะ เอามานี้"สาวร่างเล็กยื้อแย่งจานกับร่างบาง ร่างบางคิดสนุกจึงปล่อยจาน จากนั้นทุกอย่างก็มาลงที่ฟางหมด 

"อ๊ายยยย! ยัยแก้ว ฉันจะจัดการแก" พูดคาดโทษร่างบางไว้

"ฟาง! ฟางทิ้งอาหารที่พี่สั้งให้ทำไมอ่ะค่ะ" แกล้งทำสีหน้าน้อยใจให้สาวร่างเล็ก

"คือ ฟาง ฟางไม่ได้ทำนะคะ ยัยนี้ค่ะ ยัยนี้เป็นคนทำ" ชี้นิ้วไปที่ร่างบาง เป็นเชิงฟ้อง

"ยัยแก้ว?!" 

"ค่ะ" สาวร่างเล็กตอบ

"ยัยแก้วนะหรอ พี่สั้งให้ยัยแก้วมาดูแลฟางเลยนะจะ" เดินมานั้งลงฝั่งที่ร่างบางนั้งอยู่

"แต่......" 

"ยัยแก้ว เธอทำอะไรปกพ่องรึเปล่า" หันไปถามร่างบางพร้อมทำสีหน้ายิ้มแย้ม

"เปล่านิคะ คุณโทโมะ" ไหลไปตามน้ำ

"เอ่อ น้อง เอาแบบนี้มาอีกชุดนึงนะ" บอกเด็กเสริฟที่เก็บจานอยู่

" ครับ" แล้วก็เดินไป 

"งั้นน้องฟาง เอาของพี่ไปทานก่อนนะ แก้วเอาไปให้คุณฟางหน่อยสิ" ประโยคแรกพูดกับฟาง ส่วนประโยดหลังพูดกับแก้วด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์

"ค่ะ" ร่างบางยกจานขึ้นแล้วกระเถิบไปหาฟางช้าๆ แล้วก็ จาม ใส่จาน จงใจแกล้งฟาง

"อี๋" ฟางเอ่ยขึ้นมา 

 

 

 

 

 

 

 

หลังจากที่กินกันเสร็จหมดแล้ว

 

 

"วันนี้ฟางมีความสุขมากเลยค่ะ" บอกร่างสูงแล้วมองด้วยสายตาหวานเยิ้ม 

"ครับ" ยิ้มให้ 

"ชนค่ะ" ยกแก้วไวน์ขึ้นมาเพื่อชน แต่มีร่างบางมาชนด้วย

"ชนครับ/ชนคะ" แล้วแก้วก็นั้งลงข้างฟาง

"^_______^"ยิ้มให้แก้วแต่แฝงไปด้วยความเกลียด

"^_________^" ส่วนแก้วก็ยิ้มให้ฟางเช่นเดียวกัน

"นี้ค่ะคุณฟาง ดื่มหน่อยนะค่ะ" ทำเป็นยกแก้วไวน์ขึ้นมา แล้วแกล้งทำหกใส่

"อ๊ายยยยย!!" 

"เอ่อ... ขอโทษค่ะ"

"พี่โมะค่ะ งั้นฟางไปล้างตัวก่อนนะค่ะ ยิมตัวแก้วไปช่วยล้างหน่อยนะค่ะ" พูดแล้วลากแก้วออกไปทันที

 

 

 

:::ห้องน้ำ:::

 

 

"นี้คะคุณฟาง" เดินไปหยิบกระดาษทิชชู่มา 

"เลิกตีหน้าซื่อได้แล้ว!! เพื๊ยย!!" ตะโกนใส่แก้วด้วยความโกรธ แล้วตบหน้าแก้ว

"โอ๊ย!! เจ็บนะค่ะคุณฟาง" จากนั้นฟางก็จิกหัวแก้ว แล้วผลักให้ลงไปนั้งลงบนชักโครก 

"นี่แนะ แก ตายซะเถอะ" ทั้งตบทั้งตีแก้วไม่หยุด เสียงดังจน แม่บ้านวิ่งไปบอกเด็กเสริฟ ส่วนเด็กเสริฟก็ไปบอกโทโมะอีกที 

 

 

 

"คุณครับ"

"ครับ"

"คุณผู้หญิงที่มากับคุณมีเรื่องกันในห้องน้ำครับ"

"อ่อ ครับ ขอบคุณครับ" รีบวิ่งไปทันที

 

 

 

 

"อ๊ายยยยย!!!" กรี๊ดออกมาเพราะแก้วเอาสายยางมาฉีดใส่ฟาง

"เฮ้ยนี้หยุดนะ!" วิ่งเข้ามาดึงฟางออก จังหวะที่แก้วเอาหน้าหลบแล้วไม่เห็นว่าโทโมะยืนอยู่นั้น เลยฉีดน้ำใส่โทโมะที่พึ่งเข้ามาไปด้วย

"เฮ้ย!! คุณโทโมะ...." 

 

 

 

 

:::ที่บ้าน นีระสิงห์:::

 

 

"นี้ ฟางลูก เป็นอยา่างไรบ้าง ไหนเล่าให้พ่อฟังหน่อยสิ" ถามลูกสาวด้วยความอารมณ์ดี ส่วนเธอก็ทำหน้าบูดบึ้งมองคนเป็นพ่ออย่างขัดใจ

"ไม่ค่ะพ่อ!"

"เอ้ย! ทำไมลูกพ่อเปียกเป็นหมาตกน้ำงี้ละลูก" จับปอยผมคนเป็นลูก

" นังแก้วคะพ่อ คนรับใช้พี่โมะ ฟางเกลียดมัน" หึดหัดขึ้นห้องไป

"เออ ไอลูกคนนี้นิ" 

 

 

 

 

:::บ้าน ไทยานนท์:::

 

 

"คงไม่จริงมั้ง ยัยแก้วมันจะไปได้ไง" แม่ร่างสูงพึมพัมกับตีวเองสักพัก หลังจากพ่อของฟางโทรมาฟ้องว่า สาวใช้ตัวแสบไปป่วนการดินเนอร์ของลูกสาวเขา สักพักรถลูกชายสุดหล่อก็เคลื่อนตัวมาจอดพอดี "นั้นมันยัยแก้วนิ ยัยแก้วจริงๆด้วย ต้องจัดการซะแล้ว" จากนั้นก็วิ่งเขาไปตบแก้วอย่างจัง

 

"เพี๊ย!! นี้แนะ แก แกบังอาจามตาโมะไปหรอห่ะ!"

"โอ๊ย แก้วเปล่านะคะ" ลูปแก้มตัวตัวเองปอยๆ

"แก้ตัวหรอ นี้แนะ เพี้ย!!" ตบไปอีกรอบ 

"คุณแม่!! พอครับ ผมพาแก้วไปเอง" ออกจากรถแล้วมากันร่างบางไว้ทันที

"อย่ามาโกหกแม่ตาโมะ" 

"คุณแม่ฟังนะครับ ผมพาแก้วไปเอง" เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน้น

 

 

 

 

 

 

 

"ฉันให้เธอไปช่วยนะ ไมไช่ให้ไปทำทุกอย่างให้มันแย่ลง แล้วฉันจะแก้ตัวกับคุณแม่อย่างไรเรื่องที่เธอไปทำกับฟางเขาแบบนั้น ไหนจะเรื่องที่..." ตะโกนใส่ร่างบางด้วยอารมณ์โกรธ 

"แก้วไม่ได้ถูก  ฮึก กระทำเลยใช่มั้ยคะ! แก้วไม่เจ็บเลยใช้มั้ยค่ะ! ฮือ แก้วไม่ได้ถูกตี ฮึก ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเลยใช้มั้ยค่ะ แก้ว ฮึก ไม่ได้ถูกชี้หน้าด่าว่า ฮึก เป็นนังขี้ข้านังคนใช่เลยชั้ยมั้ยค่ะ! ฮึกฮือ" ลุกขึ้นเผชิญหน้ากับร่างสูง แล้วพูดตัดพ้อทั้งน้ำตา

"คิดมากนะ... ฉัน..." พอเห็นน้ำตาร่างบางเท่านั้นแหละ จากสายตาที่โกรธเกรี้ยว เปลี่ยนมาเป็นอ่อนโยนทันที

"คุณโทโมะลองมา ฮึก เป็นแก้วดูมั้ยค่ะ...?! จะผิดจะถูกยังไง ก็ผิดทั้งขึ้นทั้งร่องอยู่ดี " พูดทั้งน้ำตา แล้วก็เช็ดน้ำตาออก

"ฉันขอโทษ ที่พาเธอไปเจ็บตัว" พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงมากกกก

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แก้วทนได้ แก้วรู้คะว่าแก้วต้องทน แก้วเลิกงานได้แล้วใช้มั้ยค่ะ" พูดกับร่างสูงด้วยเสียงเย็นชา 

 

   จากนั้นก็เดินผ่านร่างสูงไป ส่วนร่างสูงก็ได้แต่มองตามหละงร่างบาง แล้วก็คิด

 

 

 

"นี้ฉันทำเธอเจ็บตัวอีกล้วใช้มั้ยเนี้ย ฉันขอโทษ" นั้งลงบนมานั้ง ก้มหน้าแล้วก็กุมขมับตัวเอง

 

 

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------

 

มาอัพแย้วววววว ไรเตอร์มาแล้ววววว อ่านกันเยอะๆ เม้นกันเยอะๆน๊าาาา