สาวใช้สุดซ่าป่วนหัวใจคุณชายจอมเฟี้ยว

" ฉันก็พอจะเข้าใจนะว่าที่ฉันทำแบบเนี้ย มันทำร้ายจิตรใจตาโมะ แต่ว่าฉันไม่อยากเห็นหลานชายฉันจมอยู่แต่กับอดีตที่ไม่มีผลกับชีวิตเขาเลย จริงมั้ย?!"

" ค่ะ แก้วเข้าใจค่ะ" 

" หือ แล้วนี่คงโดนตานนท์ทำมาละสิท่า" จับแผลร่างบาง

" โอ๊ย! คุณยายขา เจ็บ" 

" จ่ะ ฉันก็ต้องขอบใจหนูมากนะ 

" ค่ะ "

" เอาล่ะ วันนี้ฉันมีนัดกับเพื่อนๆ ที่ห้าง เย็นๆก็กว่าจะกลับ เอาไว้ตอนเย็นเรามาคุยเรื่องภารกิจกันต่อ โอเคมั้ยจ่ะ"

"ค่ะ คุณยาย เอ่อ คุณยายค่ะ แก้วขออนุญาติหยุด 1 วันได้ไหมค่ะ คือว่า แก้วต้องไปงานเปิดร้านของเพื่อนนะค่ะ" 

" อ่อ ใช่ร่านผลไม้ปั่นรึเปล่าจ่ะ เห็นยัยเฟย์ ออกไปแล้ว"

" ใช่ค่ะ "

" เอางี้ ไปเปลี่ยนชุดนะ แล้วออกไปพร้อมฉัน" 

" เปลี่ยนแล้วค่ะ" ยื่นหมุนๆให้คุณยายดู

" หือ ไม่เอาๆ ไปกับฉัน " 

 

    แล้วคุณยายก็พาร่างบางไปที่ห้างซื้อทั้งชุดทั้งรองเท้า ทำผม แต่งหน้าเรียบร้อย

 

" คุณยายค่ะ โอเคมั้ยค่ะ"

" โอเคจ่ะ" ยิ้มให้ร่างบาง งั้นก็ไปกันเลย

 

 

::: ที่ร้านเพื่อนแก้ว :::

 

 

" ยินดีต้อนรับค่ะ เชิญข้างในก่อนได้นะค่ะ" 2 สาว จินนี่ มีน พูดขึ้น แล้วลูกค้าก็มอบช่่อดอกไม้ให้และถ่ายรูป สักพักเขื่อนก็เดินมา 

" อ่าว คุณเขื่อน "

" สวัสดีครับ คุณจินนี่ คุณมีน"

" สวัสดีค่ะ " 

" ยินดีด้วยนะจะเพื่อนสาว อ่าว สวัสดีค่ะคุณเขื่อน" เฟย์ท่ี่เดินเข้ามาพูดขึ้น และทำท่าเขินอาย

" อ่อ แล้วยัยแก้วละค่ะคุณเขื่อน" มีนพูดขึ้น

" แก้วเขาอยู่ดอยนะครับเลยมาไม่ได้" 

"นี้ทุกคน ยินดีด้วยนะจะ" แก้วที่เดินเๆข้ามาและไม่ทันมองว่าเขื่อนยืนอยู่

" แก้ว" 

" 0.0 ซวยแล้วยัยแก้วเอ๊ย " พูด เบ๊า เบาาา

 

 

 

" คุณรีบมาแล้วก็รีบกลับ ก็เลยไม่โทรมาบอกผมว่างั้น" เขื่อนถามแก้วขึ้น

" เอ่อ แก้วเข้าใจความรู้สึกคุณนะค่ะ แก้วต้องขอโทษด้วย " 

"ครับ ไม่เป็นไร แค่ 5 หรือ 10 นาที ที่ผมได้คุยกับคุณผมก็มีความสุขแล้วครับ" ตอบแก้วแล้วยิ้มให้

" เอ่อ... ค่ะ " ร่างบางหันไปมองเฟย์ที่ยืนมองอยู่ด้วยแววตาที่เศร้า 

 

 

 

::: ที่บ้านไทยานนท์:::

 

 

/// Tomo part ///: 

 

     เบื่อๆๆๆๆ ยัยแก้วก็หาย ยัยเฟย์ก็หาย ไม่มีคนให้แกล้งเลย ขณะที่ผมกำลังเดินไปบ่นไป อยู่นั้นแหละครับ ใครเดินเข้าห้องยัยเฟย์ ผมเลยชะโงกหน้ามองลงไปข้างล่าง อ่าว ยัยเฟย์ อยู่นี้เอง แล้วใครว่ะ ต้องจัดการสักหน่อยแล้ว ผมเดินเข้าไปข้างในช้าๆ แล้วเดินไปสวมกอดจากทางข้างหลัง

 

 

" หยุด อยู่นิ่งๆ" ผมพูดขึ้น

" เห๊ย คุณโทโมะ!!" 

" ยัยแก้ว!!! " เห๊ย ยัยบ้านี้มาแต่งตัวอะไรอย่างนี้ สวยชะมัด มันเหมือนมีมนต์สะกดให้ผมเลื่อนหน้าเข้าไปเรื่อยๆ จนริมฝีปากเกือบจะชนกัน 

 

 

///// end Tomo

 

 

"ว๊ายยยย!!!!" เสียงแม่ของโทโมะดังขึ้นทำให้ ทั้งสองผละออกกันทันที จากนั้นก็วิ่งเข้ามาตบแก้ว อย่างแรง

 

เพี๊ย!!! 

 

" เห๊ย คุณแม่ครับ" เสียงโทโมะห้ามขึ้น 

" ตาโมะไม่ได้ชอบมันใช้มั้ย บอกแม่มาสิลูก บอกแม่มาว่ายัยนี้ให้ท่าลูก" 

" คุณแม่เข้าใจผิดใหญ่แล้วนะครับ" จับตัวแม่เอาไว้ แล้วยืนบังแก้ว

" ลูกปกป้องมันหรอ" 

" ป่าวนะครับคุณแม่ เข้าใจผิดไปใหญ่แล้วครับ" ปรามคุณแม่ตัวเอง

" นี่นังคนใช้ ยี่แกแต่งหน้า แต่งตัวสวย เพื่อมาให้ท่าลูกชายฉันใช่มั้ยห่ะ" จะเข้าไปตบแก้ว แต่ถูกโทโมะบังเอาไว้

" ป่าวนะค่ะ" แก้วพูด

" แกอย่ามาแก้ตัว โมะปล่อยแม่ลูก แม่จะตบสั่งสอนมัน" พูดกับแก้ว แล้วหันไปบอกโทโมะ

"คุณแม่ไม่มีเหตุผล ไปแก้ว" พูดกับแม่ แล้วดึงแก้วออกไปทันที

" เอ๊ย นี่อะไรกันเนี้ย" เดินสวนโทโมะที่ดึงแก้วออกไป

" ยัยเฟย์ โทรไปบอกคุณยาย ยังไงวันนี้แม่ก็ต้องเอายัยคนใช้นี้ ออกจากบ้านให้ได้ ในวันนี้!!!" 

" เอ่อ.. คุณแม่ใจเย็นๆนะค่ะ " เดินเขามาปลอบคุณแม่ 

 

 

 

::: ที่ห้องโทโมะ:::

 

 

" บอกฉันมาเดี๋ยวนี้ว่าเธอไปทำอะไรในห้องยัยเฟย์" ทำสีหน้าจับผิดใส่แก้ว

" เอ่อคือแก้ว...."

" แล้วไม่ต้องหาเรื่องโกหกนะ " 

" แก้ว...." เป็นจังหวะที่เฟย์เข้ามาพอดี

" บอกมา?!" บีบคางแก้ว 

" เฟย์ให้ยัยแก้วออกไปทำธุระแทนเฟย์เองคะ/คือแก้วออกไปทำธุระให้คุณเฟย์นะคะ" พูดออกมาพร้อมกัน

" แล้วเธอเกี่ยวอะไรด้วยยัยเฟย์" หันไปถามน้องสาวแต่มือก็ยังบีบคางแก้วอยู่

" เอ่อ พอดีว่าเฟย์ ให้ยัยแก้วเอาของขวัญไปให้เพื่อนที่เปิดร้านใหม่นะค่ะ"

" แล้วทำไมเธอไม่ไปเองละ" ถามเฟย์

" คือ.. ว่าเฟย์ต้องไปอีกงานนึงอะค่ะ" แก้ตัวน้ำขุ่นๆ

" แล้วทำไมต้องเป็นแก้ว" 

 

 

 

 

 

" ก็ เฟย์เห็นว่า ยัยแก้วอยู่ใกล้ๆ ก็เลยใช่ให้ไปนะค่ะ ไม่อยากรบกวนคนอื่น แล้วที่สำคัญ จับยัยแก้วแต่ตัวแล้วบอกว่าเป็นผู้ช่วยเฟย์ คนอื่นเข้าก็เชื่อแล้วค่ะ" 

" จริงหรอแก้ว" ถามแก้วที่ยืนหลบอยู่หลังเฟย์

" จริงค่ะ" 

" โถ่เว๊ย! แล้วทำไมเธอไม่บอกคุณแม่ไป ปล่อยให้ท่านตบตีเธอแบบนี้อะเหรอ"

" ห่ะ ถึงขนาดลงไม้ลงมือเลยหรอค่ะ แล้วพี่โมะไปทำอีท่าไหนยัยแก้วถึงโดนตบละค่ะ เจ็บมั้ยเนี้ย" เฟย์พูดกับพี่ชาย แล้วหันไปถามแก้ว ส่วนโทโมะก็นึกภาพที่เขากอดแก้ว 

" ถามยัยสาวใช้ตัวดีของเราแล้วกัน ไปล่ะ" แล้วก็เดินออกไป