cRaZyLoVe ไอบ้าติงต๊องกับยัยบ๊องสุดแสบ

“นี่เธอกล้าด่าชั้นหรอ” เรื่องใหญ่แล้วสิ
“แล้วบ้านเธอเค้าเรียกว่าชมหรออ” ยัยเป็ดเอ้ย ยังมาทำหน้าตากวนประสาทอีก
“พอได้แล้ว” ผมห้าม
“แต่ ป๊อปคะ”
“คุณไม่ได้เป็นอะไรกับผม เลิกยุ่งกับผมได้แล้ว”
“คุณรู้ใช่มั้ยคะว่าถ้าพ่อคุณรู้จะเกิดอะไรขึ้น” เอาพ่อมาขู่ชั้นอีกแล้ว
“เธอเลิกเอาพ่อมาขู่ชั้นซักทีได้มั้ย”
“พิมไม่ได้ขู่ค่ะ พิมพูดจริงทำจริง ถ้าคุณไม่เชื่อก็ลองดู” ชั้นต้องแพ้เธอเพราะเรื่องพ่ออีกแล้วสินะ
“คุณภาณุคะ สรุปว่าคู่ของคุณคือใครคะ” ครูอย่าทำให้ผมต้องเลือกสิ
“ผมไม่เล่นครับ”
“ตามใจค่ะ” ค่อยยังชั่วหน่อย

Part Fang

พักกลางวันแล้ว

“ฟาง เธอโกรธอะไรชั้นเนี้ย” ป๊อปปี้กำลังเดินตามชั้นไม่ยอมหยุด
“ไม่ได้โกรธ”
“แล้วจะเดินหนีทำไม ชั้นเหนื่อยนะ”
“เหนื่อยก็หยุดสิ ชั้นไม่ได้ขอให้นายตาม”
“ฟาง!” คว้าข้อมือชั้นไว้ทำไม นายมีพิมอยู่แล้ว มายุ่งกับชั้นทำไม
“อย่ามายุ่งกับชั้น” ชั้นพยายามแกะมือเค้าออก แต่ดูเหมือนจะไม่มีผลอะไรกับเค้าเลย
“มีอะไรก็คุยกันดีๆสิ” โทโมะที่เดินตามมาพูดขึ้น
“ชั้นไม่มีอะไรจะพูด” ปล่อยสิ ชั้นจะร้องไห้แล้วนะ
“ฟาง เธอเป็นอะไร เมื่อเช้ายังดีๆอยู่เลยนะ”
“ถ้านายรำคาญก็ปล่อยมือชั้นซะ”
“ฟางงงง”
“ปล่อย” ชั้นสะบัดมือเค้าออก
“ป๊อปคะ” แฟนนายมาแล้วสินะ
“พิม คุณมาทำไม”
“มาพาคุณไปกินข้าวกลางวันด้วยกันไงคะ”
“ผมไม่หิว”
“ไปเถอะนะคะ โทโมะ เขื่อน คุณสองคนด้วยนะ” ชั้นยืนมองเหตุการณ์อยู่ได้ไม่นานก็ต้องรีบเดินออกมา แก้วกับเฟย์ก็เดินตามมาติดๆ
“ฟางเป็นอะไรรึเปล่า” แก้วถาม ตอนนี้เราอยู่มุมที่เงียบที่สุดในมหาลัย
“ฟางไม่รู้ ฟางแค่ ฮึกก” ชั้นกลั้นน้ำตาต่อไปไม่ไหวแล้ว
“อย่าร้องไห้ดิ เรื่องแค่นี้เอง” เฟย์พูดปลอบใจ
“ฟางแค่รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนนอก”
“ฟางชอบพี่ป๊อปหรอ”
“ฟางไม่รู้ แต่ฟางไม่ชอบเวลาเค้าอยู่ใกล้ผู้หญิงคนอื่น”
“รู้สึกยังไงก็พูดออกมาเถอะ อย่าเก็บไว้คนเดียว”
“รู้บ้างไหมว่าใครบางคนสับสนและไม่แน่ใจ เธอทำให้ชั้นต้องหวั่นไหว เธอทำให้ใครต้องคิดมากเพราะเธอ” ชั้นเริ่มสื่อออกมาเป็นเพลง
“รู้บ้างไหมที่เธอทำไป ฉันหลงเอาไปละเมอ ได้โปรดอย่าทำให้รักเธอ ถ้าเธอไม่เคยสักนิด ที่คิดจะจริงจัง” (เพลงได้โปรด//ไรเตอร์)
“เป็นเพลงเชียวนะ” เสียงคุ้นๆแฮะ ชั้นค่อยๆหันไปมอง
“เฮ้ย!!!!” ไอพี่ป๊อปมาเมื่อไหร่วะ ชั้นรีบเช็ดน้ำตา
“เช็ดแรงขนาดนั้นเดียวก็ช้ำหมดหรอก มา พี่เช็ดให้” ดึงตัวชั้นเข้าไปทำไม
“ฟางเช็ดเองได้” ไม่ฟังกันเลย ทำไมพี่ถึงอ่อนโยนกับฟางอย่างนี้นะ
“เสร็จแล้ว” ชั้นค่อยๆถอยออกมา ดึงตัวเองกลับมาทุกที เมื่อชั้นรู้สึกดี ทุกวันที่อยู่ใกล้เธอ เตือนตัวเองว่าคิดให้ดี กับท่าทีที่พบเจอ เธอคงไม่ได้ตั้งใจ ชั้นนึกถึงเพลงนี้อีกแล้ว อยากร้องออกไปใจจะขาด “หิวยัง ไปกินข้าวกันดีกว่า” อย่ามาห่วงกันได้มั้ย ชั้นเดินถอยหลังมาเรื่อยๆ เฮ้ย! ชั้นสะดุดอะไรวะ แต่ ทำไมมันไม่เจ็บอ่ะ “ซุ่มซ่ามจังเลยนะ” ชั้นมาอยู่ในอ้อมกอดของพี่เค้าได้ไงเนี้ย
“แต่ละคำที่เธอพูดมามันคล้ายว่าห่วงใย เธอคงพูดไปอย่างนั้น แต่ว่าชั้นจำขึ้นใจ” ปากตรงกับใจเกินไปแล้ววนะ
“ชั้นห่วงเธอจริงๆนะ ไปกินข้าวกันดีกว่า” ชั้นค่อยๆออกจากอ้อมกอดของเค้า แก้วกับเฟย์มันไปไหนกันวะเนี้ย
“พี่ไปกินกับพวกพี่พิมเถอะ ฟางไม่อยากเข้าไปขัด”
“พิมอ่ะ พี่จัดการเรียบร้อยแล้ว ไปกินข้าวกันดีกว่า” เดินอย่างเดียวได้มั้ย ไม่ต้องจับมือชั้น ถึงโรงอาหารแล้ว ทำไมสายตาคนในโรงอาหารถึงไม่เป็นมิตรเลยอ่ะ น่ากลัว พี่ป๊อปพาชั้นเดินไปนั่งโต๊ะที่มีชาวแก็งค์นั่งอยู่ทั้งสองแก็งค์ - - หนีชั้นมากันหมดเลยนะ “เธอนั่งรออยู่นี่นะ เดี๋ยวพี่มา อยากกินอะไรล่ะ เดี๋ยวไปซื้อให้” อย่าทำดีกับชั้นนักสิ
“อะไรก็ได้ค่ะ”
“รอแปบนะ” เดินไปแล้ว ชั้นหันมามองแก้วและเฟย์ที่ทำหน้าไม่รู้เรื่อง
“แก้ว! เฟย์!”
“อารายยย” เฟย์ทำเสียงกวนteenใส่อ่ะ
“ทำไมทิ้งชั้นไว้คนเดียวอ่ะ”
“ไม่ได้ทิ้ง แค่โดนลากออกมา”
“จริงอ่ะ”
“ก็เออดิ”
“ยัยเตี้ย” เอิ่ม มายุ่งกับชั้นทำไมเนี้ย ชั้นหันไปมอง ซู่!!!! น้ำอะไรวะเนี้ย!!! ไม่ใช่สิ มันคือก๋วยเตี๋ยว เส้นหมี่ มีลูกชิ้นด้วย
“ทำบ้าอะไรของเธอเนี้ย” ป๊อปปี้ที่พึ่งเดินเข้ามาพูดขึ้น
“พิมเปล่านะ” ถ้านายเชื่อนายจะโง่มากอ่ะ
“ผมไม่ได้โง่นนาดนั้นนะ” นายฉลาดมากกก ชั้นค่อยหยิบลูกชิ้นที่อยู่บนหัวออก
“พิมไม่ได้ตั้งใจนะ ยัยนี่หยิบก๋วยเตี๋ยวจากมือพิมไปแลล้วก็ราดใส่ตัวเอง” เป็นคำแก้ตัวที่ ฟังไม่ขึ้น - -
“คุณคิดว่าผมโง่มากใช่มั้ยที่จะเชื่อคำแก้ตัวของคุณ” สุดยอดอ่ะ
“พี่ป๊อปปปปป” อ้อนหน่อยดีกว่า “พาฟางไปเปลี่ยนเสื่อผ้าหน่อยสิ เลอะหมดแล้วว” ชั้นเกาะแขนพี่เค้า
“ไป” จูงมือชั้นออกมาแล้วว

คอนโดป๊อปปี้

ทำไมไม่พาชั้นไปบ้านวะ พาชั้นมาคอนโดทำไม???

“เธอไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้านะ ชั้นรออยู่นี่แหละ”
“ทำไมนายพาชั้นมาคอนโดอ่ะ ทำไมไม่พาไปบ้าน”
“เพราะชั้นอยากอยู่กับเธอแค่สองคนไง^^”
“บ้า>///<” ชั้นพูดแล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป แต่รู้สึกเหมือนลืมผ้าเช็ดตัวอ่ะ เดินออกไปเอาดีกว่า
“อ่ะ กะแล้วเชียวว่าต้องลืม” ตกใจหมดเลย
“ขอบคุณค่ะ” ชั้นเดินกลับเข้ามาในห้องน้ำ อาบน้ำและสระผมเพื่อกำจัดก๋วยเตี๋ยวออกจากตัว เสร็จซักที แต่...ชั้นจะใส่อะไรดีล่ะ ไม่ได้เอาเสื้อผ้าเข้ามาอ่ะ เดินออกไปเอาก็ดูไม่ค่อยปลอดภัยเลยอ่ะ เอาวะ เป็นไงเป็นกัน ชั้นค่อยๆเดินออกมาในสภาพผ้าขนหนูผืนเดียว
“ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าออกมาเล่า>///<” ป๊อปปี้พูดแล้วหันหลังให้ชั้น หน้าแอบแดงอ่ะ555+
“ก็จะให้เอาเสื้อผ้าที่ไหนใส่ล่ะ>///< ว่าแต่ตู้เสื้อผ้าอยู่ไหนอ่ะ”
“นู่น” พี่ป๊อปชี้ไปทางซ้ายซึ่งมีตู้เสื้อผ้าอยู่
“ขอบคุณนะ” ชั้นเดินไป เฮ้ย! ทำไมมีเสื้อผ้าผู้หญิงด้วยอ่ะ ชุดนี้ดีกว่า “พี่ป๊อปชุดนี้สวยป่ะ” ชั้นหยิบชุดเทียบกับตัวแล้วหันไปให้พี่ป๊อปดู
“ชุดไหน เฮ้ย!!”
“ทำไมอ่ะ ไม่สวยหรอ”
“ไม่ใช่ ทำไมเธอไม่ใส่ก่อน วันหลังใส่ก่อนแล้วค่อยหันมาให้ชั้นดู>///<”
“โทษที ลืมไป” ชั้นรีบเดินเข้าห้องน้ำไป “พี่แล้วจะให้ฟางใส่แค่นี้หรอ”
“แล้วเธอจะใส่อะไรล่ะ” ถ้าชั้นบอกว่า ชุดชั้นในอ่ะ พี่จะมีให้ชั้นมั้ย
“สิ่งที่ใส่ก่อนที่จะใส่เสื้อกับกางเกงอ่ะ>///<” พูดไปได้ไงวะชั้น
“ออกมาเอาสิ” เฮ้ย!มีด้วย
“อยู่ไหนอ่ะ”
“ในตู้เสื้อผ้านั่นแหละ หาเอา>///<”
“ค่ะๆ” เอิ่ม ทำไมมีของแบบนี้ด้วยอ่ะ ตุ๊ดชัว ชั้นหยิบชุดชั้นในแล้วรีบเข้าไปแต่งตัวต่อให้เสร็จ
“เสร็จยัง”
“เสร็จแล้วๆ” ชั้นเดินออกมาในชุดกระโปรงยาวสีชมพู “เป็นไงบ้างอ่ะ”
“น่ารักดี^^”
“ทำไมพี่ถึงมีเสื้อผ้าผู้หญิงด้วยอ่ะ”
“พี่พึ่งสั่งให้พนักงานคอนโดเค้าไปซื้อมาให้ เธอรอแปบนึงนะ พี่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน”
“ค่ะ” ชั้นนั่งรออยู่ที่โซฟา ประมาณ5นาที พี่ป๊อปก็ออกมาเรียก
“หิวยัง” เสื้อยืดกางเกงยีน เท่ห์ไปอีกแบบแฮะ><
“นิดหน่อยอ่ะ”
“จะกินอะไรดีล่ะ เดี๋ยวทำให้”
“ทำเป็น???”
“เป็นดิ รอแปบ” 30นาทีผ่านไป
“หอมจัง”
“เดี๋ยวชั้นตักใส่จานให้ ไปนั่งรอที่โต๊ะไป”
“ค่ะ^^”
“สปาเก็ตตี้กุ้งสำหรับคุณผู้หญิงครับ^^” มาแบบปกติก็ได้นะ
“ว้าวว น่ากินจัง กินล่ะนะ อ้ำ” อร่อยจัง
“ป้อนคนทำมั่งสิ”
“อ่ะ” ชั้นตักให้พี่เค้า ทำไมต้องทำหน้างงๆด้วยอ่ะ ไม่คิดว่าชั้นจะทำให้ล่ะสิ “แทนคำขอบคุณเรื่องวันนี้”
“ด้วยความยิยดีเสมอครับ^^ อ้ำ” เหมือนเด็กเลยอ่ะ “ปากเธอเลอะอ่ะ” พี่ป๊อปค่อยๆยื่นมือมาเช็ดให้ชั้น เขินจัง>///<
“เขินอ่ะไรของเธอ กินเร็วๆ แล้วไปซื้อของกัน”
“ซื้ออะไร”
“ทุกอย่าง เพราะตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปเธอต้องมานอนที่นี่”
“ได้” ชั้นตอบอย่างมั่นใจ
“ทำไมครั้งนี้ง่ายจังอ่ะ”
“ก็ฟางเป็นคนดูแลพี่ไง^^”
“ดูแลให้ได้อย่างนี้ตลอดไปละกัน หึๆ”
“ถ้าพี่หัวเราะอย่างนั้นอีก ฟางจะฟ้องพี่โฟร์”
“อย่าเอาเจ๊โฟร์มาขู่ดิT^T”
“5555+”
“55555+”
========================================

เม้นนนนนนนนนกันด้วยนะ:D