น้องรหัสสุดป่วนกับพี่รหัสหลากหลาย
8.7
7) GPS ทำเครียด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความด้าน ป๊อปปี้-แก้ว
แก้ว:แล้วเราจะไปไหนกันหรอ
ป๊อปปี้:ไป...ไหนก็ได้ที่มีแก้วอยู่
แก้ว:โห่ ขนาดนั้นเชียว
ป๊อปปี้:ก็นิดนึง
แก้ว:แล้วสรุปจะไปไหนละ แก้วเริ่มเบื่อแล้วอะ
ป๊อปปี้:จริงดิ งั้นรีบไปกันกลัวแก้วเบื่อ
(แล้วป๊อปปี้ก็จูงมือแก้วเดินไป)
แก้ว:เออ แล้วจะไปไหนละ
ป๊อปปี้:เดี๊ยวก็รู้
(แล้วทั้งคู่ก็เดินไปตามทางในสวนสาธารณะ)
(มือนิ่มชะมัดเลย >////</ป๊อปปี้) (อ๊ายยย เขินจัง ป๊อปปี้มือใหญ่แล้วก็อบอุ่นมากเลยละ/แก้ว)
ป๊อปปี้:ไปที่นี้กัน
แก้ว:โห่ ที่นี้ที่ไหนละ สวยจัง
ป๊อปปี้:บ้านเราเอง
แก้ว:ห๊า~ พาเรามาทำมะ............................
ป๊อปปี้:เราไม่ทำอะไรแก้วหรอน่า พามาเทียวเฉยๆ
แก้ว:อ้อ เออ ป๊อป .////.
ป๊อปปี้:เป็นอะไรหรอน่าแดงจัง
(บอกรักเราแน่เลย เย้/ป๊อปปี้)
แก้ว:เออ คือ แก้วหิวข้าวอะตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินอะไรเลยอะ
ป๊อปปี้:อ่าว นึกวะ..........................
แก้ว:อะไรหรอ
ป๊อปปี้:อ้อป่าว งั้นไปเดี๋ยวเราทำอาหารให้กิน
แก้ว:ทำเป็นด้วยหรอ
ป๊อปปี้:เป็นสิ รับรองกินแล้วทองไปเสียแน่นอน
แก้ว:งั้นไปเถอะ เข้าบ้านกัน
ป๊อปปี้:ว๊ายย ผู้หญิงชวนเข้าบ้าน
แก้ว:ป๊อปก็ ไปได้แล้ว
ป๊อปปี้:อะอะ ไปเถอะ 55555+
ด้าน รร.
เขื่อน:โอ๊ยยยยย ป่านนี้ไอปีอปปี้มันไม่ปล้ำแก้วไปแล้วหรอวะ
เคนตะ:ปากเสียวะ
จงเบ:นั้นดิ อย่ามาพูดให้เสียใจดิวะ
เขื่อน:เฮ้ย ไอโมะมึงไม่รู้สึกอะไรเลยหรอวะ
โทโมะ:รู้สึกอะไร
เคนตะ จงเบ เขื่อน:อ่าว
จงเบ:ก็แบบว่า.....หึงอะไรประมาณนี้แหละ
โทโมะ:ทำไมต้องหึง ในเมื่อฉันรู้ว่าพวกนั้นอยู่ไหน
เขื่อน เคนตะ จงเบ:เฮ้ย รู้ได้ไง
โทโมะ:ก็ฉันติด GPS เอาไว้ที่กระดุมเสื้อไอป๊อปอะดิ
เคนตะ:อ้อ เป็นอย่างงี้นี้เองถึงไม่กังวน
จงเบ:แล้วตอนนี้อยู่ไหนอะ
โทโมะ:ไม่รู้ดิ ดูก่อน แต่เมื่อกี้เห็นว่าอยู่แถวสวนสาธารณะอะ อืม ตอนนี้อยุ่ที่ เฮ้ย!!!!
เขื่อน เคนตะ จงเบ:อะไร
โทโมะ:พะ พวก นั้นอยู่ที่
จงเบ:ที่ ที่ไหนละ
โทโมะ:ไม่รู้วะ
จงเบ เคนตะ เขื่อน:อ่าว
จงเบ:ไมอะ
โทโมะ:สันยานมันหายไปอะ เลยไม่รู้เลย
เขื่อน:โอ๊ยยย แกทำให้ฉันเครียดกว่าเดิมอีก
(และที่มุมห้องก็มีสายตาคู่เดิมคอยดูอยู่แบบไม่คลาดสายตา)
ฟาง:โอ๊ยยย ไม่ไหวแล้วนะ ทำไม ทำไมต้องเป็นแก้ว ทำไมไม่เป็นฉัน แก้วมันดีกว่าฉันตรงไหนกันนะ
ตัดมาที่ป๊อปปี้-แก้ว
แก้ว:ว้าว น่ากินจัง แต่จะกินได้ไมเนี้ย
ป๊อปปี้:กินได้ดิ กินเลย
แก้ว:กินแน่อยู่แล้ว
ป๊อปปี้:เราอะหรอ กินดิ
แก้ว:บ้า หมายถึงข้าวยะ
ปีอปปี้ แก้ว:5555555555
แก้ว:ป๊อปปี้นี้ตลกจังนะ
ป๊อปปี้:หรอ เราไม่เคยทำอาหารให้ผุ้หญิงคนไหนกินเลยนะ
แก้ว:จริงดิ แก้วควรจะดีใจใช่ปะ 555
ป๊อปปี้:แน่นอน~
แก้ว:โห่ อร่อยจัง
ป๊อปปี้:เห็นมั๊ยละบอกแล้ว
(แล้วทั้งคู่ก็กินข้าวกันอย่างสนุกสนาน)
ป๊อปปี้:แก้ว
แก้ว:อะไรหรอ
ป๊อปปี้:แก้วมีคนที่ชอบหรือยังอะ
แก้ว:อืม ก็มีนะ
ป๊อปปี้:ใครหรอ
แก้ว:ก็ป๊อปไง
ป๊อปปี้:แก้วพูดจริงหรอ
แก้ว:อืม
ป๊อปปี้:งั้นขอจูบหน่อยดิ
แก้ว:บ้า ทำไมต้องจูบด้วยละ เราชอบป๊อปแบบเพื่อนนะ
ป๊อปปี้:อ่าว เราไม่ได้หมายถึงแบบนั้น
แก้ว:อ่าวหรอ แก้วขอโท
ป๊อปปี้:เราเสียใจนะเนี้ย
แก้ว:แก้ว ขอโทษนะ เออแล้วป๊อปชอบแก้วหรอ
ป๊อปปี้:อืม ชอบ
แก้ว:ทำไมถึงชอบละ
ป๊อปปี้:ก็ แก้วน่ารัก ใจดี ใสๆ ไม่ปรุงแต่ง สวยแบบธรรมชาติด้วยละ
แก้ว:ขนาดนั้นเลยหรอ
ป๊อปปี้:แล้วแก้วจะชอบเรามั๊ย
แก้ว:อืม แก้วก็ไม่รู้หรอนะ แต่อยุ่กับป๊อปปี้แล้วมีความสุขดีนะ ถ้าพยายามมากกว่านี้อาจจะชอบก็ได้มัง
ป๊อปปี้:จริงดิ!!! จะพยายามนะ
แก้ว:จร้า งั้นแก้วกลับบ้านนะ
ป๊อปปี้:คับ งั้นเดี๊ยวผมไปส่ง
บ้านแก้ว
ป๊อปปี้:บายคับ นอนฝันดีด้วยละ ฝันถึงป๊อปปี้ด้วยนะ
แก้ว:จร้า สุดหล่อ
(แล้วป๊อปปี้ก็ขับรถออกไป)
แก้ว:ป๊อปปี้ น่ารักจัง แต่เราจะรักเค้าได้มั๊ยนะ ถ้าได้ก็คงจะดี
มาอัพให้อีกตอนแล้วค่ะ เป็นไงบ้างสนุกมั๊ยค่ะถ้าไม่สนุกก้ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ แต่ยังไงก็เม้นเป็นกำลังใจให้ทรายด้วยนะค่ะ
ปล.ทรายรักทุกคนที่เม้นเลยค่ะ แต่ถ้าจะให้รักมากขึ้นไปอีกก็ไปเม้นของอาจารของทรายด้วยนะค่ะ
บายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แก้ว:แล้วเราจะไปไหนกันหรอ
ป๊อปปี้:ไป...ไหนก็ได้ที่มีแก้วอยู่
แก้ว:โห่ ขนาดนั้นเชียว
ป๊อปปี้:ก็นิดนึง
แก้ว:แล้วสรุปจะไปไหนละ แก้วเริ่มเบื่อแล้วอะ
ป๊อปปี้:จริงดิ งั้นรีบไปกันกลัวแก้วเบื่อ
(แล้วป๊อปปี้ก็จูงมือแก้วเดินไป)
แก้ว:เออ แล้วจะไปไหนละ
ป๊อปปี้:เดี๊ยวก็รู้
(แล้วทั้งคู่ก็เดินไปตามทางในสวนสาธารณะ)
(มือนิ่มชะมัดเลย >////</ป๊อปปี้) (อ๊ายยย เขินจัง ป๊อปปี้มือใหญ่แล้วก็อบอุ่นมากเลยละ/แก้ว)
ป๊อปปี้:ไปที่นี้กัน
แก้ว:โห่ ที่นี้ที่ไหนละ สวยจัง
ป๊อปปี้:บ้านเราเอง
แก้ว:ห๊า~ พาเรามาทำมะ............................
ป๊อปปี้:เราไม่ทำอะไรแก้วหรอน่า พามาเทียวเฉยๆ
แก้ว:อ้อ เออ ป๊อป .////.
ป๊อปปี้:เป็นอะไรหรอน่าแดงจัง
(บอกรักเราแน่เลย เย้/ป๊อปปี้)
แก้ว:เออ คือ แก้วหิวข้าวอะตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินอะไรเลยอะ
ป๊อปปี้:อ่าว นึกวะ..........................
แก้ว:อะไรหรอ
ป๊อปปี้:อ้อป่าว งั้นไปเดี๋ยวเราทำอาหารให้กิน
แก้ว:ทำเป็นด้วยหรอ
ป๊อปปี้:เป็นสิ รับรองกินแล้วทองไปเสียแน่นอน
แก้ว:งั้นไปเถอะ เข้าบ้านกัน
ป๊อปปี้:ว๊ายย ผู้หญิงชวนเข้าบ้าน
แก้ว:ป๊อปก็ ไปได้แล้ว
ป๊อปปี้:อะอะ ไปเถอะ 55555+
ด้าน รร.
เขื่อน:โอ๊ยยยยย ป่านนี้ไอปีอปปี้มันไม่ปล้ำแก้วไปแล้วหรอวะ
เคนตะ:ปากเสียวะ
จงเบ:นั้นดิ อย่ามาพูดให้เสียใจดิวะ
เขื่อน:เฮ้ย ไอโมะมึงไม่รู้สึกอะไรเลยหรอวะ
โทโมะ:รู้สึกอะไร
เคนตะ จงเบ เขื่อน:อ่าว
จงเบ:ก็แบบว่า.....หึงอะไรประมาณนี้แหละ
โทโมะ:ทำไมต้องหึง ในเมื่อฉันรู้ว่าพวกนั้นอยู่ไหน
เขื่อน เคนตะ จงเบ:เฮ้ย รู้ได้ไง
โทโมะ:ก็ฉันติด GPS เอาไว้ที่กระดุมเสื้อไอป๊อปอะดิ
เคนตะ:อ้อ เป็นอย่างงี้นี้เองถึงไม่กังวน
จงเบ:แล้วตอนนี้อยู่ไหนอะ
โทโมะ:ไม่รู้ดิ ดูก่อน แต่เมื่อกี้เห็นว่าอยู่แถวสวนสาธารณะอะ อืม ตอนนี้อยุ่ที่ เฮ้ย!!!!
เขื่อน เคนตะ จงเบ:อะไร
โทโมะ:พะ พวก นั้นอยู่ที่
จงเบ:ที่ ที่ไหนละ
โทโมะ:ไม่รู้วะ
จงเบ เคนตะ เขื่อน:อ่าว
จงเบ:ไมอะ
โทโมะ:สันยานมันหายไปอะ เลยไม่รู้เลย
เขื่อน:โอ๊ยยย แกทำให้ฉันเครียดกว่าเดิมอีก
(และที่มุมห้องก็มีสายตาคู่เดิมคอยดูอยู่แบบไม่คลาดสายตา)
ฟาง:โอ๊ยยย ไม่ไหวแล้วนะ ทำไม ทำไมต้องเป็นแก้ว ทำไมไม่เป็นฉัน แก้วมันดีกว่าฉันตรงไหนกันนะ
ตัดมาที่ป๊อปปี้-แก้ว
แก้ว:ว้าว น่ากินจัง แต่จะกินได้ไมเนี้ย
ป๊อปปี้:กินได้ดิ กินเลย
แก้ว:กินแน่อยู่แล้ว
ป๊อปปี้:เราอะหรอ กินดิ
แก้ว:บ้า หมายถึงข้าวยะ
ปีอปปี้ แก้ว:5555555555
แก้ว:ป๊อปปี้นี้ตลกจังนะ
ป๊อปปี้:หรอ เราไม่เคยทำอาหารให้ผุ้หญิงคนไหนกินเลยนะ
แก้ว:จริงดิ แก้วควรจะดีใจใช่ปะ 555
ป๊อปปี้:แน่นอน~
แก้ว:โห่ อร่อยจัง
ป๊อปปี้:เห็นมั๊ยละบอกแล้ว
(แล้วทั้งคู่ก็กินข้าวกันอย่างสนุกสนาน)
ป๊อปปี้:แก้ว
แก้ว:อะไรหรอ
ป๊อปปี้:แก้วมีคนที่ชอบหรือยังอะ
แก้ว:อืม ก็มีนะ
ป๊อปปี้:ใครหรอ
แก้ว:ก็ป๊อปไง
ป๊อปปี้:แก้วพูดจริงหรอ
แก้ว:อืม
ป๊อปปี้:งั้นขอจูบหน่อยดิ
แก้ว:บ้า ทำไมต้องจูบด้วยละ เราชอบป๊อปแบบเพื่อนนะ
ป๊อปปี้:อ่าว เราไม่ได้หมายถึงแบบนั้น
แก้ว:อ่าวหรอ แก้วขอโท
ป๊อปปี้:เราเสียใจนะเนี้ย
แก้ว:แก้ว ขอโทษนะ เออแล้วป๊อปชอบแก้วหรอ
ป๊อปปี้:อืม ชอบ
แก้ว:ทำไมถึงชอบละ
ป๊อปปี้:ก็ แก้วน่ารัก ใจดี ใสๆ ไม่ปรุงแต่ง สวยแบบธรรมชาติด้วยละ
แก้ว:ขนาดนั้นเลยหรอ
ป๊อปปี้:แล้วแก้วจะชอบเรามั๊ย
แก้ว:อืม แก้วก็ไม่รู้หรอนะ แต่อยุ่กับป๊อปปี้แล้วมีความสุขดีนะ ถ้าพยายามมากกว่านี้อาจจะชอบก็ได้มัง
ป๊อปปี้:จริงดิ!!! จะพยายามนะ
แก้ว:จร้า งั้นแก้วกลับบ้านนะ
ป๊อปปี้:คับ งั้นเดี๊ยวผมไปส่ง
บ้านแก้ว
ป๊อปปี้:บายคับ นอนฝันดีด้วยละ ฝันถึงป๊อปปี้ด้วยนะ
แก้ว:จร้า สุดหล่อ
(แล้วป๊อปปี้ก็ขับรถออกไป)
แก้ว:ป๊อปปี้ น่ารักจัง แต่เราจะรักเค้าได้มั๊ยนะ ถ้าได้ก็คงจะดี
มาอัพให้อีกตอนแล้วค่ะ เป็นไงบ้างสนุกมั๊ยค่ะถ้าไม่สนุกก้ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ แต่ยังไงก็เม้นเป็นกำลังใจให้ทรายด้วยนะค่ะ
ปล.ทรายรักทุกคนที่เม้นเลยค่ะ แต่ถ้าจะให้รักมากขึ้นไปอีกก็ไปเม้นของอาจารของทรายด้วยนะค่ะ
บายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ