น้องรหัสสุดป่วนกับพี่รหัสหลากหลาย

8.7

เขียนโดย ทรายlovetkที่สุด

วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 19.53 น.

  15 ตอน
  82 วิจารณ์
  30.08K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) เด็กกวนส้นเท้า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าวันรุ้งขึ้น

ณ ห้องเรียน

ป๊อปปี้:โอ๊ย สบายตัวจังโว๊ยยยยยย

.........:อย่าอยู่เลยมึงงงงงงงงงงง

(อยู่ๆก็มีคนมากระโดดกอดคอป๊อปปี้แล้วก็กดลงพื้นห้อง และอีกสองคนมาจับแขนและอีกคนมาจับขา)

ป๊อปปี้:ให้พวกแกมาจับฉันไมวะ

โทโมะ:อย่าแกมันต้องเจอนี้

(แล้วโทโมะที่กอดคออยู่ก็กดตัวเองลงไปทับ)

ป๊อปปี้:โอ๊ยยยย

เขื่อนน:สมน้ำหน้า และแกก็ต้องเจอนี้อีก

(แล้วเขื่อนจากที่จับขาอยู่ก็กดศกไปกดที่ข้อเข่า)

ป๊อปปี้:ไอบ้า พวกแกทำไรเนี้ย

จงเบ:ก็ แก้แค้นไง เมื่อวานแกทำพวกฉันใจเสี้ยกันเป็นกิโลๆนะโว๊ยยยย

(แล้วป๊อปปี้ก็ดิ้นจนหลุดจนได้)

ป๊อปปี้:โอ๊ยยย เจ็บนะโว๊ยย เล่นอะไรไม่รู้เรื่องเลย

เคนตะ:แหม่ก็พ่ออะทำอะไรไม่รู้เรื่องเลย

ป๊อปปี้:นี้แกยังกล้าเรียกฉันว่าพ่ออีกหรอเนี้ย

เคนตะ:แง้ แม่จร้า พ่อแกล้งหนู

(แล้วเคนตะก็เดินไปกอดโทโมะ)

โทโมะ:โอ้ๆ ไม่เป็นไรลูกแม่อยู่นี้แล้ว 

ป๊อปปี้:พวกแกจะเล่นอีกนานมั๊ยเนี้ย

โทโมะ เคนตะ จงเบ เขื่อน:5555555

เขื่อน:แล้วแกทำไรแก้วหรือป่าวเนี้ย

ป๊อปปี้:บ้าป่าว ฉันสุภาพบุรุตโว๊ยยยย

โทโมะ:อ้อหรอ ไม่บอกไม่รู้นะเนี้ย

จงเบ:แต่ยังไงก็เถอะว่าแต่ใครเกิดวันนี้วะ ลืมวะ

เคนตะ:ลูกเองคับ

เขื่อน:เออวะ ไอเคนเกิดวันศุกร์นี้หว่า

ป๊อปปี้ จงเบ:เซงเลยวะ

โทโมะ:เคนลูกไหนๆก็เป็นแม่ลูกกันมานาน แลกวันเกิดกับแม่เถอะ

เคนตะ:ไม่มีทาง 555555

โทโมะ:ไอลูกเลว

เคนตะ:อ่าวๆ พูดให้มันดีๆหน่อยวันนี้ใครใหญ่ๆ

(แล้วจากนั้นเคนตะก็เดินหัวเราะอยู่คนเดียวตั้งนานสองนาน)(บ้านี้หว่า/แก้ว)

(แล้วทั้งสี่ก็มารวมหัวกัน)

เขื่อน:สรุปวันนี้เราก็ต้องยอมมันใช่มั๊ย

โทโมะ:ก็คงต้องเป็นแบบนั้น

จงเบ:ทำใจไวเลยแก้วเสียตัวแน่

โทโมะ ป๊อปปี้ เขื่อน:พูดไมวะ

จงเบ:ก็จริงนิดูไอเคนมันดิ หน้าแม่งโคตรหื่นเลย

แก้ว:สวัสดีตอนเช้าจร้า

ทุกคน:ดีคับ

เคนตะ:แก้วจร้า วันนี้เป็นของเราแล้วนะจร้า

แก้ว:หรอ แล้วจะไปเที่ยวไหนกันดีละ

เคนตะ:อืมไม่รู้สิ

แก้ว:แล้วไปกันกี่โมงอะ

เคนตะ:ไปกันเลยมั๊ย

แก้ว:เรียนก่อนนะ 11.30 แล้วเราค่อยไปนะจ๊ะ

เคนตะ:ได้คับ สำหรับแก้วเรารอได้คร้าบบบบบบบบ

แก้ว:หรอ 55 เคนตะหน้ารักจัง

เคนตะ:รักเลยสิ ไม่มีใครว่า

โทโมะ ป๊อปปี้ จงเบ เขื่อน:ฉันว่าโว๊ยยยย

แก้ว:55555 พวกนายน่ารักจัง

เขื่อน:บ้าน่า พูดงี้เราเขินแย่เลย

ป๊าป!!!

เขื่อน:แกตบหัวฉันไมวะ ไอเบ

จงเบ:ก็จะตบให้ตื่นไง

(แล้วทุกคนก็เริ่มเรียนกันจนถึงเวลาที่แสนสุข[ของเคนตะอะนะ])

11.30 น.

เคนตะ:ไปกันยังจ๊ะแก้ว

แก้ว:ไปจ๊ะ

เคนตะ:บ๊าย บายนะ ตาแก่ทั้งหลาย

โทโมะ:หึ๊ย

ป๊อปปี้:ดูมันดูมัน

เขื่อน:ช่างเป็นเ็ด็กที่กวนส้นเท้าจริง

จงเบ:ฉันเห็นด้วยกับแกครั้งแรกเลยวะ ไอเขื่อน

ฟาง:ป๊อปปี้

ป๊อปปี้:อ่าวฟาง มาทำอะไรหรอ

ฟาง:มาหาแก้ว

จงเบ:แก้วอะไปกับไอเด็กเลวแล้ว

ฟาง:ใครอะ

เขื่อน:ไอเคนตะไง

ฟาง:อ่าวหรอวันนี้วันเกิดไอเคนหรอ

โทโมะ:เออดิ จะย้ำทำไมเนี้ย

ฟาง:555 โทษที เออ ป๊อปปี้ตอนนี้มีธุระไปไหนหรือป่าวอะ

ป๊อปปี้:ป่าวนิ ทำไมหรอ

ฟาง:ไปซื้อของเป็นเพื่อนเราหน่อยดิ

ป๊อปปี้:เออ ขอโทษนะฟางพอดีเราไม่ค่อยอย่าไปไหนนะ

ฟาง:ละ หรอ ไม่เป็นไรฟางไปคนเดียวก็ได้

ป๊อปปี้:ขอโทษจริงๆนะ

ฟาง:อะ อืม

(แล้วฟางก็เดินออกจากห้องไป)

โทโมะ:ฉันว่าแกพลาดแล้ววะ

ป๊อปปี้:ไรวะ

เขื่อน:ถามจริงดิแกกินข้าวหรือกินหญ้า

ป๊อปปี้:พูดงี้ก็สวยดิ

จงเบ:แกนะสิที่จะสวย ทำไมวะ ฟางต้องชะ 

ป๊อปปี้:อะไร 

จงเบ:ป่าว ลมพัดเย็นดี

โทโมะ:ไปๆ ไปบ้านฉันกัน

เขื่อน:ก็ดีจะได้ไม่เครียด

ป๊อปปี้:เอาหญิงไปด้วยดิวะ เบื่อวะ

เขื่อน:ก็ได้แต่ฉันจะไปฟ้องแก้วว่าไปเที่ยวกับหญิงอื่น อ่าวแล้วไอเบกับไอโมะอะ

ป๊อปปี้:ไปห้องน้ำมั้ง

เขื่อน:แต่แกเถอะจะให้ฉันฟ้องมั๊ย 5555

ป๊อปปี้:อย่านะโว๊ยยยย

ทุกคน:5555555

(ในขณะที่ทุกคนกำลังคุยกันอย่างสนุกสนานแต่ไม่มีใครรู้เลยว่ามีใครคนนึงกำลังเจ็บ!!!)

ฟาง:เจ็บ ทำไมมันเจ็บงี้ละ ป๊อปไม่มีเวลาให้ฉันหึ คิดถึงแต่เรื่องนางแก้ว ได้รักมันมากใช่มั๊ย หึ ยังไงฉันก็คงทำอะไรไม่ได้แต่ความอดทนของฉันมันมีไม่มากนะ ถ้ามันหมดลงเมื่อไรคนที่ต้องเสียใจก็คือแก นางแก้ว

.........:ไม่ดีมั้ง

ฟาง:จะ จะ จงเบ

จงเบ:ฉันว่าเธอนะ จะเป็นคนที่เจ็บที่สุดนะ

โทโมะ:เธอลองคิดดีๆนะ ว่าเธอเกลียนแก้วจริงๆแล้วหรอ หรือแค่อารมณ์ชั่ววูบ

ฟาง:ฉันไม่รู้ แต่ฉันรักป๊อปปี้มาก ฉันอิจฉา อิจฉาที่ป๊อปปี้สนิทกับแก้วมากกว่าทั้งๆที่ฉันอยู่กับป๊อปปี้มานานกว่า แต่ป๊อปปี้ก็มองข้ามฉันตลอดมา ชะ ชะ ฉันแพ้แก้ว

จงเบ:ฉันเข้าใจ

โทโมะ:ใช่ แต่นั้นถ้าเธอไม่แสดงให้ป๊อปเห็นว่าเธอก็มีดีเธอจะรู้ได้ไงว่าตัวเองจะแพ้

ฟาง:ขอบใจนะที่เตือนสติฉันแต่ฉันรู้นะว่านายสองคนไม่ได้เป็นห่วงฉันเพราะต้องการตัดป๊อปปี้ออกจากการแข่งใช่มั๊ยละ

โทโมะ จงเบ:เออ เออ  ก็คงงั้น

ฟาง:55555

โทโมะ:ไปละ บ๊าบบาย

จงเบ:บาย อย่าคิดอะไรแปลกๆนะ

ตัดมาด้านเคนตะ-แก้ว

............................................................................................

..........................................................................

.......................................................

 


 

มาอัพให้อีกตอนแล้วค่ะ ต้องขอโทาด้วยนะค่ะ ที่มาอัพช้าเพราะช่วงนี้ใกล้สอบเลยไม่ค่อยได้อัพ

อัพให้แล้วก็อย่าลืมเม้นด้วยนะค่ะ 

ปล.เม้นแล้วก็ไปเม้นเป็นกำลังใจการอ่านหนังสือของอาจารทรายด้วยนะค่ะ บายคร้า~

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา