น้องรหัสสุดป่วนกับพี่รหัสหลากหลาย

ป๊อปปี้ โทโมะ เจขื่อน เคนตะ จงเบ:เฮ้ยจริงดิ
ป๊อปปี้:เดี๋ยวๆ พวกแกเจอใครวะ เอาทีละคนแกก่อนไอเขื่อน
เขื่อน:ฉันนะหรอ ฉันเจอผุ้หญิงคนหนึง สวยมากกก น่ารัก โก๊ะๆ พูดง่ายๆคือเป็กเลยอะ ฉันวิ่งไปชนนะเลยได้คุยกัน
โทโมะ:เฮ้ย เหมือนฉันเลยวะ แต่ของฉันนะเมื่อกี่เองฉันปีนกำแพงเข้ามาแล้วล่นลงไปทับเอนะ เธอเป็นผู้หญิงในฝันฉันเลยนะ ผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้น่าฟัดชะมัด
เคนตะ:ขนาดนั้นเลย แต่ของฉันนะฉันเดินเข้าไปถักเพื่อนแต่กับถักผิดนะเลยได้รู้จักกัน แม่งน่ารักโคตรอะ
ป๊อปปี้:ส่วนฉันอะเมื่อเช้าฉันเกิบขับรถชนเธอนะ เลยลงไปดูแม่เจ้านางฟ้าชัดๆ แม่ของลูกเลยละ
จงเบ:ส่วนฉันนะเมื่อคืนนี้ ตอนที่แกกลับไปแล้วฉันไปเจอจิกโกจะมาทำร้ายเธอฉันเลยเข้าไปช่วยแล้วที่สำคัญแนได้เบอร์เค้าด้วยโว้ย
ป๊อปปี้ โทโมะ เขื่อน เคนตะ:จริงดิ
จงเบ:เออดิ
(แล้วสามหนุ่มก็คุยกันอย่างสนุกสนานแต่ไม่รู้เลยเรื่องที่พวกเค้ากำลังคุยกันอยู่จะทำให้พวกเค้าเจอกับ......)
...........:นี้พวกนาย
ป๊อปปี้:อ่าว ฟางหวัดดี
ฟาง:ดีจ๊ะป๊อป
เคนตะ:ดีเจ้
ฟาง:ใครเจ้นาย
เคนตะ:โห่ ที่พูดกับไอป๊อปเนี้ยดีจังนะ
โทโมะ:อย่าไปใส่ใจเลยไอเขื่อนคนมัน รำเอียง
ฟาง:นี้ ให้มันน้อยๆหน่อยเถอะ
เขื่อน:แล้วมาไมอะ
ฟาง:มาบอกว่า...
เขื่อน:ว่าไรพูดมาเร็วๆดิ ยัยเตี้ย
ฟาง:โอ๊ย คำก้เตี้ย สองคำก็เตี้ยไม่เล่าแล้วโว๊ยยยย
ป๊อปปี้:ใจเย้นน่า~ ฟางเล่าให้ป๊อปฟังนะคับ
ฟาง:อืม >////< ก็คือว่าฟางมีเพื่อนมาแนะนำให้รู้จัก
เคนตะ:อย่างเธอมีเพื่อนด้วยหรอ
ฟาง:มีดิ สวย น่า ขาวมากกกกก
โทโมะ:จริงดิ ไหนอะ
ฟาง:นั้นไง นั้งอยู่ตรงนั้นอะ
ป๊อปปี้ โทโมะ เขื่อน เคนตะ จงเบ:เฮ้ย นั้นมัน แม่ของลูก
(ทุกคนหันมามองหน้ากับอย่างตกใจในใจของพวกเค้าได้แต่ขอร้องว่าอย่าเป็นแบบที่พวกเค้าคิดเลย สาธุ)
ฟาง:ฮะ อะไรนะ
ป๊อปปี้:ป่าว ฟางไปอยู่กับเพื่อนแปปเดียวนะพวกเราขอคุยกันหน่อย
ฟาง:อืมได้
จงเบ:ดะ เดียวนะ คือพวกนายหมายถึงว่าผุ้หญิงคนนั้นคือคนที่พวกนายเจอใช่มั๊ยอะ
ป๊อปปี้ โทโมะ เขื่อน เคนตะ:อืม แล้วนายก็
จงเบ:อืม ฉันชอบ
โทโมะ:ฉันไม่นึกเลยว่าวันนี้จะมาถึงไม่นึกเลยว่าคำพูดของไอเขื่อนจะแม่นขนาดนี้
จงเบ เคนตะ:พูดไรวะ
เคนตะ:ไอเขื่อนมันถามพวกเราว่าถ้าวันนึงพวกเราเกิดชอบคนเดียวกันจะทำอย่างไง
ป๊อปปี้:แม่นเนอะ
โทโมะ:แล้วจะเอาไงอะ
เคนตะ:ไม่รู้วะ แต่ตอนนี้ข้าอยากจะพูดคำนึงวะ
โทโมะ:ข้าก้เหมือนกันวะ
ป๊อปปี้ เคนตะ เขื่อน:อืม ข้าก้มีงั้นพูดพร้อมกัน
โทโมะ ป๊อปปี้ เขื่อน เคนตะ จงเบ:ข้า......ข้าขอโทษวะ
ป๊อปปี้:เฮ้ย ไม่เป็นไรวะ
โทโมะ:ข้าก้เหมือนกัน ก็พวกเราเป็นเพื่อนกัน
เคนตะ:ฉันก็ดกดพวกแกไม่ลงหรอก
เขื่อน:ข้าก็ต้องขอโทษอีกที่วะเพราะถ้าข้าไม่พูดเรื่องนี้ มันก็อาจจะไม่เกิดขึ้นก้ได้นะ
จงเบ:มันไม่เกียวกับแกวะ มันแล้วแต่ฟ้าลิขิตโว้ย
โทโมะ:โอ๊ยๆ พอเถอะจะร้องไห้วะ เปลี่ยนเรื่องๆ
ป๊อปปี้:เอาละ เรื่องนี้โคตรสำคัญอะ
โทโมะ:เรื่องไนวะ
ป๊อปปี้:ก็......................
เคนตะ:ก็อะไรพุดมาเร็วๆดิ
ป๊อปปี้:แล้ว....ใครจะถอนตัวจาก.....เธอคนนั้น
โทโมะ:ฉัน.................
ป๊อปปี้ เขื่อน เคนตะ จงเบ:จิงดิ
โทโมะ:อืม จริง
เขื่อน:ไมอะ แกชอบเธอไม่ใช่หรอ
โทโมะ:แกจำที่ฉันพูดเมื่อวานได้มั๊ย
เขื่อน:อืม จำได้
โทโมะ:ก็นั้นแหละ ฉันไม่อยากแย่งวะ เพราะฉันรู้ว่าถ้าฉันลงพวกแกแพ้แน่
จงเบ:จร้า พ่อคนหรอ แต่มันไม่แฟวะ
เคนตะ:ใช่ๆ ถ้าสมมมติว่าถ้าเธอคนนั้นชอบนาย นายก็จะมาเสียดายทีหลังไม่รู้ด้วยนะ
โทโมะ:เออวะ งั้นไม่ยอมดีกว่า
เขื่อน:เวรแล้วมึง มันไม่เอาอะดีแล้ว เดียวกุอดอะ
ป๊อปปี้:แล้วจะตกลงกันไงอะ
จงเบ:มันก็..............................................................



มาอัพอีกตอนแล้วคร้า ตอนนี้มันออกจะดาม้าวักหน่อยไม่ว่ากันนะค่ะ
ทรายอยากจะถามว่าเรื่องนี้มันไม่สนุกเลยหรอ เม้นน้อยมากจนทรายไม่อยากอัพต่อเลยอะ งอนแล้วนะ
ปล.ถึงทรายจะงอนแต่ก้ต้องเม้นเยอะๆนะค่ะ ทั้งของทรายและอาจารทรายนะค่ะ