แบดบอยหน้าใสกระชากใจยัยsexy

หลายวันต่อมา
แก้วออกจากรพ.มาอยู่บ้านตัวเองแล้ว โทโมะก็เลยมาอยู่ด้วยเพราะบ้านเขาก็ถูกพ่อของเนยยึดไปตอนนี้ก็เหลือแต่คอนโด แล้วเขาก็มีเงินเก็บของตัวเองที่ได้จากการแสดงหนังอยู่มากพอสมควรเลยเอาไว้ซื้อของกินของใช้
“แก้วดื่มนมหน่อยเร็วๆ”โทโมะยื่นแก้วนมที่เพิ่งชงเสร็จให้แก้ว
“ขอบคุณคะ”แก้วรับมาแล้วดื่มจนหมด
“ลูกเราจะได้แข็งแรงๆ”โทโมะทำท่าฟิตๆ
“ค่าๆคุณพ่อ”แก้วยิ้มร่า
“มาแล้วๆๆ นี่ เป็นพ่อประสาอะไรว๊ะเนี้ย ใช้คนอื่นแบกของๆลูกเข้าบ้าน ไอ้พ่อขี้เกรียจ”ป๊อปปี้แบกเปลเด็กเข้าบ้าน ส่วนฟางก็แบกพวกผ้าอ้อมแล้วก็ชุดเด็กอีกหลายชุด
“อย่าบ่น ยังไม่หมดหนิ ขวดนม ของเล่นลูกอีก ไปเอามาให้หมดๆ เร็วๆอย่าโอ้เอ้”โทโมะชี้นิ้วสั่งป๊อปปี้
“ถ้าไม่ใช่หลานฉันนะ ฉันไม่ทำหรอกนะเว้ย!”ป๊อปปี้ทำท่าฉุนขาดเดินออกไปขนขวดนม ของเล่นเยอะแยะเต็มไปหมด ส่วนฟางก็ออกไปหยิบพวกรองเท้าหมวกของเด็กเข้าบ้าน
“ฉันอยากจะถามพี่นักว่าจะซื้อทำไมเยอะแยะ เดี๋ยวลูกพี่ก็โตขึ้นเรื่อยๆ ซื้อชุดมาเป็นร้อยๆชุด รองเท้าอีกห้าสิบคู่ หมวกห้าสิบใบ ผ้าอ้อมร้อยผืน ขวดนมใหญ่สามสิบเอ็ดขวด ขวดนมเล็กอีกสามสิบเอ็ดขวด ถุงมือถุงเท้าอีกอย่างละห้าสิบ พี่กะจะให้แก้วไม่ต้องล้างขวดนมไม่ต้องซักผ้าเลยรึไง”ฟางพูดหลังจากวางของลง
“ก็พี่กลัวว่าลูกพี่จะใส่ไม่ได้ไง พี่เลยซื้อมาชุดนึง3ไซส์ เผื่อลูกพี่โตขึ้นจะได้ใส่ได้ต่อไปเรื่อยๆไม่ต้องไปหาซื้อชุดใหม่ และมีให้เลือกหลายลายหลายแบบ ไม่ต้องไปหาซื้อใหม่เลยหละ อีกอย่างพี่ก็ไม่รู้ว่าลูกเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ถ้าลูกเป็นผู้หญิงก็ดีไปใส่ได้ทุกชุดทั้งกางเกงทั้งกระโปรง แต่ถ้าลูกเป็นผู้ชายชุดกระโปรงก็เก็บไว้ให้ลูกคนต่อไปใช้ต่อไงหละ รองเท้ามีหลายคู่ แบบมีไฟก็มี หลายไซส์ ลูกพี่จะได้ใส่ได้เรื่อยๆไม่ซ้ำกันแต่ละวัน ผ้าอ้อมมันต้องมีเยอะๆ เอาไว้เช็ดน้ำลายลูก เผื่อลูกอ้วกจะได้เช็ด มีหลายลายเลยนะ ลายหมี ลายดอกไม้ หลายสีด้วย ลูกพี่จะได้ไม่เบื่อกับอะไรเดิมๆ หมวกนี่ก็มีหลายใบหลายแบบ พี่เป็นคนชอบใส่หมวก ลูกพี่ก็ต้องชอบ มีหลายลายเลย หมวกเป็นหน้าหมียื่นออกมาก็มี ถ้าเป็นผู้หญิงก็มีหมวกแบบผู้หญิงด้วยนะ น่ารักจะตายลูกพี่จะได้ไม่จำเจ ไอขวดนมใหญ่เนี้ยเอาไว้ใส่นม ส่วนขวดเล็กเอาไว้ใส่น้ำพี่จะให้ใช้วันละขวด ให้ครบ1เดือนไงหละแล้วค่อยวนมาใช้ใหม่ ลูกพี่จะได้ไม่เบื่อลาย และก็กันอันตรายจากความร้อน ถ้าซื้อมาสองขวดใช้เป็นเดือนๆพลาสติกก็ละลายแล้วลูกพี่ก็จะได้รับสารไม่ดีตั้งแต่เด็กนะ ส่วนถุงมือถุงเท้าเนี้ย แก้วกำชับว่าต้องซื้อพี่เลยเลือกลายเองเลยนะ มีทั้งสีชมพู สีฟ้า สีม่วง สีเขียว สีเหลือง หลายลายเลยหละ ไม่มีลายก็มีนะ แก้วบอกว่ากันลูกเอาเล็บไปข่วนหน้าเลยให้ใส่ พี่กลัวลูกจะเอามือไปข่วนหน้าตัวเองแล้วพอใส่ไปลูกเห็นลายก็จะได้ชอบ และถ้าใส่อยู่ลายเดียวพอลูกพี่จะเอาไปข่วนหน้าพอเห็นลายเดียวลูกพี่ก็จะเบื่อ เลยซื้อเยอะๆลูกพี่จะได้ชอบดูถุงมือตัวเอง”โทโมะสาธยายจนคนฟังแทบหลับ
“ฉันขอถามนายอีกอย่างนะ นายจะซื้อเปลมาทำไมฟ๊ะตั้ง3อันเนี้ย มันหนักนะเว้ย!!”ป๊อปปี้โวยวาย
“ก็เผื่อลูกฉันเป็นแฝดสองแฝดสามมาหละ จะได้ไม่ต้องไปซื้อเพิ่ม แต่ถ้าลูกคนเดียวก็ให้ลูกสลับเปลนอนไง ลูกจะได้ไม่เบื่อสีเตียง”หน้าตาซื่อแสนซื่อของพ่อมือใหม่ทำเอาแก้วหัวเราะไม่หยุดตั้งแต่เขาเริ่มอธิบาย
“นายจะบ้าหรอ ก็ตอนซาวน์มันเห็นลูกนายคนเดียวหนิ”ป๊อปปี้พูดขึ้น
“ฉันถามหมอแล้ว เขาบอกว่าถ้าลูกเป็นแฝดเวลาซาวจะเห็นแค่คนเดียวเพราะลูกจะอยู่ในลักษณะนอนเรียงกัน และเครื่องซาวน์มันดูไม่ออกว่าลูกมีกี่คนยกเว้นลูกมีแขนยาวๆขายาวๆแล้ว บางทีเด็กอาจจะดิ้นคนละจังหวะ ถึงจะมองเห็นได้”โทโมะพูดอย่างเป็นหลักการแต่แก้วยังขำไม่หยุด
“หัวเราะอะไรห๊ะคุณภรรยา”โทโมะหันไปหาคนที่หัวเราะ
“พี่นี่วาดการไกลมากเลยนะค่ะ ซื้อเยอะไปรึเปล่า เปลืองเงินจะแย่”แก้วพูดขึ้น
“ไม่เป็นไรหรอกน่า ยังไงสักวันมันก็ต้องเสียอยู่แล้วเงินพวกนี้ ไม่ได้เสียให้ใครนี่ เสียให้ลูก”โทโมะพูดแล้วยิ้ม
“เอ้อ นี่แก้ว พี่ไม่รู้ว่าไอนี่คืออะไร แต่พี่ซื้อมาตั้ง20อันแหนะ”โทโมะหยิบยางน้ำที่เอาไว้ให้เด็กกัดไปให้แก้วดู
“อันนี้เอาไว้เวลาที่ลูกคันเหงือก เอาไว้ให้ลูกกัดเล่นหนะคะ เวลาที่ฟันจะขึ้น ลูกจะคันเหงือกอยากเคี้ยว”โทโมะหยิบออกมาให้แก้วดูลาย
“พี่เลือกมาเองเลยน้า”โทโมะดูจะเป็นคุณพ่อแสนเห่อลูกมากๆ
“ค่าๆ”แก้วหัวเราะเบาๆกับท่าทีของคุณพ่อ
“แก้ว ชุดนี้สวยมากเลย อ๊ายๆ อยากขยายใหญ่แล้วเอามาใส่เอง”ฟางสะดีดสะดิ้งเมื่อเจอชุดเด็กผู้หญิงกระโปรงบานมีโบว์ใหญ่ๆอยู่ข้างหลังเป็นผ้าลื่นสีเหลืองไข่
“ซื้อสิ”ป๊อปปี้บ่นใส่
“นี่!”ฟางที่กำลังทำท่าคลั่งไคล้ยู่มองหน้าป๊อปปี้นิ่ง
“สวยจริงๆด้วย พี่เลือกชุดเก่งเหมือนกันนะ สวยตั้งหลายชุด”แก้วมองไปที่กองเสื้อผ้า ทุกชุดมีพลาสติกใสห่ออย่างดีพร้อมกับไม้แขวน
“แพงไหมค่ะเนี้ย ดูท่าจะแพงมากนะ และซื้อเยอะซะด้วย”แก้วถามโทโมะ
“ชุดเนี้ยก็แพงอยู่นะ พี่ซื้อผ้าอย่างดีมาเลยหละ ซื้อที่ร้านขายเสื้อผ้าเด็กโดยเฉพาะด้วย เขารับประกันว่าใส่แล้วไม่มีคัน เผื่อลูกเราแพ้ผ้าอาจจะเป็นผื่น พี่เลยซื้อเสื้อผ้าแบบถนอมผิวลูกมาหนะ”โทโมะอธิบาย
“หมดไปเท่าไหร่ค่ะทั้งหมดที่ซื้อมาเนี้ย”แก้วถามขึ้น
“ทั้งหมดรวมเปลรวมของเล่นพวกนี้ด้วยก็แสนกว่าหนะ”
“พระเจ้า!!”ทุกคนตาเหลือกกันหมด
“นี่ซื้อรถได้คันนึงเลยนะ”ป๊อปปี้พูดขึ้น
“ลูกฉันมีค่ากว่ารถเยอะเว้ย”โทโมะโต้
“พี่ซื้อมาเยอะแบบนี้ เปิดร้านได้เลยนะ”ฟางพูดขึ้น
“ลูกคือดวงใจของพี่”โทโมะยิ้ม
“ตายๆ พี่ซื้อเยอะเกินไปหรือเปล่าเนี้ย”แก้วกุมหัวตัวเอง
“พี่มีคิวแสดงละครอีกตั้ง3เรื่อง วันนึงพี่ได้เป็นแสนแล้วนะแก้ว”โทโมะพูดแล้วลูบหัวแก้วเบาๆ
“ค่ะๆ แต่วันหลังจะซื้ออะไรต้องบอกแก้วก่อนนะ”แก้วพูดขึ้น
“ครับคุณภรรยา”โทโมะทำท่ารับทราบ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ขอโทษนะค่ะที่ไม่ได้อัพ เรียน เรียน เรียน 
กลับจากเรียนก็ทำการบ้านที่ล้นหัว T__T
ยังแต่งไม่จบเลยคะ ถ้าจบเีื่องนี้แล้วด้าว่า...
จะไม่แต่งนิยายอีก T_____T