คุณหนูวุ่นวายกับนายรับใช้สุดแสบ

เช้าวันต่อมา
ฟาง:เฟย์ๆตื่นๆ
เฟย์:คร้า ตื่นแล้วมีไรฟาง
ฟาง:ไม่รู้เหมือนกัน พ่อเรียกนะ
เฟย์:หรอ งั้นไปปลุกแก้วก่อนนะ
แก้ว:ไม่ต้อง ตื่นแล้ว
เฟย์:อ่าว
(แล้วสามสาวก็เดินไปบ้านพ่อ) (อธิบายก่อนนะค่ะว่า บ้านของสามสาวในนั้นมีบ้านอยู่3หลัง หลังแรกเป็นที่อยู่ของพ่อกับแม่เลี้ยงชื่อว่าเรือนใหญ่ ส่วนหลังที่สองเป็นของสามสาว อยู่ติดสระว่ายน้ำเป็นบ้านที่สวยที่สุดชื่อว่าเรือนริมน้ำ ส่วนหลังที่สามเป็นที่อยู่ของพ่อบ้านและแม่บ้านชื่อว่าเรือนเล็ก)
แก้ว:Hello daddy
พ่อ:จร้า หลับสบายมั๊ยลูก
เฟย์:ค่ะ 
ฟาง:พ่อ!!!
พ่อ:อะไร เสียงดังนะแก
ฟาง:พ่อค่ะ ช่วยไปบอกภรรยาพ่อด้วยนะว่า
พ่อ:ฉันรู้แล้ว ฉันเป็นคนบอกให้ไปเอง
เฟย์:เข้าข้่างกันเข้าไปเถอะ
เชอร์รี่:มีอะไรกันหรอค่ะ
แก้ว:หูดีจริงๆ
เชอร์รี่:ถ้าไม่มีอะไรฉันขอตัวก่อนนะค่ะ
ตุ๊บ!!
(มีอะไรบ้างอย่าหลุดออกมาจากกระโปรง)
แก้ว:นี้มัน สร้อยคอของแม่
เฟย์:แกกล้าดียังไง มาขโมยของของแม่ฉัน
ฟาง:แก แกนี่มันยัยคนเลวเหมือนที่แก้วบอกเลยจริงๆ
เพี๊ยะ!!
แก้ว เฟย์:ฟาง!!!!
ฟาง:พ่อ
เฟย์:พ่อตบฟางทำไมละ ฟางก็พุูดถูกแล้ว มันขโมยของแม่เลยนะ
พ่อ:แกอย่าโดนอีกคนใช้มั๊ย
(พ่อกำลังจะตบเฟย์แต่แก้วมาจับมือไว้ก่อน)
แก้ว:Youre so full of it
       I cant stand the way dad act
       Im way over,over it
(แล้วแก้วก็สบัตมือทิ้งแล้วดึงมือเฟย์ฟางเดินออกไป)
พ่อ:แก้ว!! 
เชอร์รี่:อะไรหรอค่ะ อี เอ้ย ลูกแก้วพูดว่าอะไรหรอค่ะ
พ่้อ:คุณไม่ต้องรู้หรอ คุณไปก่อนเถอะ
เชอร์รี่:ค่ะ
พ่้อ:จงเบ
จงเบ:คับ นายท่าน
พ่อ:พาพวกเค้าไปพักที่เรือนสามเล็กก่อน แล้วตอนเย็นค่อยพามาหาฉันที่เรือนใหญ่
จงเบ:คับ นายท่าน
จงเบ:ไปกับฉัน
......:รู้แล้วน่าไม่ต้องบอกหรอน่า
......:ทำตัวดีดีหน่อย แกอย่าตามฉันกับไอ........มาเองนะโว๊ย
......:คร้าบ อ่าวแกเป็นไรเนี้ยไอ......
......:ป่าว ก็แค่ดีใจ
จงเบ:มัวแต่คุยกันอยู่ได้ ตามมาเร็ว
......:ไม่ชอบไอขี่เก็กนี่เลย
(แล้วพวกเค้าก็เดินตามจงเบไป)
ตัดมาที่สามสาว
แก้ว:เจ็บมั๊ยฟาง 
ฟาง:ไม่หรอ แค่นี้มันยังน้อย เมื่อก่อนยัยแม่เลี้ยงใจร้ายทำมากกว่านี้อีก
เฟย์:นั้นสิ มันก็เป็นอดีตที่เลวร้ายเนอะ
แก้ว:I miss my mommy
เฟย์:เฟย์ก็ด้วย
ฟาง:ฉันก็เหมือนกัน นึกถึงเมื่อก่อนนะ มันมีความสุขจริงๆ
เฟย์:ใช่ๆ ตอนนั้นแก้วเอาแต่ร้องให้นะ
แก้ว:ก็ที่แก้วร้องก็เพราะเฟย์อะแหละ
อดีต ตอนสามสาว6ขวบ
(ในสวนหลังบ้านมีหญิงสาวแสนสวยคนนึกกำลังเก็บดอกไม้อยู่แล้วก็มีเด็กเล็กๆสามคนวิ่งตามอยู่ใกล้ๆ)
ฟาง:แม่คร้า ฟางอยากได้ดอกไม้สีชมปูคร้า
แม่:จร้าๆ
แก้ว:แง้ๆๆๆๆๆ mommy แง้ๆๆๆๆๆๆ
แม่:อะไรจ๊ะ เป็นอะไรร้องให้ทำไมละ
แก้ว:แง้ๆๆๆๆๆ เฟย์กัดหนูอะ แง้ๆๆๆๆ
แม่:อ่าว แล้วเฟย์ไปกัดพี่เค้าทำไมนะลูก
เฟย์:ก็แก้วข๊าวขาว น่ากินอะ ก็เลยชิมเจยๆนะ
แก้ว:แง้ๆๆๆๆๆๆ
ฟาง:แก้วอย่าร้องนะ
แก้ว:อืม ไม่ร้องแย้ว ไปกินหนมกันดีกา 5555
เฟย์:ไปด้วยยยยยย
ฟาง:รอด้วยจิ
แม่:ฟางลูก
ฟาง:จร้าแม่
แม่:แม่ขออะไรฟางอย่างนึงได้มั๊ยลูก
ฟาง:จร้า ฟางทำได้ เพื่อแม่ฟางทำได้
แม่:ฟางลูก ถ้าแม่ไม่อยู่แล้วฟางต้องดูแลน้องนะลูก เพราะฟางเป็นพี่นะลูก ฟากต้องดูแลน้องนะดดยเฉพาะแก้ว ฟางอย่าให้น้องอยู่คนเดียวนะลูก
ฟาง:ทำไมงะ แก้วเป็นไยยอ
แม่:ลูกแค่สัญญากับแม่ก็พอ
ฟาง:อืม จั๊นยาค่ะ
แม่:ดีแล้วลูก
ฟาง:ฟางไปนะ
(แล้วฟางก็วิ่งออกไปจากสวนดอกไม้)
แม่:ฟางสัญญากับแม่แล้วนะลูก
(แล้วหลังจากนั้นไม่นานแม่ก็จากพวกเราไป)
(เวลาผ่านไป3ปี)
เฟย์:ใครอะพ่อ
พ่อ:นี่ กำลังจะแนะนำพอดี คนนี่ชื่อเชอร์รี่เป็นแม่ใหม่ของแก
เฟย์ ฟาง แก้ว:อะไรนะ!!
ฟาง:พ่อจะบ้าหรอ แม่เราตายไปแล้วนะ
พ่อ:ก็ใช่นะสิ นี่ก็เลยเป็นแม่ใหม่แกไง
เชอร์รี่:ดีจะเด็กๆ
เฟย์:อย่ามายุ่งกับพวกเรานะ
แก้ว:ป้าคนนี้เป็นใครหรอ อยู่ๆจะมาเป็นแม่เราได้ไง
ฟาง:หนูเกลัยดพ่อ
พ่อ:เดียวเถอะฟาง
แก้ว:ฟางพูดถูก พวกเราเกลียดdaddy
ฟาง:เฟย์แก้วไปกันเถอะ
ปัจจุบัญ
เฟย์:ตั้งแต่วันนั้นความสุขมันก็หายไปหมดแหละ
ฟาง:ฉันไม่มีวันให้อภัยคนที่ทำให้แม่ตายและทำให้แก้วกลัวผู้ชายเป็นอันขาด
แก้ว:ฟาง เฟย์
เฟย์ ฟาง:ว่า
แก้ว:แก้วไปส่วนดอกไม้ก่อนนะ
ฟาง:ไปด้วย
เฟย์:นั้นสิไปด้วยกันหมดเนี้ยแหละ
สวนดอกไม้หลังบ้าน
ฟาง:ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ
เฟย์:แต่มันไม่เหมือนเดิมตรงที่ำไม่มีใครมารดน้ำต้นไม้ทุกวันเหมือนแต่ก่อน
แก้ว:เฟย์ ฟาง แก้วเหนื่อยแล้วอะ
ฟาง:แก้วกินยาหรือยัง
แก้ว:ลืมอะ
ฟาง:เฮ้อ~ 
เฟย์:เอาน่าๆ ไปแก้วไปกินยากัน
แก้ว:คร้าาาาาาาาาาาา
(แล้วก็เดินเข้าไปในบ้าน)
ฟาง:เห้อ~ แม่ค่ะ ฟางดูแลน้องได้ไม่ดีเลยค่ะ แก้วก้ยังไม่หาย เฟย์ก็ยังเหม่อลอยอยู่เลยค่ะ ฟางคิดถึงแม่นะค่ะ
(แล้วฟางก็เดินตามสองสาวเข้าไปในบ้าน)
 

 
อัพอีกตอนแล้วค่ะ อ่านแล้วก็เม้นกันหน่อยสิค่ะ ทรายตั้งใจแต่งเรื่องนี้มากเลยนะค่ะ
ปล.แล้วจะมาอัพอีกนะค่ะ