คุณหนูวุ่นวายกับนายรับใช้สุดแสบ

เช้าวันต่อมา

ฟาง:เฟย์ๆตื่นๆ

เฟย์:คร้า ตื่นแล้วมีไรฟาง

ฟาง:ไม่รู้เหมือนกัน พ่อเรียกนะ

เฟย์:หรอ งั้นไปปลุกแก้วก่อนนะ

แก้ว:ไม่ต้อง ตื่นแล้ว

เฟย์:อ่าว

(แล้วสามสาวก็เดินไปบ้านพ่อ) (อธิบายก่อนนะค่ะว่า บ้านของสามสาวในนั้นมีบ้านอยู่3หลัง หลังแรกเป็นที่อยู่ของพ่อกับแม่เลี้ยงชื่อว่าเรือนใหญ่ ส่วนหลังที่สองเป็นของสามสาว อยู่ติดสระว่ายน้ำเป็นบ้านที่สวยที่สุดชื่อว่าเรือนริมน้ำ ส่วนหลังที่สามเป็นที่อยู่ของพ่อบ้านและแม่บ้านชื่อว่าเรือนเล็ก)

แก้ว:Hello daddy

พ่อ:จร้า หลับสบายมั๊ยลูก

เฟย์:ค่ะ 

ฟาง:พ่อ!!!

พ่อ:อะไร เสียงดังนะแก

ฟาง:พ่อค่ะ ช่วยไปบอกภรรยาพ่อด้วยนะว่า

พ่อ:ฉันรู้แล้ว ฉันเป็นคนบอกให้ไปเอง

เฟย์:เข้าข้่างกันเข้าไปเถอะ

เชอร์รี่:มีอะไรกันหรอค่ะ

แก้ว:หูดีจริงๆ

เชอร์รี่:ถ้าไม่มีอะไรฉันขอตัวก่อนนะค่ะ

ตุ๊บ!!

(มีอะไรบ้างอย่าหลุดออกมาจากกระโปรง)

แก้ว:นี้มัน สร้อยคอของแม่

เฟย์:แกกล้าดียังไง มาขโมยของของแม่ฉัน

ฟาง:แก แกนี่มันยัยคนเลวเหมือนที่แก้วบอกเลยจริงๆ

เพี๊ยะ!!

แก้ว เฟย์:ฟาง!!!!

ฟาง:พ่อ

เฟย์:พ่อตบฟางทำไมละ ฟางก็พุูดถูกแล้ว มันขโมยของแม่เลยนะ

พ่อ:แกอย่าโดนอีกคนใช้มั๊ย

(พ่อกำลังจะตบเฟย์แต่แก้วมาจับมือไว้ก่อน)

แก้ว:Youre so full of it

       I cant stand the way dad act

       Im way over,over it

(แล้วแก้วก็สบัตมือทิ้งแล้วดึงมือเฟย์ฟางเดินออกไป)

พ่อ:แก้ว!! 

เชอร์รี่:อะไรหรอค่ะ อี เอ้ย ลูกแก้วพูดว่าอะไรหรอค่ะ

พ่้อ:คุณไม่ต้องรู้หรอ คุณไปก่อนเถอะ

เชอร์รี่:ค่ะ

พ่้อ:จงเบ

จงเบ:คับ นายท่าน

พ่อ:พาพวกเค้าไปพักที่เรือนสามเล็กก่อน แล้วตอนเย็นค่อยพามาหาฉันที่เรือนใหญ่

จงเบ:คับ นายท่าน

จงเบ:ไปกับฉัน

......:รู้แล้วน่าไม่ต้องบอกหรอน่า

......:ทำตัวดีดีหน่อย แกอย่าตามฉันกับไอ........มาเองนะโว๊ย

......:คร้าบ อ่าวแกเป็นไรเนี้ยไอ......

......:ป่าว ก็แค่ดีใจ

จงเบ:มัวแต่คุยกันอยู่ได้ ตามมาเร็ว

......:ไม่ชอบไอขี่เก็กนี่เลย

(แล้วพวกเค้าก็เดินตามจงเบไป)

ตัดมาที่สามสาว

แก้ว:เจ็บมั๊ยฟาง 

ฟาง:ไม่หรอ แค่นี้มันยังน้อย เมื่อก่อนยัยแม่เลี้ยงใจร้ายทำมากกว่านี้อีก

เฟย์:นั้นสิ มันก็เป็นอดีตที่เลวร้ายเนอะ

แก้ว:I miss my mommy

เฟย์:เฟย์ก็ด้วย

ฟาง:ฉันก็เหมือนกัน นึกถึงเมื่อก่อนนะ มันมีความสุขจริงๆ

เฟย์:ใช่ๆ ตอนนั้นแก้วเอาแต่ร้องให้นะ

แก้ว:ก็ที่แก้วร้องก็เพราะเฟย์อะแหละ

อดีต ตอนสามสาว6ขวบ

(ในสวนหลังบ้านมีหญิงสาวแสนสวยคนนึกกำลังเก็บดอกไม้อยู่แล้วก็มีเด็กเล็กๆสามคนวิ่งตามอยู่ใกล้ๆ)

ฟาง:แม่คร้า ฟางอยากได้ดอกไม้สีชมปูคร้า

แม่:จร้าๆ

แก้ว:แง้ๆๆๆๆๆ mommy แง้ๆๆๆๆๆๆ

แม่:อะไรจ๊ะ เป็นอะไรร้องให้ทำไมละ

แก้ว:แง้ๆๆๆๆๆ เฟย์กัดหนูอะ แง้ๆๆๆๆ

แม่:อ่าว แล้วเฟย์ไปกัดพี่เค้าทำไมนะลูก

เฟย์:ก็แก้วข๊าวขาว น่ากินอะ ก็เลยชิมเจยๆนะ

แก้ว:แง้ๆๆๆๆๆๆ

ฟาง:แก้วอย่าร้องนะ

แก้ว:อืม ไม่ร้องแย้ว ไปกินหนมกันดีกา 5555

เฟย์:ไปด้วยยยยยย

ฟาง:รอด้วยจิ

แม่:ฟางลูก

ฟาง:จร้าแม่

แม่:แม่ขออะไรฟางอย่างนึงได้มั๊ยลูก

ฟาง:จร้า ฟางทำได้ เพื่อแม่ฟางทำได้

แม่:ฟางลูก ถ้าแม่ไม่อยู่แล้วฟางต้องดูแลน้องนะลูก เพราะฟางเป็นพี่นะลูก ฟากต้องดูแลน้องนะดดยเฉพาะแก้ว ฟางอย่าให้น้องอยู่คนเดียวนะลูก

ฟาง:ทำไมงะ แก้วเป็นไยยอ

แม่:ลูกแค่สัญญากับแม่ก็พอ

ฟาง:อืม จั๊นยาค่ะ

แม่:ดีแล้วลูก

ฟาง:ฟางไปนะ

(แล้วฟางก็วิ่งออกไปจากสวนดอกไม้)

แม่:ฟางสัญญากับแม่แล้วนะลูก

(แล้วหลังจากนั้นไม่นานแม่ก็จากพวกเราไป)

(เวลาผ่านไป3ปี)

เฟย์:ใครอะพ่อ

พ่อ:นี่ กำลังจะแนะนำพอดี คนนี่ชื่อเชอร์รี่เป็นแม่ใหม่ของแก

เฟย์ ฟาง แก้ว:อะไรนะ!!

ฟาง:พ่อจะบ้าหรอ แม่เราตายไปแล้วนะ

พ่อ:ก็ใช่นะสิ นี่ก็เลยเป็นแม่ใหม่แกไง

เชอร์รี่:ดีจะเด็กๆ

เฟย์:อย่ามายุ่งกับพวกเรานะ

แก้ว:ป้าคนนี้เป็นใครหรอ อยู่ๆจะมาเป็นแม่เราได้ไง

ฟาง:หนูเกลัยดพ่อ

พ่อ:เดียวเถอะฟาง

แก้ว:ฟางพูดถูก พวกเราเกลียดdaddy

ฟาง:เฟย์แก้วไปกันเถอะ

ปัจจุบัญ

เฟย์:ตั้งแต่วันนั้นความสุขมันก็หายไปหมดแหละ

ฟาง:ฉันไม่มีวันให้อภัยคนที่ทำให้แม่ตายและทำให้แก้วกลัวผู้ชายเป็นอันขาด

แก้ว:ฟาง เฟย์

เฟย์ ฟาง:ว่า

แก้ว:แก้วไปส่วนดอกไม้ก่อนนะ

ฟาง:ไปด้วย

เฟย์:นั้นสิไปด้วยกันหมดเนี้ยแหละ

สวนดอกไม้หลังบ้าน

ฟาง:ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ

เฟย์:แต่มันไม่เหมือนเดิมตรงที่ำไม่มีใครมารดน้ำต้นไม้ทุกวันเหมือนแต่ก่อน

แก้ว:เฟย์ ฟาง แก้วเหนื่อยแล้วอะ

ฟาง:แก้วกินยาหรือยัง

แก้ว:ลืมอะ

ฟาง:เฮ้อ~ 

เฟย์:เอาน่าๆ ไปแก้วไปกินยากัน

แก้ว:คร้าาาาาาาาาาาา

(แล้วก็เดินเข้าไปในบ้าน)

ฟาง:เห้อ~ แม่ค่ะ ฟางดูแลน้องได้ไม่ดีเลยค่ะ แก้วก้ยังไม่หาย เฟย์ก็ยังเหม่อลอยอยู่เลยค่ะ ฟางคิดถึงแม่นะค่ะ

(แล้วฟางก็เดินตามสองสาวเข้าไปในบ้าน)

 

---

 

อัพอีกตอนแล้วค่ะ อ่านแล้วก็เม้นกันหน่อยสิค่ะ ทรายตั้งใจแต่งเรื่องนี้มากเลยนะค่ะ

ปล.แล้วจะมาอัพอีกนะค่ะ