คุณหนูเย็นชา กับคุณชายไร้หัวใจ (without heart)

9.2

เขียนโดย Tonpalm

วันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 22.18 น.

  21 session
  406 วิจารณ์
  64.03K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15) ท้อง!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนที่ 15 ท้อง! หมับ! “นังแก้ว ทำไมแกจับมือฉันได้”เกลพูด “ฉันตื่นนานแล้ว ตั้งแต่ 2 อาทิตย์”แก้วพูดพร้อมกับเอาเครื่องครอบปากออก “แล้วทำไม ?” “ถ้าฉันไม่แกล้งหลับฉันคงไม่รู้หรอกนะว่าเธอมันไม่ใช่คน ออกไปซะก่อนที่ฉันจะฆ่าเธอ”แก้วพูด “ฮึ๋ย์!”เกลพูดพร้อมกับเดินออกไป ย้อนไปเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน “อือออ”หญิงสาวที่นอนหมดสติอยู่พูดขึ้นมา “แก้วๆ แกตื่นแล้วหรอ ? แกจำฉันได้ไหม ?”ฟางถาม “จำได้สิ”แก้วพูด “แกนอนก่อนนะ เดี๋ยวฉันไปตามหมอมา”ฟางพูด “ฟางเดี๋ยวก่อน เรื่องที่ฉันฟื้นแกอย่าพึ่งบอกโทโมะและทุกคนนะ”แก้วพูด “ทำไม ?”ฟางถามกลับ “ฉันอยากรู้ว่าเขารักฉันจริงๆหรือป่าว ?”แก้วตอบ “เรื่องวันนั้นแกเข้าใจผิดนะแก้ว”ฟางพูด “ไม่ต้องพูดหรอกฟาง ฉันไม่อยากฟัง”แก้วพูด “ถ้าแกไม่ฟังแกจะรู้ความได้ไง”ฟางถามกลับ “ฉันอยากฟังจากปากเขาเอง”แก้วพูด “ตามใจแกแล้วกัน”ฟางพูดพร้อมกับเดินออกไปตามหมอ เมื่อหมอตรวจเสร็จ “หมอค่ะ อย่าพึ่งบอกว่าฉันฟื้นแล้วกับใครนะคะ”แก้วพูด “ทำไมครับ ?”หมอถาม “ฉันมีเหตุผลบางอย่างน่ะคะ”แก้วตอบ “ได้ครับ”หมอพูดแล้วเดินออกไป สักพักโทโมะกับฟางก็เข้ามาในห้อง “นี่นาย จะทำงานมาทำทำไมที่นี้”ฟางถาม “ก็อยากมาเฝ้าแก้ว”โทโมะพูด ก๊อกๆๆๆ “พี่โทโมะค่ะ” “มาทำไมเกล ?”โทโมะถาม “เกลมีเรื่องจะบอกค่ะ”เกลพูด “อะไร ?”โทโมะถามกลับ “เกลท้อง”เกลพูด “ท้อง/ท้อง”ฟางกับโทโมะพูดพร้อมกัน “ท้องกับใคร ?”โทโมะถาม “จะกับใครล่ะ ถ้าไม่ใช่กับพี่น่ะ”เกลพูด “เป็นไปไม่ได้ เราไม่เคยมีอะไรกัน”โทโมะพูด “พี่จำคืนนั้นของเราไม่ได้หรอ ?”เกลพูด “คืนไหน ?”โทโมะถาม “คืนนั้นที่พี่โกหกพี่แก้วว่า พี่ติดงาน แต่จริงๆแล้วพี่มาหาเกลที่ผับ เพราะเกลบอกมีเรื่องจะปรึกษา วันนั้นพี่เมามาก เกลเลยพาพี่มาที่ห้อง แล้วพี่ก็คิดว่าเกลคือพี่แก้ว พี่ก็เลย....”เกลพูด “ไม่จริง วันนั้นพี่สติยังดีอยู่”โทโมะพูด “สติดีหรอ ? เรียกเกลว่าแก้ว แก้ว เกลบอกพี่ว่าอย่าๆ พี่ก็ไม่ฟัง แล้วพี่ก็พรากของสำคัญไปจากเกล แล้วพี่ก็ทำเกลท้องพี่ต้องรับผิดชอบชีวิตเกลและลูก”เกลพูด “ไหนเกลบอกพี่ว่าเราไม่ได้มีอะไรกันไง”โทโมะถาม “เกลโกหกพี่ เพราะเกลคิดว่ามันคงไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ตอนนี้มันเกิดแล้ว เด็กเกิดมาแล้ว พี่จะให้เกลไปทำแท้งหรอ ?”เกลถามทั้งน้ำตา “เกลจะบอกพ่อแม่เกลว่ายังไง ? พี่โทโมะ ฮึก!”เกลพูดทั้งน้ำตา “นายยย มันเลว แกทำเพื่อนฉันแบบนี้ได้ไง”ฟางพูดด้วยน้ำเสียงโมโห ทางด้านเกลก็ได้แต่ยิ้มแบบสะใจ “ฉันไม่รู้”โทโมะตอบพร้อมสีหน้าที่ตึงเครียด “พี่ต้องรับเกลเป็นภรรยาพี่อีกคน”เกลพูด “พี่ทำแบบนั้นไม่ได้ มันไม่ดี”โทโมะพูด “งั้นพี่ก็ต้องหย่ากับพี่แก้ว แล้วมาแต่งงานกับเกล”เกลพูด “ฟางเธออย่าพึ่งบอกเรื่องนี้กับแก้วนะ”โทโมะพูด “อืมม”ฟางตอบ ‘ฉันขอให้ตอนนี้แก้วหลับแล้วไม่ได้ยินอะไรด้วยเถิด’ฟางได้แต่ภาวนาในใจ “ฟางไม่บอกฉันก็ได้ยินเต็มสองหูแล้ว”แก้วพูดพร้อมกับลืมตาขึ้น “แก้วว”โทโมะเรียก “ใช่ ฉันเอง”แก้วพูดพร้อมกับลุกขึ้นนั่ง “เธอฟื้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ?”โทโมะถามพร้อมกับจะเดินเข้าไปหาแก้วแต่... “หยุดอยู่ตรงนั้น ฉันไม่อยากให้นายเข้าใกล้ฉัน”แก้วพูดพร้อมกับชี้หน้าโทโมะ “ฉันได้ยินเพลงที่นายร้อง ฉันคิดว่าฉันจะยกโทษให้นาย แต่... พอมาวันนี้ฉันคิดว่าไม่ควรยกโทษให้นายดีกว่า”แก้วพูด “แก้ว”โทโมะเรียกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ไม่ต้องเรียกชื่อฉัน นายควรรับผิดชอบในสิ่งที่นายทำไว้”แก้วพูด “ยังไง ?”โทโมะถาม “หย่ากับฉันแลวไปแต่งงานกับเกลซะ!”แก้วพูด “แก้ว ไม่ ฉันไม่ทำ ฉันไม่หย่ากับเธอ”โทโมะพูด “แล้วนายจะทำยังไง ?”แก้วถาม “ฉันจะให้เกลเป็นภรรยาอีกคนของฉัน”โทโมะพูด “เห็นแก่ตัว นายมันเห็นแก่ตัว”แก้วพูด “ที่ฉันทำแบบนั้นเพราะฉันรักเธอ ฉันไม่อยากให้เธอไปจากฉัน”โทโมะพูด “นี้หรอ ? รักของนาย นายบอกรักฉันแต่นายกับไปทำผู้หญิงอีกคนท้องเนี้ยหรอ ?”แก้วพูด “ฉันไม่ได้ตั้งใจนะแก้ว เธออย่าหย่ากับฉันนะ”โทโมะพูด “ไม่ได้”แก้วพูด “ยังไงซะฉันก็ไม่หย่า ต่อให้ฉันตายฉันก็จะตายในฐานะสามีของผู้หญิงที่ชื่อว่า จริญญา ศิริมงคลสกุล”โทโมะพูดแล้วเดินหนีไป ตามด้วยเกลที่เดินตามไป “ขอบใจนะ สำหรับแผนนี้ มันได้ผลมากเลยทีเจ”เกลพูดใส่ปลายสาย ‘ฉันคิดซะอย่าง แล้วเธอน่ะท้องแล้วหรอ ?’ทีเจถาม “ยังเลย ก็กะว่าจะหาคนทำให้ท้องอยู่เนี้ยแหละ แถวๆนี้ด้วย”เกลพูด ‘งั้นมาคอนโดฉันเลย เดี๋ยวฉันจะจัดให้ เจอกัน’ปลายสายพูดแล้ววางสายไป “แก้ว ฉันคงต้องกลับบ้านก่อนนะ น้องปางไม่สบายอ่ะ ขอโทษนะ มีอะไร call me นะ เพื่อน”ฟางพูดแล้วเดินไป
สักพักแก้วก็ลุกขึ้นพร้อมกับดึงสายน้ำเกลือออกแล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า “ขอโทษนะฟาง เรื่องนี้ฉันคงบอกเธอไม่ได้”แก้วพูดแล้วเดินออกจากห้องไป (เปลี่ยนชุดแล้ว) หน้าโรงพยาบาล ตุ๊บ! “ขอโทษ/ขอโทษครับ”แก้วดันไปเดินชนใครบางคนซะงั้นแล้ว “เป็นไรมั้ยครับ ?”ชายหนุ่มถาม “ไม่...ฮะ”แก้วพูดพร้อมกับมองหน้าคนที่เดินชนปรากฏว่าเขาคนนั้นคือ สามีของเธอเอง “ระวังหนอยนะครับ”โทโมะพูด “ฮะ”แก้วตอบพร้อมกับก้มหน้าลง “ผมไปก่อนนะครับ ภรรยาผมรออยู่”โทโมะพูดแล้วเดินไป ‘ชุดคุ้นๆ เสียงคุ้นๆ นะ กลิ่นน้ำหอมก็คุ้นๆ เหมือนแก้วเลย’โทโมะคิดในใจ “เกือบไปแล้วเรา”แก้วพูดแล้วเดินต่อไป ชุดที่แก้วใส่เป็นเสื้อแขนยาวมีฮู้ดพร้อมกับใส่แว่นและกางเกงยีนส์สีคำ ทางด้านโทโมะ “แก้ว”โทโมะเรียกพร้อมกับเปิดประตูเข้ามาปรากฏว่า แก้วไม่อยู่แล้ว “แก้วๆ แก้วอยู่ไหน ? แก้ว”โทโมะตะโกนเรียกแก้ว แต่พอรู้แล้วว่าแก้วไม่อยู่แน่นอนก็นึกถึงคนที่ชนด้วยเมื่อกี้ ‘คนเมื่อกี้ต้องเป็นแก้วแน่ๆ โธ่เอ้ยย! โง่จริง กลิ่มเมียแท้ๆจำไม่ได้’โทโมะคิดในใจพร้อมกับวิ่งออกจากห้องไป “แก้วๆ แก้วววว”โทโมะตะโกนเรียก “แก้วไปไหนเนี้ย แก้ว”โทโมะตะโกนเรียกทั่วทั้งโรงพยาบาล ตกเย็น ที่เคาน์เตอร์ “คุณครับ ผมจะจ่ายค่าห้องครับ”โทโมะบอก “ห้องไปไหนค่ะ ?”พยาบาลถาม “227 ครับ”โทโมะพูด “คุณหมอยังไม่ให้ออกนิค่ะ”พยาบาลพูด “หมอยังไม่ออกก็ช่าง แต่ตอนนี้เมียผมหนีไปแล้ว ผมยังเป็นคนดีมากพอที่จะจ่ายค่าห้องให้ ไม่งั้นผมชิ่งไปแล้ว”โทโมะพูด “ค่ะๆ”พยาบาลบอก
สักพัก “แก้วไปไหนของเธอเนี้ย ฝนตกแล้วด้วย”โทโมะพูดพร้อมกับวิ่งหาแก้วบริเวณแถวนั้น “ขอโทษนะครับ เห็นผู้หญิงในรูปมาแถวๆนี้บ้างมั้ยครับ ?”โทโมะถามพร้อมกับยื่นมือถือไปให้แม่ค้าขายกล้วยปิ้งดู “เมื่อกี้เห็นเดินไปแถวๆนั้นน่ะค่ะ”แม่ค้าบอก “ครับ ขอบคุณครับ ขอให้ขายดีนะครับ”โทโมะพูดแล้วเดินไปตามทางที่แม่ค้าบอก ทางด้านแก้ว “กล้วยปิ้งอร่อยดีจัง”แก้วพูดพร้อมกับนั่งอยู่ที่ป้ายรถเมล์ด้วยความเหน็บหนาวเธอเปียกฝนเลยทำให้เธอหนาวกว่าเก่า “น้องสาว ตัวเปียกหมดเลย ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าบ้านพี่มั้ยน้อง ?”จิ๊กโก๋พูด “ยุ่ง!”แก้วตอบ “ปากดีแบบนี้มันน่าจูบให้หายปากดี”จิ๊กโก๋อีกคนพูดพร้อมกับฉุดให้แก้วลุกขึ้น “ปล่อยนะ ไอ้จิ๊กโก๋เฮงซวย”แก้วพูด “หน๋อยปากดีแบบนี้ มันน่าจับปล้ำซะให้เข็ด”จิ๊กโก๋คนที่หนึ่งพูด “หยุดนะ แกจะทำอะไรน่ะ” “โทโมะ”แก้วเรียก “มึงเป็นใครมายุ่งอะไรเรื่องของผัวเมียเขา”จิ๊กโก๋คนที่สองพูด “กูคงไม่ยุ่งหรอกถ้ามึงไม่ได้มายุ่งกับเมียกู”โทโมะพูดอย่างโมโห “เมียมึงหรอ ?”จิ๊กโก๋คนที่สองพูด “เออ!”โทโมะพูดพร้อมกับเดินมาทางแก้ว “งั้นกูไปแล้ว บาย”จิ๊กโก๋พูดแล้ววิ่งไปทั้งคู่เลย “มาทำไม ? ไม่ไปหาเกลล่ะ ?”แก้วถาม “ถ้าฉันไม่มาก็ช่วยเธอไม่ทันหรอก เรื่องเกลฉันไม่รู้เรื่องจริงๆนะ”โทโมะพูด “ฉันไม่อยากฟังคำแก้ตัว”แก้วพูด “ฉันไม่ได้แก้ตัวนะแก้ว ฉันไม่รู้เรื่องจริงๆ แล้ววันนั้นฉันก็ไม่ได้เมาด้วย ฉันยังสติดีอยู่”โทโมะพูด “ฉันไม่เชื่อนายแล้ว นายชอบโกหกฉัน”แก้วพูด “ฉันไม่ได้โกหกเธอนะ”โทโมะพูด “ไม่ได้โกหกหรอ ? วันนั้นนายบอกฉันว่าอะไร นายบอกว่าไปเคลียร์งานแต่นายกลับไปหาเกล นายจะบอกว่าที่นายพูดไปนายไม่ได้โกหกหรอ ?”แก้วพูด “ฉันไม่ได้โกหกนะ ฉันแค่ไม่ได้พูดความจริงเท่านั้นเอง”โทโมะพูด “ฉันไม่ตลกนะ โทโมะ”แก้วพูด “รู้ว่าไม่ได้ตลกแต่วันนั้นฉันไม่อยากให้เธอเครียด เพราะเกลบอกฉันว่าเขามีเรื่องจะปรึกษา ตื่นมาอีกทีฉันก็อยู่ที่ห้องเกล ในสภาพที่....” “เปลือย ไม่ได้ใส่เสื้อผ้า ใช่มั้ย ?”แก้วพูด “อืมม แต่ฉันถามเกลว่าเกิดอะไรขึ้น เกลบอกว่าฉันอ้วกเลยถอดเสื้อไปซักให้เท่านั้นเอง”โทโมะพูด “ฉันไม่เชื่อนายหรอก”แก้วพูดพร้อมกับเดินหนีโทโมะไป “เดี๋ยวก่อนแก้ว”โทโมะเรียกพร้อมกับดึงมือแก้วไว้ ‘ได้แต่ตั้งคำถามแต่ไม่กล้าถามเธอสักครั้ง’เสียงโทรศัพท์แก้วดังขึ้น..............................................วันนี้เจอข่าวดีมาเลยมาอัพให้ ฮ่าๆๆๆข่าวดีก็คือ เพลงเพื่อนที่เธอไม่รู้ใจ ชนะการโหวตจากทีวีพูล ฮ่าๆๆ้ลยแบบอารมณ์ดีมาอัพให้อีกตอน ^^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา