คุณหนูเย็นชา กับคุณชายไร้หัวใจ (without heart)

ตอนที่ 10 เพื่อนใหม่แปลกๆนะ
แต่...ปากยังคงประกบกันอยู่จากที่แค่จุ๊บกันธรรมดาก็เปลี่ยนเป็นจูบที่แสนโอนโยนแต่ทว่าปนไปด้วยความร้อนแรง
ต่างฝ่ายต่างหลับตาเคลิ้ม ก่อนที่ใบหน้าหวานราวกับผู้หญิงจะเปลี่ยนจากจูบแล้วเลื่อนลงมาเรื่อยๆจนถึงซอกคอขาวเนียนของผู้หญิงที่เป็นภรรยาของเขา หญิงสาวที่นอนอยู่ก็ถึงกับเคลิ้มจนสติกระเจิดกระเจิง
กว่าจะรู้สึกตัวก็ตอนที่โดนถอดกระดุมไปจนถึงเม็ดสุดท้ายเสียแล้ว
“เฮ้ยยย!”แก้วรู้สึกขึ้นมาถึงกับถีบโทโมะทันที
“โอ้ยยย! ยัยห้อยถีบไมเนี้ย”โทโมะพูดพร้อมกับกุม ‘โทโมะจูเนียร์’
“ก็..นายจะทำอะไรล่ะ ?”แก้วถามพร้อมกับหน้าที่แดงขึ้นเรื่อยๆ
“เอ่อออ....”โทโมะอึกอัก
ต่างฝ่ายต่างเงียบใส่กัน
“นอนกันเถอะ”โทโมะพูดพร้อมกับล้มตัวลงนอนที่เตียง
“แล้วก็ติดกระดุมด้วยถ้าไม่อยากต่อจากเมื่อกี้”โทโมะพูดทั้งๆที่ตัวเองนอนหันหลังให้แก้วอยู่
“ฮึ๋ย! ไอ้หื่น”แก้วพูดเบาๆ
โทโมะที่นอนหันหลังให้แก้วอยู่ก็อมยิ้มเบาๆกับท่าทีของแก้ว
‘ถึงกับเคลิ้มเชียวนะ’โทโมะคิดในใจ

เช้าวันต่อมา
“แก้วๆๆๆๆ”ฟางเคาะประตูเรียก
“ว่าไงฟาง ?”แก้วถามพร้อมกับเปิดประตู
“ไม่ไปทำงานหรือไง ?”ฟางถามกลับ
“กำลังไปจ๊ะ โทโมะอาบน้ำอยู่”แก้วพูด
“ฉันไม่ได้ถามถึงโทโมะซะหน่อย”ฟางพูด
“ก็เห็นเธอมอง”แก้วพูด
“ช่างมันเถอะ ลงไปข้างล่างกันฉันทำอาหารไว้ให้แล้ว”ฟางพูด

“แล้วป็อปไปไหนอ่ะ ?”แก้วถามเมื่อเธอไม่เห็นสามีเพื่อน
“ไปส่งน้องปางอ่ะ แล้วก็เลยไปทำงานเลย โทโมะลงมาพอดีเลย”ฟางพูด
“ยัยห้อย เธอทำอะไรไว้ในห้องน้ำ ?”โทโมะถาม
“ทำอะไร ?”แก้วถาม
“เธอสระผมแล้วบีบแชมพูเต็มห้องน้ำเลย ถ้าฉันลื่นล้มไปจะทำยังไง ?”โทโมะถามพร้อมนั่งลงตรงข้ามแก้ว
“ไม่ทำไง ก็พาไปส่งโรงพยาบาลไง”แก้วพูด
“แก้แค้นเมื่อคืนหรอ”โทโมะถาม
“แก้แค้นไร ฉันไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้นนะ”แก้วพูดพร้อมตักข้าวต้มเข้าปาก
“หึ! คืนนี้เธอโดนดีแน่”โทโมะพูดคาดโทษไว้
“นี่พูดให้มันดีดีหน่อย ฟางเข้าใจผิดหมด”แก้วพูด
“ไม่เป็นไรฉันเข้าใจ อิอิ”ฟางพูดพร้อมกับขำออกมาเล็กน้อย
“ที่เธอเข้าใจน่ะอะไร ?”แก้วถาม
“ก็...ทำลูกไง”ฟางพูดแล้ววิ่งไป
“เฮ้ยยย! นี่นายทำเพื่อนฉันเข้าใจไปกันใหญ่แล้ว”แก้วพูด
“ไม่รู้ไม่ชี้ ฮ่าๆๆ”โทโมะพูดพร้อมกับเดินออกไป
“ไปกันหมดเลย ไม่รอกันเลยพวกนี้นิ”แก้วพูดพร้อมกับกินข้าวแบบเร่งๆแล้วกินน้ำตาม

บนรถ
“ฟางที่เธอเข้าใจน่ะมันผิดนะ”แก้วพูด
“ยังไม่จบอีก โอเคๆ ฉันไม่คิดแล้วจริง”ฟางพูดพร้อมชูสามนิ้ว
“ฉันรู้ว่าเธอยังคิดอยู่”แก้วพูด
“ไม่คิดแล้วจริงๆนะ อ๊ะ!ถึงพอดีเลยไปนะ”ฟางพูดแล้วรีบวิ่งลงจากรถไป
หน้าบริษัท
ตุ๊บ!
“ขอโทษค่ะ/ขอโทษค่ะ”แก้วพูดพร้อมกับอีกคนที่เดินชน
“เป็นไรมากมั้ย”แก้วถาม
“ไม่เป็นไรค่ะ”หญิงสาวปริศนาตอบพร้อมกับมองหน้าแก้วเป็นระยะๆ
“ยัยห้อยซุ่มซ่ามอีกแล้ว”โทโมะตะโกนบอก
“ไม่ช่วยก็เงียบไปเลย”แก้วตะโกนกลับ
“ขอบคุณมากค่ะคุณ....”
“แก้วค่ะ”แก้วตอบ
“อ๋อค่ะ ชื่อเบลล์นะค่ะ พึ่งมาทำงานวันนี้วันแรกอยู่ฝ่ายประชาสัมพันธ์ค่ะ”เบลล์พูดพร้อมยื่นมือไป
“อ๋อค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ แก้วเป็นเลขาให้ผู้จัดการน่ะค่ะ”แก้วพูดพร้อมกับจับมือตอบ
“ไปก่อนนะค่ะ”แก้วพูดแล้วเดินไป
“ค่ะ”เบลล์พูดพร้อมกับมองแก้วตาไม่กระพริบเลย

พักกลางวัน
“แก้ววววว/แก้ว”
“ว่าไงฟาง อ้าวเบลล์ มีไรหรอ ?”แก้วถาม
“มาชวนไปกินข้าวน่ะ”ฟางกับเบลล์พูดพร้อมกัน
“อ๋อออ งั้นไปด้วยกันเลย”แก้วพูดพร้อมเดินไป
“นี้เธอจะไม่รอสามีเธอหน่อยหรอ ?”โทโมะถามพร้อมกับรั้งข้อมือแก้วไว้
“ไม่จำเป็น”แก้วพูด
“แล้วไม่แนะนำเพื่อนใหม่ให้รู้จักหน่อยหรอ ?”โทโมะถามพร้อมมองไปทางเบลล์
“ก็ได้ เบลล์นี้โทโมะเป็น เอ่อ...สามีฉัน
ส่วนโทโมะนั้นเบลล์เพื่อนใหม่”แก้วพูด
“สวัสดีค่ะ”เบลล์พูดพร้อมกับมองหน้าโทโมะแล้วยิ้มให้
“ครับ”โทโมะพูด
“ไปกินข้าวเถอะแก้ว”เบลล์พูดพร้อมเดินไปคล้องแขนแก้ว
“แปลกๆนะว่ามั้ย ?”โทโมะถามฟาง
“แปลกยังไง ?”ฟางถาม
“ก็เบลล์อ่ะ มันมีความรู้สึกแปลกๆ เธอไม่รู้สึกหรอ ?”โทโมะถาม
“ไม่อ่ะ”ฟางพูดแล้วเดินไป
“ความรู้สึกนี้มันอะไรกัน ?”โทโมะถามตัวเอง

“แก้วกินน้ำอะไร ? เบลล์ไปซื้อให้”เบลล์ถาม
“น้ำมะนาวล่ะกัน”แก้วตอบ
“ฟางอ่ะ ?”เบลล์ถาม
“เหมือนแก้วจ๊ะ”ฟางพูด
“รอแปปนะ”เบลล์พูดแล้วเดินไปซื้อน้ำ

“ฉันว่าเบลล์แปลกๆนะ”ฟางพูด
“ยังไง ?”แก้วถาม
“ก็สายตาที่เบลล์มองแก้วอ่ะมันไม่ใช่สายตาที่เพื่อนมองเพื่อน”ฟางพูด
“แล้วมันเป็นสายตายังไง ?”แก้วถาม
“มันเป็นสายตา.....”ฟางพูดยังไม่จบเบลล์ก็เดินมาพอดี
“ได้แล้วๆ นี้ของแก้วแล้วนี้ก็ของฟางนะ”เบลล์พูดพร้อมกับวางน้ำลงบนโต๊ะ
“ขอบใจนะ”แก้วกับฟางพูดพร้อมกัน

หลังจากพักกลางวัน
“บายนะแก้วฟาง ขอบใจนะที่มากินข้าวเป็นเพื่อน”เบลล์พูด
“ไม่เป็นไรเพื่อนกัน”แก้วพูด

ตกเย็น
“แก้ว”เบลล์เรียก
“ว่าไง ?”แก้วถาม
“ไปเที่ยวกันมั้ย ?”เบลล์ถาม
“ที่ไหนอ่ะ ?”แก้วถามกลับ
“ห้างแถวๆนี้แหละ ฟางก็ไปด้วยนะ”เบลล์พูด
“เดี๋ยวถามโทโมะก่อนนะ”แก้วพูด

“นี้ไอ้อาแปะหน้าหวาน ฉันจะไปเที่ยวกับเบลล์แล้วก็ฟางนะ”แก้วพูด
“ไม่ให้ไป”โทโมะพูด
“ฉันจะไป นายก็ไปหาป็อปปี้หรือเพื่อนนายดิ”แก้วพูดแล้วเดินไป
“กลับอย่าดึกล่ะ”โทโมะตะโกนบอกแก้ว
“ฉันไม่ใช่นายนะ”แก้วพูดแล้วเดินเข้าลิฟต์ไป

หน้าบริษัท
“ฟางรอนานมั้ย ?”เบลล์ถาม
“ไม่นานหรอก ไปกันเลยมั้ย ?”ฟางถาม
“ก็ดี”แก้วพูดแล้วเดินออกจากบริษัทไป

“ยัยห้อยขึ้นรถเดี๋ยวไปส่ง”โทโมะลดหน้าต่างมาแล้วพูดกับแก้ว
“ขอบใจ”แก้วพูดแล้วเดินขึ้นรถไปพร้อมเพื่อนๆ

ณ ห้างแห่งหนึ่ง
“จะกลับก็โทรมาบอกนะ”โทโมะพูด
“เออ”แก้วตอบแล้วเดินไป

“เป็นความใฝ่ฝันของเบลล์เลยนะที่จะมีเพื่อนแล้วมาเดินช้อปปิ้งด้วยกัน”เบลล์พูด
“ทำไมอ่ะ ?”ฟางถาม
“ก็เบลล์ไม่ค่อยมีเพื่อนน่ะสิ เบลล์เรียนโรงเรียนดีดีได้เพราะสอบชิงทุน
เพื่อนที่โรงเรียนนั้นเค้าคบแต่พวกฐานะเดียวกันน่ะ”เบลล์พูด
“ไม่ต้องห่วงหรอกนะ เราจะเป็นเพื่อนให้เบลล์เอง”แก้วพูดพร้อมกับกอดคอเบลล์ทำให้เบลล์ยิ้มไม่หุบเลย

‘ชัดเลยแบบนี้’ฟางคิดในใจ

ผ่านไปหลายวัน
ที่บ้านแก้ว
“แก้วฉันสังเกตมาหลายรอบแล้ว ฉันว่ามันชัดเจนมากเลยอ่ะ”ฟางพูด
“ชัดเจนไร ?”แก้วถามพร้อมกับเปิดดูเอกสารต่างๆ
“แกเลิกทำงานก่อนได้มั้ย ?”ฟางพูด
“ก็ได้ๆ”แก้วตอบพร้อมกับละสายตาจากเอกสาร
“เรื่องเบลล์อ่ะ ฉันว่าสายตาที่เบลล์มองแกมันเหมือนกับ...”
“สายตาของผู้ชายมองผู้หญิงที่ตัวเองรักไงล่ะ”โทโมะแทรกขึ้นมา
“บ้าน่า”แก้วพูด
“จริงๆนะแก้ว ฟางสังเกตมาหลายวันแล้ว เหมือนเบลล์จะชอบแก้วนะ”ฟางพูด
“ไม่จริงหรอก”แก้วพูด
“จริงเลย ฉันก็สังเกตเหมือนฟาง ยัยระฆังนั้นชอบเธอ”โทโมะพูดพร้อมกับนั่งลง
“แต่ฉันชอบผู้ชายนะ”แก้วพูด
“อันนั้นฉันรู้แล้ว แต่แกควรไปบอกเบลล์นะ”ฟางพูด
“บ้าน่า เบลล์ก็รู้อยู่แล้วว่าฉันแต่งงานแล้ว”แก้วพูด
“แต่แกก็ควรไปบอกเขาดีดี”ฟางพูด
“มันเหมือนแกไปให้ความหวังเขานะ”ฟางพูด
“ก็ได้ อ๊ะ!เบลล์โทร.มาพอดีเลย”แก้วพูดพร้อมกับกดรับสายเบลล์
“ว่าไง ?”แก้วถาม
“แก้วเบลล์มีเรื่องจะคุยกับแก้ว ออกมาเจอเบลล์หน่อยสิ”ปลายสายพูด
“ได้ๆ ที่ไหน ? อ๋อ...โอเค”แก้วพูดแล้ววางสายไป
“ว่าไงแก้ว ?”ฟางถาม
“เบลล์อยากเจอฉันน่ะ ฉันไปก่อนนะ”แก้วพูดแล้วเดินออกจากบ้านไป

ทางด้านแก้วและเบลล์
“มีอะไรหรอ ?”แก้วถาม
“แก้ว เบลล์ชอบแก้วนะ”เบลล์พูด
“ห๊ะ ?”แก้วถามด้วยน้ำเสียงตกใจ
“เบลล์ชอบแก้ว แก้วไม่ชอบเบลล์ไม่เป็นไร
ตอนนี้เบลล์สอบได้ทุนไปเรียนต่อต่างประเทศเบลล์เลยมาบอกแก้ว”เบลล์พูด
“แก้วไม่ชอบเบลล์เบลล์ไม่ว่าแต่แก้วอย่าเลิกติดต่อเบลล์นะ แก้วกับฟางเป็นเพื่อนสองคนแรก
ที่เบลล์คบด้วยแล้วสบายใจ แก้วอย่าเลิกติดต่อกับเบลล์นะ”เบลล์พูดพร้อมกับร้องไห้ออกมา
“โอเคๆเบลล์ แก้วไม่เลิกติดต่อกับเบลล์นะ อย่าร้องสิ”แก้วพูดแล้วกอดเบลล์เพื่อเป็นการปลอบ
“ฮึกๆ ขอบคุณนะแก้ว เบลล์ต้องไปแล้ว รักกับโทโมะนานๆนะ
หึ! รู้สึกเหมือนเขาจะรู้ว่าเบลล์ชอบแก้ว ดูดิตามมาไม่ปล่อยให้ห่างเลย”เบลล์พูดพร้อมมองไปที่ที่โทโมะซ่อนตัวอยู่
“เขาตามมาหรอ ?”แก้วถาม
“อืมม”เบลล์พูด
“เบลล์ช่วยแก้วหน่อยได้มั้ย ?”แก้วถาม
“อะไรอ่ะ ?”เบลล์ถาม
“ก็แกล้งทำเป็นจูบกันหน่อย”แก้วพูด
“มันจะดีหรอ ?”เบลล์ถาม
“ก็แค่มุมกล้อง”แก้วพูด
“ก็ได้”เบลล์พูด
จากนั้นแก้วก็ทำเป็นจูบกันกับเบลล์เพือให้โทโมะเห็น

ทางด้านโทโมะและฟาง
“เฮ้ย!”ฟางร้องตกใจ
“อะไร ? เฮ้ย! จูบกันเลยหรอ ?”โทโมะถามด้วยน้ำเสียงตกใจ
“หรือว่าแก้วจะชอบเบลล์”ฟางพูด
“มันจะมากไปแล้วนะ”โทโมะพูดพร้อมกับกำลังจะเดินออกมาจากที่ซ่อนตัว
“ไม่ได้นะโทโมะถ้านายเดินออกไปแก้วก็รู้ดิ”ฟางพูด
จริงๆแล้วฟางรู้อยู่แล้วว่าแก้วจะทำแบบนี้เพราะแก้วส่ง message มาหาฟางก่อนที่จะแบบนั้น

ทางด้านแก้ว
“พอยังแก้ว ?”เบลล์ถาม
“พอแล้วก็ได้”แก้วพูด
“จุ๊บ”เบลล์เขย่งมาจุ๊บปากแก้ว
“เฮ้ย!”แก้วตกใจ
“ขอโทษนะ ถือว่าค่าตอบแทนล่ะกันไปนะ”เบลล์พูดแล้วเดินไป
ปล่อยให้แก้วยืนอึ้งอยู่นาน ก่อนจะขำออกมาเพราะเบลล์ส่ง messageมาบอกว่า
‘ขอโทษนะ ถทอซะว่าเป็นธรรมเนียมฝรั่งแล้วกัน ลาก่อนนะแก้ว’ ข้อความในmessage จากเบลล์

ที่บ้าน
“อารมณ์ดีมาเชียว”โทโมะถามด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนโมโห
“ทำไมจะไม่อารมณ์ดี ก็ในเมื่อฉันเคลียร์แล้ว”แก้วพูด
“เคลียร์แบบไหนกันนะ จูบกันเลยหรือเปล่า ?”โทโมะถาม
“นายแอบตามฉันไปหรอ ?”แก้วถาม
“ก็ถ้าไม่แอบตามก็คงไม่รู้หรอกว่าเธอเองก็ชอบเบลล์”โทโมะพูด
“คบผู้หญิงก็น่าจะดีนะ”แก้วพูด
“แก้ว!”
“พอเลยแก้ว ดูดิทำให้โทโมะหึงใหญ่แล้ว”ฟางพูด
“ไม่ได้หึงซะหน่อย แค่ลำบากใจที่ดันมาแต่งงานกับทอม”โทโมะพูด
“อ๋อหรอ ?”แก้วแกล้งถาม
“แก้วพอเลย ไม่น่าสนับสนุนเลยจริงๆ เดี๋ยวก็ทะเลาะกันหรอก”ฟางพูด
“ฮะๆ ทีนี้เข้าใจหรือยังล่ะว่าฉันรู้สึกยังไง ?”แก้วถาม
“อะไร ?”โทโมะถาม
“ก็ตอนนี้คุณน้องเกลมาแกะเกาะนายไง”แก้วพูด
“หึงฉันอ่าดิ”โทโมะแกล้งถาม
“นายเองก็หึงฉันอ่าดิ”แก้วแกล้งถาม
“เออ”โทโมะตอบแล้วเดินหนีไป
“ฮะๆ”แก้วขำแต่ก็อึ้งอยู่ไม่น้อยที่เขาตอบกลับมาแบบนั้น

“ไม่ต้องขำเลยไปบอกความจริงเขาเดียวนี้”ฟางพูด
“ก็ได้”แก้วพูดแล้วเดินตามโทโมะไป

“ไอ้อาแปะหน้าหวาน”แก้วเรียก
“มีไรยัยห้อย ?”โทโมะถาม
“เมื่อกี้อ่ะที่นายเห็นมันเป็นแค่มุมกล้องต่างหากฉันขอร้องเบลล์ให้ช่วยแกล้งนาย
อยากรู้ว่านายจะทำยังไง ? สมน้ำหน้าอยากตามมาดีนัก”แก้วพูดแล้วเดินเข้าบ้านไป
“คืนนี้เธอเจอดีแน่”โทโมะตะโกนใส่แก้ว
“กลัวที่ไหน ? แบร่ๆๆ”แก้วพูดพร้อมแลบลิ้นออกมาเป็นเชิงล้อเลียนโทโมะ
“ฮะๆ”โทโมะที่เห็นกับท่าทีของแก้วก็ถึงกับแอบขำออกมา

“กลับก่อนนะแก้ว นัดป็อปไว้”ฟางพูด
“กลับบ้านดีดีนะ”แก้วพูด