รักอลเวงของฉันและเธอ

แก้ว : งั้นแก้วขอตัวไปอาบน้ำ นอน ก่อนนะคะ
คยองเท : ไปด้วยพี่แก้ว ฝันดีนะครับแม่ จุ๊บบ พูดจบก็เดินมาหอมแก้มแม่
...ห้องนอนแก้ว...
Kaew Talk..
ตอนนี้อาบน้ำเสร็จแล้วคะกำลังรอยัยแบมโทรมาอยู่ วันนี้ก็รีบเกินให้เบอร์ไปแต่ลืมขอเบอร์มาเรานี้แย่จริงๆ
เลยย
3 ชั่วโมงผ่านไป
โอ๊ยยย คงไม่โทรมาแล้วมั้งนอนดีกว่าา
บ้านไทยานนท์
โทโทะ : อะไรนะครับแม่ !!
แม่ TB : ลูกฟังไม่ผิดหรอกจ้ะ แม่จะให้ลูกแต่งงานกับหนูแก้ว ลูกจำน้องได้มั้ยลูก
โทโมะ : อ่อยัยทอมปากห้อยหรอครับ ผมจำได้ดีเลยหล่ะ
แม่ TB :ตายล่ะ!! ตาโมะทำไมว่าน้องอย่างนั้นล่ะลูก
โทโมะ : ก็มันจริงนี่ครับ
แม่ TB : ไม่รู้ล่ะยังไงลูกก็แต่งงานกับน้องเพราะคุณพ่อเราตกลงกันตั้งแต่เราเด็กๆกันแล้ว
โทโมะทำเป็นไม่สนแล้วเดินขึ้นห้องไป
แบม : โอ๊ยย!! ทำไมพี่แก้วไม่รับเนี่ยย!!
โทโมะ : เป็นไรยัยแบมตะโกนทำไมเนี่ย
แบม : ป่าวๆๆพี่โมะปิดประตูห้องให้ด้วยนะ
เช้าวันรุ่งขึ้น...
แก้ว : แก้วไปแล้วนะคะ ถึงไร่แก้วจะโทรหานะ
แม่ : จ้ะ จิงๆอยู่นี่กับแม่ก็ได้นะลูก
แก้ว : อยู่โน้นสะดวกกว่าคะคุณแม่ แล้วเดี๋ยวคุณแม่ก็จะไปญี่ปุ่นตั้งนานน ปล่อยให้คยองเฝ้าบ้านไป
เถอะคะ
แม่ : อ่ะๆๆ เอางั้นก็ได้รีบไปเถอะลูก
แก้ว : คะๆๆ ฟอดดด เดินไปหอมแก้วแม่แล้วขึ้นรถขับออกไป
Kaew Talk ..
ตอนนี้ถึงหน้าไร่แล้วคะ กำลังจะขับรถไปบ้านใหญ่แต่ไม่ได้มานี่นานแล้วนะคะเนี่ย คิดถึงจัง อ่อไร่แก้วเป็น
ไร่องุ่นหน่ะคะ แล้วก็มีฟาร์มม้า แก้วมีหน้าตัวโปรดตัวนะชื่อฟ้าครามหน่ะ
... : คุณหนู !! คิดถึงจังเลยคะ
แก้ว : พี่แหวน แก้วก็คิดถึงคะ พูดพร้อมเดินไปกอด
แหวน : พอๆๆก่อนคะพี่หายใจไม่ออก
แก้ว : 55 คะพี่แหวนช่วยแก้วขนของหน่อยคะ
ติ๊ด ติ๊ด
แก้ว : สวัสดีคะแก้วคะ
...พี่แก้ว แบมนะคะ...
แก้ว : ว่าไงเรา เมื่อคืนก็ไม่โทรมานะ
...โทรแล้วพี่แก้วปิดเครื่องอ่ะ...
แก้ว : อ้าวหรอขอโทดคะน้องสาววว ว่าแต่มีเรื่องอะไรหรอออ
...พี่แก้วอยู่ไหนคะ เดี๋ยวแบมไปหา...
แก้ว : พี่อยู่ไร่หน่ะ มันไกลนะ
...ไม่เป็นไรคะ แบมจะไปหาอีก 15 นาทีนะคะ...
15 นาทีผ่านไป
แบม : พี่แก้วแบมมาแล้ววว
แก้ว : ใครมาส่งล่ะนั่น
แบม : เพื่อนนะคะ แบมนอนนี่นะคะ แบมบอกแม่ว่านอนบ้านเพื่อนติวหนังสือ ^^'
แก้ว : ร้ายนะเราอ่ะ ไปๆๆกินน้ำก่อน
แบม : ไม่ได้คะเล่าก่อน
แก้ว : อ่ะมาๆๆว่าไงเรื่องที่จะเล่า
แบม : ก็คืออว่า ...คุณแม่จะให้พี่โมะแต่งงานกับพี่แก้วเพราะคุณพ่อเราตกลงกันไว้นะคะแล้วคุณแม่
บอกว่าถ้าพี่โมะไปแต่งจะไม่ให้สมบัติสักชิ้นคะ แล้วพี่โมะบอกว่าอีก 3 วันจะมาไร่นี้คะ ..จะมางั้นหรอ
555ได้คะพี่โมะขาแก้วจะต้อนรับอย่างสาสมเลยยย.. พี่แก้วดูไม่ตกใจเลยนะเรื่องแต่งงาน
แก้ว : พี่เจอมาเยอะแล้วเรื่องแบบนี้ อย่าได้แคร์คอยดูนะพี่จะต้อนรับพี่ชายเราอย่างสาสมเลย
แบม : พี่แก้วแบมคงอยู่ไม่ได้แล้วอ่ะไปก่อนนะเพื่อนมารับแล้วว
แก้ว : เอ้าๆๆ ไม่เป็นไรจ้ะ ไว้เจอกันนะ
3 วันผ่านไป
วันนี้แก้วตื่นแต่เช้าเลยหล่ะทุกคน เพราะอะไรหน่ะหรอก็แก้วจะมารอรับพี่โมะขาอ่ะสิดูเหมือนสายจะ
มาบอกแล้วหล่ะว่าใกล้ๆจะถึงหน้าไร่แล้วว แก้วเลยจะขี่ม้าไปรับส่ะหน่อย
Tomo Talk
ตอนนี้ผมจะถึงแล้วแหละเห็นหน้าไร่แล้ว ไม่ได้มานานเลยนะเนี่ย ทุกอย่างเหมือนเดิม!!เจ้าของก็คงจะ
เหมือนเดิมนั่นแหละจิงๆผมก็ไม่ได้อะไรกับยัยห้อยหรอกนะ ผมว่ายัยห้อยสวยด้วยแหละ แต่เลอะเทอะมอม
แมมไปหน่อย แล้วก็ปากจัด แต่ตอนนี้ผมเริ่มไม่ชอบยัยบ้านั่นแล้วแหละเพราะผมต้องมาแต่งงานกับเธอ
เอ๊ะๆทำไมอยู่ๆรถผมดับนะ ลงไปดูหน่อยดีกว่า
โทโมะ : ทำไมต้องมาดับตรงนี้ด้วยว่ะ เอาไงดีเนี่ย เดินก็ได้ ..ระหว่างเดินไปก็ไปสะดุดโครนเต็มๆ ..
โอ๊ะทำไมชีวิตต้องมาเจออะไรบ้าๆด้วยเนี่ยย
เอ๊ะแต่นั่นผมเห็นผมผู้หญิงขี่ม้าสีขาวอยู่ตรงนั่นอ่ะ สงสัยจะเป็นคนงานของยัยห้อยมั้ง
โทโมะ : คุณ คุณ คุณ ..เอ๊ะทำไมไม่ได้ยินเราเลยนะ วิ่งตามไปเรื่อยๆๆจน ฟุบบบบ...
Kaew Talk..
นายโทโมะคงมาถึงแล้วล่ะสิ ชั้นมารอจตั้งนานแล้วหล่ะแต่ที่รถนายนั่นเป็นแบบนั่นอ่ะเพราะชั้นเอง โครนก็
เพราะชั้น แผนชั้นทุกอย่างแหละ จนสุดท้ายมาเป็นลมหมดสติอยู่บนหลังม้าชั้นเนี่ย 55 พาไปบ้านใหญ่ดี
กว่า
Tomo Talk..
... : คุณๆๆๆตื่นเถอะคะ ..ใครก็ไม่รู้เรียกผม โอ๊ยยยเหม็นๆๆๆ..
โทโมะ : โอ๊ยย เธอเป็นใครเนี่ย? เอาอะไรให้ชั้นดม? แล้วชั้นมาอยู่นี้ได้ไงฮ่ะ? 
 
...............เม้นหน่อยนะคะ เดี๋ยวกลับมาอัพใหม่.................