รักอลเวงของฉันและเธอ

แก้ว : งั้นแก้วขอตัวไปอาบน้ำ นอน ก่อนนะคะ

คยองเท : ไปด้วยพี่แก้ว ฝันดีนะครับแม่ จุ๊บบ พูดจบก็เดินมาหอมแก้มแม่

...ห้องนอนแก้ว...

Kaew Talk..

ตอนนี้อาบน้ำเสร็จแล้วคะกำลังรอยัยแบมโทรมาอยู่ วันนี้ก็รีบเกินให้เบอร์ไปแต่ลืมขอเบอร์มาเรานี้แย่จริงๆ

เลยย

3 ชั่วโมงผ่านไป

โอ๊ยยย คงไม่โทรมาแล้วมั้งนอนดีกว่าา

บ้านไทยานนท์

โทโทะ : อะไรนะครับแม่ !!

แม่ TB : ลูกฟังไม่ผิดหรอกจ้ะ แม่จะให้ลูกแต่งงานกับหนูแก้ว ลูกจำน้องได้มั้ยลูก

โทโมะ : อ่อยัยทอมปากห้อยหรอครับ ผมจำได้ดีเลยหล่ะ

แม่ TB :ตายล่ะ!! ตาโมะทำไมว่าน้องอย่างนั้นล่ะลูก

โทโมะ : ก็มันจริงนี่ครับ

แม่ TB : ไม่รู้ล่ะยังไงลูกก็แต่งงานกับน้องเพราะคุณพ่อเราตกลงกันตั้งแต่เราเด็กๆกันแล้ว

โทโมะทำเป็นไม่สนแล้วเดินขึ้นห้องไป

แบม : โอ๊ยย!! ทำไมพี่แก้วไม่รับเนี่ยย!!

โทโมะ : เป็นไรยัยแบมตะโกนทำไมเนี่ย

แบม : ป่าวๆๆพี่โมะปิดประตูห้องให้ด้วยนะ

เช้าวันรุ่งขึ้น...

แก้ว : แก้วไปแล้วนะคะ ถึงไร่แก้วจะโทรหานะ

แม่ : จ้ะ จิงๆอยู่นี่กับแม่ก็ได้นะลูก

แก้ว : อยู่โน้นสะดวกกว่าคะคุณแม่ แล้วเดี๋ยวคุณแม่ก็จะไปญี่ปุ่นตั้งนานน ปล่อยให้คยองเฝ้าบ้านไป

เถอะคะ

แม่ : อ่ะๆๆ เอางั้นก็ได้รีบไปเถอะลูก

แก้ว : คะๆๆ ฟอดดด เดินไปหอมแก้วแม่แล้วขึ้นรถขับออกไป

Kaew Talk ..

ตอนนี้ถึงหน้าไร่แล้วคะ กำลังจะขับรถไปบ้านใหญ่แต่ไม่ได้มานี่นานแล้วนะคะเนี่ย คิดถึงจัง อ่อไร่แก้วเป็น

ไร่องุ่นหน่ะคะ แล้วก็มีฟาร์มม้า แก้วมีหน้าตัวโปรดตัวนะชื่อฟ้าครามหน่ะ

... : คุณหนู !! คิดถึงจังเลยคะ

แก้ว : พี่แหวน แก้วก็คิดถึงคะ พูดพร้อมเดินไปกอด

แหวน : พอๆๆก่อนคะพี่หายใจไม่ออก

แก้ว : 55 คะพี่แหวนช่วยแก้วขนของหน่อยคะ

ติ๊ด ติ๊ด

แก้ว : สวัสดีคะแก้วคะ

...พี่แก้ว แบมนะคะ...

แก้ว : ว่าไงเรา เมื่อคืนก็ไม่โทรมานะ

...โทรแล้วพี่แก้วปิดเครื่องอ่ะ...

แก้ว : อ้าวหรอขอโทดคะน้องสาววว ว่าแต่มีเรื่องอะไรหรอออ

...พี่แก้วอยู่ไหนคะ เดี๋ยวแบมไปหา...

แก้ว : พี่อยู่ไร่หน่ะ มันไกลนะ

...ไม่เป็นไรคะ แบมจะไปหาอีก 15 นาทีนะคะ...

15 นาทีผ่านไป

แบม : พี่แก้วแบมมาแล้ววว

แก้ว : ใครมาส่งล่ะนั่น

แบม : เพื่อนนะคะ แบมนอนนี่นะคะ แบมบอกแม่ว่านอนบ้านเพื่อนติวหนังสือ ^^'

แก้ว : ร้ายนะเราอ่ะ ไปๆๆกินน้ำก่อน

แบม : ไม่ได้คะเล่าก่อน

แก้ว : อ่ะมาๆๆว่าไงเรื่องที่จะเล่า

แบม : ก็คืออว่า ...คุณแม่จะให้พี่โมะแต่งงานกับพี่แก้วเพราะคุณพ่อเราตกลงกันไว้นะคะแล้วคุณแม่

บอกว่าถ้าพี่โมะไปแต่งจะไม่ให้สมบัติสักชิ้นคะ แล้วพี่โมะบอกว่าอีก 3 วันจะมาไร่นี้คะ ..จะมางั้นหรอ

555ได้คะพี่โมะขาแก้วจะต้อนรับอย่างสาสมเลยยย.. พี่แก้วดูไม่ตกใจเลยนะเรื่องแต่งงาน

แก้ว : พี่เจอมาเยอะแล้วเรื่องแบบนี้ อย่าได้แคร์คอยดูนะพี่จะต้อนรับพี่ชายเราอย่างสาสมเลย

แบม : พี่แก้วแบมคงอยู่ไม่ได้แล้วอ่ะไปก่อนนะเพื่อนมารับแล้วว

แก้ว : เอ้าๆๆ ไม่เป็นไรจ้ะ ไว้เจอกันนะ

3 วันผ่านไป

วันนี้แก้วตื่นแต่เช้าเลยหล่ะทุกคน เพราะอะไรหน่ะหรอก็แก้วจะมารอรับพี่โมะขาอ่ะสิดูเหมือนสายจะ

มาบอกแล้วหล่ะว่าใกล้ๆจะถึงหน้าไร่แล้วว แก้วเลยจะขี่ม้าไปรับส่ะหน่อย

Tomo Talk

ตอนนี้ผมจะถึงแล้วแหละเห็นหน้าไร่แล้ว ไม่ได้มานานเลยนะเนี่ย ทุกอย่างเหมือนเดิม!!เจ้าของก็คงจะ

เหมือนเดิมนั่นแหละจิงๆผมก็ไม่ได้อะไรกับยัยห้อยหรอกนะ ผมว่ายัยห้อยสวยด้วยแหละ แต่เลอะเทอะมอม

แมมไปหน่อย แล้วก็ปากจัด แต่ตอนนี้ผมเริ่มไม่ชอบยัยบ้านั่นแล้วแหละเพราะผมต้องมาแต่งงานกับเธอ

เอ๊ะๆทำไมอยู่ๆรถผมดับนะ ลงไปดูหน่อยดีกว่า

โทโมะ : ทำไมต้องมาดับตรงนี้ด้วยว่ะ เอาไงดีเนี่ย เดินก็ได้ ..ระหว่างเดินไปก็ไปสะดุดโครนเต็มๆ ..

โอ๊ะทำไมชีวิตต้องมาเจออะไรบ้าๆด้วยเนี่ยย

เอ๊ะแต่นั่นผมเห็นผมผู้หญิงขี่ม้าสีขาวอยู่ตรงนั่นอ่ะ สงสัยจะเป็นคนงานของยัยห้อยมั้ง

โทโมะ : คุณ คุณ คุณ ..เอ๊ะทำไมไม่ได้ยินเราเลยนะ วิ่งตามไปเรื่อยๆๆจน ฟุบบบบ...

Kaew Talk..

นายโทโมะคงมาถึงแล้วล่ะสิ ชั้นมารอจตั้งนานแล้วหล่ะแต่ที่รถนายนั่นเป็นแบบนั่นอ่ะเพราะชั้นเอง โครนก็

เพราะชั้น แผนชั้นทุกอย่างแหละ จนสุดท้ายมาเป็นลมหมดสติอยู่บนหลังม้าชั้นเนี่ย 55 พาไปบ้านใหญ่ดี

กว่า

Tomo Talk..

... : คุณๆๆๆตื่นเถอะคะ ..ใครก็ไม่รู้เรียกผม โอ๊ยยยเหม็นๆๆๆ..

โทโมะ : โอ๊ยย เธอเป็นใครเนี่ย? เอาอะไรให้ชั้นดม? แล้วชั้นมาอยู่นี้ได้ไงฮ่ะ? 

...............เม้นหน่อยนะคะ เดี๋ยวกลับมาอัพใหม่.................