คุณหนูอันตรายกับคุณชายนักฆ่า

~~บ้านศิริมงคลสกุล~~
--ตอนเที่ยงคืน--
    กึก!!
แก้วลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินเสียงแปลกๆ จากชั้นล่างของบ้านนัยน์ตากลมโตหรี่ลงด้วยท่าทีระแวดระวังอย่างมืออาชีพ
    ตึกๆๆๆๆๆ!!
 ไม่นานนักก็ตามด้วยเสียงคนวิ่งขึ้นบรรไดราวกับว่าไม่สนว่าใครจะได้ยิน  สิ่งแรกที่แก้วคิดคือ..ขโมย
แต่เทอแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องไม่ได้ยินเสียงอะไรเหมือนกับคนลับสนิท
ปึง!!!!
เสียงเปิดประตูออกอย่างแรง  ไม่ต้องสงสัยว่าใช้วิธีไหนเปิด แก้วทำเป็นตกใจทั้งๆที่ดวงตากลมโตนั้นรอบสังเกตุอยู่ในใจ  ผู้พังประ ตูใส่เสื้อผ้าสีดำมิดชิดใส่ฮู้ดปกปิดใบหน้า แต่ที่แก้วสนใจมากที่สุดเห็นจะเป็นปืนโคลท์ .357  แม็กนั่มในมือเขา
"อย่าทำอะไรฉันเลยนะ อยากได้อะไรเอาไปเลยแต่อย่าฆ่าฉันเลยนะ"
   เทอพูดพลางทำหน้าหวาดกลัว จนชายชุดดำยิ้้มออกมาอย่างพอใจโดยที่เขาไม่รู้เลยว่ามือเล็กๆนั้นได้เอื้อมไปหยิบมีดที่ซ่อนไว้ใต้หมอนออกมา
"ฉันไม่ใช่โจรฉันเป็นนักฆ่า"  
"หึๆ"  แก้วหัวเราะในรำคอ
"หัวเราะอะไรของเทอไม่ทราบ" ชายชุดดำงุนงง
"แกนี่มันประมาทจริงๆเลยนะ เห็นฉันเป็นผู้หญิงหน่อยก็ดุูถูกฝีมือเอาซะเต็มที่เมื่อกี้มันก็แค่ละครเปอดงานของจริงมันต่อจากนี้ต่างหาก"
ฟึ๊บ!!!
แก้วปามีดไปหมายจะให้โดนหัวชายชุดดำแต่เขาหลบได่อย่างเฉียดฉิวจึงไปโดนฉู้ดที่ใส่เพื่อปกปิดใบหน้าจนขาดเป็นทางยาว
"ยัยบ้า"
ปั้งๆๆๆๆๆๆๆๆ.......