น้องรหัสสุดร้ายกับกับพี่รหัสสุดเพลย์บอยNC 18++

ตอนที่ 18
“คิดจะทำอะไรกัน !!!”มือหนารีบเปิดเข้าไป เดินไกระชากคอเสื้อของผู้ชายอีกคนออกห่างจากร่างบางทันที
“โทโมะ หยุดนะ!!!!!”แก้วร้องห้าม แต่ดูเหมือนเจ้าของชื่อจะไม่สนใจเสียงนั้นเลย หมัดหนักถูกปล่อยใส่ใบหน้าของผู้ชายอีกคนแต่ก็ถูกหยุดด้วยฝ่ามือหนาเพียข้างเดียวก่อนที่อีกฝ่ายตรงข้ามจะสวนหมัดกลับมาใส่เขาจนเซล้มลงไป
“โทโมะเป็นไรมั๊ย”ร่างบางลงจากเตีงวิ่งมาหา
“หึ อยากไปอยู่กับมันก็ไป ไม่ต้องมาแตะตัวชั้น”โทโมะสะบัดแขนเรียวที่จับอยู่แขนของตัวเองออก ร่างหนาลุกขึ้นยืนประชันหน้ากับผู้ชายอีกคน
“นายเองซินะ”
นัยต์ตาคมสีน้ำตาลเข้มมองไปที่โทโมะ รอยยิ้มเหยียดผุดขึ้นที่มุปาก มือ 2 ข้างยกขึ้นมากอดหลวมๆหลังพิงกับโต๊ะข้างหัวเตียง ท่าทางไม่เกรงกลัวบุคคลตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามสายาที่มองมานั้นเหมือนท้าทายให้อีกฝ่ายเดินเขามา
“แก้ว/ไอโทโมะ”เขื่อนแล้ะฟย์วิ่งเข้ามาให้ห้องหลังจากที่ได้ยิเสียงโครมคราม
เฟย์เดินเข้าไปยืนประคองเพื่อน ส่ววนเขื่อนก้ยืนคั่นระหว่างโทโมะและพี่ชายเฟย์เอาไว้
“โทโมะเมื่อคืนนายหายไปไหนม”ร่างบางถามด้วยน้ำเสียงที่ปนสะอื้น
“ชั้นจะไปไหนก็เรื่องของชั้น”โทโมะตอบโดยไม่หันมามองเธอเลยซักนืด เขายังมองไปยังพี่ชายเฟย์(ที่โทโมะไม่รู้)
“แกกล้าแตะต้องผู้หญิงของชั้น อย่าอยู่เลยมึง”โทโมะโผลเข้าไปใกล้แต่ก็ถูกเขื่อนผลักกันไว้ก่อนที่จะถึงตัวอีกฝ่ายที่ยังคงนิ่งไม่ได้หลบหลีกไปไหน
“แล้วทีนายกับผู้หญิงคนนั้นละ”ร่างบางพูดขึ้น โทโมะหันกลับไปมา
“นายหายไปไหนมาทั้งคืน ท้งชั้นไว้ที่ห้องนายทำกับชั้นแบบนี้ได้ยังไง นายมีคนรักอบู่แล้ว นายมาหลอกชั้นทำไม เห็นชั้นเป็นอะไร ชั้นไม่ใช่ของเล่นของนายนะ”
“แก้ว.......นั่นชั้น คือชั้น....”
“ถ้าชั้นทำกับผู้หญิงคนนั้นแบบที่นายทำอยู่ตอนนี้นายจะรู้สึกยังไง”
“ห้ามเธอแตะต้องเค้า”
“ทำไมชั้นจะทำไม่ได้ นายมีสิทิ์ทำกับคนอื่นฝ่ายเดียวรึไง”
“เธอกำลังทำให้ชั้นโกรรธ”
“นายโกรธเป็นคนเดียวรึไง มีความสึกเป็นอยู่คนเดียวหรอ คนบ้า บ้าที่สุด”มือบางทุบลงที่หน้าอกของเขาไม่หยุด
“ฮือๆๆๆๆ”
“กลับห้องกันนะ”เสียงกระซิบแผ่วเบาดังขึ้นข้างหูของร่างเล็ก
“ไม่ชั้นไม่กลับ”ร่างบางปฏเสธทันที
“ทำไมแก้ว?? เธออยากอยู่กับมันหรอ !!”โทโมะหันไปชี้หน้าผู้ชายอีกคน(พี่ชายเฟย์)
“ไม่ใช่อย่างนั้น ชั้นกับพี่ป๊อปปี้เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”
“ไม่เป็นงั้นหรอ แล้วที่เธอกับมันจูบกันเมื่อกี้จะอธิบายว่ายังไง”
“ห๊า!! พี่ป๊อกับแก้วจูบกันหรอ”เฟยืพูดอย่างตกใจ
“555555”ป๊อปปี้ที่ยนฟังอยู่ระเบิดหัวเราะออกมาลั่นห้อง จนทุกคนกันไปมอง
“ไอบ้า ฝุ่นมมันเข้าตาชั้นยะ”ร่างบางตอบก่อนที่จะส่งค้อนให้กับโทโมะ
“อ้าวหรอ ชั้นคืดว่าเธอกับมันเอ่อ.....”โทโมะพูดขึ้นก่อนจะได้รังวัลเป็นฝ่ามือน้อยๆฝาดลงที่แขน
“นายคิดว่าชั้นจะจุบกับใครคนอื่นง่ายๆหรอ”ร่างบางถามด้วยอาการน้อยใจ
“งั้นเธอง่ายกับใคร”ดทดมะแกล้งถาม
“กับนาย...อุ๊บ”ฝ่ามือบางยกขึ้นมาปิดปาก ใบหน้าขามเริ่มแดง อร๊ายยยยยย ไอบ้า ชั้นเกียดนายที่สุดโทโมะ งอนแล้วโทษฐานรู้ทันชั้นเชอะ
“ต้องพิสูจน์”โทโมะขยับข้าหาร่างบางช้าๆ ขณะที่แก้วเดินถอยหลังจนติดกับผนัง ใบหน้าหนาโน้มลงมาใกล้จนปลายจมูกของทั้งคู่ติดกัน
“ออะแฮ่ม”ป๊อปปี้กระแอมขัดจังหวะก่อนที่จะดึงแก้วเข้มาโอบไว้
“พี่ป๊อป!!! ปล่อยเพื่อนเฟยืเถอะนะ”เฟย์เดินมาแกะมือของพี่ชายออกจากพื่อนเธอทันที ก่อนจะดึงแก้วออกห่างๆ ไว้ใจได้เลยเผลอเป็นเกาะแกะเพื่อนเธอตลอด
“ถ้าจะเอาแก้วกลับต้องตอบคำถามชั้นก่อน”“อะไร”
“นายรักผู้หญิงคนนี้จริงรึป่าว”ป๊อปปี้ถามขึ้นทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอก แค่มองตาก้ร้แล้วว่าผู้ชายคนนี้รักเพื่อนน้องสาวมากแค่ไหนแต่ถามเพื่อจะให้อีกคนข้าใจ
“จริง”โทโมะตอบเสสียงหนักแน่น
“ไม่จริง นายไม่ได้รักชั้น”แก้วแย้งและเดินเข้ามาใกล้โทโมะ
“นายรักกับผู้หญิงคนนั้น”น้ำเสียงที่พูดปนไปด้วยความน้อยจ
“คนไหน??..อ๋อคนเมื่อคืนอ๊ะหรอ”โทโมะถามกลับ นี่เอแอบดูชั้นกับฟางคุยกันซนะ เด้กดือแอบฟังผู้ใหญ่คุยกัน กลับไปต้องจับฉีดยาซะให้เข็ด
“นั่นอ๊ะ น้องสาวชั้น”
“โกหก นายไม่มีพี่น้อง”นายเป็นคนบอกชั้นเอง
“ฟางเป็นลุกสาวของคุณอาของชั้น และเมื่อวานชั้นก็ไปส่งเขาที่บ้านแค่นั้นแอง”
“พี่น้องอะไรเรียกที่รักกันด้วย ขนาดชั้นนายยังไม่เคยเรียกเลย”มันน่าน้อยใจ
“ฟางติดโทโมะตั้งแต่เด็ก เยกไปโมะว่าที่รักประจำ”เขื่อนช่วยเพื่อนอธิบาย โทโมะพยักหน้า
“แล้วทำไมนายต้องให้ชั้นหลบอยุ่ในห้องด้วย”
“มันกลัวเธอจะโดนฟางทำร้าย”เขื่อนตอบแทน
“ทำไมฟางต้องทำร้ายแก้วด้วยละ”เฟยืถามขึ้น
“โรคหวงพี่ชายนะซิ หวงโหด ฟางจะทำร้ายผู้หญิงทุกคนที่เข้าใกล้ไอโทโมะ”เขื่อนพูด
“ที่นี่เข้าใจแล้วใช่มั๊ย”โทโมะกระซิบามร่างบาง ที่เขารวบมาโอบกอดไว้
“....”ร่างบางพยักหนาแทนคำตอบ
“กลับห้องนะ”
มือหนากุมมือเอาไว้มั่น เหล่มองพี่ชายเจ้าปัญหาของเฟย์ ป๊อปปี้ยักไหล่เล้กน้อยกิ่นจะหันไปทางอื่น เมื่อไม่มีอุปสรรคขัดขวางแล้วเขาก็พาเธอเดินออกมาจากห้องพัก
“พี่โทโมะ นี่มันอะไรกัน”เสียงแหลมจากร่างเล็กหน้าประตูถามขึ้น เมื่อเห็นพี่ชายของตนเดินออกมาจากห้องพิเศษพร้อมกับผู้หญิง
“ฟาง ม่ที่นี่ได้ไง”โทโมะมายืนรั้งร่างบางไว้ กลัวว่าฟางจะทำร้ายเธอ
“ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร”ฟางถาม เอื้อมไปกระชากร่างของแก้ว ที่หลบอยุ่ดด้านหลังโทโมะ
“ฟาง ปล่อยแฟนพี่เดี๋ยวนี้”ดทดมะสั่งเสียงเข้ม
“แฟนหรอ ไหนบอกว่ารักเค้าคนเดียวไง โกหก“
“นี่ฟางปล่อยแขนน้องสาวชั้นเดี๋ยวนี้”
สายตาทุกคู่จับจ้องไปที่ป๊อปปี้ที่พึ่งเดินออกมาจากห้อง โดยมีเขื่อนและเฟย์เดินตามออกมา
“พี่ป๊อป ผู้หยิงคนนี้เป็นน้องสาวของพี่หรอคะ”ฟางหันไปถาม
“ไม่ได้ยินหรือไงหะ!!”ป๊อปปี้ตะวาดเสียงดังจนฟางสะดุ้งตกใจ มือน้อยปล่อยออกจากแขนของคนที่เขาบอกว่าเป็นน้องสาวทันที
“พาเธอกลับไปแล้วดุแลให้ดี ไม่อย่างนั้นนายจะไม่ได้เจอเธออีก”ป๊อปหันไปบอกดทโมะที่กำลังมึงงงกับเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่หน้าประตุ ก่อนจะมองคนร่างเล้กที่ยืนงงเช่นกัน
“มานี่เลย ยุ่งเรื่องคนอื่นดีนัก”ป๊อปเดินเข้าไปอุ้มฟางหาดบ่าก่อนจะเดินจ้วงออกไปจากห้องพิเศษ ปล่ยให้อีกสี่คนที่ยืนอยู่งงและมองหน้าสลับกัน
“สองคนนั้นรู้จักกันนด้วยหรอ”แก้วพูดทำลายความเงียบ
“ช่างสองคนนั้นเถอะ เรากลับกันดีกว่า”โทโมะพูดเสร็จก็เดินประคองแก้วออกจากห้องไปช้าๆ
“พี่เขื่อน”
“….”
“พี่เขื่อมีน้องสาวแบบนี้มั๊ย”เฟยืจะด้เตรียมตัว
“ไม่มีหรอก มีแต่เมียสุดสวยคนเนี่ย”เขื่อนพูดแล้วยิ้มเจ้าเลห์ ก่อนจะเดินจูงมือเฟยืออกไป
……………………………………………………………………………………
จบภาค 3 คะ
สุดท้ายก็จบเรื่องซักทีนะ แล้วฟางกับป๊อปรู้จักกันได้ไง แล้วเฟย์กับเขื่อนโอ๊ยๆๆงง