น้องรหัสสุดร้ายกับกับพี่รหัสสุดเพลย์บอยNC 18++
Mild_poppy
11) โทโมะนายไปบ้านชั้นหรอ!!!!!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 10
เพี๊ย!!!!
เสียงมือกระทบกกับแขนของแก้ว
“นี่ชั้นบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเรียกแม่ไงละ ชั้นยังไม่แก่”แม่เลี้ยงแก้วพูด
“คะๆ”แก้วตอบ
“เดี๋ยวผมออกไปรอข้างนอกนะ”โทโมะพูด
“หล่อนะ”แม่แก้วพูด
“แม่คะ”แก้วพูด
“แก้ว”แม่ของเธอทำเสียงดุ
“คะๆ พี่ยา”แก้วตอบเสียงเหนื่อยๆ ‘เบื่อจังพ่อชอบมีเมียเด็ก เฮ้อ’แก้วคิด
“ค่อยรื่นหูหน่อย แล้วจะออกจากโรงบาลได้เมื่อไหร่ละ”พี่ยาถามอย่างเป็นห่วง
“ออกได้นานแล้วแหละ แต่ไอบ้านั้นไม่ยอม”แก้วพูด
“เออ เรานี่ก็เหลือเกินเข้าโรงบาลก็ไม่บอกนะ ดีนะที่โทโมะไปบอกคุณพ่อของเธอที่บ้านเลยรู้เรื่อง”พี่ยาพูดแล้วยิ้ม
พรวด!!!!!!!!!
แก้วที่กินแอปเปิ้ลอยู่ก็สำลักออกมา
“โทโมะไปที่บ้าเราหรอ”แก้พูดอย่างตกใจ
“ใช่แล้วเรื่องค่าใช้จ่ายโทดมะก็ออกให้หมดเลยนะแล้วเวลาโทโมะคุยกับพ่อเธอนะดูสนิทกันมากๆเลย เห็นพ่อเธอบอกว่าจะให้เป็นลูกเขย หิๆ และดูสนิทกระหนุงหระหนิงกันเชียว”พี่ยาพูด
‘ไอกระหนุงกระหนิงเนี่ย เหมือนคู่รักเลยนะหรือว่า.......’แก้วคิด
“พี่ยัยลามกคิดอะไรอยู่เนี่ย”พี่ยาพูด
“ก็พูดซะ”แก้วพูด
“พ่อเธออ๊ะแมนทั้งแท่ง”พี่คอนเฟิม หิๆ
“จะๆ”แก้วพูด
“เดี๋ยวพี่กับก่อนนะ เพรามีนัดเดี๋ยวไปไม่ทัน บายจ๊ะ ลูกสาวจุ๊บๆ”พี่ยาพูดเสร็จก็เดินไปเลย
ความสัมพันระหว่างพี่ยาและแก้วดูดีมาก เพราะพี่ยาเข้าใจแก้วมากกว่าพ่อแท้ๆซะอีก ไม่ว่าแก้วจะทำไรผิด พี่ยาก็จะคอยช่วยเหลือเสมอ
พอพี่ยาเดินออกไป โทโมะก็เดินเข้ามาพร้อมกับยิ้มแฉ่ง
“ยิ้มอะไร”แก้วถามเสียงแข็ง
“คนมีความสุข จะให้ร้องไห้หรอไง”โทโมะพูด
“นี่นาย ไปหาพ่อชั้นที่บ้านหรอ”แก้วตัดสินใจถาม
“นี่พี่ยาเล่าให้ฟังแล้วหรอ ชั้นกะว่าจะเล่าเองซะหน่อย”โทโมะพูดแล้วยิ้ม
“อะไร เล่ามาอย่าลีลา”แก้วพูด
“ก็เอ่อ..........ไปขอลูกสาวมา โอ๊ย!!!!!!!!”โทโมะพูดแล้วร้องเสียงดังเพราแก้วหยิกเพราะความหมั่นไส้
“นี่ไอบ้าโทดมะ นายพูดอย่างงั้นหรอ”แก้วถามและจะหยิบหมอนอีกใบขึ้นมาเตรียมโยนใส่โทโมะแต่ถูกห้ามไว้ก่อน
“นี่ยัยแสบ อย่านะ”โทโมะห้าม
พรึบ!!!
หมอนใบใหญ่ถูกโยนไปกระทบกับหน้าอันหล่อเหล่าของโทโมะจนล้ม
“5555555”แก้วหัวเราะดังลั่นห้องแต่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังเจออัตราย
“โดนแน่”โทดมะลุกขึ้นมาแล้วเดินไปที่เตียงช้าๆ แต่แก้วก็ยังหัวเราะอยู่
“กรี๊ด!!!! ไอบ้าโทโมะขึ้นมาทำไม ลงไปๆ”แก้วที่เพิ่งสังเกตว่าโทดมะขึ้นว่าอยู่บนเตียงของตนและ แก้วก็จะพลิกตัวหนีแต่ถูกโทโมะรวบเอวไว้ก่อน
“จะไปไหนยัยแสบ”โทโมะพูดแล้วจับตัวแก้วกดลงที่เตียงผู้ป่วย
“นี่นาย นายจะบ้าหรอที่นี่มันโรงพยาบาลนะออกไป”แก้วพูดแล้วดิ้น
“โรงพยาบาลแล้วไง”โทโมะถามแก้ว
“ไอบ้าเอ๊ย เดี๋ยวคนก็มาเห็นหรอก”แก้วพูด [แสดงว่าที่ลับตาคนก็ทำได้อ๊ะดิ]
“เด็กดื้อต้องโดนฉีดยา”
………………………………………………………………………….
โทดมะจ๋าใจเย็นๆนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
