น้องรหัสสุดร้ายกับกับพี่รหัสสุดเพลย์บอยNC 18++

ตอนที่ 11 “เด็กดื้อต้องโดนฉีดยา”โทดมะพูดเร็จก็จูบปิดปากแก้วทันที ร่างบางดิ้นๆๆๆ แต่ก็ไม่เป็นผลเหลือมือแต่โทโมะก็ยังใช้มือ 1 มือของเขาจับแขนแก้วเอาเหนือศรีษะ มืออีกข้างของโทโมะก็เลื่อนไปแกะเชือกผู้ป่วยจนหมดและแยกเสื้อออกมาจนเห็นผิวเนียน ขาว และโทโมะก็บีบเคล้นที่ส่วนนั้นเบาๆ “อืม”เสียงครางของแก้ว ที่ปากถูกปล่อยเป็นอิสระ “ใหญ่จัง ชั้นขอกินนมเธอหน่อยนะแก้ว”โทโมะพูดเสร็จก้มลงเอาหน้าซุกกับหน้าอกสวยของแก้ว และเม้มเบาๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นกัด “อ่าส์ โอ๊ย นี่นาย กัดทำบ้าหรอ”แก้วจากอาการเคลิ้มก็เปลี่ยนมาเป็นเจ็บและแก้วตีไหล่โทโมะเพื่อเตือนสติ ว่ากัดหน้าอกเธอทำไม “แก้ว ชั้นไม่ไหวแล้วขอเลยนะ”โทดมะพูดเสร็จก็รูดซิบกางเกงออกแล้วดึงกางเกงผู้ป่วยออกมาไว้ปลายเตียง ‘แยกขาออกหน่อยดิ๊”โทโมะพูดและแก้วก็เชื่อฟังอย่างดี “อ๊ะ”แก้วร้องเมื่อความรู้สึกเสียงซ่านแผ่เข้ามาในตัวเธอขณะที่โทโมะค่อยๆเข้ามาในตัวแก้วช้าๆ “ไม่เจ็บแล้วใช่มั๊ย”โทโมะถามแก้ว แต่แช่เอาไว้อย่างใจเย็น โทโมมะถามแก้วแต่แก้วไม่ตอบแต่พยักหน้า “งั้นต่อนะ อ่าส์ อืม”โทโมะค่อยขยับช้าๆ และเพิ่มแรงไปเรื่อยๆจนเร็ว “อ๊ะๆๆๆ”เสียงแก้วครางออกมาเมื่อโทโมะใส่แรงถี่ “อ่าส์ แก้ว อ่าส์ แน่นมากๆ อ่าส์”โทโมะพูดไม่ค่อยเป็นภาษา “โทโมะเร็วอีกนะ”แก้วพูดอย่างลืมอาย “กัดไหล่ชั้นไว้เดี๋ยวเสียงเธอออกไปนอกห้อง”โทโดมะโน้มตัวให้แก้วกัดไหล่ “อื๊มๆๆๆ”เสียงแก้วในลำคอ “อ่าส์ ที่รักจ๋า จะเสร็จรึยังจ๊ะ”โทมามแก้วเพราะตอนนี้เค้าอยากปลดปล่อยมากๆเลย “อ๊าส์ โทโมะ อืม”แก้วไม่ฟังเสียงใดๆเลย “เอ่อ เปลี่ยนท่าดีกว่านะ”โทโมะพูด โทโมะนั่งคุกเข่ายืดหลังตรงโดยโอบอุ้มร่างงบางขึ้นมาอยู่ในอ้อนแขน และกระแทกแกนกายเข้าไปในสะโพกงามที่ทิ้งตัวลงมา “อ๊ะๆๆ โทโมะไม่ไหวแล้ว”แก้วรร้องเมื่อโทโมะเพิ่มแรงเพราะใกล้ถึงฝั่งฝันแล้ว เล็บมือยาวทั้งจิด ข่วนทิ้งรอยแดงไว้ทั่วแผ่นหลัง แก้วเอาหน้าซุกไปที่ไหล่กว้างของโทโมะและแก้วดูดิ้นรนมากๆ เอาหน้าออกจากไหล่โทโมะและแอ่นอกให้โทโมะ โทโมะก็ดูด ดื่มอย่างเร่าร้อน “โอว แก้วชั้นไม่ไหวแล้วนะ”โทโมะร้องเพราะ ความคับแน่นมันมีมากซะเหลือเกกิน โทโมะวางแก้ว ลงกับเตียงอีกครั้ง ขาเรียวยาวถูกอ้ามากกว่าเดิมก่อนจะถูกดันไปข้างหน้าจนหัวเข่าติดอยุ่กับลำตัว “เจ็บหน่อยนะ”โทโมะพูด “กรี๊ดๆๆ โทโมะชั้นไม่ไหวแล้ว”แก้วบอกโทโมะเพราะ โทโมะดันส่วนนั้นเข้ามาในตัวเธอจนสุดทาง “ไหวซิ ทนหน่อยนะ อ่าส์”โทโมะกดเน้นทุกจังหวะเข้าออก เสียงเนื้อกระทบกันดังสลับกับเสียงคราง “โทโมะ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ”ร่างบางกระตุกวูบเมื่อมาถึงฝั่งฝัน “สะ...เสร็จแล้วแก้ว”โทโมะกระแทกเข้ามาอีก 2-3 ครั้งและก็ตามแก้วมาติดๆ โทดมะปล่อยทุกหยาดหยดเข้าไปในตัวแก้ว “แฮ่กๆๆๆ”เสียงหอบของทั้งคู่ “ถ้าเธอดื้ออีก ชั้นจะจับเธอฉีกยาอีก”โทโมะพูดและกระชับอ้อมกอดแต่ยังไม่ถอดแกนกายออกมา “ชั้น อ๊ะ เปล่าสักหน่อย”แก้วที่กำลังเถียงโทโมะอยู่ก็ต้องครางออกมาเพราะโทโมะกระแทกแกนกายช่วงล่าง “เด็กดีเค้าไม่เถียงผู้ใหญ่หรอกนะ”โทโมะพูด “ไม่เถียงแล้ว เอาออกไปซิ”แก้วพูดติดรำคาญ “ง่วงจังขอนอนก่อนนะ”โทโมะพูดเสร็จก็ล้มตัวนอนข้างๆและหยิบผ้าห่มผ้าคลุมร่างทั้ง 2เอาไว้ “นี่นาย ตื่นเดี๋ยวนี้นะ”แก้วเขย่าโทโมะเบาๆ “อะไรอยากโดนอีกหรือไงห๊ะ”โทโมะถามทั้งๆตายังปิดสนิทอยู่ “บ้า ชั้นอึดอัด”แก้วตอบ “นี่จะนอนดีๆหรือจะให้ชั้นฉีดยาอีกรอบห๊ะ”คราวนี้โทโมะลืมตาขึ้นมาและมองด้วยสายตาคาดโทษ “เผด็จการ ฉิบ”แก้วบ่นกับตัวเอง “นี่ได้ยินนะ”โทโมะพูด และหลับตาลงอีกครั้ง คลายอ้อมแขนออกเลื่อนมือหนาไปวางที่สะโพกงอนของแก้ว ส่วนแก้วก็นอนมองหน้าโทโมะจนเผลอหลับ …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… แต่งได้แค่นี้แหละแม่อยู่อ๊ะ น้ำท่วมด้วย หิๆ ขอเม้นๆ