ดัดนิสัยยัยจอมดื้อ

ตอน23

“ถึงแล้วยูโร”แก้วพูดและหันไปยิ้ม

“อ่อ....เอ่อ....ขอบใจนะ”ยูโรเปิดประตูลงไปและโบกมือบ๊ายบายแก้วที่เปิดกระจกอยู่ โทโมะเห็นแววตาเจ้าเล่ห์ของยูโรก็รีบกดปิดกระจก

“เอ้า จะรีบปิดทำไม”แก้วถามและหันไปมอง

“เรื่องของฉัน”โทโมะพูดก่อนจะขับรถออกอย่างรวดเร็ว จนถึงบ้าน โทโมะเดินนำแก้วเข้ามาในบ้าน

“แก้ว”เสียงพ่อศักดิ์เรียกแก้ว

“สวัสดีค่ะพ่อ”แก้วตอบรับและมองหน้าพ่อ

“จะเรียนจบยัง”พ่อของแก้วถามขึ้นขณะที่กำลังกินกาแฟ

“อีก1เดือนค่ะ”แก้วว่าแล้วยิ้ม

“เออ งั้นเดือนหน้าแต่งงาน”พ่อศักดิ์พูดขึ้น แก้วรีบเบิกตากว้าง

“อะไรนะคะพ่อ”แก้วถามซ้ำ

“พ่อพูดรอบเดียว ได้ยินก็ได้ยิน ไม่ได้ยินก็ต้องได้ยิน”พ่อศักดิ์ตอบแล้ววางแก้วกาแฟลงก่อนจะเดินขึ้นห้องไป

“โทโมะ ชั้นบอกนายแล้วใช่ไหมว่าอย่าเล่นอะไรแบบนี้”แก้วหันมาเหวี่ยงใส่โทโมะ

“แล้วไง”โทโมะพูดและจับมือแก้วเดินขึ้นห้องไป

“อาบน้ำซะ”โทโมะว่าพลางชี้ตัวของแก้ว

“เออ”แก้วตอบฉุนๆและจะเดินไปเข้าห้องน้ำแต่โทโมะดันดึงมือไว้

“พูดว่าไงนะ”โทโมะถามแก้วที่หันหลังอยู่

“พูดว่า เออ ทำไม มีอะไร”แก้วถามและหันมองหน้าโทโมะ

“ทำไมไม่พูดเพราะ”โทโมะพูดและเดินเข้าไปจูบแก้วเต็มแรง ความหื่นกระหายเต็มเปี่ยมเล่นเอาแก้วอึดอัด นานไปละนะ เวลาผ่านไปประมาณ3นาที มือโทโมะค่อยๆลดลงมาที่เอวของแก้ว ปากยังคงดูดดื่มความหวานในปากของแก้ว ลิ้นอันร้อนรนควานไปทั่วโพรงปากอันเล็ก ลิ้นที่เล็กดูจะคล้อยตามกับสัมผัสที่เนิ่นนานของโทโมะ ดวงตาโมโหของแก้วค่อยๆกลายเป็นอ่อนไหวและหลับตาลงในที่สุด โทโมะค่อยๆถอนจูบออกแล้วใช้ปากของเขาดูดปากของแก้วไว้นานจนปากแก้วเริ่มจะบวมๆ แต่ดัน....

“เอ้ย”พ่อศักดิ์เปิดประตูเข้ามาพอดี เห็นภาพตรงหน้าก็ถึงกับผงะ

“พ่อ”แก้วผลักตัวโทโมะออก โทโมะยอมออกโดยดี

“โทดที พ่อเปิดห้องผิด”พ่อศักดิ์ปิดประตูลงและเสียงฝีเท้าเดินออกไป

“ฮึ้ย ไอบ้า พ่อคงจะคิดว่าชั้นรักนายหนะสิ”แก้วพูดและจิกตาใส่โทโมะ

“และไม่รักหรือไง”โทโมะถามย้อนกลับ แก้วถึงกับอึ้งพูดไม่ออก

“เอ่อ...จะไปอาบน้ำ”แก้วพูดจบก็หมุนตัวเข้าห้องน้ำไป หน้าตาที่เลือดสูบฉีดจนแดงระเรื่อก็เข้าไปเขินคนเดียวในห้องน้ำ ตานั่นพูดบ้าอะไรไม่รู้ อร้ายยยย~~~~ แก้วหลับตาปี๋เอาหลังพิงประตูห้องน้ำไปสักพัก

ตอนกลางคืน

“เอ้า พ่อหวัดดีค่ะ”เกลเดินเข้ามาพร้อมเควิน

“สวัสดีครับคุณพ่อ”เควินทัก

“อ่าวพี่เกลทำไมกลับมาไว”แก้วถาม

“เค้าเลื่อนการประชุม เฮ้อ เหนื่อย”เกลพูดจบก็เดินไปนั่งที่โต๊ะอาหารและร่วมวงทานข้าว เควินก็เดินมานั่งตรงข้ามกับแก้ว แก้วไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้นกับเควินแล้วตอนนี้

“ฮึ..ฮึ..ฮึ้!”เกลที่กำลังจะเอาข้าวเข้าปากก็ต้องเอามือปิดปากเอาไว้และทำท่าคลื่นไส้ เกลรีบวิ่งเข้าไปในห้องครัวแล้วอ้วกออกมาในอ่างล้างจาน แก้วเห็นท่าไม่ดีก็เลยลุกไปดู

“เป็นอะไรพี่เกล”แก้วถามพร้อมเอามือลูบหลังเกล

“แหวะๆๆๆ”เกลอ้วกออกมาเป็นทาง ก่อนจะเปิดน้ำล้างปากตัวเอง และเงยหน้าขึ้นสูดหายใจ แก้วมองหน้าพี่สาวอย่างสงสัย

“เป็นอะไร”แก้วถามย้ำอีกครั้ง

“อย่าบอกพ่อได้ไหม”เกลพูดขึ้น

“ยังไง”แก้วถามและมองอย่างงงๆ

“พี่ท้อง”เกลพูดและทำคิ้วขมวด

“ว่าไงนะ!”แก้วตะโกนลั่น

“เบาๆสิ”เกลเอานิ้วชี้มาจ่อที่ปากตัวเอง

“พี่ ท้อง ท้องกับใคร”แก้วพูดแนวกระซิบ

“เควินสิ จะให้ชั้นท้องกับจิ้งจกหรอ ท้องได้2เดือนแล้วหละ มันเกิดการผิดพลาด พี่กับเควินไม่มีใครตั้งใจ มันนานมากแล้วเหตุการร์นั้น”เกลว่าพร้อมส่ายหัว

“และเควินรู้หรือยัง”แก้วถาม

“น่าจะยังมั้ง แต่ ชั่งเหอะ”เกลว่าพร้อมดึงมือแก้วออกไปนั่งทานข้าวต่อ แก้วมองหน้าเกลตลอดเวลา

“พี่เกลเป็นอะไร”เควินถามด้วยความห่วง

“เอ่อ...อาหารเป็นพิษนิดหน่อยจ่ะ”เกลว่า เมื่อทานข้าวเสร็จทุกคนก็แยกย้ายไปนอน เควินขอนอนด้วยก็เลยให้นอนกับเกล แก้วดูจะกังวนเรื่องพี่มากได้แต่นั่งครุ่นคิดบนเตียง จะทำยังไงดีเนี้ย แก้วคิดไปมา โทโมะเดินมานั่งข้างๆ

“คิดไรอยู่”โทโมะถามแก้วที่ดูจะเคร่งเครียดพอสมควร

“พี่เกลอะสิ ดันมาท้อง เฮ้ย”แก้วหลุดปากพูดไปซะงั้น โทโมะทำหน้างงๆ

“ก็ดีแล้ว”โทโมะยิ้มและพูด

“และเธออยากท้องไหมหละ”โทโมะเปลี่ยนประเด็นทำให้แก้วเลิกคิดและหันมองโทโมะอย่างกลัวๆ

“ไอบ้า พูดอะไรเนี้ย”แก้วว่าพลางเขยิบตัวหนี โทโมะขำและเขยิบตัวเข้าหาแก้ว

“ถามอะไรหน่อยสิแก้ว”โทโมะพูดขึ้นและทำหน้าจริงจัง

“ถามว่า”แก้วมองด้วยสีหน้าสงสัย

“คิดยังไงกับชั้น”โทโมะถามขึ้นตรงๆ เฮ้ย เขินนะเว้ย ถามอะไรเนี้ย

“เอ่อ....ถามบ้าไร”แก้วหันหน้าหนีในทันที โทโมะเชยคางแก้วให้หันกลับมา

“เธอไม่บอกชั้นบอกเอง ชั้นรักเธอนะแก้ว”โทโมะพูดออกมาดื้อๆเล่นเอาแก้วแทบกระโดดตีลังกา300ตลบและกลิ้งกับหินลูกรังอีก100รอบ แก้วดูจะอึ้งอย่างบอกไม่ถูกกับเหตุการณ์ในตอนนี้ ทั้งสับสน เขิน คิด งง แก้วได้แต่มองตาโทโมะอย่างอึ้ง ทึ่ง เสียว กันไปเลย โทโมะไม่รอช้าเขยิบตัวเข้าจูบสาวตรงหน้าในทันที ตอนแรกแก้วก็ว่าจะขัดขืนแต่ใจมันสั่งให้ยอม ยอมเถอะแก้ว ยอมรับกับความจริงสักที หัวใจมันคอยสั่งแก้วแบบนี้เสมอ แก้วไม่คิดอะไรอีกแล้วเพียงแต่ปล่อยตัวและจิตใจไปกับชายหนุ่มที่เค้าเองก็รัก ลิ้นอ่อนหวานของโทโมะสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากบางๆที่เปิดให้เข้าอย่างเต็มใจ ลิ้นเล็กๆตอบสนองลิ้นหนาๆอย่างสนุกสนานถึงแม้ว่าแก้วไม่เคยทำแบบนี้กับใครแต่เค้าก็พอจะรู้วิธีการใช้ลิ้นมาบ้างไม่ใช่จากใครหรอกแต่เค้าจำเวลาที่โทโมะทำกับเขา แก้วโต้ตอบลิ้นเล็กๆไปตามจังหวะของลิ้นหนาทั้งดูด ดึง ดัน กระทบกันไปกระทบกันไปมาอย่างอ่อนโยน โทโมะที่รู้ว่าแก้วตอบสนองเค้า เค้าก็เขยิบใกล้แก้วมากขึ้นเรื่อยๆจนตัวแนบชิดกัน โทโมะเอนตัวแก้วลงนอนราบกับเตียงแล้ว.................

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

แล้วววววววว...........อยากรู้อ่ะสิ 555+

อยากรู้ไหนขอคอมเม้นหน่อยเร้วววว เม้น2คน เอาไปเลยอีกตอน

รักคนอ่านนะคะ จุ๊บๆจ๊วบๆ muah!!