ปฏิบัติการ พิชิตหัวใจคุณชาย K-otic ^_^ (ลองอ่านดูนะ)

เช้าวันจันทร์ของโรงเรียน KAMIKAZE  เป็นวันเปิดเทอมแรกนักเรียนก็ต่างทยอยมาโรงเรียนกันแต่เช้า
เสียงคณะกรรมการนักเรียนดังจอแจหน้าโรเรียน
\"นี่ เธอได้ข่าวว่าบ้าน K-otic จะมาเรียนที่นี้ใช่ไหม แต่ไม่รู้ว่าวันนี้จะมาปฐมนิเทศรึป่าว\"
\"เชอะ พวกผู้หญิงนี่ข่าวไหมชะมัด\" เด็กชายบ่นเพราะบ้าน K-otic นี่ถือว่าดังสุดๆ
     ที่อพาร์ตเมนต์ ffk
\" นี่ฟาง เสร็จรึยัง"เฟย์เรียกเพื่อนของตน
"เดี๋ยวนะ แปปนึง"
"เสร็จล่ะ ไปกันเลย"
"เธอนี่นะสายตั้งแต่วันแรกเลย"
"เอ่อน่า ยังไงก็ไปทัน ขึ้นมาสิ"
เธอเรียกเฟย์ขึ้นซ้อนท้ายรถจักยาน  หลังจากเลี้ยวจากหัวมุมรถ ก็มีรถคันสีดำวิ่งตัดหน้าพอดี
เธอเลี้ยวหักหลบทันแต่ก็ล้มลงข้างทางแต่เฟย์กระโดดออกทัน"ว้ายยยยย"
"ไอ้รถบ้าขับไม่ดูตาม้าตาเรือ"
"ดูสิ"เฟย์มองเข้าฟาง มีเลือดไหลออกนิดๆ รถคันนั้นชะลอนิดนึง ก่อนที่จะมีคนลงจากรถ
"นี่หนู  ทำไมไม่ขี่จักรยานไม่ดุถนนบ้าง ดีนะที่คนในรถไม่เป็นอะไร"
"อ้าว ไหงพูดแบบนั้ยล่ะ  แทนที่จะถามว่าเป็นไรมั้ย เอ้อ อย่างนี้แหละคนรวยนิสัยก็แบบนี้"
"หนูไม่เป็นอะไรมากนะ ฉันต้องไปก่อน เดี๋ยวคุณหนูจะสาย"
"ไม่เป็นอะไรแน่นะ"เสียงคนในรถถาม
"อ้อ  ไม่มีอะไรมากครับ"
"ทำไมใรุ้สึกคุ้นหน้าจัง"ป๊อปปี้คิดอยู่ในใจ
"ทำไมหรอป๊อปปี้"จองเบถาม
"ผมรู้สึกคุ้นหน้าคนที่เราขับรถชนเมื่อกี้"
"ฉันก็เหมือนกัน"
"คนนั้นชื่อฟางรึป่าว"ป๊อปปี้ถาม
"ไม่รู้สิ "จองเบตอบ
"โอ๊ยยย อยากจะบ้าตาย จักรยานก็ล้อเบี้ยวเงินค่าทำขวัญก็ไม่ได้"
"จริงสิ สายแล้วนี่น่า"
ฟางเหลือบมองนาฬิกาตัวเอง
"ว่าไงจ๊ะ เฟย์ ฟาง สายตั้งแต่วันแรกเลยนะ"
"แฮ่ๆ รุ่นพี่  จริงๆไม่ได้สายหรอกแค่เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยดูสิยังเป็นแผลอยุ่เลย"
"แน่ใจน่ะว่าเกิดอุบัติเหตุไม่ใช่เธอหกล้มเอง"
"เกิดอุบัติเหตุจริงๆๆนะ"เฟย์ยืนยัน
"อืม...เข้ามาสิ  แล้วก็ไปทำแผลด้วยน่ะ เฮ้อ.....เธอนี่"
ที่ห้องพยาบาล
"โอ๊ย แสบ"
"ฮ่าาๆๆ แสบหรอ นิดเดียวเอง"
"อ้าว เฟย์ก็พูดได้นิ ก็เฟย์ไม่เจ็บ"
"อือ..ฟางนี่ก็ปี สองแล้วน่ะมันน่าจะดีขึ้นบ้างนะ"
"นี่เฟย์ ถ้าไม่เพราะไอ้รถคันนั้น ....ฉันนะเกลียดน่ะพวกคนรวยจริงๆๆยิ่ง จองหองแล้วก้ดูถูกคนจน"
"เหรอ"เฟย์มองหน้าฟาง
"แสดงว่าเธอ..."
"ฟางนี่เป็นครั้งแรกนะเธอก็รู้น่ะว่าถ้ามีครั้งที่สาม มันอาจจะกลายเป็นเรื่องร้ายแรงสำหรับเธอ"
"อื้อ"
ก่อนทีจะเข้าห้องเรียน เฟย์และฟางสังเกตเห็นนักเรียนหญิงออกันที่หน้าหอประชุมแต่พวกเธอก็ไม่ได้สนใจ เพราะคนที่ เฟย์ ฟาง อยากเจอกำลังยิ้มหวานรออยู่ในชั้นเรียน
" แก้วววววว คิดถังจังเลยยยย"
"นี่พวกเธอสายตั้งแต่วันแรกเลยนะ"
"อื้อ"
กริ๊งงงงงงงงงงงงงง
เสียงออดดังขึ้นนักเรียนหลายคนต่างก็รีบวิ่งมาให้ทันก่อนประตูโรงเรียนจะปิดแต่วิ่งที่หยุดนักเรียนคือรถตู้สีดำแล่นมาจอดหน้าประตูโรงเรียนเด็กหนุ่มค่อยๆๆทยอยออกมาจากรถ
"อุ้ย.....บ้านK-otic มาแล้ว
แต่เมื่อมีกริ๊งครั้งที่สองก็ต้องแยกย้ายไปจัดแถว
"ว่าแต่ว่า ของที่ขอร้องได้รึป่าว"ฟางถาม
"ได้อยู่แล้ว"แก้วตอบ
"งั้นตอนเที่ยงเจอกันที่ดาดฟ้านะ"
"อืม"
"อร่อยที่สุดเลย ข้าวกล่องบ้านแก้วนนี่ฝีมือไม่เคยตกเลยนะ"ฟางชม
"ได้ไหงล่ะ ก็บ้านฉันขายอาหารญี่ปุ่นฝีมือตกลูกค้าก็หายหมดสิ"
"จริงด้วย"
"หวัดดีเฟย์"ฟางทัก
"ไปไหนมาหรอ"แก้วถาม
"ออ ไปธุระนิดนึง"
"อ้อ...เออกินข้าวกล่องไหมเราทำมาเผื่อเฟย์ด้วย"
"อ้อไม่ล่ะ เราอิ่มแล้ว"
"อืม"
ที่ระเบียงทางเดิน จังหวะพอดีที่มีคนเดินสวนกับสาวทั้งสามคนเส้นผมฟางยาวสลวยพัดไปโดนต้นแขนของใครบางคนแต่เธอก็ไม่ได้สนใจเขากลิ่นแชมพูอ่อนๆลอยไปตามลมต่างคนต่างเดินจากไป
วันนี้ฟางมีรายงานที่จะต้องทำ ที่บ้านของเธอไม่มีคอมพิวเตอร์เธอจึงจำเป็นไปค้นหาที่ห้องสมุด
ห้องสมุด
"ถ้าฉันได้ครอบครองสมบัติของพวกนั้นของพวกเขาซักชิ้นสองชิ้นก็ยังดีไม่ว่าจะเป็น เสื้อผ้า  รูปภาพ รึว่ากางเกงในซักตัวก็ยังดี แค่ได้กลิ่นฉันก็ชื่นใจแล้ว"เสียงรุ่นพี่คุยกัน
"แหวะ ยัยพวกโรคจิต"
ฟางทำหน้าเหยเกรับไม่ได้
"แต่ถ้ามีใครทำได้ฉันจะยอมจ่ายหนึ่งล้านบาทเลยอ่ะ"
"หนึ่งล้านบาท"ฟางตาโตไม่อยากเชื่อหูตัวเอง
"ตั้งหนึ่งล้านบาท บ้านฉันใช้ได้ตั้งหลายเดือน"
"แน่ใจนะฟาง"แก้วถาม
"เอาจริงนะ ฟางแน่ใจหรอ"เฟย์ถาม
"อืม"ฟางตอบอย่างมั่นใจ
"ที่รุ่นพี่พูดตกลง มันจริงรึป่าว"
ฟางโพล่พรวดเข้าไปถาม
"ว้ายๆๆ"
"ใครน่ะ อ้อ ยัยฟางนี่เอง"
"เธอนี่นะไม่มีมารยาทซะเลย"
"แล้วที่ไอ้จะไปโขมยกางเกงในเขานี่มันผู้ดีตรงไหน"
"ว่าแต่ว่า จริงๆๆใช่ไหม"ฟางถาม
"พูดแบบนี้ หมายถึงเธอจะทำเหรอ"
"ช่ายย อะไรที่ทำแล้วได้ตังค์ ฟางยอมทำ"