ความแค้น NC

7.6

เขียนโดย chocobunnylove

วันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 11.38 น.

  13 chapter
  97 วิจารณ์
  39.02K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บ้านไทยานนท์

 

พ่อโทโมะ : อ้าว มาแล้วหรอคุณ 

 

แม่แก้ว : มาแล้ว ฮ่ะๆ

 

แก้ว : สวัสดีค่ะคุณอา

 

พ่อโทโมะ : สวัสดีหนูแก้ว เรียกพ่อสิจ๊ะ

 

แก้ว : เอ่อออ ค่ะคุณพ่อ

 

โทโมะ : หึ มาละหรอ เมียใหม่พ่อน่ะ

 

พ่อโทโมะ : พูดให้ดีนะไอโมะ 

 

โทโมะ : บ้านไม่มีรึไงถึงต้องมาอยู่บ้านคนอื่นเขา

 

แม่แก้ว : เอ่อออ..

 

แก้ว : บ้านน่ะมี อีกอย่างนี่ไม่ใช่บ้านคนอื่นด้วย นี่บ้าน  ' คุณพ่อ ' ฉัน หึ [ ยั่วโมโหโทโมะ เพราะเขาพูดไม่ดี]

 

โทโมะ : หึ ปากดีนักนะ

 

แม่แก้ว : แก้ว อย่าไปต่อล้อต่อเถียงเลยลูก

 

โทโมะ : จะมาแอ๊บเป็นคนดีทำไมละครับ หึหึ ไม่อายตัวเองบ้างหรอ

 

พ่อโทโมะ : ไอ่โมะ หยุด !

 

แก้ว : มันจะมากไปแล้วนะ 

 

เพี้ยะ ! [ ตบหน้าโทโมะจนหัน ]

 

โทโมะ : นี่เธอ ! [ ชี้หน้า ]

 

แก้ว : แม่ฉันอายุมากกว่านายและดีกว่านายหลายเท่า เกินกว่าที่นายจะมาว่ามาดูถูกแม่ฉันแบบนี้ ! จำใส่หัว

           อันโง่ๆของนายไว้

 

โทโมะ  : เธอกล้ามากนะ ! 

 

แม่แก้ว : แก้ว พอเถอะลูก

 

แก้ว  : หึ ถ้าฉันไม่กล้าฉันไม่ทำหรอก ! 

 

โทโมะ : แล้วฉันจะมาคิดบัญชีกับเธอ ! [ ชี้หน้าแล้วเดินออกไป ]

 

พ่อโทโมะ : แกจะไปไหน ไอ่โมะ !! [ ตะโกนตามหลังแต่ไม่ทันแล้วเพราะขับรถเร็วออกไปแล้ว ]

 

แม่แก้ว : เอ่ออ ทำไม...

 

พ่อโทโมะ : ลูกผมมันเป็นแบบนี้ตั้งแต่ที่แม่ของเขาทิ้งผมไป แต่เขากลับคิดว่าผมเป็นคนทิ้ง เขาเปนคนที่รักแม่

มากเลยทีเดียว พอแม่เขาทิ้งผม แม่เขาก็เสียชีวิตไป และเขาก็เป็นเด็กมีปัญหาแบบนี้ เห้ออ

 

แม่แก้ว : ไม่เป็นไรนะค่ะะคุณ

 

พ่อโทโมะ : มันดื้อเหลือเกิน...

 

แก้ว : ซักวันก็จะรู้เองค่ะว่าอะไรผิดอะไรถูก

 

พ่อโทโมะ : ผมต้องบริหารบริษัทตัวเองอีกน่ะ ผมต้องบริหารคนเดียวทั้งๆมันก็เรียนจบแล้วแทนที่จะมาช่วยผม

แต่กลับทำตัวเจ้าเล่ไปไหนมาไหนไปทั่ว งานการมีไม่เคยช่วยผมเลย คงต้องรอให้ผมตายก่อนสินะ

 

แม่แก้ว : อย่าพูดแบบนั้นสิค่ะคุณ

 

แก้ว : ถ้าแก้วว่าง แก้วจะช่วยคุณอาเองค่ะ เอ่ออ จะช่วยคุณพ่อเองค่ะ

 

พ่อโทโมะ : ไม่เป็นไรหรอกลูก รอไอ่โมะมันยอมมาทำงาน พ่อจะให้หนูแก้วเป็นเลขานะลูก

 

แก้ว : หะ...หาาา เป็นเลขาให้อีตานั่น เอ่ออ เป็นเลขาให้นายโทโมะน่ะหรอค่ะ?

 

พ่อโทโมะ : ใช่ละลูก 

 

แก้ว : เอ่อออ ไม่ไหวน่ะค่ะ ฮ่ะๆ

 

พ่อโทโมะ : เอาเถอะลูก มาๆ ทานข้าวเย็นกันดีกว่า

 

แม่แก้ว : ฉันยังไม่ได้ทำให้คุณทานเลยนะค่ะ ฮ่าๆ

 

พ่อโทโมะ : ไว้พรุ่งนี้ก็ได้ พอดีวันนี้ผมให้แม่บ้านทำให้ก่อนแล้วน่ะ

 

แก้ว : งั้นแก้วเอาขอวไปเก็บก่อนนะค่ะ พอดีทานที่บ้านมาแล้ว

 

แม่แก้ว : จ้ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา