ความแค้น NC
7.6
11)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันต่อมา
โทโมะ : อือออ [ รู้สึกมีแสงมากระทบกับตาจึงทำให้ตื่น และรู้สึกชาที่แขนและร้อนๆ พอเปิดตาเขาก็รับรู้ได้ทันที
ว่าความร้อนมาจากไหน เขาลองเอามือจับหน้าผากแก้วดู...]
โทโมะ : เฮ้ย ตัวร้อน ไข้ขึ้นนิ [ เขาจึงรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและลงไปชั้นล่าง ขึ้นมาพร้อมกับผ้าเปียกสำหรับเช็ดตัว ]
เขาเช็ดตัวให้แก้วอย่างเป็นห่วงและกลัวว่าเธอจะเป็นอะไร ทั้งๆที่เขาพาเธอมาเพื่อทรมานนะ แต่ทำไมเขาถึงดูแล
เท็คแคร์เธอแบบนี้ ไม่เข้าใจตัวเอง - -
แก้ว : อือออออ อย่าเข้ามานะ [ ละเมอ] แม่ช่วยแก้วด้วย
โทโมะเห็นแก้วละเมอและตัวร้อนมาก เขาเลยรีบวิ่งลงไปข้างล่าง ทำข้าวต้มให้เธอจากนั้นก็หยิบยาแก้ไข้พร้อมกับ
น้ำขึ้นไปข้างบน
โทโมะ : กินข้าวหน่อยนะ [ พอแก้วได้ยินเสียงก็เริ่มร้สึกตื่น ]
แก้ว : อือออ โอ้ย [ รู้สึกหนักหัว ปวดหัวมาก ] ฮึก..อย่าเข้ามานะ [ ถอยหนี ]
โทโมะ : กินข้าว [ เน้นให้เธอมากินข้าว ]
แก้ว : มะ..ไม่ ฮึก
โทโมะ : ฉันบอกให้กินก็กินเร็ว
แก้ว : ไม่
โทโมะ : ไม่กินใช่มั้ย ?
แก้ว : ฮึก.. ใช่ ไม่กิน นะ..นายทำอะไรนะ [ รู้สึกตกใจที่โทโมะเอาข้าวต้มเข้าปากตนเองและเริ่มขยับเข้ามาใกล้]
OxO อื้อ [ ได้รับข้าวจากปากโทโมะ เขาต้องการจะป้อนข้าวทางปากให้เธอเพราะเธอดื้อมาก ]
อะแฮะๆ น้ำๆ [ โทโมะได้ยินอย่างนั้นจึงหยิบน้ำมาให้แก้ว ]
โทโมะ : ดื้อดีนัก บอกให้กินดีๆก็ไม่กิน ทีนี้จะกินได้รึไงฮะ
แก้ว : มะ..ไม่
โทโมะ : งั้นฉันจะป้อนแบบเมื่อกี้
แก้ว : กินก็กิน
โทโมะ : มาเดี๋ยวป้อน
แก้ว : กินเองได้ มีมือ
โทโมะ : มีมือหรอ? แล้วทำไมไม่ใช่มือให้เป็นประโยชน์ล่ะ หึ [ ยิ้มเจ้าเล่ห์ ]
แก้ว : ไอ่บ้า เลิกพูดซักที ฉันจะกินข้าว
โทโมะ : ฉันจะป้อน
แก้ว : ป้อนก็ป้อนมาเดะ โอ้ย ร้อนไอ่บ้า ทำไมไม่เป่าก่อน
โทโมะ : ขี้เกียจ
แก้ว : งั้นฉันจะกินเองแล้ว
โทโมะ : เป่าก็เป่า เรื่องมากจริงเธอเนี่ย
แก้ว : นายลองกินแบบไม่เป่าดูมะ.. [ โดนยัดเข้าปากก่อนที่จะพูดมาก ]
โทโมะ : หยุดพูดมากแล้วกินซะจะได้กินยา
แก้ว : ' เดี๋ยวดีเดี๋ยวไม่ดี ยังไงของเขาแน่นะ ' [ นึกในใจ ]
โทโมะก็ป้อนแก้วจนหมด แล้วก็ให้แก้วกินยาจากนั้นก็ให้แก้วนอนพักผ่อน ส่วนเขาก็จะเลื่อนนัดที่นัดกับป๊อปปี้
เพราะว่าแก้วไม่สบายต้องดูเธอ เอ๊ะ แต่เขาก็นึกในใจว่าจะดูแลเธอไปเพื่ออะไร เขาเอาเธอมาทรมานนะโว้ยย
เขากงงตัวเองแต่ก็ไม่เปลี่ยนใจ เขายังคงที่จะดูแก้วแล้วเลื่อนนัดอยู่ดี
โทโมะ : ฮะโหล ไอ่ป๊อป
[ ป๊อป : แกอยู่ไหนแล้วว่ะไอ่โมะ ]
โทโมะ : ฉันไม่ไปแล้วว่ะ ไว้วันอื่นนะวันนี้ไม่ว่าง
[ ป๊อป : เอาอีกละ ไม่ว่างตลอด ว่างปีหน้าเลยมั้ย ]
โทโมะ : ฉันต้องอยู่ดู เอ้ย ฉันต้อง เออ ฉันต้องอยู่ดูทีวีเว้ย
[ ป๊อป : พูดอึกอักๆอยู่ได้ แค่ดูทีวีถึงกับเลื่อนนัดเลยหรอว่ะไอโมะ ]
โทโมะ : ฉันติดทีวีเว้ย
[ ป๊อป : เออ ขอให้จริง งั้นฉันกินกับฟางเฟย์เขื่อนก็ได้วะ ]
โทโมะ : โอเคงั้นแค่นี้เว้ย [ พอวางสายเสร็จ โทโมะก็เช็ดตัวให้แก้วอีกครั้ง จากนั้นก็ให้แก้วไปเปลี่ยนชุดถึงจะ
ไม่มีชุดชั้นในแต่เปลี่ยนชุดใหม่ยังจะดีกว่า เพราะเมื่อวานชุดชั้นในแก้วได้ใส่เพื่อออกหนีโทโมะแล้ว โทโมะก็เลย
คิดว่าถ้าว่างจะพาแก้วไปซื้อชุดชั้นใน ]
ระหว่างตอนที่แก้วเปลี่ยนเสื้อผ้า โทโมะก็เปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่หมดเลย
โทโมะ : อ่าว เปลี่ยนชุดเสร็จละหรอ งั้นมานอนพ่อเร็ว
แก้ว : นี่นาย ยะ..อย่ามองฉันนะ
โทโมะ : แค่ชุดชั้นในไม่ได้ใส่ ฉันเห็นมาหมดแล้ว เธอยังมีกางเกงขายาวฉันอยู่จะอายอะไร
แก้ว : ไอ่บ้า... ก็
โทโมะ : หน้าอกเธอน่ะหรอ ฮึฮึ
แก้ว : ไอ่บ้าเอ้ย [ รีบวิ่งขึ้นบนเตียงและเอาผ้าห่มมาห่มตัว ในหัวก็มัวแต่คิดว่าทำไมเขาถึงต้องมาทำดีด้วยแบบนี้]
โทโมะ : วันี้ฉันจะอยู่เฝ้าเธอเอง
แก้ว : เป็นห่วงฉันอ่ะดิ
โทโมะ : ป่าว เป็นห่วงบ้าน กลัวมีรอยเวลาเธอปีนหนี
แก้ว : รู้แล้วน่า
โทโมะ : นอนไปเลยไป
แก้ว : ไม่ง่วง
โทโมะ : แต่ต้องพักผ่อน
แก้ว : นี่นาย
โทโมะ : อะไร เธอนี่พูดมากจริง
แก้ว : นายมาทำดีกับฉันทำไม
โทโมะ : ฉันปวดฉี่ ไปฉี่ก่อน
แก้ว : นี่ ตอบมา
โทโมะ : อยากให้ทำไม่ดีรึไง
แก้ว : คำถามต้องการคำตอบ ไม่ได้ต้องการคำถามต่อ
โทโมะ : ฉันอยากทำดีด้วย โอเคมั้ย โอเคงั้นฉันไปฉี่ล่ะ
แก้ว : ไอ่บ้าาา [ ปาหมอนไปที่ประตูห้องน้ำ ]
โทโมะ : โอย [ โดนหัวโทโมะ ] เดี๋ยวถ้าฉันฉี่เสร็จจะมาเอาคืน [ ชี้หน้า ]
แก้ว : มาดิ แบร่ [ เอาผ้าห่มคลุมตัว แล้วก็นึกอีกว่า เธอควรจะหนี แต่ ถ้าเธอหนี เธอก็จะไม่ปลอดภัย เห้อ
นอนดีกว่าเรา ]
โทโมะ : ฮึ นอนซะละ [ ขึ้นไปนอนด้วยบนเตียง ]
___________________________________________________________________
ร้านอาหาร
ป๊อป : ไอ่โมะมันแปลกๆ มันไม่ใช่คนชอบเลื่อนนัด
เขื่อน : ใช่ ฉันก็ว่า
ป๊อป : เพราะมันอ่ะเป็นคนนัดเรา
เฟย์ : แล้วทำไมไม่มาล่ะ
ป๊อป : มันบอกว่าจะดูทีวี
ฟาง : ง่ายๆแค่นั้นน่ะหรอ แล้วให้เราเสียเวลามา แทนที่จะได้อยู่โรงแรมแสนเริศ
ป๊อป : โรงแรมแสนเริศหรือผู้ชายฮะ แหม แค่มันมาถามว่าห้องน้ำไปทางไหนนี่ก็ติดเลยนะ - -
ฟาง : โรงแรมสิ ไม่ใช่ ผู้ชาย
ป๊อป : เห็นยิ้มให้ด้วยนิ - -
เฟย์ : ป๊อปหึงอ่ะดิ
ป๊อป : เออ ไม่หึง
เขื่อน : ยังไงของมันว่ะ
ฟาง : เออ ไม่หึงก็ไม่หึง วุ้ยยย
เขื่อน : นั่น ทำไมคู่นี้ชั่งแรงส์
เฟย์ : นายอยากแรงส์เหมือนคู่นี้มั้ยล่ะ
เขื่อน : ไม่เอาล่ะจ้ะที่รัก แหะๆ เขื่อนเกรงใจ
เฟย์ : งั้นทานข้าวไปอิกบ
เขื่อน : เฟย์ใจร้าย TT
________________________________________________________________
อัพให้ล่ะ >< เม้น + โหวตด้วยน้ะ ถ้าไม่เห็นโหวต+เม้นเพิ่มจะรู้สึกแย่ TT อาจจะไม่อัพ แต่ยังไงฝากเรื่องนี้
ด้วยนะค่ะ ^^
โทโมะ : อือออ [ รู้สึกมีแสงมากระทบกับตาจึงทำให้ตื่น และรู้สึกชาที่แขนและร้อนๆ พอเปิดตาเขาก็รับรู้ได้ทันที
ว่าความร้อนมาจากไหน เขาลองเอามือจับหน้าผากแก้วดู...]
โทโมะ : เฮ้ย ตัวร้อน ไข้ขึ้นนิ [ เขาจึงรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและลงไปชั้นล่าง ขึ้นมาพร้อมกับผ้าเปียกสำหรับเช็ดตัว ]
เขาเช็ดตัวให้แก้วอย่างเป็นห่วงและกลัวว่าเธอจะเป็นอะไร ทั้งๆที่เขาพาเธอมาเพื่อทรมานนะ แต่ทำไมเขาถึงดูแล
เท็คแคร์เธอแบบนี้ ไม่เข้าใจตัวเอง - -
แก้ว : อือออออ อย่าเข้ามานะ [ ละเมอ] แม่ช่วยแก้วด้วย
โทโมะเห็นแก้วละเมอและตัวร้อนมาก เขาเลยรีบวิ่งลงไปข้างล่าง ทำข้าวต้มให้เธอจากนั้นก็หยิบยาแก้ไข้พร้อมกับ
น้ำขึ้นไปข้างบน
โทโมะ : กินข้าวหน่อยนะ [ พอแก้วได้ยินเสียงก็เริ่มร้สึกตื่น ]
แก้ว : อือออ โอ้ย [ รู้สึกหนักหัว ปวดหัวมาก ] ฮึก..อย่าเข้ามานะ [ ถอยหนี ]
โทโมะ : กินข้าว [ เน้นให้เธอมากินข้าว ]
แก้ว : มะ..ไม่ ฮึก
โทโมะ : ฉันบอกให้กินก็กินเร็ว
แก้ว : ไม่
โทโมะ : ไม่กินใช่มั้ย ?
แก้ว : ฮึก.. ใช่ ไม่กิน นะ..นายทำอะไรนะ [ รู้สึกตกใจที่โทโมะเอาข้าวต้มเข้าปากตนเองและเริ่มขยับเข้ามาใกล้]
OxO อื้อ [ ได้รับข้าวจากปากโทโมะ เขาต้องการจะป้อนข้าวทางปากให้เธอเพราะเธอดื้อมาก ]
อะแฮะๆ น้ำๆ [ โทโมะได้ยินอย่างนั้นจึงหยิบน้ำมาให้แก้ว ]
โทโมะ : ดื้อดีนัก บอกให้กินดีๆก็ไม่กิน ทีนี้จะกินได้รึไงฮะ
แก้ว : มะ..ไม่
โทโมะ : งั้นฉันจะป้อนแบบเมื่อกี้
แก้ว : กินก็กิน
โทโมะ : มาเดี๋ยวป้อน
แก้ว : กินเองได้ มีมือ
โทโมะ : มีมือหรอ? แล้วทำไมไม่ใช่มือให้เป็นประโยชน์ล่ะ หึ [ ยิ้มเจ้าเล่ห์ ]
แก้ว : ไอ่บ้า เลิกพูดซักที ฉันจะกินข้าว
โทโมะ : ฉันจะป้อน
แก้ว : ป้อนก็ป้อนมาเดะ โอ้ย ร้อนไอ่บ้า ทำไมไม่เป่าก่อน
โทโมะ : ขี้เกียจ
แก้ว : งั้นฉันจะกินเองแล้ว
โทโมะ : เป่าก็เป่า เรื่องมากจริงเธอเนี่ย
แก้ว : นายลองกินแบบไม่เป่าดูมะ.. [ โดนยัดเข้าปากก่อนที่จะพูดมาก ]
โทโมะ : หยุดพูดมากแล้วกินซะจะได้กินยา
แก้ว : ' เดี๋ยวดีเดี๋ยวไม่ดี ยังไงของเขาแน่นะ ' [ นึกในใจ ]
โทโมะก็ป้อนแก้วจนหมด แล้วก็ให้แก้วกินยาจากนั้นก็ให้แก้วนอนพักผ่อน ส่วนเขาก็จะเลื่อนนัดที่นัดกับป๊อปปี้
เพราะว่าแก้วไม่สบายต้องดูเธอ เอ๊ะ แต่เขาก็นึกในใจว่าจะดูแลเธอไปเพื่ออะไร เขาเอาเธอมาทรมานนะโว้ยย
เขากงงตัวเองแต่ก็ไม่เปลี่ยนใจ เขายังคงที่จะดูแก้วแล้วเลื่อนนัดอยู่ดี
โทโมะ : ฮะโหล ไอ่ป๊อป
[ ป๊อป : แกอยู่ไหนแล้วว่ะไอ่โมะ ]
โทโมะ : ฉันไม่ไปแล้วว่ะ ไว้วันอื่นนะวันนี้ไม่ว่าง
[ ป๊อป : เอาอีกละ ไม่ว่างตลอด ว่างปีหน้าเลยมั้ย ]
โทโมะ : ฉันต้องอยู่ดู เอ้ย ฉันต้อง เออ ฉันต้องอยู่ดูทีวีเว้ย
[ ป๊อป : พูดอึกอักๆอยู่ได้ แค่ดูทีวีถึงกับเลื่อนนัดเลยหรอว่ะไอโมะ ]
โทโมะ : ฉันติดทีวีเว้ย
[ ป๊อป : เออ ขอให้จริง งั้นฉันกินกับฟางเฟย์เขื่อนก็ได้วะ ]
โทโมะ : โอเคงั้นแค่นี้เว้ย [ พอวางสายเสร็จ โทโมะก็เช็ดตัวให้แก้วอีกครั้ง จากนั้นก็ให้แก้วไปเปลี่ยนชุดถึงจะ
ไม่มีชุดชั้นในแต่เปลี่ยนชุดใหม่ยังจะดีกว่า เพราะเมื่อวานชุดชั้นในแก้วได้ใส่เพื่อออกหนีโทโมะแล้ว โทโมะก็เลย
คิดว่าถ้าว่างจะพาแก้วไปซื้อชุดชั้นใน ]
ระหว่างตอนที่แก้วเปลี่ยนเสื้อผ้า โทโมะก็เปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่หมดเลย
โทโมะ : อ่าว เปลี่ยนชุดเสร็จละหรอ งั้นมานอนพ่อเร็ว
แก้ว : นี่นาย ยะ..อย่ามองฉันนะ
โทโมะ : แค่ชุดชั้นในไม่ได้ใส่ ฉันเห็นมาหมดแล้ว เธอยังมีกางเกงขายาวฉันอยู่จะอายอะไร
แก้ว : ไอ่บ้า... ก็
โทโมะ : หน้าอกเธอน่ะหรอ ฮึฮึ
แก้ว : ไอ่บ้าเอ้ย [ รีบวิ่งขึ้นบนเตียงและเอาผ้าห่มมาห่มตัว ในหัวก็มัวแต่คิดว่าทำไมเขาถึงต้องมาทำดีด้วยแบบนี้]
โทโมะ : วันี้ฉันจะอยู่เฝ้าเธอเอง
แก้ว : เป็นห่วงฉันอ่ะดิ
โทโมะ : ป่าว เป็นห่วงบ้าน กลัวมีรอยเวลาเธอปีนหนี
แก้ว : รู้แล้วน่า
โทโมะ : นอนไปเลยไป
แก้ว : ไม่ง่วง
โทโมะ : แต่ต้องพักผ่อน
แก้ว : นี่นาย
โทโมะ : อะไร เธอนี่พูดมากจริง
แก้ว : นายมาทำดีกับฉันทำไม
โทโมะ : ฉันปวดฉี่ ไปฉี่ก่อน
แก้ว : นี่ ตอบมา
โทโมะ : อยากให้ทำไม่ดีรึไง
แก้ว : คำถามต้องการคำตอบ ไม่ได้ต้องการคำถามต่อ
โทโมะ : ฉันอยากทำดีด้วย โอเคมั้ย โอเคงั้นฉันไปฉี่ล่ะ
แก้ว : ไอ่บ้าาา [ ปาหมอนไปที่ประตูห้องน้ำ ]
โทโมะ : โอย [ โดนหัวโทโมะ ] เดี๋ยวถ้าฉันฉี่เสร็จจะมาเอาคืน [ ชี้หน้า ]
แก้ว : มาดิ แบร่ [ เอาผ้าห่มคลุมตัว แล้วก็นึกอีกว่า เธอควรจะหนี แต่ ถ้าเธอหนี เธอก็จะไม่ปลอดภัย เห้อ
นอนดีกว่าเรา ]
โทโมะ : ฮึ นอนซะละ [ ขึ้นไปนอนด้วยบนเตียง ]
___________________________________________________________________
ร้านอาหาร
ป๊อป : ไอ่โมะมันแปลกๆ มันไม่ใช่คนชอบเลื่อนนัด
เขื่อน : ใช่ ฉันก็ว่า
ป๊อป : เพราะมันอ่ะเป็นคนนัดเรา
เฟย์ : แล้วทำไมไม่มาล่ะ
ป๊อป : มันบอกว่าจะดูทีวี
ฟาง : ง่ายๆแค่นั้นน่ะหรอ แล้วให้เราเสียเวลามา แทนที่จะได้อยู่โรงแรมแสนเริศ
ป๊อป : โรงแรมแสนเริศหรือผู้ชายฮะ แหม แค่มันมาถามว่าห้องน้ำไปทางไหนนี่ก็ติดเลยนะ - -
ฟาง : โรงแรมสิ ไม่ใช่ ผู้ชาย
ป๊อป : เห็นยิ้มให้ด้วยนิ - -
เฟย์ : ป๊อปหึงอ่ะดิ
ป๊อป : เออ ไม่หึง
เขื่อน : ยังไงของมันว่ะ
ฟาง : เออ ไม่หึงก็ไม่หึง วุ้ยยย
เขื่อน : นั่น ทำไมคู่นี้ชั่งแรงส์
เฟย์ : นายอยากแรงส์เหมือนคู่นี้มั้ยล่ะ
เขื่อน : ไม่เอาล่ะจ้ะที่รัก แหะๆ เขื่อนเกรงใจ
เฟย์ : งั้นทานข้าวไปอิกบ
เขื่อน : เฟย์ใจร้าย TT
________________________________________________________________
อัพให้ล่ะ >< เม้น + โหวตด้วยน้ะ ถ้าไม่เห็นโหวต+เม้นเพิ่มจะรู้สึกแย่ TT อาจจะไม่อัพ แต่ยังไงฝากเรื่องนี้
ด้วยนะค่ะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ