ความแค้น NC

7.6

เขียนโดย chocobunnylove

วันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 11.38 น.

  13 chapter
  97 วิจารณ์
  39.04K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าวันต่อมา

 

โทโมะ : อือออ [ รู้สึกมีแสงมากระทบกับตาจึงทำให้ตื่น และรู้สึกชาที่แขนและร้อนๆ พอเปิดตาเขาก็รับรู้ได้ทันที

ว่าความร้อนมาจากไหน เขาลองเอามือจับหน้าผากแก้วดู...]

 

โทโมะ : เฮ้ย ตัวร้อน ไข้ขึ้นนิ [ เขาจึงรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและลงไปชั้นล่าง ขึ้นมาพร้อมกับผ้าเปียกสำหรับเช็ดตัว ]

 

เขาเช็ดตัวให้แก้วอย่างเป็นห่วงและกลัวว่าเธอจะเป็นอะไร ทั้งๆที่เขาพาเธอมาเพื่อทรมานนะ แต่ทำไมเขาถึงดูแล

เท็คแคร์เธอแบบนี้ ไม่เข้าใจตัวเอง - -

 

 แก้ว : อือออออ อย่าเข้ามานะ [ ละเมอ] แม่ช่วยแก้วด้วย 

 

โทโมะเห็นแก้วละเมอและตัวร้อนมาก เขาเลยรีบวิ่งลงไปข้างล่าง ทำข้าวต้มให้เธอจากนั้นก็หยิบยาแก้ไข้พร้อมกับ

น้ำขึ้นไปข้างบน

 

โทโมะ : กินข้าวหน่อยนะ [ พอแก้วได้ยินเสียงก็เริ่มร้สึกตื่น ]

 

แก้ว : อือออ   โอ้ย [ รู้สึกหนักหัว ปวดหัวมาก ] ฮึก..อย่าเข้ามานะ [ ถอยหนี ]

 

โทโมะ : กินข้าว [ เน้นให้เธอมากินข้าว ]

 

แก้ว : มะ..ไม่ ฮึก

 

โทโมะ : ฉันบอกให้กินก็กินเร็ว

 

แก้ว : ไม่ 

 

โทโมะ : ไม่กินใช่มั้ย ?

 

แก้ว : ฮึก.. ใช่ ไม่กิน นะ..นายทำอะไรนะ [ รู้สึกตกใจที่โทโมะเอาข้าวต้มเข้าปากตนเองและเริ่มขยับเข้ามาใกล้]

OxO อื้อ [ ได้รับข้าวจากปากโทโมะ เขาต้องการจะป้อนข้าวทางปากให้เธอเพราะเธอดื้อมาก ]

 

อะแฮะๆ น้ำๆ [ โทโมะได้ยินอย่างนั้นจึงหยิบน้ำมาให้แก้ว ] 

 

โทโมะ : ดื้อดีนัก บอกให้กินดีๆก็ไม่กิน ทีนี้จะกินได้รึไงฮะ

 

แก้ว : มะ..ไม่

 

โทโมะ : งั้นฉันจะป้อนแบบเมื่อกี้

 

แก้ว : กินก็กิน

 

โทโมะ : มาเดี๋ยวป้อน

 

แก้ว : กินเองได้ มีมือ

 

โทโมะ : มีมือหรอ? แล้วทำไมไม่ใช่มือให้เป็นประโยชน์ล่ะ หึ [ ยิ้มเจ้าเล่ห์ ]

 

แก้ว : ไอ่บ้า เลิกพูดซักที ฉันจะกินข้าว

 

โทโมะ : ฉันจะป้อน

 

แก้ว : ป้อนก็ป้อนมาเดะ  โอ้ย ร้อนไอ่บ้า ทำไมไม่เป่าก่อน

 

โทโมะ : ขี้เกียจ

 

แก้ว : งั้นฉันจะกินเองแล้ว

 

โทโมะ : เป่าก็เป่า เรื่องมากจริงเธอเนี่ย

 

แก้ว : นายลองกินแบบไม่เป่าดูมะ.. [ โดนยัดเข้าปากก่อนที่จะพูดมาก ] 

 

โทโมะ : หยุดพูดมากแล้วกินซะจะได้กินยา

 

แก้ว : ' เดี๋ยวดีเดี๋ยวไม่ดี ยังไงของเขาแน่นะ ' [ นึกในใจ ]

 

โทโมะก็ป้อนแก้วจนหมด แล้วก็ให้แก้วกินยาจากนั้นก็ให้แก้วนอนพักผ่อน ส่วนเขาก็จะเลื่อนนัดที่นัดกับป๊อปปี้

เพราะว่าแก้วไม่สบายต้องดูเธอ เอ๊ะ แต่เขาก็นึกในใจว่าจะดูแลเธอไปเพื่ออะไร เขาเอาเธอมาทรมานนะโว้ยย

เขากงงตัวเองแต่ก็ไม่เปลี่ยนใจ เขายังคงที่จะดูแก้วแล้วเลื่อนนัดอยู่ดี

 

โทโมะ : ฮะโหล ไอ่ป๊อป

 

[ ป๊อป : แกอยู่ไหนแล้วว่ะไอ่โมะ ]

 

โทโมะ : ฉันไม่ไปแล้วว่ะ ไว้วันอื่นนะวันนี้ไม่ว่าง

 

[ ป๊อป : เอาอีกละ ไม่ว่างตลอด ว่างปีหน้าเลยมั้ย ]

 

โทโมะ : ฉันต้องอยู่ดู เอ้ย ฉันต้อง เออ ฉันต้องอยู่ดูทีวีเว้ย

 

[ ป๊อป : พูดอึกอักๆอยู่ได้ แค่ดูทีวีถึงกับเลื่อนนัดเลยหรอว่ะไอโมะ ]

 

โทโมะ : ฉันติดทีวีเว้ย

 

[ ป๊อป : เออ ขอให้จริง งั้นฉันกินกับฟางเฟย์เขื่อนก็ได้วะ ]

 

โทโมะ : โอเคงั้นแค่นี้เว้ย [ พอวางสายเสร็จ โทโมะก็เช็ดตัวให้แก้วอีกครั้ง จากนั้นก็ให้แก้วไปเปลี่ยนชุดถึงจะ

ไม่มีชุดชั้นในแต่เปลี่ยนชุดใหม่ยังจะดีกว่า เพราะเมื่อวานชุดชั้นในแก้วได้ใส่เพื่อออกหนีโทโมะแล้ว โทโมะก็เลย

คิดว่าถ้าว่างจะพาแก้วไปซื้อชุดชั้นใน ] 

 

ระหว่างตอนที่แก้วเปลี่ยนเสื้อผ้า โทโมะก็เปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่หมดเลย 

 

โทโมะ : อ่าว เปลี่ยนชุดเสร็จละหรอ งั้นมานอนพ่อเร็ว

 

แก้ว : นี่นาย ยะ..อย่ามองฉันนะ

 

โทโมะ : แค่ชุดชั้นในไม่ได้ใส่ ฉันเห็นมาหมดแล้ว เธอยังมีกางเกงขายาวฉันอยู่จะอายอะไร

 

แก้ว : ไอ่บ้า... ก็

 

โทโมะ : หน้าอกเธอน่ะหรอ ฮึฮึ

 

แก้ว : ไอ่บ้าเอ้ย [ รีบวิ่งขึ้นบนเตียงและเอาผ้าห่มมาห่มตัว ในหัวก็มัวแต่คิดว่าทำไมเขาถึงต้องมาทำดีด้วยแบบนี้]

 

โทโมะ  : วันี้ฉันจะอยู่เฝ้าเธอเอง

 

แก้ว : เป็นห่วงฉันอ่ะดิ

 

โทโมะ : ป่าว เป็นห่วงบ้าน กลัวมีรอยเวลาเธอปีนหนี

 

แก้ว : รู้แล้วน่า 

 

โทโมะ : นอนไปเลยไป

 

แก้ว : ไม่ง่วง

 

โทโมะ : แต่ต้องพักผ่อน

 

แก้ว : นี่นาย

 

โทโมะ : อะไร เธอนี่พูดมากจริง

 

แก้ว : นายมาทำดีกับฉันทำไม

 

โทโมะ : ฉันปวดฉี่ ไปฉี่ก่อน

 

แก้ว : นี่ ตอบมา

 

โทโมะ : อยากให้ทำไม่ดีรึไง

 

แก้ว : คำถามต้องการคำตอบ ไม่ได้ต้องการคำถามต่อ

 

โทโมะ : ฉันอยากทำดีด้วย โอเคมั้ย โอเคงั้นฉันไปฉี่ล่ะ

 

แก้ว : ไอ่บ้าาา [ ปาหมอนไปที่ประตูห้องน้ำ ]

 

โทโมะ : โอย [ โดนหัวโทโมะ ] เดี๋ยวถ้าฉันฉี่เสร็จจะมาเอาคืน [ ชี้หน้า ]

 

แก้ว : มาดิ แบร่ [ เอาผ้าห่มคลุมตัว แล้วก็นึกอีกว่า เธอควรจะหนี แต่ ถ้าเธอหนี เธอก็จะไม่ปลอดภัย เห้อ

นอนดีกว่าเรา ]

 

โทโมะ : ฮึ นอนซะละ [ ขึ้นไปนอนด้วยบนเตียง ]

 

___________________________________________________________________

 

ร้านอาหาร

 

ป๊อป : ไอ่โมะมันแปลกๆ มันไม่ใช่คนชอบเลื่อนนัด

 

เขื่อน : ใช่ ฉันก็ว่า

 

ป๊อป : เพราะมันอ่ะเป็นคนนัดเรา

 

เฟย์ : แล้วทำไมไม่มาล่ะ

 

ป๊อป : มันบอกว่าจะดูทีวี

 

ฟาง : ง่ายๆแค่นั้นน่ะหรอ แล้วให้เราเสียเวลามา แทนที่จะได้อยู่โรงแรมแสนเริศ

 

ป๊อป : โรงแรมแสนเริศหรือผู้ชายฮะ แหม แค่มันมาถามว่าห้องน้ำไปทางไหนนี่ก็ติดเลยนะ - -

 

ฟาง : โรงแรมสิ ไม่ใช่ ผู้ชาย

 

ป๊อป : เห็นยิ้มให้ด้วยนิ - -

 

เฟย์ : ป๊อปหึงอ่ะดิ

 

ป๊อป : เออ ไม่หึง

 

เขื่อน : ยังไงของมันว่ะ 

 

ฟาง : เออ ไม่หึงก็ไม่หึง วุ้ยยย

 

เขื่อน : นั่น ทำไมคู่นี้ชั่งแรงส์

 

เฟย์ : นายอยากแรงส์เหมือนคู่นี้มั้ยล่ะ

 

เขื่อน : ไม่เอาล่ะจ้ะที่รัก แหะๆ เขื่อนเกรงใจ

 

เฟย์ : งั้นทานข้าวไปอิกบ

 

เขื่อน : เฟย์ใจร้าย TT  

 

________________________________________________________________

 

อัพให้ล่ะ >< เม้น + โหวตด้วยน้ะ ถ้าไม่เห็นโหวต+เม้นเพิ่มจะรู้สึกแย่ TT อาจจะไม่อัพ แต่ยังไงฝากเรื่องนี้

ด้วยนะค่ะ ^^

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา