ฉันเสียใจ
chocobunnylove
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแก้ว : ฮะโหล ฟางหรอ เฟย์กับมาวันนี้ใช่ป่าว
[ ฟาง : อืม ใช่แล้วแหละ ]
แก้ว : ให้ฉันไปรับมั้ย อยากเจอ
[ ฟาง : ไม่เป็นไรหรอก ยัยเฟย์ให้เขื่อนไไปรับแล้ว ]
แก้ว : ใครคือเขื่อน
[ ฟาง : โทโมะรู้จัก ]
แก้ว : ทำไมต้องพูดถึงนายนั่นด้วย..
[ ฟาง : .. ]
แก้ว : แกเป็นไรรึปล่าวฟาง
[ ฟาง : ปะ..ปล่าวๆ แค่นี้ก่อนน้ะ ]
แก้ว : มีอะไรบอกได้นะ
[ ฟาง : จ้ะ ] แล้วก็วางสายไป
บ้านฟาง
กริ๊ง กริ๊ง [ เสียงออดหน้าบ้าน ]
[ ฟางออกมาเปิดประตูแล้วก็เจอ... ]
ป๊อป : ดีฟาง
ฟาง : .. [ รีบปิดประตู แต่ป๊อปก็ดันไว้ ]
ป๊อป : ฟังกันก่อนได้ไหม
ฟาง : อย่ามายุ่งกับฉันดีกว่า
ป๊อป : เดี่ยวนี้เปลี่ยนคำพูดแล้วรึไงฮะ
ฟาง : อืม [ รีบปิดประตูก่อนที่ใครอีกคนจะเข้ามาแต่ก็ปิดไม่ได้ซักที อีกคนพยายามดันไม่ให้อีกฝ่ายปิด ]
ป๊อป : ขอเข้าไปคุยด้วยก่อน [ ดันประตูแล้วรีบเข้าไป ]
ฟาง : เฮ้ย ออกมานะ [ แต่ก็ไม่ทันแล้ว ]
ในบ้าน ห้องนั่นเล่น
ฟาง : มีไร
ป๊อป : เดี๋ยวนี่พูดห้าวใส่ป๊อปแล้วหรอ
ฟาง : อืม
ป๊อป : ป๊อปตกลงแล้วว่าป๊อปจะรับผิดชอบฟางเอง
ฟาง : แต่แก้ว..
ป๊อป : ป๊อปเลยขอเวลาทำใจเรื่องแก้วก่อนได้ไหม
ฟาง : ที่จริงนายไม่ต้อง..
ป๊อป : ไม่ต้องปฏิเสธ
ฟาง : ฉันจะบอกว่านายไม่ต้องรับผิดชอบฉัน นายทำใจกับแก้วไปเถอะ อยู่ด้วยกันไปก็ไม่มีความสุข
ป๊อป : เข้าใจกันหน่อยได้ไหม
ฟาง :ไม่
ป๊อป : เดือนหน้าเราจะแต่งงานกัน
ฟาง : ฉันไม่แต่ง
ป๊อป : แต่ฟาง
ฟาง : นายกลับไปหาแก้วไป
ป๊อป : แก้วมีไอ่โมะแล้ว
ฟาง : แต่แก้วยังไม่ลืมนาย
ป๊อป : ป๊อปรู้ ป๊อปกับแก้วรักกันอยู่
ฟาง : จะมาบอกฉันทำไม ไม่อยากรู้
ป๊อป : ป๊อปแค่อยากให้ฟางรอป๊อปทำใจก่อน
ฟาง : ทำไมฉันต้องรอ ฉันไม่ได้รักนาย
ป๊อป : อืม รู้ แต่เราต้องแต่งงานกัน
ฟาง : ไม่
ป๊อป : ป๊อปมีความเป็นผู้ชายมากพอ
ฟาง : แค่ครั้งเดียว เหอะ ไม่ทำฉันท้องโตหรอก
ป๊อป : แต่ป๊อปคือคนแรกของฟาง หรือไม่จริง
ฟาง : ไม่จริง
ป๊อป : อย่ามาโกหกหน่อยเลย
ฟาง : นายน่ะมันแค่กระจอก เหอะ
ป๊อป : [ ทำไมฟางถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้ ! ] กระจอกงั้นหรอ เหอะ
ฟาง : ใช่ นายมันกระจอกมาก ! [ นายเกลียดฉันเถอะป๊อป ฉันทำให้นายเกลียดฉันอยู่น่ะ ! ]
ป๊อป : ได้ [ เดินเข้าใกล้ฟางและอุ้มขึ้นไปบนห้อง ]
ห้องฟาง
ปั้ก !
ฟาง : โอ้ย ! [ โดนโยนลงเตียง ]
ป๊อป : งั้นมาดูกันว่าป๊อปไม่ได้กระจอก [ คร่อมตัวฟาง ]
ฟาง : หยุดน่ะ อย่าทำแบบนี้ [ ป๊อปก็เริ่มไซร้คอขาวของฟาง ]
ฟาง : ฮึก.. [ ฟางน้ำตาไหลออกมาเลยทำให้ป๊อปหยุด และลุกมานั่ง ]
ป๊อป : ป๊อปไม่ได้กระจอก และ จะ ลืม แก้ว ให้ ได้ จำไว้ด้วยฟาง
ฟาง : ไม่ ฮึก.. นายรักแก้ว อย่ามายุ่งกับฉัน คนไม่ได้รักกัน อยู่กันไปก็ไม่มีความสุข อยู่กันไปก็ทุกข์
ป๊อป : หึ เราไม่รู้อนาคตตัวเองนิ จริงมั้ย [ ตั้งคำถามให้ฟางแบบนั้นแล้วก็เดินลงไปชั้นล่างจากนั้นก็ขับรถกลับ ]
ฟาง : ฮึก.. ถ้านายฝืนขนาดนั้นไม่ต้องมายุ่งกับฉันเลย คนไม่ได้รักกันอยู่กันไปจะมีอะไร...จะมาขอทำใจอีก
นายมันบ้า นายมันบ้าที่สุด ฮืออออ [ ร้องไห้จนหลับไป ]
บ้านแก้ว
แม่แก้ว : แปลกแฮะ วันนี้นั่งซึมๆ [ นั่งบ่นเกี่ยวกับลูกสาวคนเดียว ] แก้ว เป็นไรลูก
แก้ว : ปล่าวแม่
แม่แก้ว : เหม่อถึงป๊อปใช่มั้ย
แก้ว : .. ทำไงดี แก้วรู้สึกผิด แก้วรักป๊อป แก้วรักป๊อป แก้วเปลี่ยนใจไม่ได้
แม่แก้ว : แต่ลูกสองคนเลิกกันแล้วนะ
แก้ว : ให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมฮึก..ได้ไหมแม่ ไหนแม่บอกไม่อยากบังคับ ฮึก...
แม่แก้ว : โธ่ ลูกแม่
แก้ว : แก้วรักป๊อป รักป๊อปแม่เข้าใจมั้ยแก้วรักป๊อป ฮือออออ [ เข้าไปกอดแม่ ]]
แม่แก้ว : แล้วจะเอายังไงกับโทโมะล่ะลูก แล้วจะเอายังไงกับครอบครัวเราที่จะล้มละลาย
แก้ว : ฮึก .... ฮืออออออออออ
แม่แก้ว : ถ้าเป็นแบบนี้แล้วลูกไม่มีความสุขแม่จะทำยังไงดีนะ
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ช่วยแม่แก้วคิดหน่อยๆ เม้นด้วยน่ะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
