สุดที่รัก รักที่สุด

8.3

เขียนโดย dada

วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 16.52 น.

  17 ตอน
  276 วิจารณ์
  52.02K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“แก้ว บอกพี่ได้ไหม”ป๊อปปี้ถามแก้วอีกครั้ง

“แก้วไม่รู้ ไม่เอา แก้วไม่อยากรับรู้อะไรอีก ฮือๆๆ”แก้วปล่อยโฮมาจนน้ำตาเต็มเสื้อป๊อปปี้

“โอเค ไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไร งั้นลืมๆมันไปซะนะ ลืมไปเถอะ แล้วจะดีขึ้นเอง ฮึ๊ เด็กน้อยเอ้ย”ป๊อปปี้ถอนกอดแก้วแล้วเช็ดน้ำตาให้ แก้วมองหน้าป๊อปปี้เหมือนเด็กแล้วปาดน้ำตาตัวเอง

“ไปล้างหน้าล้างตาแล้วนอนห้องนี้ก็ได้ เดี๋ยวพี่ลงไปนอนโซฟาเอง”ป๊อปปี้พูดขึ้น แก้วส่ายหัวเบาๆ

“ไม่ต้องหรอก นอนด้วยกันเนี้ยแหละ”แก้วพูดจบก็เดินเข้าห้องน้ำไปเลย

ห้องโทโมะ

“วันนี้ฟางขอนอนด้วยแล้วกันนะ”ฟางพูดแล้วนั่งบนเตียง

“โธ่เว้ย พี่ไม่ดีตรงไหน ไหนฟางบอกมาทีสิ”โทโมะอารมณ์ขึ้น

“พี่ดีทุกอย่างนั้นแหละ แต่แก้วคงจะไม่ได้รักพี่แล้ว”ฟางพูดแล้วเดินเข้าไปหาโทโมะที่ยืนเอาหลังพิงประตูและเอามือยันประตูไว้สองข้างให้หน้าใกล้โทโมะ

“ทำใจเถอะนะ คนที่รักพี่หนะมีอีกเยอะ”ฟางพูดขึ้นแล้วยิ้มก่อนจะเอาจมูกไปชนกับจมูกโทโมะ โทโมะอยู่ในอาการงงอย่างหนัก

“จะทำอะไร”โทโมะถามขึ้น

“ปลุกสัญชาติญาณเพลบอยให้กลับมาไงหละ”ฟางพูดแล้วไล้นิ้วชี้ไปทั่วแผงอกของโทโมะวนไปมาและมาหยุดตรงสะดือก่อนจะปลดกระดุมโทโมะทีละเม็ด

“พอเถอะฟาง”โทโมะเอามือฟางออก

“ฟางชอบพี่นะ”ฟางพูดแล้วชะโงกหน้าไปขโมยจูบโทโมะ

“พี่ชอบฟางได้ไหม”ฟางถามแล้วไม่รอคำตอบก่อนจะปลดกระดุมต่อโดยที่โทโมะยอม ติ๊ดๆ มืออีกข้างของฟางกดโทรหาแก้วแล้วโยนโทรศัพท์ไปบนที่นอน

“ฟางรักพี่นะ พี่รักฟางไหม”ฟางพูดเสียงดังกว่าเดิม แก้วที่รับโทรศัพท์ก็ฟังอย่างใจจดใจจ่อ

“เอ่อ...ฟาง พี่ว่า อุ๊บ”ฟางจูบเมื่อรู้ว่าโทโมะกำลังจะปฏิเสธและคลายจูบออก

“ขอบคุณนะที่ให้คำตอบฟางเป็นจูบ”ฟางพูดขึ้น เมื่อแก้วได้ยินก็วางสายทันที ฟางปลดกระดุมต่อแต่โทโมะผลักฟางออกอย่างแรง

“ขอโทดนะฟาง พี่ตัดใจจากแก้วไม่ได้จริงๆ”โทโมะพูดแล้วเดินออกจากห้องนอนไปนอนโซฟาชั้นล่าง

“ไอโมะ นี่เว้ย ออกไปซื้อของมาเซอร์ไพรส์ได้แล้วเว้ย สี่คนหมดไป2102บาท เดี๋ยวพรุ่งนี้เย็นๆหลอกแก้วไปไหนก็ได้นะเว้ยจะจัดการพวกงาน”ฟาร์วพูดขึ้น

“เป็นอะไรไปว่ะ”อั้มถามขึ้นแล้ววางข้างของบนโต๊ะ

“ปล่าว ไปนอนกันได้ละจะได้มีแรงเตรียมงาน”โทโมะพูดจบก็เอนตัวนอนบนโซฟา

“มึงมานอนอะไรตรงนี้ว่ะ”บราวน์ถาม

“ข้างบนร้อน”โทโมะหาข้อแก้ตัว

“เหมือนพวกกูโง่เนอะ เออๆๆกูจะเชื่อมึง”อั้มพูดแล้วส่ายหัว

“ฝันดีเว้ยเพื่อน”มีโซตบไหล่โทโมะแล้วเดินเอาของไปเก็บกันก่อนจะขึ้นไปนอน

เช้าตรู่

“แก้ว ตื่นได้แล้ว อาบน้ำอาบท่าสิ”ป๊อปปี้เขย่าตัวแก้วที่หลับตามีคราบน้ำตาเต็มไปหมด

“แก้วไม่อยากตื่น ขอนอนก่อนได้ไหม”แก้วพูดขึ้นทั้งๆที่ยังหลับตา

“เป็นอะไรรึเปล่า”ป๊อปปี้ถามอีกครั้ง

“ไม่หรอก พี่ไปอาบน้ำเถอะ”แก้วพูดขึ้น ป๊อปจับไหล่แก้วแล้วลุกไปอาบน้ำ

กลางวัน

“วันนี้มีอาหารกลางวันอะไรกินว่ะ”ฟาร์วถามขึ้น

“มีตาก็แหกดูสิฟ๊ะ”อั้มเคกกระโหลกฟาร์ว

“อ้าว แก้วไปไหนหละ”มีโซถามขึ้นเมื่อขาดแก้วคนเดียวที่ไม่ยอมลงมากิน

“เอ่อ แก้วเพลียนิดหน่อย เมื่อคืนแทบไม่ได้นอน”ป๊อปปี้พูดขึ้น โทโมะเดือดเหมือนภูเขาไฟ หน้าเริ่มจะเย็นชาจืดชืดจนอ่านสายตาไม่ออกอีกครั้ง

“อ้าว เมื่อคืนทำอะไรหละ ไอ้โมะนอนข้างล่างไม่ใช่หรอ”บราวน์ถามขึ้น

“ไม่เกี่ยวกับโทโมะนะ”ฟางพูดแล้วกอดอก

“อ้าว แล้วยังไง งง”อั้มพูดขึ้น

“แก้วไม่สบายนิดหน่อย”ป๊อปปี้พูดขึ้นแล้วกินข้าว

“วันนี้ก็วันเกิดแก้วซะด้วยสิ อาหารเช้าก็ไม่กิน กลางวันก็ไม่กิน งั้นรอกินอาหารในงานเลี้ยงแล้วกัน”บราวน์พูดขึ้น ฟางคิดแล้วก็พยักหน้าเออ ออ….

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ทำไมฟางถึงเป็นแบบนี้ งงกันใช่ไหม เดี่ยวก็มีเฉลยมาเองหละ

ใครกำลังคิดว่าฟางแอบชอบโทโมะจริงๆอยู่บ้าง 

หรือใครคิดว่าป๊อปปี้แอบชอบแก้วอยู่บ้าง คิดไว้ก่อนนะ ^^ muah!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา