ที่รักของผม... I Love U ♥♥♥
9.3
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตกดึก
ฉันค่อยๆ พยุงหนังตาให้ตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย ฉันรู้สึกได้ว่าเหมือนถูกรัดไว้ จะเคลื่อนที่หรือแม้แต่จะขยับตัวซักนิดก็ไม่ได้ มันอึดอัดเอามากๆ และเมื่อชำเลืองมองตัวเองก็... บางอ้อทันใด = =+
แขนเล็กๆ ที่กอดรัดฉันไว้อย่างแน่นหนาเป็นของร่างสูงที่นอนอยู่ข้างๆ ฉัน จำได้ว่าก่อนนอนโทโมะเอาหมอนข้างลายหมีไอเลิฟยูนุ่มๆ มานอนกอดนี่นา แล้วไหงพอตกดึกมา จากหมอนข้างมันถึงได้กลายเป็นตัวฉันเองล่ะ = = เอ... แล้วหมอนข้างอยู่... อ้อ ถีบมันตกเตียงไปแล้วสินะ - -; เหอะๆ ไปทั้งหมอนข้างไปทั้งผ้าห่ม ไม่ต้องแปลกใจกับผ้าห่มที่อยู่บนตัวตานั่น ผ้าห่มฉันเองแหละ ถีบหมอนกับผ้าห่มตัวเอง แล้วคว้าตัวฉันกับผ้าห่มไปครอบครองไว้คนเดียว เชอะๆ =^=
ฉันดิ้นขลุกขลักเพื่อให้หลุดพ้นจากการรัดกุมอยู่นาน แต่ทำยังไงก็ไม่สำเร็จ ก็เลยพ่นลมหายใจแรงๆ อย่างท้อถอย
“ฉัน...รัก...เธอ งึมงำๆ”
บ่นอะไรของเขา... อุก OxO อะ...อีตาบ้า! เอาขามาพาดซะเต็มแรงเลย
“ปวดฉี่ว่ะ = =”
ฉันค่อยๆ พยุงแขนขึ้นมางัดแขนและขาโทโมะออกจากตัว เพื่อที่จะลุกไปเข้าห้องน้ำ
โครก~
ฉันกดชักโครกแล้วใส่กางเกงให้เรียบร้อย พอออกมาจากห้องน้ำ ก็สะดุ้งจนชะงักไม่อยากขึ้นเตียง =__=;
โทโมะใช้แขนและขาคลำหาหมอนข้าง (หรือไม่ก็ตัวฉัน) พลางกลิ้งไปกลิ้งมาทั่วเตียง จนผ้าห่มพันตัวเขาเหมือนซูชิ
“งืมๆ ตกลงหมอนข้างอยู่ไหนวะ... = =” โทโมะลุกขึ้นมาขยี้ตาอย่างงัวเงียแล้วก็ชะงัก เมื่อเห็นฉันยืนอยู่ข้างเตียง
“หมอนข้างนายอยู่บนพื้น อ้อ ผ้าห่มนายด้วย - -^” ฉันกอดอกตอบ
ฉันขึ้นเตียงตอนที่โทโมะก้มลงไปเก็บหมอนข้างกับผ้าห่มของเขาขึ้นมา แต่พอจะหลับตานอน โทโมะก็พูดประโยคชวนสยิว พาฉันเขินอีกจนได้ -///-
“แต่รู้สึกว่าเหมือนจะไม่ใช่หมอนข้างอันนี้อ่ะ อันที่ฉันกอดอยู่แน่นๆ และนานๆ มันนุ่มกว่านี้ แถมห๊อมหอม หอมกว่านี้อีกอ่ะ เอ มันอยู่ไหนน้า -3-”
“-///-”
“กอดเธอดีกว่าเนอะ ^^”
“อะ...อีตาบ้า นอนไปเลยไป”
“ฮ่ะๆ คร้าบๆ~ ^^”
ฮู่วว~ -3- ทำฉันใจเต้นไม่เป็นจังหวะอีกแล้วนะตาบ้า ไม่ไหวเลยจริงๆ แฮะฉัน ทำไมต้องใจเต้นกับโทโมะคนเดียวด้วยล่ะ ชิชะ ไม่เอาๆ เลิกคิดดีกว่า ฉันนอนตะแคงหันหลังให้โทโมะ แล้วพยายามข่มตาหลับ
หมับ~
เฮือก! เอาอีกแล้วๆ ทุกทีสิน่านายวิศว -_- โทโมะหันมากอดฉันจากด้านหลัง ก่อนจะเอาหัวมาพาดไว้บนบ่าฉัน แล้วก็พยายามเอาหน้ามาซุกไซร้นัวเนีย พลางใช้จมูกดุนๆ ซอกคอฉันอีก ฮึ่ย จั๊กจี้นะเฟ้ย
“แก้วจ๋า!~ >3<”
“อะไรของนายอีก - -^^”
“ฉันนอนกอดเธอทั้งคืนเลยได้มั้ยอ่ะ >_<”
ทำขนาดนี้แล้ว ไม่ต้องมาขอแล้วก็ได้มั้ง เหอะๆ -*-
“ตัวเธอน่ากอดกว่าหมอนข้างอีก” โทโมะพูดพลางเรื่มไซร้คอฉันเรื่อยๆ
“บะ...บ้า”
“ทั้งหอม ทั้งนุ่ม ทั้งนิ่ม น่ากิ๊นน่ากิน ^^”
มะ...หมายถึงไก่ย่างห้าดาวใช่ม้า T^T
“นายอยากลงไปนอนกับพื้นมะ = =”
“จะถีบฉันล่ะสิยัยบ้า =_=”
“รู้นี่นา”
“แต่ถ้าไปนอนกับพื้นแล้วได้กอดเธอก็ยอมนะ แฮ่ๆ ^^’ ”
“ไอ้บ้า = = อย่ามาทำนิสัยเจ้าชู้ใส่ฉันนะโทโมะ = =^^” ฉันลุกขึ้นพรวดด้วยความรำคาญเต็มทน เข้าใจมะว่าจั๊กจี้น่ะ =_=?
“ฮ่าๆๆ นอนเหอะ นอนกัน ^^” โทโมะลุกขึ้นจับฉันนอนลง แล้วกอดฉันต่อ - -* แต่ก็ยังเอาหน้ามานัวเนียกับซอกคอฉันให้ชวนจั๊กจี้อยู่ดี -_-!
ฉันค่อยๆ พยุงหนังตาให้ตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย ฉันรู้สึกได้ว่าเหมือนถูกรัดไว้ จะเคลื่อนที่หรือแม้แต่จะขยับตัวซักนิดก็ไม่ได้ มันอึดอัดเอามากๆ และเมื่อชำเลืองมองตัวเองก็... บางอ้อทันใด = =+
แขนเล็กๆ ที่กอดรัดฉันไว้อย่างแน่นหนาเป็นของร่างสูงที่นอนอยู่ข้างๆ ฉัน จำได้ว่าก่อนนอนโทโมะเอาหมอนข้างลายหมีไอเลิฟยูนุ่มๆ มานอนกอดนี่นา แล้วไหงพอตกดึกมา จากหมอนข้างมันถึงได้กลายเป็นตัวฉันเองล่ะ = = เอ... แล้วหมอนข้างอยู่... อ้อ ถีบมันตกเตียงไปแล้วสินะ - -; เหอะๆ ไปทั้งหมอนข้างไปทั้งผ้าห่ม ไม่ต้องแปลกใจกับผ้าห่มที่อยู่บนตัวตานั่น ผ้าห่มฉันเองแหละ ถีบหมอนกับผ้าห่มตัวเอง แล้วคว้าตัวฉันกับผ้าห่มไปครอบครองไว้คนเดียว เชอะๆ =^=
ฉันดิ้นขลุกขลักเพื่อให้หลุดพ้นจากการรัดกุมอยู่นาน แต่ทำยังไงก็ไม่สำเร็จ ก็เลยพ่นลมหายใจแรงๆ อย่างท้อถอย
“ฉัน...รัก...เธอ งึมงำๆ”
บ่นอะไรของเขา... อุก OxO อะ...อีตาบ้า! เอาขามาพาดซะเต็มแรงเลย
“ปวดฉี่ว่ะ = =”
ฉันค่อยๆ พยุงแขนขึ้นมางัดแขนและขาโทโมะออกจากตัว เพื่อที่จะลุกไปเข้าห้องน้ำ
โครก~
ฉันกดชักโครกแล้วใส่กางเกงให้เรียบร้อย พอออกมาจากห้องน้ำ ก็สะดุ้งจนชะงักไม่อยากขึ้นเตียง =__=;
โทโมะใช้แขนและขาคลำหาหมอนข้าง (หรือไม่ก็ตัวฉัน) พลางกลิ้งไปกลิ้งมาทั่วเตียง จนผ้าห่มพันตัวเขาเหมือนซูชิ
“งืมๆ ตกลงหมอนข้างอยู่ไหนวะ... = =” โทโมะลุกขึ้นมาขยี้ตาอย่างงัวเงียแล้วก็ชะงัก เมื่อเห็นฉันยืนอยู่ข้างเตียง
“หมอนข้างนายอยู่บนพื้น อ้อ ผ้าห่มนายด้วย - -^” ฉันกอดอกตอบ
ฉันขึ้นเตียงตอนที่โทโมะก้มลงไปเก็บหมอนข้างกับผ้าห่มของเขาขึ้นมา แต่พอจะหลับตานอน โทโมะก็พูดประโยคชวนสยิว พาฉันเขินอีกจนได้ -///-
“แต่รู้สึกว่าเหมือนจะไม่ใช่หมอนข้างอันนี้อ่ะ อันที่ฉันกอดอยู่แน่นๆ และนานๆ มันนุ่มกว่านี้ แถมห๊อมหอม หอมกว่านี้อีกอ่ะ เอ มันอยู่ไหนน้า -3-”
“-///-”
“กอดเธอดีกว่าเนอะ ^^”
“อะ...อีตาบ้า นอนไปเลยไป”
“ฮ่ะๆ คร้าบๆ~ ^^”
ฮู่วว~ -3- ทำฉันใจเต้นไม่เป็นจังหวะอีกแล้วนะตาบ้า ไม่ไหวเลยจริงๆ แฮะฉัน ทำไมต้องใจเต้นกับโทโมะคนเดียวด้วยล่ะ ชิชะ ไม่เอาๆ เลิกคิดดีกว่า ฉันนอนตะแคงหันหลังให้โทโมะ แล้วพยายามข่มตาหลับ
หมับ~
เฮือก! เอาอีกแล้วๆ ทุกทีสิน่านายวิศว -_- โทโมะหันมากอดฉันจากด้านหลัง ก่อนจะเอาหัวมาพาดไว้บนบ่าฉัน แล้วก็พยายามเอาหน้ามาซุกไซร้นัวเนีย พลางใช้จมูกดุนๆ ซอกคอฉันอีก ฮึ่ย จั๊กจี้นะเฟ้ย
“แก้วจ๋า!~ >3<”
“อะไรของนายอีก - -^^”
“ฉันนอนกอดเธอทั้งคืนเลยได้มั้ยอ่ะ >_<”
ทำขนาดนี้แล้ว ไม่ต้องมาขอแล้วก็ได้มั้ง เหอะๆ -*-
“ตัวเธอน่ากอดกว่าหมอนข้างอีก” โทโมะพูดพลางเรื่มไซร้คอฉันเรื่อยๆ
“บะ...บ้า”
“ทั้งหอม ทั้งนุ่ม ทั้งนิ่ม น่ากิ๊นน่ากิน ^^”
มะ...หมายถึงไก่ย่างห้าดาวใช่ม้า T^T
“นายอยากลงไปนอนกับพื้นมะ = =”
“จะถีบฉันล่ะสิยัยบ้า =_=”
“รู้นี่นา”
“แต่ถ้าไปนอนกับพื้นแล้วได้กอดเธอก็ยอมนะ แฮ่ๆ ^^’ ”
“ไอ้บ้า = = อย่ามาทำนิสัยเจ้าชู้ใส่ฉันนะโทโมะ = =^^” ฉันลุกขึ้นพรวดด้วยความรำคาญเต็มทน เข้าใจมะว่าจั๊กจี้น่ะ =_=?
“ฮ่าๆๆ นอนเหอะ นอนกัน ^^” โทโมะลุกขึ้นจับฉันนอนลง แล้วกอดฉันต่อ - -* แต่ก็ยังเอาหน้ามานัวเนียกับซอกคอฉันให้ชวนจั๊กจี้อยู่ดี -_-!
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ