ไม่รัก จำได้
8.7
2) ความเจ็บที่แสนทรมาร
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ3 เดือนผ่านไป
รีสอร์ท& โรงแรมเสตสุวรรณ ณ เชียงใหม่
แก้ว :นี่ก็ 3 เดือนแล้วนะทำไมชั้นยังลืมผู้ชายคนนั้นไม่ได้ซะที
ป๊อปปี้ : แก้ว มาทำไรตรงนี้ เข้าไปข้างในกันเถอะ เด๋วไม่สบายเอา
แก้ว : อือ
เขื่อน : แก้ว มีคนมาหาอ่ะ
แก้ว : ใครหรอ ..... ทะ โทโมะ
โทโมะ : ใช่ทำไม เห็นผมถึงกับต้องตกใจขนาดนั้นเลยหรือไง
แก้ว : ออกไป เราไม่ได้เป็นกัน เขื่อน ไล่เค้าออกไปแก้วไม่อยากเห็นหน้าเค้า
ป๊อปปี้ : แก้วไปขึ้นรถกลับบ้านกันเถอะ
แก้ว : อือ
เขื่อน : มึงอ่ะกลับไปได้แล้ว
บนรถ
แก้ว : ฮือ เค้าจะมาทำไมอ่ะป๊อป
ป๊อปปี้ : แก้วอย่าไปใส่ใจเลยอย่ามองอดีตเลยนะ ป๊อปอยากให้แก้วมองแต่ปัจจุบันและอนาคตก็พอ
แก้ว : อืม
บ้าน setsuwan,chiraguna,sirimongkolsakun
ป๊อปปี้ : แก้วถึงแล้ว อ้าวหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
ห้องนอนแก้ว
ป๊อปปี้ : หลับให้สบายนะ
(ป๊อปลูบท้องแก้ว)
ป๊อปปี้ : อย่ากวนคุณแม่นะคับหลานลุง
นอกห้อง
เขื่อน : แก้วอ่ะไอ้ป๊อป
ป๊อปปี้ : หลับไปแล้วนะ
เฟย์ : เอากลับมาแล้วหรอ แก้วหลับหรอ
pk : อืม
ฟาง : อีกแค่ 2 เดือนเืท่านั้น ที่แก้วจะได้รักษาตัวอ่ะ
ป๊อปปี้ : ยังไม่รู้เลยว่าหลังจากนั้นมันจะเป็นอย่างไร
เขื่อน : นั่นสินะ หลานจะแข็งแรงมั้ย แม่เป็นอย่างงี้
ฟาง : นั้นสินะ น่าหวงจัง
วันคลอด
อุแว่ อุแว่
หมอกาน : หลานสาววะแข็งแรงสมบูรณ์มาก
เขื่อน : จริงหรอพี่
หมอกาน : เออ อ่ะดิ
ฟาง : แล้วแก้ว หล่ะคะ
หมอกาน : ต้องอยู่ในห้องปลอดเชื้อ ซักพักหนึ่งนะ
ป๊อปปี้ : แก้วจะไม่เป็นไรใช่มั้ยพี่
หมอกาน : 70% 30% วะ
ห้องพัก (ปลอดเชื้อ)
..... : คุณอย่าเป็นไรไปนะแก้ว โมะขอโทษ
ป๊อปปี้ : มึงยังมีน่ามาพูดอีกหรอไอ้โทโมะ
เขื่อน : อย่ามายุ่งกัีบแก้วอีก มึงทิ้งเค้าไปแล้วก็ไปให้ไกลเลยมึง
โทโมะ : พวกมึงมีสิทธิ์ มาห้ามกรู แก้วเป็นเมียกรูมึงจำไว้ พวกมึงไม่มีสิทธิ์
เขื่อน : มีไม่มีไม่รู้ แต่ที่รู้แก้วไม่กลับไปหามึงแน่
ป๊อปปี้ : นั้นสิ
..... : ป๊อปเชื่อน น้องเป็นไงบ้าง
ป๊อปปี้ : น้ามล ก็อย่างที่เห็นอ่ะคับ หลานเป็นผู้หญิงคับ
แม่มล : จิงหรอป๊อป
.......................................................................................................................................
555555555555555555555555
รีสอร์ท& โรงแรมเสตสุวรรณ ณ เชียงใหม่
แก้ว :นี่ก็ 3 เดือนแล้วนะทำไมชั้นยังลืมผู้ชายคนนั้นไม่ได้ซะที
ป๊อปปี้ : แก้ว มาทำไรตรงนี้ เข้าไปข้างในกันเถอะ เด๋วไม่สบายเอา
แก้ว : อือ
เขื่อน : แก้ว มีคนมาหาอ่ะ
แก้ว : ใครหรอ ..... ทะ โทโมะ
โทโมะ : ใช่ทำไม เห็นผมถึงกับต้องตกใจขนาดนั้นเลยหรือไง
แก้ว : ออกไป เราไม่ได้เป็นกัน เขื่อน ไล่เค้าออกไปแก้วไม่อยากเห็นหน้าเค้า
ป๊อปปี้ : แก้วไปขึ้นรถกลับบ้านกันเถอะ
แก้ว : อือ
เขื่อน : มึงอ่ะกลับไปได้แล้ว
บนรถ
แก้ว : ฮือ เค้าจะมาทำไมอ่ะป๊อป
ป๊อปปี้ : แก้วอย่าไปใส่ใจเลยอย่ามองอดีตเลยนะ ป๊อปอยากให้แก้วมองแต่ปัจจุบันและอนาคตก็พอ
แก้ว : อืม
บ้าน setsuwan,chiraguna,sirimongkolsakun
ป๊อปปี้ : แก้วถึงแล้ว อ้าวหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
ห้องนอนแก้ว
ป๊อปปี้ : หลับให้สบายนะ
(ป๊อปลูบท้องแก้ว)
ป๊อปปี้ : อย่ากวนคุณแม่นะคับหลานลุง
นอกห้อง
เขื่อน : แก้วอ่ะไอ้ป๊อป
ป๊อปปี้ : หลับไปแล้วนะ
เฟย์ : เอากลับมาแล้วหรอ แก้วหลับหรอ
pk : อืม
ฟาง : อีกแค่ 2 เดือนเืท่านั้น ที่แก้วจะได้รักษาตัวอ่ะ
ป๊อปปี้ : ยังไม่รู้เลยว่าหลังจากนั้นมันจะเป็นอย่างไร
เขื่อน : นั่นสินะ หลานจะแข็งแรงมั้ย แม่เป็นอย่างงี้
ฟาง : นั้นสินะ น่าหวงจัง
วันคลอด
อุแว่ อุแว่
หมอกาน : หลานสาววะแข็งแรงสมบูรณ์มาก
เขื่อน : จริงหรอพี่
หมอกาน : เออ อ่ะดิ
ฟาง : แล้วแก้ว หล่ะคะ
หมอกาน : ต้องอยู่ในห้องปลอดเชื้อ ซักพักหนึ่งนะ
ป๊อปปี้ : แก้วจะไม่เป็นไรใช่มั้ยพี่
หมอกาน : 70% 30% วะ
ห้องพัก (ปลอดเชื้อ)
..... : คุณอย่าเป็นไรไปนะแก้ว โมะขอโทษ
ป๊อปปี้ : มึงยังมีน่ามาพูดอีกหรอไอ้โทโมะ
เขื่อน : อย่ามายุ่งกัีบแก้วอีก มึงทิ้งเค้าไปแล้วก็ไปให้ไกลเลยมึง
โทโมะ : พวกมึงมีสิทธิ์ มาห้ามกรู แก้วเป็นเมียกรูมึงจำไว้ พวกมึงไม่มีสิทธิ์
เขื่อน : มีไม่มีไม่รู้ แต่ที่รู้แก้วไม่กลับไปหามึงแน่
ป๊อปปี้ : นั้นสิ
..... : ป๊อปเชื่อน น้องเป็นไงบ้าง
ป๊อปปี้ : น้ามล ก็อย่างที่เห็นอ่ะคับ หลานเป็นผู้หญิงคับ
แม่มล : จิงหรอป๊อป
.......................................................................................................................................
555555555555555555555555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ