Music love ดนตรีรักจังหวะหัวใจยัยตัวตัวแสบ

10.0

เขียนโดย kwan

วันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.01 น.

  13 บท
  17 วิจารณ์
  21.69K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

ป๊อปปี้ : ...
ผมถึงกันบอกไม่ถูก มันรู้สึกแปลกๆและเจ็บจี๊ดๆที่หัวใจ แต่ก็ช่างมันเถอะไม่เป็นไรหรอ
ฟาง : ว่าไง พี่โมะชอบคนยังไง
อยากรู้มากใช่มั้ยเดี๋ยวจะบอกให้ เอาแบบไม่ต้องตรงกับสเปคพี่โมะเลย
ป๊อปปี้ : พี่โมะหรอ...พี่โมะชอบคนที่เรียบร้อย น่ารัก อ่อนหวาน แบบพี่ขนมจีนไง
ที่บอกยัยนั่นไปมันตรงข้ามกับสเปคพี่โมะหมดเลย สเปคพี่โมะนะเป็นแบบว่า ห้าวๆ อะไรประมาณนั้น ส่วนพี่ขนมจีนอะไม่เรียบร้อย ไม่อ่อนหวาน ไม่มีความเป็นกุลสตรีเลย ไม่รู้พี่จองเบเคยชอบไปได้ไง แต่ว่าเคยชอบมันก็ไม่ถูกซิ เพราะตอนนี้พี่จองเบก็ยังชอบพี่ขนมจีนอยู่ พี่ขนมจีนก็ยังชอบพี่จองเบอยู่ด้วยเหมือนกัน ที่ต้องเลิกกันไม่ใช่เพราะไม่รักหรอกนะแต่เป็นเพราะพี่ขนมจีนต้องไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศส
ฟาง : พี่ขนมจีนหรอ...
ฉันว่ามันไม่ตรงข้ามกับเธอหรอสเป็กพี่โมะอะ แต่ที่ฉันบอกไปมันตรงข้ามกับเธอหมดเลย
หวาย : ไอติมได้แล้ว
หวายเดินเอาไอติมมาให้ก่อนที่จะไปนั่งคุยกับพี่ขนมจีนต่อ ผมเลยจัดการกับไอติมตรงหน้าก่อนเลย แล้วฟางก็มาตักไอติมจากถ้วยผมไปกินหน้าตาเฉยเลย ผมเองก็เลยตักไอติมที่ถ้วยของฟางมากินด้วยเหมือนกัน
ฟาง : นายอย่ามาแย่งฉันกินซิ
ป๊อปปี้ : เธอยังมาแย่งฉันกินได้เลย
ฟาง : ก็ฉันอยากชิมของนายบ้าง
ป๊อปปี้ : ฉันก็อยากชิมของเธอเหมือนกัน
ฟาง : อยากชิมใช่มั้ย...ได้
ฟางตักไอติมที่ถ้วยตัวเองมายัดเข้าปากผม เน้นนะว่ายัดปากผม ผมก็ตักไอติมที่ถ้วยของผมยัดเข้าปากให้ฟางกินเหมือนกัน ตอนนี้ผมอยากจะบอกว่าไอติมเปื้อนไปเต็มหน้าหมดแล้ว ฟางก็ด้วย
ขนมจีน : 2 คนนั้นอะ น่ารักกันจังเลยนะ มีการป้อนไอติมกันด้วย
หวาย : ใช่พี่ขนมจีน ป้อนกันหรือเล่นกันเนี่ย หน้าตาเปื้อนกันทั้ง 2 คนเลย แฟนคู่น่ารักจริงๆ
ป๊อปปี้/ฟาง : ฮะ!?!
ผมกับฟางร้องออกมาพร้อมกัน
ขนมจีน/หวาย : อะไรหรอ!?!
ป๊อปปี้/ฟาง : ไม่ได้แฟนกัน!!!
Fang mode
เกิดอาการอยากจะบ้าตาย ขึ้นมาทันที่เมื่อหวายบอกว่าฉันกันนายป๊อปเป็นแฟนกัน
ขนมจีน : ไม่ได้เป็นแฟนกันหรอ
ป๊อปปี้/ฟาง : อือ
ฉันกับป๊อปตอบพร้อมกัน
หวาย : โทษทีนะเห็นสนิทกันก็เลยคิดว่าเป็นแฟนกัน
ฟาง : ไม่เป็นไรหรอก
ป๊อปปี้ : พี่ขนมจีน จะกลับกันรึยัง
ป๊อปหันไปถามพี่ขนมจีน
ขนมจีน : อยากกลับแล้วหรอป๊อป
ป๊อปปี้ : ยัง
ขนมจีน : ถ้าอยากกลับแล้วก็บอกนะ
ถ้ายังไม่อยากกลับแล้วจะไปถามพี่เค้าทำไม ป๊อปหันหน้าออกมาจากพี่ขนมจีนแล้วหันมามองหน้าฉัน
ฟาง : นายมองอะไรเนี่ย
ป๊อปปี้ : รู้มั้ยหน้าเธอตอนนี้ ตลกมากเลย
มันก็แน่อยู่แล้วก็หน้าฉันเลอะไอติมอะ
ฟาง : หน้านายก็เหมือนกันแหละ
ป๊อปปี้ : มา...เดี๋ยวฉันเช็ดให้
ฟาง : ฮะ!?!
นายป๊อปดึงกระดาษทิชชู  จากกล่องบนโต๊ะ แล้วยื่นมือมาเช็ดหน้าให้ฉันจนหน้าฉันหมดคราบไอติม
ป๊อปปี้ : เสร็จแล้ว
ฟาง : ขอบใจนะ...เดี๋ยวฉันก็จะเช็ดให้นายเอง
ฉันเอื้อมมือไปดึงกระดาษทิชชู แล้วยื่นมือไปเช็ดหน้าให้ป๊อป จะว่าไปหน้านายนี่ก็เนียนดีจริงๆเลย
ฟาง : ฉันเช็ดออกให้หมดแล้ว
ป๊อปปี้ : อือ...ขอบใจนะ
??? : ป๊อป
เสียงใครเรียกนายป๊อปเนี่ย ฉัน ป๊อป พี่ขนมจีนและหวายต่างพากันหาต้นเสียงที่เรียก...และแล้วก็เจอ คนที่เรียกไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกแต่เป็นยัย...จินนี่เพื่อนฉันเอง จินนี่ฉันก็นั่งอยู่ตรงนี้ทำไมเรียกแต่ป๊อปล่ะ ยัยจินนี่กำลังเดินตรงมาที่โต๊ะ แล้วตรงเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ข้างๆป๊อปทันที

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา