Music love ดนตรีรักจังหวะหัวใจยัยตัวตัวแสบ

10.0

เขียนโดย kwan

วันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.01 น.

13 บท

17 วิจารณ์

21.68K อ่าน

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

Kaew mode
ตอนนี้ฉันกับยัยเฟย์ ยัยฟางก็มาถึงบ้านแล้ว บ้านฉันกับบ้าน 2 คนนั้นอยู่ในหมู่บ้านเดียวกันบ้านข้างกัน พ่อแม่รู้จักกัน เป็นเพื่อนกันด้วย ยัย 2 คนนั้นเป็นพี่น้องกันยัยฟางเป็นพี่ ส่วนยัยเฟย์ก็เป็นน้องค่ะ
วันอาทิตย์ 07.30 น.
ก๊อก ก๊อก…
ฟาง : พี่แก้วตื่น พี่แก้ว!!!
เสียงยัยฟางหนิมาปลุกอะไรแต่เช้าเนี่ย คนเค้าจะหลับจะนอน ยิ่งวันนี้เป็นวันเสาร์ไม่ได้ไปเรียนอีก
เฟย์ : เป็นไงบ้างพี่ฟางพี่แก้วตื่นยัง
ฉันเดินออกไปเปิดประตูที่มีเฟย์ที่ใส่ชุดธรรมดากับฟางที่ใส่ชุดนักเรียนยืนทำหน้ามุ้ยใส่อยู่
แก้ว : มาปลุกอะไรแต่เช้าเนี่ย แล้วเข้ามาในบ้านฉันได้ไง
ฟาง : ไม่สำคัญหรอว่ามาได้ไง แต่ที่สำคัญก็คือมันสายแล้ว
แก้ว : สายยังไง
ฟาง : พี่แก้ว ฟางต้องไปสอบที่โรงเรียน
แก้ว : แล้วเกี่ยวไรด้วย
ฟาง : พี่ต้องไปส่งฟางนะ
จะบ้าหรอให้ไปส่งเนี่ยนะ ฉันก็ขี้เกียจนั่งรถเป็นเหมือนกัน
แก้ว : โทษทีฟางฉันคงไปส่งแกไม่ได้ว่ะ
ฟาง : ทำไมล่ะ
แก้ว : ตรงๆนะ ฉันขี้เกียจ แล้วยัยเฟย์ล่ะทำไมไม่พาไป
เฟย์ : เฟย์ไม่ว่าอะต้องทำรายงาน ขอบอกเลยว่าเยอะมาก ต้องส่งวันจันทร์ด้วย
แม่แก้ว : ฟาง ฟางลูกมีคนมาหาที่บ้านจ๊ะ
แม่ฉันตะโกนมาจากชั้นล่าง
ฟาง : ค่ะ…พี่แก้วไปก่อนนะ
แก้ว : อือ
ยัยฟางตอบแม่ฉันกลับก่อนจะหันมาบอกฉันแล้วเดินลงบันไดไปชั้นล่างเพื่อเดินไปบ้านตังเอง
เฟย์ : ไปก่อนนะ
แก้ว : อือ ฉันก็จะนอนต่อละ
ยัยเฟย์ก็เดินตามลงมาติดๆส่วนฉันก็เข้าไปนอนต่อ
Fang mode
ฉันเดินเข้ามาในบ้านของตัวเองพร้อมกับยัยเฟย์ เพราะว่ามีคนมาหา ใครเนี่ยมาหาซะตอนรีบๆเลย ถ้าธุระไม่สำคัญนะเดี๋ยวจะวีนให้ นี่ก็ใกล้จะ 8 โมงแล้วอะ คนคนนั้นคือนายป๊อป เอ้านายนี่ยังไม่ไปสอบอีกหรอ
ฟาง : นายยังไม่ไปโรงเรียนอีกหรอ
ป๊อปปี้ : ยังอะ
ฟาง : แล้งทำไมยังไม่ไปล่ะ
ป๊อปปี้ : ฉันก็มารับเธอนี่ไง
มารับฉันงั้นหรอนายนี่บ้าไปแล้วแน่เลย อยู่ก็มารับฉัน
ฟาง : มารับฉันนี่นะ
ป๊อปปี้ : ฉันรู้ว่าคนอย่างเธอไม่มีทางที่จะไปโรงเรียนเร็วหรอ
ฟาง : นี่นาย พูดอย่างกับตังเอง ไปโรงเรียนเร็วอย่างงั้นแหละ
ป๊อปปี้ : ยังไงฉันก็ไปเร็วกว่าเธอก็แล้วกันล่ะ จะไปกับฉันมั้ยเนี่ย
ฟาง : ไม่!!! ฉันไม่มีทางไปกันนายนี่เด็ดขาด
ป๊อปปี้ : เรื่องของเธอ ฉันจะได้ไปกับพี่โมะ 2 คน ถ้าไปสายไม่รู้ด้วยนะ
ฉันกำลังจะเดินเข้าไปในบ้านแต่ต้องชะงักเพราะว่าพี่โมะไปด้วย ฉันหันหลังกลับไปหาป๊อปตอนที่นายนั่นกำลังหันหลังกลับ
ฟาง : เดี๋ยว!!! ฉันไปด้วย
ป๊อปปี้ : ทำไม่อยากไปกับพี่โมะอะดิ
ฟาง : ใช่…
ป๊อปปี้ : ฮะ!!!
ฟาง : เอ้ย!!! ไม่ใช่ ฉันกลัวไปสายต่างหาก
เกือบไปแล้ว ถ้านายนั่นรู้ว่าฉันคิดยังไงกับพี่โมะต้องล้อฉันแน่เลย
โทโมะ : ไอ้ป๊อป!!! มันจะ 8 โมงแล้วเร็วๆหน่อยดิ!!!
พี่โมะสุดหล่อของฉันตะโกนออกมาจากในรถที่จอดอยู่ที่หน้าบ้านฉัน
ป๊อปปี้ : ก็ยัยนี่อะซิพี่เรื่องมาก เดี๋ยวไป เดี๋ยวไม่ไป ไม่รู้จะเอายังไง
ป๊อปหันไปบอกพี่โมะ ไอ้บ้าป๊อป มาหาว่าฉันเรื่องมาก
ฟาง : ก็ฉันบอกว่าจะไปด้วยแล้วนายมายืนรออะไรล่ะ
ฉันพูดจบนายป๊อปก็ลากฉันมาที่รถทันทีขอบอกนะว่าลาก โอ๊ย!!! ไอ้บ้าจะลากฉันมาทำไม

บท 1

สารบัญ

บท 3