อ้ายยo.Oเผลอรักเธอได้ไงยัยทอม

"นิยัยฟางกว่าจะมาได้นะ ชั้นรอแกจนคอแห้งหมดแล้ว" แก้วบ่นอุบอิบที่ฟางมาช้า
 
"ขอโทด ๆยะพอดีที่บ้านชั้นมีปัญหานิดหน่อยน๊า แล้วไหนละคนที่ทําแก" ฟางทําหน้าเหนื่อยใจ
 
"นายนั่นนะเหรอะ รออยู่หน้าห้องน้ามน่ะ ถ้าชั้นแต่งตัวเสร็จนะแม่จะเล่นให้แสบเลย"
 
แก้วพูดพร้อมกับชี้ไปที่ประตูห้องน้าม ฟางทําหน้าเหนื่อยใจพร้อมกับยื่นชุดให้แก้ว
 
"เอ้านี้ เลิกพูดมากแล้วเข้าไปเปลี่ยนซะ"
 
"นิแกก็เข้าข้างอิตานั่นอีกคนเหรอะ ยัยฟาง" แก้วพูดเสียงสุงพร้อมกับโมโหที่เพื่อนเชื่อคนอื่น
 
"มันไม่ใช่อย่างนั่นนะยะ ไปเปลี่ยนชุดก่อน"
 
"ก็ได้ ๆ"
 
แก้วเดินไปที่ห้องน้ามแล้วจัดการเปลี่ยนชุดให้เรียบร้อย สําหรับแก้วแล้วชายที่เธอไม่รู้จักมาทําแบบนี้
 
กับเธอแล้วเธอไม่มีวันให้อภัยแน่นอน
 
"เปลี่ยนเสร็จแล้ว รีบไปกันเถอะ"
 
"ไปไหน ยังไปไม่ได้ชั้นต้องเคลียร์กับไอ่บ้านั่น" แก้วเดินตรงไปด้าหน้าห้องน้ามพร้อมกับคว้าปกเสื้อของ
 
ชายนิรนามมาออกแนวหาเรื่อง
 
"ทําเสื้อชั้นเลอะแล้วยังไม่ขอโทษอีกเหรอะห่ะ"
 
"นิ คุยกันดี ๆก็ได้นิคับคุณผู้หญิง" ชายนิรนามปัดเสื้อลงพร้อมกับยคว้ามือแก้วมาไว้ในมืออย่างหื่นกาม
 
"อิตาบ้า ปล่อยมือชั้นเดี๋ยวนี้เลยนะ ผู้ชายอะไรบ้ากามที่สุด"
 
"อ่อแสดงว่าเธอไม่ใชผู้หญิงแต่เป็นทอมว่างั้น"
 
"นิพูดให้มันดี ๆหน่อยนะใครเป้นทอมมิทราบ ชั้นออกจะเรียบร้อยขนาดนี้"
 
"นิแถวบ้านคุณเขาเรียกเรียบร้อยเหรอะ แถวบ้านผมเรียกว่ากวนส้น..ชัดๆ"
 
"น่อยย หมอนี้มันวอนซะแล้ว ไม่รู้จักแก้วใจ นักบู๊ซะแล้ว" แก้วพับแขนเสื้อ กํามัดเหมือนจะต่อย
 
"โมะ แกพอเถอะ !!"
 
"ก็ได้ เราได้เจอกันอีกแน่ครับคุณทอม ไปกันเถอะป็อป"
 
ป็อปคว้ามือโมะไว้พร้อมกับตบไหล่และลากเพื่อของเขาไป
 
โมะ ก่อนที่จะไปก็ส่งจูบให้แก้ว แก้วทําท่ารังเกียจพร้อมกับเหยียบรอบจูบที่โมะให้มา
 
ทางด้านป็อปปี้ก็เริ่มรู้สึกถูกชะตากับฟางอย่างบอกไม่ถูก
 
 
                             ........................................................................
 
"ไอ่ป็อปแกจะห้ามข้าทําไมวะ เมื่อกี้ข้าจะเข้าได้เข้าเข็มกับน้องทอมนั่นเลย"
 
"โมะ แกเป็นรัยวะปกติแกไม่ได้สนใจผู้หญิงคนไหนเลยนะ"
 
"คนนี้น่ะ น่าสนใจและข้าก็รู้สึกว่าน้องทอมต้องเจอกับข้าอีกแน่นอน" โมะทําท่าทีมั่นใจกับความรู้สึกของตัวเอง
 
ก่อนที่จะขับรถออกไปจากห้าง