อ้ายยo.Oเผลอรักเธอได้ไงยัยทอม

"นิยัยฟางกว่าจะมาได้นะ ชั้นรอแกจนคอแห้งหมดแล้ว" แก้วบ่นอุบอิบที่ฟางมาช้า

"ขอโทด ๆยะพอดีที่บ้านชั้นมีปัญหานิดหน่อยน๊า แล้วไหนละคนที่ทําแก" ฟางทําหน้าเหนื่อยใจ

"นายนั่นนะเหรอะ รออยู่หน้าห้องน้ามน่ะ ถ้าชั้นแต่งตัวเสร็จนะแม่จะเล่นให้แสบเลย"

แก้วพูดพร้อมกับชี้ไปที่ประตูห้องน้าม ฟางทําหน้าเหนื่อยใจพร้อมกับยื่นชุดให้แก้ว

"เอ้านี้ เลิกพูดมากแล้วเข้าไปเปลี่ยนซะ"

"นิแกก็เข้าข้างอิตานั่นอีกคนเหรอะ ยัยฟาง" แก้วพูดเสียงสุงพร้อมกับโมโหที่เพื่อนเชื่อคนอื่น

"มันไม่ใช่อย่างนั่นนะยะ ไปเปลี่ยนชุดก่อน"

"ก็ได้ ๆ"

แก้วเดินไปที่ห้องน้ามแล้วจัดการเปลี่ยนชุดให้เรียบร้อย สําหรับแก้วแล้วชายที่เธอไม่รู้จักมาทําแบบนี้

กับเธอแล้วเธอไม่มีวันให้อภัยแน่นอน

"เปลี่ยนเสร็จแล้ว รีบไปกันเถอะ"

"ไปไหน ยังไปไม่ได้ชั้นต้องเคลียร์กับไอ่บ้านั่น" แก้วเดินตรงไปด้าหน้าห้องน้ามพร้อมกับคว้าปกเสื้อของ

ชายนิรนามมาออกแนวหาเรื่อง

"ทําเสื้อชั้นเลอะแล้วยังไม่ขอโทษอีกเหรอะห่ะ"

"นิ คุยกันดี ๆก็ได้นิคับคุณผู้หญิง" ชายนิรนามปัดเสื้อลงพร้อมกับยคว้ามือแก้วมาไว้ในมืออย่างหื่นกาม

"อิตาบ้า ปล่อยมือชั้นเดี๋ยวนี้เลยนะ ผู้ชายอะไรบ้ากามที่สุด"

"อ่อแสดงว่าเธอไม่ใชผู้หญิงแต่เป็นทอมว่างั้น"

"นิพูดให้มันดี ๆหน่อยนะใครเป้นทอมมิทราบ ชั้นออกจะเรียบร้อยขนาดนี้"

"นิแถวบ้านคุณเขาเรียกเรียบร้อยเหรอะ แถวบ้านผมเรียกว่ากวนส้น..ชัดๆ"

"น่อยย หมอนี้มันวอนซะแล้ว ไม่รู้จักแก้วใจ นักบู๊ซะแล้ว" แก้วพับแขนเสื้อ กํามัดเหมือนจะต่อย

"โมะ แกพอเถอะ !!"

"ก็ได้ เราได้เจอกันอีกแน่ครับคุณทอม ไปกันเถอะป็อป"

ป็อปคว้ามือโมะไว้พร้อมกับตบไหล่และลากเพื่อของเขาไป

โมะ ก่อนที่จะไปก็ส่งจูบให้แก้ว แก้วทําท่ารังเกียจพร้อมกับเหยียบรอบจูบที่โมะให้มา

ทางด้านป็อปปี้ก็เริ่มรู้สึกถูกชะตากับฟางอย่างบอกไม่ถูก

                             ........................................................................

"ไอ่ป็อปแกจะห้ามข้าทําไมวะ เมื่อกี้ข้าจะเข้าได้เข้าเข็มกับน้องทอมนั่นเลย"

"โมะ แกเป็นรัยวะปกติแกไม่ได้สนใจผู้หญิงคนไหนเลยนะ"

"คนนี้น่ะ น่าสนใจและข้าก็รู้สึกว่าน้องทอมต้องเจอกับข้าอีกแน่นอน" โมะทําท่าทีมั่นใจกับความรู้สึกของตัวเอง

ก่อนที่จะขับรถออกไปจากห้าง