หนุ่ม HOT VS สาว sexy เกี่ยวหัวใจรัก
8.6
To_oNg0909
แชร์นิยายฟิคชั่น
25) คุณพ่อตา และคุณแม่ยาย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ทำอะไร อยู่ครับคนสวย" ป็อปปี้เอ่นถามแฟนสาว ที่เอาแต่นั่งหน้ามุ่ย กดโทรศัพย์ในเมื่อไม่หยุด
"โทรหาคุณแม่อ่ะ "
วางโทรศัพย์ในมือ ลงก่อนจะเอ่ยถามสิ่งที่คาใจ
"ป็อป แน่ใจเหรอ"
"เรื่องอะไรล่ะ ครับ"
"ก็ เรื่องที่จะเปิดตัว กับคุณพ่อคุณแม่ฟางนะซิ"
"แน่ใจซิ ครับ ก็ป็อปรักลูกสาวท่านจริงๆนิ"
">///<"
"ฟาง ถามทำไมครับหรือว่าไม่อยาก....."
ป็อปปี้พูดยังไม่ทันจบประโยค ฟางก็ยกมือปิดปากเค้าไว้ก่อน
"ไม่ใช่ค่ะ ฟางแค่ .....เขินนะ"
"แล้ว ถ้าป็อป จะเปิดตัวฟางกับที่บ้านล่ะครับ"
"....."
"แต่ ถ้าฟางไม่พร้อมก็ ไม่เป็นไรครับ" น้ำเสียงติดจะน้อยใจที่แฟนสาวไม่ยอมตอบ
"อย่างอนนะค่ะ โอ๋ๆๆ ฟางพร้อมเสมอนะค่ะ" ยิ้มเขินๆให้คนรัก ก่อนจะโดนหอมแก้มในความน่ารัก
"แฟนป็อป น่ารักจัง"
"แน่นอนค่ะ แต่ฟางยังไม่รู้ที่บ้านป็อปเรย เล่าให้ฟังบ้างซิค่ะ"
"อยากรู้เหรอ ครับ จูบก่อนซิ"
"ป็อปอ่ะ อย่างนี้ตลอด" แต่ก็ยอมจูบชายหนุ่มแต่โดยดี แต่เหมือนป็อปปี้ จะไม่ยอมให้ฟางผละออกไปง่าย
มือหนายึดใบหน้าสวย เอาไว้ก่อนจะเป็นคนจูบชักนำอย่างที่ตัวเองต้องการ
"อื้อ...." ทุบอกก้าวนั้นแหละ ป็อปปี้จึงจะยอมถอนปากออก ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนตักฟางพลางดึงมือเธอมา
หอม ก่อนจะเปิดปากเล่าถึง ชีวิตตัวเอง
'ครอบครัวป็อป เป็นครอบครัวนักธุรกิจ ที่ทำกิจการอยู่ที่อเมริกาเป็นส่วนใหญ่ เมื่อก่อนป็อป ไอ้เขื่อน ไอ้โมะ เรา
เรียนที่อเมริกามาด้วยกัน ตั้งวงดนตรีที่เรามีความชอบเหมือนๆกัน แต่คุณพ่อป็อปท่านไม่ค่อยชอบที่ป็อปเอาแต่
เล่นดนตรีไม่สนใจธุรกิจของที่บ้านเราจึงมันจะทะเลาะกันบ่อยๆ วันนึง ป็อปกับไอ้2คนนั้น จึงบินมาแข่งดนตรีที่
เมืองไทย เพื่อพิสูจน์ว่าพวกเรา รักและเอาจริงกับดนตรี การแข่งครั้งนั้นถึงเราจะไม่ได้ที่ 1กลับไปแต่คุณพ่อก็ยอม
ใจอ่อน ยอมให้ป็อปทำสิ่งที่ตัวเองเลือก พวกเราเลยบินมาทำวง Empty นั้นแหละครับจุดเริ่มต้นของวงเรา'
"แล้วไอ้ นิสัยเจ้าชู้นี่ มันเกิดตอนไหนอ่ะ"
"อืม... เพราะตอนนั้นป็อปยังไม่เจอรักแท้มั้ง แต่ว่าตอนนี้ป็อปเจอแล้วแหละ" สบตาคนที่ตัวเองนอนหนุนตักอยู่
อย่างสื่อความหมาย
"เดี๋ยว นี้เน่าตลอดนะค่ะ >///<"
"5555 นิดหน่อยครับ คนมีความรักก็แบบนี้แหละ"
"ว่า แต่ถ้าฟางติดต่อคุณแม่ได้ ก็ต้องกลับไปอยู่บ้านซินะครับ"
"ก็คงแบบนั้นแหละ"
"ทำไม ป็อปจะหาใครมานอนเป้นเพื่อนหรือไง"
ผลักหัวป็อปปี้ออกจากตักตัวเองอย่าง งอนๆ
"โอ๊ย!"
"ไม่ใช่ซะหน่อย ป็อป แค่ไม่อยากให้ฟางไป" ป็อปปี้พูดออกมาเบาๆ
"ถึงฟางไม่อยู่ แต่ถ้าป็อปพาใครมาเมื่อไหร่ มีตายนะค่ะ"
ขู่ป็อปปี้ยิ้มๆ แต่สีหน้าบอกว่าเอาจริง
"หึงเหรอจ๊ะ คนสวย"
"แน่ นอน แฟนทั้งคนนิ" พูดอุบอิบ คนเดียวแต่ชายหนุ่มก็ได้ยินอยู่ดี
"^^แฟนป็อป น่ารักแบบนี้ ป็อป จะไปมีใครได้ล่ะครับ"
"ให้มันจริงเถอะ "
'ผิดก็ ตรงที่เผลอใจ ไปรักเธอ.........'
ฟางมอง สายที่เรียกเข้า ก่อนจะกดรับทันที ที่เห้นว่าใครโทรมา
"แม่ค่ะ ฟางโทรไปตั้งหลายครั้งทำไมไม่รับ ล่ะค่ะ"
"ใจ เย็นๆซิยัยฟาง "
"ก็แม่ เล่นหายไปตั้ง 3เดือน ฟางเป้นหว่งนี่ค่ะ"
"จ้าๆ แม่ขอโทษลูก แม่กับพ่อสบายดี ป้ามลกับกิ่งก็สบายดีจ๊ะ"
"แล้ว แม่จะกลับเมื่อไหร่ค่ะ ฟางกับเฟย์คิดถึงจะเเย่แล้วนะค่ะ"
"ก็อีก 2 อาทิตยืนะลูก"
"ห๊า"
"อะไร ร้องซะแม่ตกใจ"
"เปล่าค่ะ เอ่อแม่ค่ะ ฟางมีเรื่องจะบอกแม่นะค่ะ" พูดพลางเหลือบมองป็อปปี้ ที่มองเธออยู่ก่อนแล้ว
"เรื่องอะไร ล่ะลูก"
"เอ่อ คือ .....คือ"
"อะไรล่ะ คือๆ แล้วแม่จะรู้เรื่องมั้ย"
"คือ ฟางมีแฟนแล้วค่ะ" พุดออกมาได้ในที่สุด
"อืมก็ แค่เนี้ย ว่าแต่เมื่อไหร่ ทำไมแม่ไม่รู็เรื่อง" แม่ถามอย่างใจเย็น เพราะลูกสาวเธอก็ไม่ใช่เด็กเล็กๆเรื่องแบบนี้
มันเป้นเรื่องธรรมชาติ เธอใจกว้างพอจะรับฟังลูกสาว
"คือ...." เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ผู้เป้นแม่ฟังอย่างไม่ปิดบัง (แต่ก็ไม่กล้าบอกว่านอนห้องเดียวกกับแฟนหนุ่ม
เพราะถ้าพ่อเธอรู้เข้า มีหวัง ป็อปปี้ตายแน่ๆ)
"แม่ เชื่อใจลูกนะว่า เลือกคนที่ดีที่สุดมาดูแล หัวใจของลูกเอง"
"อะไรแม่ ใครดูแลหัวใจใคร" เสียงพ่อของฟางที่ได้ ยินบทสนทานแว่วๆ ถามขึ้น
"ยัย ฟางเค้ามีแฟนแล้ว"
"ห๊า ไหนๆ" พ่อแย่งโทรศัพท์จากมือเเม่มาคุยกับลูกสาวเอง
"ใครฟาง มันเป็นใคร"
"เอ่อ พ่อค่ะ คือ..... เค้าเป็นคนดีนะค่ะ" เหล่ตามองป็อปปี้ อย่างมั่นใจ ว่าเธอเลือกคนถูกแล้ว
"มันอยู่มั้ย ขอพ่อคุยกับมันหน่อย" สุดท้ายก็จำใจยืนโทรศัพท์ ให้ป็อปปี้อย่างไม่มีทางเลือก
"เอ่อ สวัสดีครับ" ป็อปปี้ที่รับโทรศัพท์มา โค้งกับโทรศัพท์ อย่างเกรงๆ
"คุณพ่อ ครับผมจริงใจกับฟางนะครับ" รีบพูดก่อนที่ จะโดนซักฟอกประวัติ ตัวเองอย่างขาวสะอาด จากว่าที่พ่อตา
และ แม่ยาย ที่แทรกเข้ามาคุยด้วยเป็นระยะๆโดยที่ ตลอดเวลา ป็อปปี้ทำตัวนอบน้อมประดุว่าคุณพ่อของฟางนั้น
อยู่ต่อหน้าเค้า
"ครับๆ สวัสดีครับ"ยืนโทรศัพท์ ให้ฟางคุยต่อก่อนจะเป่าบาก อย่างโล่งอก ที่ตัวเองไม่หัวใจวายตายซะก่อน
"ค่ะ แม่เหรอค่ะ"
"คนนี้แม่ชอบนะ "
"แล้ว...พ่อล่ะค่ะ"
"ขานั้นเค้า บอกขอดูความประพฤติ ตาป็อปก่อนนะ"
"เหรอค่ะแม่"
"จร้า แล้วเจอกันลูก แม่อยากจะเห็นหน้าว่าที่ลูกเขยเร็วแล้วซิ บอกเฟย์ด้วยนะ แม่กับพ่อคิดถึง"
"ค่ะ แม่แล้วเจอกันค่ะ"
กดวางโทรศัพท์ ก่อนจะมองหน้าป็อปปี้ที่ส่งยิ้มกว้างให้เธออยู่
"ฟาง คุณพ่อนี่ท่านชอบอะไรเป็นพิเศษ เหรอ" รีบถามเพื่อหา ช่องทางทำคะแนนทันที
"ก็......."
บอกเคล็บลับเอาชนะใจ พ่อตัวเองให้ป็อปปี้ ที่รับทำการบ้านทันที ก่อนจะเดิมมาเคาะ ห้องเรียกเฟย์เพื่อบอก
เรื่องที่ อีก 2 อาทิตย์คุณพ่อคุณแม่จะกลับมาแล้ว ให้เฟย์รู้
'ก๊อกๆ'
"อ้าวพี่ฟาง"
เปิดประตูให้พี่สาวเข้ามา ก่อนจะเดินำไปนั่งที่โซฟา ตัวใหญ่
"เขื่อนล่ะ"
"ออกไปซื้อ ของกินให้เฟย์อ่ะ แล้วพี่ฟางมีไรเปล่า หน้าเครียดๆ"
"ก็..... พี่ติดต่อคุณแม่กับคุณพ่อได้แล้วนะ"
"จริงอ่ะ ท่านเป็นไงบ้าง"
"ก็..."เล่าเรื่องที่ท่านคุยกับป็อปปี้ให้น้องสาวฟัง
"ว๊าว แบบนี้พี่ป็อปก็ผ่านด่านคุณแม่แล้วดิ"
"อืม น่าจะ"
"แล้วทำไมพี่ฟาง ทำหน้าเครียดอ่ะ"
"คือ พวกท่านจะกลับมาในอีก 2อาทิตย์ แปลว่าเราต้องย้ายกลับไปอยู่บ้านไง"
"....." เฟย์ที่ได้ฟัง ถึงกับอึ้งไป
"ทำไม มันเร็วจัง เฟย์ดีใจนะที่จะเจอพ่อกับ
แม่อ่ะ แต่ว่าอีกใจนึงมันโหวงๆยังไงไม่รู้"
"พี่ฟาง เฟย์เลือกแล้วนะว่าจะเสี่ยงกับเขื่อน" พูดอย่างรู้กันกับพี่สาว ก่อนจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้าให้ฟางฟัง
ฟางลูบหัวน้อง อย่างเอ็นดู ที่ในที่สุด เฟย์ก็เลือกที่จะทำตามหัวใจ และเอาชนะความกลัวในใจไปได้
"พี่ดีใจ ด้วยนะ ที่เราทำตามหัวใจนะ"
"แต่ พี่กลับกลัวอย่างบอกไม่ถูก กลัวว่าถ้าพี่ไม่ได้อยู่ใก้ลป็อป แบบนี้ พี่จะเสียเค้าไป" พูดเสียงเครือกับเฟย์ อย่าง
ไม่มันใจกับสิ่งที่จะเกิด ขึ้นในอนาคต
"อย่ากลัวซิพี่ฟาง ก็อย่างที่พี่ฟางบอกเฟย์ไง เราเลือกที่จะเสี่ยงกับ คนที่เรารัก มันก็ต้องมาพร้อมความเชื่อใจซิ"
"อืม ความรักมันก็ต้อง มาพร้อมความเชื่อใจซินะ"
พยักหน้ารับ ก่อนจะเดิน ออกมาเคาะ ห้องบอกแก้วเป็นราย ต่อไป
^______________________________________________________________^
แอบค้างนิดๆ 5555
อดใจ รอก่อนน้า
เจอกันตอนหน้าจร้า^^
เดี๋ยวจะรีบ อัพน้า
"โทรหาคุณแม่อ่ะ "
วางโทรศัพย์ในมือ ลงก่อนจะเอ่ยถามสิ่งที่คาใจ
"ป็อป แน่ใจเหรอ"
"เรื่องอะไรล่ะ ครับ"
"ก็ เรื่องที่จะเปิดตัว กับคุณพ่อคุณแม่ฟางนะซิ"
"แน่ใจซิ ครับ ก็ป็อปรักลูกสาวท่านจริงๆนิ"
">///<"
"ฟาง ถามทำไมครับหรือว่าไม่อยาก....."
ป็อปปี้พูดยังไม่ทันจบประโยค ฟางก็ยกมือปิดปากเค้าไว้ก่อน
"ไม่ใช่ค่ะ ฟางแค่ .....เขินนะ"
"แล้ว ถ้าป็อป จะเปิดตัวฟางกับที่บ้านล่ะครับ"
"....."
"แต่ ถ้าฟางไม่พร้อมก็ ไม่เป็นไรครับ" น้ำเสียงติดจะน้อยใจที่แฟนสาวไม่ยอมตอบ
"อย่างอนนะค่ะ โอ๋ๆๆ ฟางพร้อมเสมอนะค่ะ" ยิ้มเขินๆให้คนรัก ก่อนจะโดนหอมแก้มในความน่ารัก
"แฟนป็อป น่ารักจัง"
"แน่นอนค่ะ แต่ฟางยังไม่รู้ที่บ้านป็อปเรย เล่าให้ฟังบ้างซิค่ะ"
"อยากรู้เหรอ ครับ จูบก่อนซิ"
"ป็อปอ่ะ อย่างนี้ตลอด" แต่ก็ยอมจูบชายหนุ่มแต่โดยดี แต่เหมือนป็อปปี้ จะไม่ยอมให้ฟางผละออกไปง่าย
มือหนายึดใบหน้าสวย เอาไว้ก่อนจะเป็นคนจูบชักนำอย่างที่ตัวเองต้องการ
"อื้อ...." ทุบอกก้าวนั้นแหละ ป็อปปี้จึงจะยอมถอนปากออก ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนตักฟางพลางดึงมือเธอมา
หอม ก่อนจะเปิดปากเล่าถึง ชีวิตตัวเอง
'ครอบครัวป็อป เป็นครอบครัวนักธุรกิจ ที่ทำกิจการอยู่ที่อเมริกาเป็นส่วนใหญ่ เมื่อก่อนป็อป ไอ้เขื่อน ไอ้โมะ เรา
เรียนที่อเมริกามาด้วยกัน ตั้งวงดนตรีที่เรามีความชอบเหมือนๆกัน แต่คุณพ่อป็อปท่านไม่ค่อยชอบที่ป็อปเอาแต่
เล่นดนตรีไม่สนใจธุรกิจของที่บ้านเราจึงมันจะทะเลาะกันบ่อยๆ วันนึง ป็อปกับไอ้2คนนั้น จึงบินมาแข่งดนตรีที่
เมืองไทย เพื่อพิสูจน์ว่าพวกเรา รักและเอาจริงกับดนตรี การแข่งครั้งนั้นถึงเราจะไม่ได้ที่ 1กลับไปแต่คุณพ่อก็ยอม
ใจอ่อน ยอมให้ป็อปทำสิ่งที่ตัวเองเลือก พวกเราเลยบินมาทำวง Empty นั้นแหละครับจุดเริ่มต้นของวงเรา'
"แล้วไอ้ นิสัยเจ้าชู้นี่ มันเกิดตอนไหนอ่ะ"
"อืม... เพราะตอนนั้นป็อปยังไม่เจอรักแท้มั้ง แต่ว่าตอนนี้ป็อปเจอแล้วแหละ" สบตาคนที่ตัวเองนอนหนุนตักอยู่
อย่างสื่อความหมาย
"เดี๋ยว นี้เน่าตลอดนะค่ะ >///<"
"5555 นิดหน่อยครับ คนมีความรักก็แบบนี้แหละ"
"ว่า แต่ถ้าฟางติดต่อคุณแม่ได้ ก็ต้องกลับไปอยู่บ้านซินะครับ"
"ก็คงแบบนั้นแหละ"
"ทำไม ป็อปจะหาใครมานอนเป้นเพื่อนหรือไง"
ผลักหัวป็อปปี้ออกจากตักตัวเองอย่าง งอนๆ
"โอ๊ย!"
"ไม่ใช่ซะหน่อย ป็อป แค่ไม่อยากให้ฟางไป" ป็อปปี้พูดออกมาเบาๆ
"ถึงฟางไม่อยู่ แต่ถ้าป็อปพาใครมาเมื่อไหร่ มีตายนะค่ะ"
ขู่ป็อปปี้ยิ้มๆ แต่สีหน้าบอกว่าเอาจริง
"หึงเหรอจ๊ะ คนสวย"
"แน่ นอน แฟนทั้งคนนิ" พูดอุบอิบ คนเดียวแต่ชายหนุ่มก็ได้ยินอยู่ดี
"^^แฟนป็อป น่ารักแบบนี้ ป็อป จะไปมีใครได้ล่ะครับ"
"ให้มันจริงเถอะ "
'ผิดก็ ตรงที่เผลอใจ ไปรักเธอ.........'
ฟางมอง สายที่เรียกเข้า ก่อนจะกดรับทันที ที่เห้นว่าใครโทรมา
"แม่ค่ะ ฟางโทรไปตั้งหลายครั้งทำไมไม่รับ ล่ะค่ะ"
"ใจ เย็นๆซิยัยฟาง "
"ก็แม่ เล่นหายไปตั้ง 3เดือน ฟางเป้นหว่งนี่ค่ะ"
"จ้าๆ แม่ขอโทษลูก แม่กับพ่อสบายดี ป้ามลกับกิ่งก็สบายดีจ๊ะ"
"แล้ว แม่จะกลับเมื่อไหร่ค่ะ ฟางกับเฟย์คิดถึงจะเเย่แล้วนะค่ะ"
"ก็อีก 2 อาทิตยืนะลูก"
"ห๊า"
"อะไร ร้องซะแม่ตกใจ"
"เปล่าค่ะ เอ่อแม่ค่ะ ฟางมีเรื่องจะบอกแม่นะค่ะ" พูดพลางเหลือบมองป็อปปี้ ที่มองเธออยู่ก่อนแล้ว
"เรื่องอะไร ล่ะลูก"
"เอ่อ คือ .....คือ"
"อะไรล่ะ คือๆ แล้วแม่จะรู้เรื่องมั้ย"
"คือ ฟางมีแฟนแล้วค่ะ" พุดออกมาได้ในที่สุด
"อืมก็ แค่เนี้ย ว่าแต่เมื่อไหร่ ทำไมแม่ไม่รู็เรื่อง" แม่ถามอย่างใจเย็น เพราะลูกสาวเธอก็ไม่ใช่เด็กเล็กๆเรื่องแบบนี้
มันเป้นเรื่องธรรมชาติ เธอใจกว้างพอจะรับฟังลูกสาว
"คือ...." เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ผู้เป้นแม่ฟังอย่างไม่ปิดบัง (แต่ก็ไม่กล้าบอกว่านอนห้องเดียวกกับแฟนหนุ่ม
เพราะถ้าพ่อเธอรู้เข้า มีหวัง ป็อปปี้ตายแน่ๆ)
"แม่ เชื่อใจลูกนะว่า เลือกคนที่ดีที่สุดมาดูแล หัวใจของลูกเอง"
"อะไรแม่ ใครดูแลหัวใจใคร" เสียงพ่อของฟางที่ได้ ยินบทสนทานแว่วๆ ถามขึ้น
"ยัย ฟางเค้ามีแฟนแล้ว"
"ห๊า ไหนๆ" พ่อแย่งโทรศัพท์จากมือเเม่มาคุยกับลูกสาวเอง
"ใครฟาง มันเป็นใคร"
"เอ่อ พ่อค่ะ คือ..... เค้าเป็นคนดีนะค่ะ" เหล่ตามองป็อปปี้ อย่างมั่นใจ ว่าเธอเลือกคนถูกแล้ว
"มันอยู่มั้ย ขอพ่อคุยกับมันหน่อย" สุดท้ายก็จำใจยืนโทรศัพท์ ให้ป็อปปี้อย่างไม่มีทางเลือก
"เอ่อ สวัสดีครับ" ป็อปปี้ที่รับโทรศัพท์มา โค้งกับโทรศัพท์ อย่างเกรงๆ
"คุณพ่อ ครับผมจริงใจกับฟางนะครับ" รีบพูดก่อนที่ จะโดนซักฟอกประวัติ ตัวเองอย่างขาวสะอาด จากว่าที่พ่อตา
และ แม่ยาย ที่แทรกเข้ามาคุยด้วยเป็นระยะๆโดยที่ ตลอดเวลา ป็อปปี้ทำตัวนอบน้อมประดุว่าคุณพ่อของฟางนั้น
อยู่ต่อหน้าเค้า
"ครับๆ สวัสดีครับ"ยืนโทรศัพท์ ให้ฟางคุยต่อก่อนจะเป่าบาก อย่างโล่งอก ที่ตัวเองไม่หัวใจวายตายซะก่อน
"ค่ะ แม่เหรอค่ะ"
"คนนี้แม่ชอบนะ "
"แล้ว...พ่อล่ะค่ะ"
"ขานั้นเค้า บอกขอดูความประพฤติ ตาป็อปก่อนนะ"
"เหรอค่ะแม่"
"จร้า แล้วเจอกันลูก แม่อยากจะเห็นหน้าว่าที่ลูกเขยเร็วแล้วซิ บอกเฟย์ด้วยนะ แม่กับพ่อคิดถึง"
"ค่ะ แม่แล้วเจอกันค่ะ"
กดวางโทรศัพท์ ก่อนจะมองหน้าป็อปปี้ที่ส่งยิ้มกว้างให้เธออยู่
"ฟาง คุณพ่อนี่ท่านชอบอะไรเป็นพิเศษ เหรอ" รีบถามเพื่อหา ช่องทางทำคะแนนทันที
"ก็......."
บอกเคล็บลับเอาชนะใจ พ่อตัวเองให้ป็อปปี้ ที่รับทำการบ้านทันที ก่อนจะเดิมมาเคาะ ห้องเรียกเฟย์เพื่อบอก
เรื่องที่ อีก 2 อาทิตย์คุณพ่อคุณแม่จะกลับมาแล้ว ให้เฟย์รู้
'ก๊อกๆ'
"อ้าวพี่ฟาง"
เปิดประตูให้พี่สาวเข้ามา ก่อนจะเดินำไปนั่งที่โซฟา ตัวใหญ่
"เขื่อนล่ะ"
"ออกไปซื้อ ของกินให้เฟย์อ่ะ แล้วพี่ฟางมีไรเปล่า หน้าเครียดๆ"
"ก็..... พี่ติดต่อคุณแม่กับคุณพ่อได้แล้วนะ"
"จริงอ่ะ ท่านเป็นไงบ้าง"
"ก็..."เล่าเรื่องที่ท่านคุยกับป็อปปี้ให้น้องสาวฟัง
"ว๊าว แบบนี้พี่ป็อปก็ผ่านด่านคุณแม่แล้วดิ"
"อืม น่าจะ"
"แล้วทำไมพี่ฟาง ทำหน้าเครียดอ่ะ"
"คือ พวกท่านจะกลับมาในอีก 2อาทิตย์ แปลว่าเราต้องย้ายกลับไปอยู่บ้านไง"
"....." เฟย์ที่ได้ฟัง ถึงกับอึ้งไป
"ทำไม มันเร็วจัง เฟย์ดีใจนะที่จะเจอพ่อกับ
แม่อ่ะ แต่ว่าอีกใจนึงมันโหวงๆยังไงไม่รู้"
"พี่ฟาง เฟย์เลือกแล้วนะว่าจะเสี่ยงกับเขื่อน" พูดอย่างรู้กันกับพี่สาว ก่อนจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้าให้ฟางฟัง
ฟางลูบหัวน้อง อย่างเอ็นดู ที่ในที่สุด เฟย์ก็เลือกที่จะทำตามหัวใจ และเอาชนะความกลัวในใจไปได้
"พี่ดีใจ ด้วยนะ ที่เราทำตามหัวใจนะ"
"แต่ พี่กลับกลัวอย่างบอกไม่ถูก กลัวว่าถ้าพี่ไม่ได้อยู่ใก้ลป็อป แบบนี้ พี่จะเสียเค้าไป" พูดเสียงเครือกับเฟย์ อย่าง
ไม่มันใจกับสิ่งที่จะเกิด ขึ้นในอนาคต
"อย่ากลัวซิพี่ฟาง ก็อย่างที่พี่ฟางบอกเฟย์ไง เราเลือกที่จะเสี่ยงกับ คนที่เรารัก มันก็ต้องมาพร้อมความเชื่อใจซิ"
"อืม ความรักมันก็ต้อง มาพร้อมความเชื่อใจซินะ"
พยักหน้ารับ ก่อนจะเดิน ออกมาเคาะ ห้องบอกแก้วเป็นราย ต่อไป
^______________________________________________________________^
แอบค้างนิดๆ 5555
อดใจ รอก่อนน้า
เจอกันตอนหน้าจร้า^^
เดี๋ยวจะรีบ อัพน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
