Host Club รักนะครับยัยตัวแสบ
8.5
8) ก่อนดริ้ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่โทโมะออกจากห้องน้ำก็เห็นแก้วหลับตรงโซฟาหน้าทีวี จึงเดินไปหา
โทโมะ: เฮ้อ น่ารักชะมัด สงสัยเราคงจะหลงรักเจ้านี่เข้าแล้วละ
ว่าแล้วโทโมะก็เดินไปหยิบผ้าห่มมาห่มให้แก้ว ก่อนที่จะจุ๊บหน้าผากแก้วทีนึงแล้วไปก็ไปนอน
.....เช้าแล้ว.....
โทโมะ: อืม....เช้าแล้วเหรอ??
หลังจากที่โทโมะลุกออกจากเตียงก็ เดินไปหาแก้วที่ยังนอนคุมโปงเพราะแดดส่องตา
โทโมะ: ฮึ ไอ้ขี้เซา
ว่าแล้วก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้แก้ว....ใกล้อีก....ใกล้อีก...แล้วก็....
โทโมะ: ไอ้ขี้เซาตื่นได้แล้วเว้ยๆๆๆๆ
แล้วก็ตะโกนใส่หูแก้ว(( รู้น๊ะว่าคิดอาไรกัน เค้าก็คิด..=_=!!))
แก้ว: แว๊กกกกกกกกก แฮ็กๆๆ ไฟไหม้เหรอ ?
แล้วแก้วก็สะดุ้งตื่นพร้อมอุทานลั่นห้อง ทำเอาโทโมะอดที่จะขำไม่ได้
โทโมะ: คิกๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ไฟไหม้ที่ไหนวะ ฮ่าๆๆๆ
แก้ว: (มองไปรอบๆห้อง) อ้าว แล้วพี่จะกวนทำไมเล่า คนจะหลับจะนอน
โทโมะ: ก็บอกแล้วไงวันนี้สอนเทอดริ้ง
แก้ว: (คุมโปง)ขออีก 2 ชั่วโมงนะฮะ
โทโมะ: (ดึงผ้าห่ม) ไม่ นี่คือคำสั่ง ไปอาบน้ำ เมื่อคืนก็ไม่อาบ อี๋ เน่าแล้วเว้ย ลุกๆๆๆๆๆๆ
แก้ว: (ดึงผ้าห่มไว้) ไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โทโมะ: ...ตุ๊บ.... อ๊ากกกกกกกกกกกก....อุ๊ป OxO
แก้ว: OxO!!!!
หลังจากทั้งคู่แย่งผ้าห่มกัน โทโมะเหยียบปลายผ้าห่ม แล้วแก้วก็ดึงผ้าห่มกลับโทโมะก็เลยล้มทับแก้วที่นอนอยู่ แล้วปากก็ชนกัน
แก้วอยากจะผละออก แต่เหมือนไม่มีแรง ส่วนโทโมะก็บังคับตัวเองไม่ได้และเริ่มสอดลิ้นเข้าไปในปากแก้วแล้วโน้มตัวแก้วให้นอน ก่อนที่จะมาคลอเคลียแถวๆซอกคอขาวๆของแก้ว จนแก้วรู้สึกตัวแล้วผละโทโมะออก
แก้ว: ยะ อย่าฮ๊ะ
โทโมะ: กึก....อะ เอ่อ...ขะ ขอโทด ...คือ...เอ่อ...ชั้น...
แก้ว: เอ่อ ....(หน้าแดง) ผะ ผมไปอาบน้ำก็ได้ฮะ
โทโมะ: เฮ้อ น่ารักชะมัด สงสัยเราคงจะหลงรักเจ้านี่เข้าแล้วละ
ว่าแล้วโทโมะก็เดินไปหยิบผ้าห่มมาห่มให้แก้ว ก่อนที่จะจุ๊บหน้าผากแก้วทีนึงแล้วไปก็ไปนอน
.....เช้าแล้ว.....
โทโมะ: อืม....เช้าแล้วเหรอ??
หลังจากที่โทโมะลุกออกจากเตียงก็ เดินไปหาแก้วที่ยังนอนคุมโปงเพราะแดดส่องตา
โทโมะ: ฮึ ไอ้ขี้เซา
ว่าแล้วก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้แก้ว....ใกล้อีก....ใกล้อีก...แล้วก็....
โทโมะ: ไอ้ขี้เซาตื่นได้แล้วเว้ยๆๆๆๆ
แล้วก็ตะโกนใส่หูแก้ว(( รู้น๊ะว่าคิดอาไรกัน เค้าก็คิด..=_=!!))
แก้ว: แว๊กกกกกกกกก แฮ็กๆๆ ไฟไหม้เหรอ ?
แล้วแก้วก็สะดุ้งตื่นพร้อมอุทานลั่นห้อง ทำเอาโทโมะอดที่จะขำไม่ได้
โทโมะ: คิกๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ไฟไหม้ที่ไหนวะ ฮ่าๆๆๆ
แก้ว: (มองไปรอบๆห้อง) อ้าว แล้วพี่จะกวนทำไมเล่า คนจะหลับจะนอน
โทโมะ: ก็บอกแล้วไงวันนี้สอนเทอดริ้ง
แก้ว: (คุมโปง)ขออีก 2 ชั่วโมงนะฮะ
โทโมะ: (ดึงผ้าห่ม) ไม่ นี่คือคำสั่ง ไปอาบน้ำ เมื่อคืนก็ไม่อาบ อี๋ เน่าแล้วเว้ย ลุกๆๆๆๆๆๆ
แก้ว: (ดึงผ้าห่มไว้) ไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โทโมะ: ...ตุ๊บ.... อ๊ากกกกกกกกกกกก....อุ๊ป OxO
แก้ว: OxO!!!!
หลังจากทั้งคู่แย่งผ้าห่มกัน โทโมะเหยียบปลายผ้าห่ม แล้วแก้วก็ดึงผ้าห่มกลับโทโมะก็เลยล้มทับแก้วที่นอนอยู่ แล้วปากก็ชนกัน
แก้วอยากจะผละออก แต่เหมือนไม่มีแรง ส่วนโทโมะก็บังคับตัวเองไม่ได้และเริ่มสอดลิ้นเข้าไปในปากแก้วแล้วโน้มตัวแก้วให้นอน ก่อนที่จะมาคลอเคลียแถวๆซอกคอขาวๆของแก้ว จนแก้วรู้สึกตัวแล้วผละโทโมะออก
แก้ว: ยะ อย่าฮ๊ะ
โทโมะ: กึก....อะ เอ่อ...ขะ ขอโทด ...คือ...เอ่อ...ชั้น...
แก้ว: เอ่อ ....(หน้าแดง) ผะ ผมไปอาบน้ำก็ได้ฮะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ