Host Club รักนะครับยัยตัวแสบ

โทโมะ: เอ่อ แฮ็ก แจมรอนานแล้วไปเถอะ~ ขืนอยู่นี่มีเรื่องแน่ ฮึ...อ๊ะ แล้วเราทำไมต้องหวงมันด้วยวะ โอ้ยเป็นบ้าไรวะเนี่ย อยู่กับผู้หญิงเยอะเกินจนเบื่อเลยเหรอเรา ~

แก้ว: อะ อืม ฮะ งันผมไปน๊ะพี่

ป๊อป: เออๆๆ

สาวชาวต่างชาติ: โอ๊ะๆ อย่าพึ่งปายซิจ๊า หนุ่มน้อย อา~....คร๊อก...ฟรี้

สาวต่างชาติซึ่งรั้งแก้วเอาไว้ก็สลบไปเพราะฤทย์ แอลกอฮอล์

ป๊อป: อ้าวตายซะแล้ว สงสัยต้องเอาไปส่งที่คอนโด เฮ้อ ไอ้เด็กนี่เนื้อหอมวะ

โทโมะ: เออๆๆ ไปทำงานได้แล้วพวกแกเนี่ยอู้งานชิบไปๆๆแยกย้ายๆสลายม๊อพ

แก้ว: อ๊ะ ฮะๆๆๆ~ พี่โทโมะท่าจะเริ่มบ้าแล้ววะ อยู่ๆก็โวยวาย คิคิ~

แล้วแก้วก็เดินมาหาแจม ซึ่งตอนนี้ก็อยู่ในอาการค่อนข้างเมา

แจม: ช้าจางค่ะแฮ๊ก แจมรอนานแล้วน๊า

แก้ว: นี่แจมดื่มไปกี่แก้วแล้วเนี่ย

แจม: อึ๊ก อืม แค่ 7 แก้วเอง อึ๊ก มาโชนแก้วๆๆ

แก้ว: ผมว่าแจมกลับเถอะ เมาแล้วน๊ะ

แจม: ม่ายเอา ม่ายกลาบ ฮิๆ แฮ๊กจูบแจมก่อนดิ ถึงจะยอมกลับ น๊า ....จุ๊ป...

แก้ว: อุ๊ป Oxo!! อื้อๆๆๆ

แก้วยังไม่ทันตั้งตัวแจมก็ประกบปากแก้วก่อนที่จะสอดลิ้นเข้าไปในปากของแก้วอย่างดูดดื่ม

แก้ว:~อึ้ง~

แจม: อา อาหร่อยจัง อิ่มละ บายค่ะแฮ๊ก

แล้วโทโมะก็เดินมาหาแก้วเพราะดึกแล้ว

โทโมะ: แฮ๊ก ๆๆ

แก้ว: (ยังอึ้งอยู่)

โทโมะ: (ตะโกนใส่หู) ไอ้แฮ๊กโว้ยยยย

แก้ว: อ๊ะ อ๊าก พี่จะตะโกทำไมเนี่ย โอ้ย แสบหู

โทโมะ: ก็เรียกตั้งหลายครั้งแล้วนี่หว่า

แก้ว: แล้วพี่มีไรฮะ ผมจะกลับบ้านแล้ว

โทโมะ: ใครบอกว่าเทอจะได้กลับบ้าน

แก้ว:อ้าว ก็ผับจะปิดแล้วนี่ฮ๊ะ

โทโมะ: คืนนี้แกต้องไปนอนที่คอนโดชั้น

แก้ว; ไม่ตลกน๊ะพี่ ผมมีน้องสาวต้องดูแลน๊ะ

โทโมะ: คืนเดียว เพราะ พรุ่งนี้ชั้นจะสอนเทอดริ้ง แล้วก็วิธีการดื่ม ไปได้แล้ว

แก้ว: ไม่เอาพี่ผมม่ายปายๆๆๆๆ

ว่าแล้วโทโมะก็ลากแก้วขึ้นรถแล้วออกรถโดยไม่ฟังเสียงคัดค้านของแก้ว

.....คอนโด.....

โทโมะ: เข้าไปได้แล้ว

แก้ว: ไม่ พี่พาผมกลับบ้านเถอะ

โทโมะ: เข้าไป

แก้ว: ไม่!!!

โทโมะ: ก็บอกให้เข้าไปไง!!!

แก้ว: แล้วทำไมพี่ต้องดุด้วยละ

โทโมะ: เข้าไปดีๆไม่ชอบใช่มั๊ย ได้

แก้ว; อ๊ากกกกกก พี่ปล่อยผมลงงงงงงงงงงง

โทโมะจับแก้วขึ้นพาดบ่าก่อนจะเข้าไปในห้องแล้วปิดล็อกประตู แล้วโยนแก้วลงบนเตียง

....ตุ๊บ....

แก้ว: โอ้ย พี่ผมเจ็บน๊ะ

โทโมะ: ฮึ นี่แหระชอบดื้อดีนัก

แก้ว; ฮึ่ย ผมไม่ยอมน๊ะ นี่แน๊ะ

....ตุ๊บ...

โทโมะ: โอ้ย นี่กล้า โยนหมอนใส่ชั้นเหรอ แกโดนดีแน่ อย่าหนีน๊ะ

แก้ว: อ๊ากกกกกกกกก ไม่หนีก็โง่ดิ อย่าเข้ามาน๊ะ อ๊ะ.........ตุ๊บ.......

โทโมะ: เฮ้ยๆๆๆๆๆ.....ตุ๊บ...

....ตึก..ตึก...ตึกตอนนี้โทโมะกำลังนอนทับแก้วอยู่ เพราะล้มตามแก้ว ..ตอนนี้ใจทั้งคู่เต้นรัวไม่เป็นจังหวะเพราะต่างก็เขินกัน..แล้วทั้งคู่ก็สบตากัน...ปิ้งๆๆๆๆ....

แล้วโทโมะก็ค่อยๆโน้มหน้าเข้ามาหาแก้ว....ใกล้เข้ามา....ใกล้เข้ามา.....ใกล้เข้ามาอีก....แล้วก็......

~ไม่มีเทอก็ไม่อยากหายใจ....ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว~...โทรศัพท์โทโมะก็ดังขึ้นมา ((=_=!! ขัดจังหวะชิบ))

แล้วโทโมะก็ผละออกจากแก้วแล้วไปรับโทรศัพท์

โทโมะ: ว่าไง

(เฟย์): พี่ชายสุดหล่อๆๆๆๆ

โทโมะ: ฮึ เอาเท่าไหร่ละ

(เฟย์): โห รู้ทันอีกแล้ว  ก็ที่ ร.ร.มีงานอะ พรุ่งนี้แวะเอามาให้เฟย์ด้วยน๊ะ ขอ 5 พัน บายฝักดีจุ๊ฟๆ ....ตู๊ดๆๆ...

โทโมะ: อะ เอ่อ ชั้นไปอาบน้ำก่อนน๊ะ

แก้ว:อะ อือๆๆ ฮะ

.....ในห้องน้ำ.....

โทโมะ: นี่เราจะทำอะไรวะเนี่ย โอ้ยเพ้อเจ้อใหญ่แล้วเรา อาบน้ำดีกว่า

.......ในห้องนอน....

แก้ว: นี่เราเป็นอะไรเนี่ย ทำไมอยู่ใกล้พี่เค้าแล้วใจเต้นแปลกๆน๊ะ ....

ฮ่าๆๆๆๆสับสนๆๆๆๆจังวุ้ย เม้นเยอะน๊า....ใครไม่เม้นจะทำให้แก้วเป็นชายให้โทโมะเป็นหญิง ฮ่าๆๆๆๆ