Host Club รักนะครับยัยตัวแสบ

8.5

เขียนโดย numspy

วันที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 20.21 น.

  33 ตอน
  821 วิจารณ์
  67.66K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แก้ว: ด้ายๆๆ รอแป้ปนึงน๊า เอิ้ก อ๊าก!!!! ตุ๊บ....

โทโมะ: ~3~ ....อืออออ~~~~

แก้ว: ...~x~.....อืมมมมมมมมม

เนื่องจากเมามากแก้วจึงล้มทับโทโมะแล้วปากก็ชนกัน และสติสตางค์ของทั้งคู่ก็คงมีไม่มากทำให้ต่างคนต่างก็ปล่อยเลยตามเลย โทโมะซึ่งอยู่ด้านล่างพลิกตัวมาอยู่ด้านบนแล้วจูบแก้วอย่างเร่าร้อนลิ้นค่อยสอดเข้าไปลุกล้ำในปากของร่างบางที่ตอนนี้ไม่มีสติอยู่แล้วจึงไม่ขัดขืนการกระทำใดๆทั้งสิ้น มือของร่างสูงค่อยๆลูบไปตามร่างกายของร่างบางก่อนจะ....

~ ทิ้งเค้าซะ ทิ้งเค้าซะ~

โทโมะ: อือ...ฮัลโหล คายว้า

เฟย์: (พี่ทำไมไม่มาเยี่ยมกันมั่งอะ รู้มั้ยว่าเฟย์เหงาแค่ไหน ฉอดๆๆๆๆแว้ดๆๆๆๆๆ)

โทโมะ: คร้อกกกกกกกzZzZzZzZZZ

เฟย์ได้แต่บ่นร่ายยาวเป็นชุดทำให้โทโมะที่นั่งฟังอยู่ถึงกับหลับคาโทรศัพท์(=_=###)

.....สายๆ.....

แก้ว: อือ...โอยปวดหัวชิบ....เย้ย!!!!!!!!!!!!!!!!! นี่มันอะไรวะเนี่ย

แก้วลุกขึ้นมาก็ต้องตกใจกับสภาพห้องที่วางระเกะระกะเต็มไปด้วยขวดวิสกี้และแก้วก่อนที่สายตานั้นจะไปสะดุดกับร่างๆหนึ่งที่นอนสลบอยู่ จึงย่องเข้าไปดูร่างสูงที่หลับไม่รู้เรื่อง

แก้ว: ฮิๆ เวลาหมดฤทธิ์แล้วก็เหมือนลูกหมาเลย น่ารักชะมัด>///3///<อ๊ะ รู้แล้วหาอะไรเล่นดีกว่าคิกๆๆ (ว่าแล้วก็เริ่มจัดการ) ยุกๆยิกๆขยุกขยิกเอี๊ยดอ๊าด~ อาฮะเรียบร้อยคิกๆฮ่าๆๆ ลูกหมาหลับฮ่าๆๆๆๆก๊ากๆๆๆๆๆ(^5^)

โทโมะ: อืมเสียงอะไรดังแต่เช้าวะเนี่ย (แก้วหัวเราะดังไปหน่อยโทโมะจึงตื่น)

แก้ว: อุ๊บ (รีบหุบขำแต่ก็หยุดไม่ได้) คิกๆๆๆๆๆฮ่าๆๆๆๆๆๆ

โทโมะ: ขำอะไรนักหนาวะ หาว~~~ ขออาบน้ำก่อนน๊ะ(ว่าแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำแล้วกำลังจะแปรงฟันแต่...) ว๊ากกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!! หน้าชั้นใครเขียนหน้าชั้น ใครเขียนหน้าช้าน!!!!!!!!!!!!!ไอ้แฮ็ก!!!!!

หลังจากที่ส่องกระจกก็ต้องตกใจที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของตนถูกขีดเขียนเต็มไปหน้าก็ร้องออกมาด้วยความตกใจก่อนจะวิ่งออกมาหาคนที่กำลังขำกลิ้งอยู่ตรงพื้น

แก้ว: โอ้ยปวดท้องคิกๆๆก๊ากๆๆๆๆๆ(โหแม่ไม่ค่อยเก็บอาการหัวเราะเลยแฮะ-_-^^)

โทโมะ: ไอ้เด็กบ้า แกทำอะไรกับหน้าชั้น แกอย่าหนีน๊ะกลับมาก่อนซิวะ ฮึ่ย หยุดเดี๋ยวนี้น๊ะ

แก้ว: หยุดให้โง่ดิ ฮ่าๆๆๆๆ ลูกหมาๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

โทโมะ: บอกให้หยุดไงเล่า หยุดซิ

แก้ว: ใครจะโง่หยุดกันพี่ก็อย่าไล่ดิ  อ๊ากกกกกกกกกกกกกก....พรวดตุบ!!!!!

โทโมะ: ฮ่าๆจับได้แล้ว แกทำอะไรกับหน้าชั้น

แก้ว: ก็แค่....นิดเดียวเองอย่าโกดน๊า ล้อเล่งๆๆๆ

โทโมะ: คิดว่าแกล้งแล้วจะรอดง่ายๆเหรอ(โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงติดเล่นิดๆก่อนจะเดินเข้ามาประชิดตัวแก้ว)

แก้ว: (ถอยหลังจนติดกำแพง) พะ พี่จะทำอะไร

โทโมะ: (ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆก่อนจะเลื่อนลงไปเลียคอขาวๆของแก้วจนร่างบางถึงกับสะดุ้งก่อนจะเลื่อนมากระซิบที่หูแก้ว) แล้วคิดว่าอะไรละ....(ว่าแล้วก็ขบที่หูของแก้วก่อนจะเลื่อนลงมาที่ปาก)

แก้ว: มะ ไม่น๊ะ ....อื้อ~~~~~

แก้วกำลังจะพูดแต่กลับถูกปิดปากด้วยปากของร่างสูง แก้วพยายามขัดขืนแต่ไม่นานก็เคลิ้มตาม เมื่อเห็นว่าฝ่ายตรงข้ามไม่ว่าอะไรร่างสูงจึงเลื่อนต่ำลงมาที่คอก่อนจะขบเม้มจนเป็นรอยแดงเต็มคอ มือเริ่มอยู่ไม่สุกค่อยๆปลดกระดุมเสื้อร่างบางได้แค่ 3 เม็ด...แต่.....

แต่อะไรติดตามต่อน๊า(รับรองว่ามันจะต้องทำให้ทุกคน.....แน่ๆ) ฮ่าๆๆ เม้นกันด้วยน๊าช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาอ่า...

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา