รักร้อน แต่ใจรักจริง

ณบ้านหลังเล็กๆทีี่ไม่มีชื่อ

แก้ว//นี่แก ปล่อยพ่อกะแม่ชั้นนะเว้ย

โจร//ทำไมกูต้องปล่อย มึงติดหนี้เสี่ยตั้ง5แสน มันก้อขัดดอกกันบ้างสิวะ

พ่อ//แก้วไม่ต้องห่วงลูกเดี๋ยวพ่อกลับมา

แม่//ห้ามทำไรลูกสาวชั้นนะ

โจร//ไม่ทำหรอก จะเอาไปเป็นภรรยาซะหน่อยสิ๊ ขาวดีนี่หว่า

แก้ว//หยุดพูดจาอันสกปรกโสโครกของแกไปเลย ชั้นไม่ให้แกแตะชั้นแม้แต่ปลายเล็บ

โจร//งั้นหรอ งั้นพ่อแม่แกก้อไปเป็นทาสของพวกชั้นซะเถอะ 55555555+

(โจรทั้งสามคนลากพ่อแม่แก้วขึ้นรถไปต่อหน้าต่อตา แล้วขึนรถออกจากบ้านไป โดยที่แก้ววิ่งตามไป)

แก้ว//ปล่อยพ่อแม่ชั้นมานะแก ไอ้พวกชั่ว หยุด ชั้นบอกให้หยุดรถไง๊

(แล้วแก้วก้อล้มลงไป)

...?//เป็นอะไรรึป่าว

แก้ว//ก้อล้มไม่เห็นหรอ ชั้นต้องรีบ (แล้วแก้วก้อวิ่งกะเพลกๆไป)

...?//ถ้าตามคันนั้นไป คงไม่ทันแล้วล่ะ

แก้ว//งั้น ชั้นขอยืมรถนายหน่อย

...?//ไม่

แก้ว//โอ้ย ชั้นขอร้อง

...?//โอเค

(แล้วทั้งคู่ก้อขึ้นรถตามรถตู้คันหนึ่งไป)

ณ บ่อนแห่งใหญ่แห่งหนึ่ง

...?//เข้าไปสิ ชั้นไปล่ะ

แก้ว//เดี๋ยวๆๆสิ ชั้นไม่กล้าเข้าไป

...?//นั้นมันก้อเรื่องของ (หนอย......ตานี่พูดไม่เข้าหูซะแล้ววว)

แก้ว//ช่วยเข้าไปเป้นเพื่อนชั้นหน่อยนะ

...?//เออๆๆๆ

ภายในนั้นมีผู้คนหลายหลากนักการเมืองจองปลอม หรือคนธรรมดา ที่ไม่รู้ว่าจะโดนไอ้เสี่ยชั่วนี่โกง

...?//อ้าว เฮีย

แก้ว//หืออ

เสี่ยจ่วง//เฮียโทโมะมาถึงที่นี้ จะแท่งอะไรรึป่าวครับผมจะได้ให้ลูกน้องลงให้

โทโมะ//ชั้นไม่ได้มาเล่น แต่พาหญิงคนนี้มาหาแก

เสี่ยจ่วง//อ๋อ พ่อแม่แกอยู่ในห้องเก็บของน่ะ

แก้ว//พาชั้นไปหาพ่อและแม่เดี๋ยวนี้

เสี่ยจ่วง//เห็นทีจะไม่ได้ 

โทโมะ//ทำไมล่ะ?

เสี่ยจ่วง//ก้อเพราะพ่อแม่มันติดหนี้ผม5แสน

โทโมะ//แล้วยังไง

เสี่ยจ่วง//มันก้อยังไม่ใช้มาเป็น6เดือนแล้ว

โทโมะ//และแกก้อจับพ่อแม่เธอมาเปนทาส

เสี่ยจ่วง//เฮียโมะฉลาดนะครับ

โทโมะหยิบในกระเป๋ากางเกงออกมาถึงมันจะยับนิดหน่อยก้อเถอะ

โทโมะ//7แสนบาทถ้วน

เสี่ยจ่วง//โอ้ 7แสนเชียว

โทโมะ//จะเอามั้ย

เสี่ยจ่วง//โอ้ ได้ครับๆ  เฮ้ย ปล่อยพวกมัน

แก้ว//พ่อแม่

แม่//ฮือๆๆ  แก้ว แก้วลูกแม่

พ่อ//ขอบคุณมากครับ ถ้าไม่ได้คุณลูกผมไม่รู้จะเปนยังไง

แม่//ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ

ย้อนกลับมาบ้านแก้วอีกครั้ง

แม่//พวกเราเป็นหนี้บุณคุณ คุณจิงๆ ถ้ามีเราจะใช้ให้นะคะ

พ่อ//ครับ 5แสน

โทโมะ//ไม่ใช่ครับ7แสน

พ่อ//ทำไม7แสนล่ะ

โทโมะ//ค่าปิดปากพวกนั้น แล้วจ้างให้ปล่อยตัวพวกคุณมา

แม่//แล้วจะให้เราทำอะไรชดใช้นอกจาก ได้มั้ยคะ

โทโมะ//ได้ครับ

พ่อ//อะไรครับ

โทโมะ//ทำงานที่บ้านผม แล้วเงินเดือนทั้งหมดก้อมาใช้หนี้

แม่//ได้ค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ชั้นจะไปแต่เช้าเลยค่ะ

โทโมะ//ไม่ได้ครับ พวกคุณก้ออายุมากแล้ว ให้ลูกสาวพวกคุณไปทำแทนเถอะ

แก้ว//เดี๋ยว ชั้นไม่ไป

โทโมะ//อกตัญญูจิงๆ

แก้ว//แต่.... นายมีสิทไรยะ มาว่าชั้น

โทโมะ//งั้นก้อเอาคืนมา 7แสน

แก้ว//หนอย......

โทโมะ//ไป?

แก้ว//เออ!!!!