นิยายเรื่องมามะมาให้รักซะดีๆยัยแม่มดตัวตัวแสบ
9.8
26)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแม่ขนมจีน//หวายล่ะพ่อ(มาถึงก็ถามหาลูกสาวตัวน้อยของเธอ)
พ่อกวิน//อยู่บนห้องนะแม่ ไม่ต้องไปกวนลูกหรอกแกเพิ่งกลับมาเหนื่อยๆนะ(จับภรรยาตัวเองนั่งที่โซฟา)เราจะไปไหนวินเทจ(หันมาถามลูกชายตัวแสบที่กำลังจะขึ้นไปห้องน้องสาวตัวเอง)
วินเทจ//ไปหาน้องไงพ่อ(หยุดที่บันได้แล้วหันมาพูด)
พ่อกวิน//หยุด ไม่ต้องให้น้องอยู่คนเดียวแกไปช่วยแม่ทำกับข้าวเลย(ไล่ลูกชายตัวแสบไปที่ห้องครัว)
วินเทจ//โห พ่อผมเป็นห่วงน้องนิกรแทกเท้าเดินไปที่ห้องครัว)
หวาย(ที่นอนเล่นอยู่ในห้องก็อดเป็นห่วงพิชชี่ไม่ไหวจึงเอาเสื้อคลุมร่างกายตัวเองแล้วทะลุเข้าไปในห้องพิชชี่)ทำไมนายเป็นแบบนี้เนี้ย(ตกใจสภาพพิชชี่ที่เมามายไม่ได้สติจึงจับพิชชี่นอนตามปกติแล้วเดินไปหยิบกะมังใส่น้ำมาเช็ดตัวให้)นายกำลังจะเป็นพ่อคนนะพิชชี่(มองอย่างอดห่วง
พิชชี่(ที่สะลึมสะลือก็เห็นหวายนั่งเช็ดตัวให้จึงดึงหวายมากอด)อย่าทิ้งฉันไปอีกนะหวาย(พร้อมกับจูบหวายแล้วขึ้นมาค่อมตัวหวาย....คิดเอาเองนะ)
วินเทจ(ที่ขึ้นมาตามน้องไปกินข้าวก็ได้เปิดประตูเข้าไป)หวายกินข้าว(พร้อมกับเดินไปรอบมองหา)ไปไหนของเขานะ(แล้วปิดประตูเดินลงไป)
แม่ขนมจีน///อ้าวน้องล่ะเทจไม่ลงมาด้วยหรอ
วินเทจ//สงสัยไปหาแก้วนะแม่กินข้าวเหอะเทจหิวแล้ว(นั่งลงตักข้าวกิน)
แก้ว//ทีวานอฟ คิดถึงทิฟฟานี่ล่ะสิ(นั่งลงคุยกับทีวานอฟที่หน้าบ้าน)
ทีวานอฟ//ฉันอยากไปหานะแต่พ่อของทิฟฟานี่ดุจะตายฉันกลัว
แก้ว(หัวเราะออกมา)เอาน่าถ้าคิดจะจีบลูกต้องเข้าทางพ่อ
โทโมะ//แก้วมีคนมาหานะ(ตะโกนเรียกจากในบ้าน)
แก้ว//อืม (หันมาทางทีวานอฟ)สู้ๆนะ(เดินเข้าไปในบ้าน)
ป๊อบปี้(เห็นแก้วเดินเข้ามา)พี่แก้ว(วิ่งเข้ามากอดอย่างคิดถึง)
แก้ว//พ่อล่ะไม่ได้มาด้วยหรอ(มองหา)
ป๊อบปี้//พ่อนะหรอไม่ได้มาด้วยหรอกจ๊ะพอดีป๊อบเอานี้มาฝาก(ยื่นหนังสือให้)
แก้ว//รู้ใจพี่มากเลยนะน้องรักพี่กำลังต้องการอยู่พอดีเลย(ขยี้หัวน้องสาวด้วยความเอ็นดู)
โทโมะ//น้องป๊อบปี้คับที่หลังน้องเข้าทางประตูบ้านพี่ได้ไหม แวบมาข้างพี่ตกใจหมด(เตือน)
ป๊อบปี้(หันมายกมือไหว้)ขอโทษค่ะ พี่
โทโมะ(ยิ้มให้)ไม่เป็นไรหรอกตามสบายนะ เราขอตัวก่อน(พร้อมกับหอมแก้มแก้วแล้วเดินขึ้นไปบนห้อง)
ป๊อบปี้(ทำหน้าตกใจ)อย่าบอกนะว่าพี่กับมนุษย์คนนั้น
แก้ว(พยักหน้า)อย่าเพิ่งบอกพ่อนะ พี่ขอร้อง
ป๊อบปี้//จ๊ะป๊อบจะไม่บอกพ่อแต่ป๊อบขอมาอยู่กับพี่ได้ปล่าวพอดีมันปิดเทอมนะ
แก้ว//ขอเจ้าของบ้านสิ(ลุกขึ้นมา)
ป๊อบปี้//ก็ได้ค่ะพี่สาวคนสวย(หอมแก้มแล้วหายตัวทันที)
แก้ว//ยัยตัวยุ่งเอ้ย(หายตาไปทันที)
โทโมะ(ที่หนังเล่นคอมในห้องก็เห้นน้องสาวแก้วปรากฎตัวต่อหน้า)เข้ามาได้ไงเนี้ย
ป๊อบปี้//ไม่น่าถามเลยนะพี่เขย (นั่งลงบนปลายเตียง)คือเราจะขอมาอาศัยอยู่ด้วยได้ไหม
โทโมะ(ทำหน้าไม่เข้าใจ)แล้วเราไม่เรียนหรือไง
ป๊อบปี้//พักร้อนนะค่ะ ตกลงให้อยู่หรือเปล่า
โทโมะ(พยักหน้า)พี่อนุญาติก็ได้
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ