นิยายเรื่องมามะมาให้รักซะดีๆยัยแม่มดตัวตัวแสบ

แก้ว//โมะ แก้วอยากชวนหวาย(หันมา)

โทโมะ//ชวนอะไรล่ะแม่มดอย่างเธอฉันเห็นทำได้ทุกอย่าง(ยักคิ้วให้)

แก้ว//ฉันอยากพิสูจน์ว่าเกลท้องจริงหรือเปล่า(ทำหน้าสงสัย)

โทโมะ//อย่าเลย สักวันหวายก็จะรู้ความจริงเอง ไปกินข้าวกันเดียวโมะจะพาแก้วไปเที่ยว

แก้ว//ไปด้วยคันนี้เนี้ยนะ(ชี้ไปที่เปอร์เซ่เปิดประทุน)

โทโมะ//ขึ้นมาเหอะ ฉันไม่อยากนั่งไม้กวาดเธออีกฉันกลัวจะไม่ได้ขอเธอแต่งงานนะ(ขึ้นไปนั่งที่คนขับ)

แก้ว(เปิดประตูรถแล้วขึ้นไปนั่ง)ไปสิ(แล้วโทโมะกขับออกไป)

หวาย(ที่ออกมายืนรถน้ำต้นไม้หน้าบ้านก็พิชชี่จะเดินเข้ามาก็ได้หายตัวไป)ฉันขอโทษนะ

พิชชี่//หวาย ฉันรู้นะว่าเธออยู่แถวนี้ออกมาหาฉันหน่อยสิ

หวาย(ที่ใส่บังร่างตัวก็ได้นั่งมองพิชชี่ที่ยืนเรียกทั้งน้ำตา)ฉันไม่สามารถออกไปหานายอีก

เกล//พิชค่ะทำไมออกมาข้างนอกล่ะแดดร้อนจะตาย

พิชชี่//ผมออกมาหาหวาย(ตวาดใส่)

เกล//นี้คุณกล้าเอ่ยชื่อนังนั้นต่อหน้าเกลหรอค่ะ(แหวดใส่เหมือนกัน)

พิชชี่//ใช่ผู้หญิงที่ผมรักมีคนเดียวก็คือหวาย

เกล//แต่คุณเป็นพ่อของลูกฉันๆไม่ยอมเสียคุณไปหานังบ้านั้นหรอก(เดินตามเข้าไป)

พิชชี่//เลิกโวยวายฉันที่ผมรำคาญ(นั่งลง)

เกล(เงียบ)ได้ (เดินออกไปที่รถแล้วขับออกไป)

หวาย(ที่โผล่เข้ามาพร้อมกับดอกกุหลาบในมือ)พิช(ยิ้มให้)

พิชชี่(ยิ้มแล้วลุกขึ้นแต่ก็ตกใจที่เห็นถือกระเป๋าเสื้อมาด้วย)เธอจะไปไหน

หวาย//กลับบ้านหมดภารกิจฉันแล้ว(กอดพิชชี่อย่างใจหาย)ดูแลหลานของหวายดีๆนะถ้าหลานคลอดเมื่อไหร่ให้มองที่กุหลาบนี้แล้วหวายจะมาหา(ยืนให้)

พิชชี่//หวาย อย่าไปไหนได้ไหมพิชอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีหวาย

หวาย(น้ำตาไหลออกมา)อยู่ได้สิ หวายไปก่อนนะ(พร้อมกับคลายอ้อมกอดจากพิชชี่)ดูแลตัวเองดีๆล่ะ(โบกมือให้)

พิชชี่//อยู่ต่ออีกนิดนะ(จับมือหวายไว้)

หวาย//ขอโทษนะ(แล้วหายตัวไป)

พิชชี่//ว หวาย(นั่งลงกับพื้นอย่างใจสลาย)

ที่โลกเวทย์

พ่อกวิน//กลับมาแล้วหรอลูก(เดินมาลูกสาวที่เดินถือกระเป๋าเข้ามา)

หวาย//ค่ะพ่อว่าแต่แม่กับพี่วินเทจล่ะค่ะไปไหน(มองหา)

พ่อกวิน//ไปตลาดนะลูก ไปๆมาเหนื่อยไปพักผ่อนก่อนนะลูก

หวาย//ค่ะพ่อ(แล้วเดินขึ้นห้องไป)

อีกด้านนึงของโลกมนุษย์พิชชี่ก็ได้แต่นอนมองไปรอบๆอย่างคิดถึงหวายไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็มีแต่ความทรงจำที่ดีระหว่างเค้ากับหวายห้องครัวที่หวายชอบทำกับข้าวพร้อมกับทำจานแตกไปด้วยสวนหน้าบ้านที่หวายชอบยื่นรดน้ำต้นไม้ทุกเช้าและทุกเย็นโซฟาตัวนี้ที่หวายชอบมานั่งและนอนหนุนตักเค้าก็พลอยทำให้พิชชี่อดคิดถึงหวายไม่ได้//กลับมาฉันได้ไหมหวายฉันนรักเธอนะ

โทโมะ(ที่มากับแก้วเพื่อที่จะเอาของกินมาให้เพื่อนรักก็เห็นพิชชี่นอนอย่างกับคนหมดอาลัยตายอยากก็ได้แต่สงสาร)หมดสภาพเลยเพื่อนกู

แก้ว//หวายก็มีสภาพไม่ต่างกับพิชชี่หรอก(ร่ายมนต์ที่พนังห้องพร้อมกับฉายภาพหวายที่นั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่)ฉันก็ไม่รู้จะทำไงดีถ้าทิฟฟานี่อยู่ก็คงช่วยอ่านจิตยัยเกลได้

โทโมะ//แล้วเธอไม่หรอกใช่เวทย์มนต์ของเธอล่ะ(เตือนสติ)

แก้ว//ฉันจะต้องกลับไปอ่านที่บ้านฉันเพราะฉันลืมเอามันมาด้วย(วางของกินไว้หน้าห้องแล้วเดินออกไป)

พิชชี่(กอดหมอนแล้วร้องไห้ออกมา)ฉันเหงาเหลือเกินหวายกลับมานะกลับมาหาพิชนะ