Oh!!! Darling ที่รักครับ! ผมไม่ใช่มาเฟีย

9.4

เขียนโดย NineLoveTomoKaew

วันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 09.26 น.

  29 chapter
  292 วิจารณ์
  41.52K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

25) ได้เบาะแสแล้ว//ช่วยด้วย!!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ขอโทษที่หายไปนานเลยนะจ๊ะ พอดีว่าติดสอบเลยไม่ได้มาอัพ 


รับรองว่าในอีกเกือบๆเดือนนี้จะเข้ามาอัพให้ทุกวันเลยจร้า~^^

 

..........................................................................

 

 

"ใคร?"

 

"เบลล์"

 

"เบลล์ไหนอีกเนี้ย"

 

"เอาเหอะๆ ฉันรู้มาแค่เนี้ยแหละ=_="

 

"อืมๆ"ฉันตอบออกไป เอ๊ะ!ท่าเป็นแฟนเก่าโทโมะก็อาจจะเป็นผู้ต้องสงสัยได้ ดีละ! "นี้ๆบ้านยัยเบลล์อะไรนั้นน่ะ

 

อยู่ที่ไหนเหรอ?"

 

"อืม...อยู่แถวๆ เอ่อ @$#%$#&^%$*&^@#$~!#!$#$#%#$# เนี้ยแหละ"

 

"หึหึ"

 

"อะไรของเธอเนี้ย"

 

"วันนี้ฉันไม่อยู่นะ ฉันมีธุระ"

 

"เฮ้ๆ เธอยังเป็นคนใช้ฉันอยู่นะ"ใครเป็น'ขี้ข้า'นายไม่ทราบ

 

"วันเดียวๆ"

 

"อ่าๆ ตามสบาย ฉันขัดเธอไม่ได้อยู่แล้ว!"

 

"^^"

.

.

.

.

.

.

ฉันไปที่บ้านของเบลล์ตามที่นายเคนตะบอก แต่ไม่รู้ว่าใช่บ้านหลังนี้รึเปล่า

 

กริ๊ง กริ๊ง

 

....เงียบกริบ

 

ลองอีกสักที

 

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง

 

"...มีใครอยู่รึเปล่าค่ะ!!"ฉันตะโกนถามไป

 

แอ๊ด!

 

"มีอะไร!!?"ฉันเป็นแขกนะยะ พูดให้มันสุภาพๆหน่อยไม่ได้รึไง!-*-

 

"เอ่อ..คุณใช่คุณเบลล์รึเปล่าคะ?"

 

"ใช่!! แล้วมีอะไร?"

 

นี้เธอจะตะโกนคุยกับฉันทำไม? มาเปิดประตูรั่วสิ!

 

"ฉันขอเข้าไปข้างในได้รึเปล่าคะ?"

 

"...ไม่ได้!!!!!"

 

"มะ...ไม่เป็นไรคะ คือฉันแค่จะมาถามว่าคุณ เอ่อ..."

 

"ฉันเป็น'แฟนเก่า'โทโมะ เธออยากรู้เรื่องนี้ใช่มั้ย!"รู้ได้ไงอ่ะ

 

"ค่ะๆ ว่าแต่"

 

"จบเรื่องแล้วก็ไปซะ!!!"

 

ปัง!

 

อ้าว! ไหงเป็นเงี้ย ปิดประตูหนีกันเฉย ฮึ่ย!!

 

ไม่ถามก็ได้วะ!

 

 

 

 

ฉันเดินกะจะไปหาอะไรกินสักหน่อย แต่ทางนี้มันดูเปลี่ยวๆยังไงชอบกล 

 

รีบๆเดินดีกว่า

 

สวบ!

 

ใครเอาถุงดำมาคลุมหน้าฉันเนี้ยยยย!! 

 

"อ่อยอ้ะ"(ปล่อยนะ)

 

"แอ็กๆๆ"(แค่กๆๆ)คนปริศนาเอาเชือกมารัดขอฉัน โอ๊ยยย!! หายใจไม่ออก ช่วยด้วยยย!

 

แล้วฉันก็สลบไป...

 

.

.

.

.

.

.

...ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบมาตัวเองนอนสลบอยู่บนเตียง(?)ในห้องสีเหลี่ยม เหมือนห้องนอน ห้องนี้มืดมากๆ จนไม่

 

เห็นอะไรเลยแต่แปลกทำไมฉันไม่โดนมัดมือมัดเท้าเลยละ?

 

แอ๊ด~

 

เสียงประตูห้องนี้เปิดขึ้น...

 

ตึก ตึก ตึก 

 

ใครกัน!!O_o

 

ฉันเห็นแค่ช่วงขาเท่านั้น แต่ก็พอรู้ว่าเป็นผู้หญิง

 

"..."

 

เธอคนนั้นเงียบและเหมือนจ้องมาที่ฉัน

 

"อะ..เอ่อ.."

 

ฟลึบ!

 

อยู่ดีๆไฟก็เปิด

 

ฉันหรี่ตามองเพื่อจะดูหน้าว่าเธอคนนั้นเป็นใคร พอตาเริ่มชินกับแสงก็พบว่าเป็น...

 

คุณพิม!!!!

 

"คุณพิม!"

 

"ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะจ๊ะ^^ ฉันช่วยเธอมาจากผู้ชายคนนั้นน่ะ"

 

ผู้ชายคนนั้น อ๋อ! คนที่จับตัวฉัน

 

"ขอบคุณมากนะคะที่ช่วย"

 

"ไม่เป็นไรจ๊ะ อ่ะนี้เสือผ้าของฉันเธอเอาไปเปลี่ยนก่อนนะ"เธอยืนเสือมาให้ฉัน

 

"ค่ะ"

 

แล้วเธอก็เดินออกไป

 

ฉันคลี่เสื้อดูก็พบว่ามันเป็นชุดเดรสสีครีมยาวประมาณเข่า เอ่อ...ฉันไม่ใส่ได้มั้ยTT^TT

 

.

.

.

.

ฉันแต่งตัวเสร็จก็เดินลงมา แต่รู้สึกว่าบ้านเงียบมาก เหมือนไม่มีใครอยู่ 

 

...เอ๊ะ!ห้องนั้นเป็นห้องอะไรน่ะ มีประตูบานใหญ่มากๆแถมยังมีกลอนเหมือนห้องขังนักโทษแต่แปลกที่กลอนนี้

 

ไม่ได้ล็อก

 

"ฮึกๆ ฮือออ"เสียงใครร้องไห้?

 

ฉันลองแง้มประตูดูก็พบกับ...

 

จินนี่!!!

 

ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี้? สภาพของเธอดูแย่มาก เหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน

 

"แส่นักนะ!!!"

 

"ช่วยด้วย!!!"

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา