Oh!!! Darling ที่รักครับ! ผมไม่ใช่มาเฟีย

ความเดิมตอนที่แล้ว...

"หึหึ ไม่ต้องห่วงหรอก พ่อเตรียมแผนไว้ให้แกแล้ว"

"ยังไงคะ?"

"ก้แค่........"

......................................................................................................................................

"ก้แค่ปลอมเป็นผู้ชายแค่นั้นแหละ"ปลอมเป็นผู้ชาย

"อ่อ...ค่ะ เห๊ยยยย!!! จะบ้าเหรอคะพ่อแก้วเป็นผู้หญิงนะ"ฉันเป็นผู้หญิงจริงๆนะ

"แกมีตรงไหนที่บอกว่าเป็นผู้หญิง หึ"แรงงงงส์

"โถ~ พ่อถึงแก้วจะเป็นแบบนี้แต่แก้วก้ยังชอบผู้ชายนะ"TTOTT

"งั้นพ่อก้ไม่เลิกเป็นตำรวจ"แงๆๆๆพ่ออ่ะ

"ก้ได้ค่ะ แก้วจะทำ แล้วแก้วจะเข้าไปที่นั้นยังไงหละคะ"ฉันถาม

"ไปกับพ่อที่บ้านนั้นเลยแล้วกัน แล้วจะรู้เอง"ทำไมต้องมีลับลมคมในกันด้วยเนี้ย ไม่เข้าใจเลย

แล้วฉันก้เดินตามพ่อไปและขับรถ(ตำรวจ)ไปที่บ้านไทยานนท์ทันที

@บ้านไทยานนท์

พอพ่อขับมาถึงหน้าบ้าน ฉันแทบช็อก!!!นี่บ้านหรือวังกันเนี่ย ถ้าเทียบกับบ้านฉันบ้านฉันคงเท่าโรงจอดรถเองละ

มั้งTT^TT ไม่นานประตูรั่วก้เปิดออกอัตโนมัติ แล้วพ่อก้ขับรถเข้าไปข้างใน

"เชิญค่ะคุณทรงพนธ์ นายท่านรออยู่ค่ะ"แม่บ้านเดินออกมาต้อนรับราวกับว่าพ่อฉันเป็นแขกคนสำคัญมาก

แม่บ้านเดินนำไปที่ห้องทำงานของคุณทิสึยะ ระหว่างทางฉันก้มองไปเรื่อยๆแล้วก้เห็นรูปผู้หญิง 2 คนที่วางไว้ข้าง

กัน คนหนึ่งเป็นผู้หญิงผมยาวแต่ถูกรวบขึ้นข้างบน น่าตาสวยงามถึงจะดูมีอายุมากแล้วก้เถอะนะ ส่วนอีกคน

เป็นผู้หญิงน่าตาน่ารัก อายุไม่มากเท่าไหร่น่าจะประมาณ 20 ต้นๆำได้ ไม่นานก้ถึงห้องทำงานของคุณทิสึยะ

"มาแล้วเหรอ ทรงพนธ์"เขาพูดแล้วก้หันเก้างี้กลับมา ชายคนนี้น่าจะอายุได้ 50 กว่าๆแล้วละ

"ครับ"พ่อฉันตอบสั้นๆ

"แล้วไหนละลูกชายที่บอกว่าจะให้มาทำงานที่นี่หนะ"พูดแล้วชะเง้อมองหา(ฉันแอบอยู่หลังพ่อ)

"อ่อ นี่ครับลูกชายผม"เฮือก!!!ลูกชายงั้นเหรอ พ่อดันตัวฉันให้ไปยืนข้างหน้า

"อือ หน่วยก้านใช้ได้เลยนะ"ช่วยด้วยหนูกลัว!

"แล้วท่านจะให้มันทำงานอะไรครับ"โอ้! มันเลยเหรอ ไม่เตี้ยมกันเลยอ่ะ

"อืม...เอาเป็นว่าให้ไปช่วยลูกชายผมแล้วกัน อ่อ แล้วเรื่องเงินเนี้ยไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวฉันจะให้เงินเดือนเดือนละ 50,000 ก้แล้วกัน"ห๊ะ!!!อะไรนะมีลูกชายด้วยเหรอ ไม่เห็นรู้เลย แล้วเงินนี้ผิดกฎหมายรึเปล่าเนี้ยToT

"ตกลงครับคุณทิสึยะ ความจริงไท่ต้องลำบากก้ได้นะครับ"พ่อฉันพูด

"ไม่ลำบากอะไรหรอก"

ก็อก ก็อก(เสียงเคาะประตู)

"เชิญ"

"คุณท่านคะ พิมเอากาแฟมาให้ค่ะ"ผู้หญิงคนนี้เป็นคนทีอยู่ในรูปนั้นนี่น่า ใครกัน

"ขอบใจมากเลยนะพิม"

"ไม่เป็นไรค่ะ แล้วนี่ใครเหรอคะ"ถามแล้วหันมามองน่าฉันกับพ่อ

"นี่คือทรงพนธ์เป็นคนที่คุณพริ้มให้ความอุปธรรม แล้วนี่ก้ลูกชายของเขา"

"จริงเหรอคะ สวัสดีค่ะ ฉันชื่อพิมค่ะเป็นภรรยาของคุณทิสึยะ"พูดแล้วยิ้มให้ ดูท่าทางเธอแล้วไม่น่าจะมีพิษสง

อะไรเลยนะเนี้ย

"ฉันขอตัวก่อนนะคะ"

"เดี๋ยว พิม ไปบอกโทโมะให้มาที่นี่หน่อยซิ บอกว่าฉันมีเรื่องจะคุยด้วยนะ"คุณทิสึยะบอกพิม

"ได้ค่ะ"แล้วก้เดินออกไป

-----------------------------------------------------------------------------------------------

โปรดติดตามตอนต่อไป....