Oh!!! Darling ที่รักครับ! ผมไม่ใช่มาเฟีย
9.4
เขียนโดย 
NineLoveTomoKaew
วันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 09.26 น.
29 chapter
292 วิจารณ์
41.56K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น
12) อย่าเข้าใกล้ฉ้านนนน!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันต่อมา..
ฉันตื่นนอนตั้งแต่ 7:00 โมงเช้า แล้วรีบอาบน้ำแต่พออาบนำ้เสร็จดันลืมไปว่า...
ฉันไม่มีเสื้อผ้าใส่!!!!
TTOTT ทำไงดี๊!
ปิ้ง!!
รู้แล้ววววว ฮี่ๆ^[+++]^
V
V
V
"เอ่อ โทโมะ"ฉันเดินไปที่โทโมะนอน อ้อ! ลืมบอกไปเมื่อคืนหลังจากที่....เอ่อ..ที่เขา...เอ่อ...จูบฉันน่ะนะ
เขาก้ไม่กลับไปบนห้อง ฉันเลยต้องไปตาม==; แต่เขาสิกลับเดินหนีแล้วยังตั้งกดเพิ่มอีกว่าห้ามเข้าใกล้
เกิน 1 เมตร ชิ! ใครอยากเข้าใกล้นายมิทราบยะ ฉันต่างหากที่ต้องพูดแบบนั้น- -*
"อืออออ"โทโมะครางเบาๆ
"นี้ๆ ตื่นได้แล้ว"ฉันสกิดอีกครั้ง
"อืม เห้ยยย!!! นายออกไปเลยนะ!"กรอดดดด ตื่นมาก้ไล่เลยนะ- -*++
"อะ อือ นายมีเสื้อให้ยืมมั้ย ฉันไม่มีเสื้อใส่"ฉันขยับออกมา แล้วพูดแบบเนื่อยๆ
"อืมมี อยู่ในตู้"
"ตู้ไหนฉันจะรู้เหรอ"
"ก้ตู้ในห้องฉันนั้นแหละ"จะเล่นสงครามประสาทกับฉันรึไง== ห้องนายมีตั้งหลายตู้แล้วฉันจะรู้มั้ยTT^TT
"นายไปหาให้ฉันหน่อยสิ"
".....เรื่องมาก"แหม่~ทำมาเป็นบอกว่าฉันเรื่องมากนายนั้นแหละที่พูดไม่เคลียร์ แต่เขาก้เดินไปหาให้ล่ะนะ
แอ๊ด~
สวบ!
สวบ!
สวบ!
ไม่ต้องงง เสียงนายโทโมะหาเสื้อน่ะ ==;
"อ่ะ เอาไป เหวอออ!!"
โครม!
ปัก!
"โอ๊ยยย"
นายโทโมะหันมาเอาเสื้อยื้นให้แล้วก้ตกใจเซล้มไปโดนตู้เสื้อผ้า ฉันไม่ใช่ผีนะโว้ยยย
"ปะ เป็นไรมากมั้ย มาฉันช่วย"ฉันเอื้อมมือไปช่วยเขาแต่...
"ไม่ต้อง! นายอยู่ห่างๆฉันเลย! ฉันลุกเองได้"
นั้นยังอวดเก่งอีก
"โอ๊ยยย"
"มาๆฉันช่วย"
"บอกว่าไม่ไง!! ว๊ากกก อย่าเข้าใกล้ฉ้านนนน!"
"อ่ะ เออ ก้ได้"ฉันเดินออกไปจากห้องโดยไม่ลืมเอาเสื้อผ้ามาด้วย
พอฉันแต่งตัวเสร็จ
กริ๊ง กริ๊ง~
ใครมาเนี้ย==
"ใครมาเหรอ"ฉันถามโทโมะ(ลุกได้ตอนไหน==)
"ไม่รู้สิ"
"เดี๋ยวฉันออกไปดูเอง"ฉันเอ่ยปาก
แอ๊ด~
"อ้าว!!เขื่อน ป๊อปปี้ ฟาง เฟย์ มาได้ไงเนี้ย"มากันครบเซ็ท
"มาหาไอ้โมะมัน เป็นไงบ้างละ"เขื่อนพูด
"แหะๆ ก้สะบายดี มาเข้าบ้านก่อนเถอะ"
"อืม/จ้ะ"เขื่อน ป๊อปปี้ ฟาง เฟย์ ตอบพร้อมกัน
"ไอ้เขื่อน ไอ้ป็อปมาได้ไงวะ"โทโมะเมื่อเห็นทั้งหมดเดินเข้ามาก้ถามทันที
"ก้ขับรถมาสิว่ะ"เขื่อน กวนเดี๋ยวก้โดนหรอก
"=="
"55 ล้อเล่นเว้ย เห็นว่าโดนยิง แล้วก้ไม่ได้กลับบ้านเลยมาเยี่ยม แล้วแผลเป็นไงบ้าง"
"อือ ก้ใกล้หายแล้วละ"
"พี่โมะพอจะรู้มั้ยค่ะ ว่ามือปืนเป็นใคร"เฟย์ถามขึ้น
"...ก้น่าจะรู้ว่าใคร"
"ระ หรือว่าจะเป็น..."
"ใช่ ต้องเป็นไอ้มิคาอิแน่ๆ"ใครอีกละมิคาอิ
"นี้มันกะจะเอาถึงตายเลยเหรอ ฮึ่ม!!"ฟางโพล่งขึ้น
"ยังไงเรื่องเนี้ยไม่จบง่ายแน่"ป็อปปี้เสริม
"เอาละๆ เรื่องนี้เอาไว้ก่อนก้ได้"เฟย์ขัด
"ไอ้โมะพวกฉันขอนอนที่นั้ได้ป่าวว่ะ"เขื่อนถาม
"แล้วทำไมไม่กลับบ้าน"
"ฉันขี้เกียจอ่ะ"
"อืม ตามใจ=="
แล้วจากนั้นก้คุยกันไปตามประสาเพื่อน พี่น้อง กัน ส่วนฉันเหรอ เหอะๆ ส่วนเกิน==
V
V
V
V
เวลาผ่านไปจนถึงตอนเย็น
"กับข้าวเสร็จแล้วจ้า"เฟย์กับฟางที่ทำหน้าที่แม่ครัวเดินยกอาหารออกมา ส่วนฉันช่วยไม่ได้เพราะขืนทำเดี๋ยวก้โดน
จับได้กันพอดีว่าเป็นผู้หญิง
"มีอะไรบ้างเนี้ย"ฉันถามขึ้น
"ก้มี ต้มยำกุ้ง คะน้าหมูกรอบ ไก่ย่าง ต้มจืด ปลาทอด ฯลฯ"เยอะจริงแม่คุณ
"เอ่อ...ทำไมเยอะจัง"ฉัน
"ก้ฉันอยากกินนี้"เฟย์พูด
"5555 ยัยตะกละ"เขื่อนเริ่มหาเรื่อง(ใส่ตัว)
"นี่ไอ้เขื่อนนายอย่ามาว่าฉันนะ!"เอาแล้วไง
"ใครว่าเธอ อย่าร้อนตัวสิ^^"
"ฮึ่มมมมมม!!!"
"พอเถอะๆ กินข้าวก่อนนะ แหะๆ"ฟางรีบสงบศึกก่อนที่จะไปมากกว่านี้
"อ้าว! แก้วแล้วนายไม่กินรึไงทำไมไม่มานั่งละ"ป็อปปี้หันมาหาฉันที่ยืนอยู่
"เอ่อ...ไม่เป้นไรตามสบายเถอะ"
"เอาน่า มานั่งตรงนี้ก้ได้"เขื่อเรียกฉันไปแต่ทว่า...
"ฉันอิ่มแล้ว.."โทโมะวางช้อนลง
"ไรว่ะ แกยังไม่ได้กินเลยนะโว้ย"เขื่อนแย้ง
"..."โทโมะไม่ตอบแต่เดินออกไปแทน
"อะไรของมัน"
ฉันนั่งลงข้างๆเขื่อนแล้วก้กินข้าว
พอถึงตอนหัวค่ำ
"ไอ้โมะ จะให้ฉันนอนไหนว่ะ"ป็อปปี้ถามโทโมะที่นอนอยู่ตรงโซฟา
"นอนไหนก้นอน"
"แต่มันมีแค่ 2 ห้องนี้"
"อืม งั้นแกนอนกับฟางละกัน"
"อือ ห๊ะ! อะไรนะ"
"หึหึ ฉันเปิดทางให้แล้วนะ"
"พูดอะไรของแก=="
"อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าแกคิดอะไร...."
"เอ่อ...(./////.)"
"ตกลงจะเอาไง"
"เออๆ นอนกับฟางก้ได้"
"อือ"
.....................................................................................................................................
เม้นด้วยนร้าาาาา~
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
