Truth ความจริงระหว่างเราสองคน
8.1
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความpoppy
สวัสดีครับ ผมป๊อปปี้ ตอนนี้ ผมอยู่กับไอ่ เขื่อน โทโมะ เรากำลังจะไปค่ายอาสา แล้วผมดันไปคู่ กับยัย
ฟางนั่นอีก เฮ้อ ! ตอนนี้รถของโรงเรียนได้ออกไปแล้ว ทำไงละคับ ยัย 3 คนนั้นทำปัญหาให้พวกเราแล้ว เพ
ราะยัยโฟร์บอกว่า ต้องให้ 3คนนั้นไปให้ได้ยัยโฟร์เลยสั่งให้พวกผมขับรถไปเองเพราะหารถไม่ทันแล้ว !! วันนี้พวกผมแต่ตัวกันง่ายเพราะต้องขับรถ
ขอบคุณรูปจาก @real_ k-otic
"ไอป๊อป มึงว่ายัย 3คนนั้นเป็นไงบ้างวะ ! " โทโมะ เพื่อนสนิทผม ถามขึ้น
" บ่ารำคาร วะ คนบ้าอะไรสร้างปัญหาให้ฉันทุกครั่ง " ผมตอบมันไป
" เฮ้อ ยัยเฟย์ นั่นเหมื่อนกันนี่ถ้าฉันไม่พนันกับเพื่อนไว้ฉันไม่คบให้เสีย สักศรีหรอก " อย่างที่ทุกคนรู้ว่าไอ่เขื่อน
คบกับเฟย์ เพราะมันพนันกับเพื่อนที่ท้ากันไว้นั่นเอง บางทีผมก็สงสารนะ แต่ปล่อยมันไปเถอะ
" นี่พวกนาย ไหนพวกพี่ โฟร์ละแล้วก็คนอื่นๆด้วย " ฟางถามผมทันทีที่วิ่งมา
" ไปแล้ว ไม่ต้องถามมาก ไปกันได้แล้วขึ้นรถ ! " ผมตอบด้วยความโมโหแล้วเดินไปที่รถ ไปเพราะขี้เกียจตอบคำถาม
" นายแล้วทำไมคนอื่นเค้าไปก่อนละ " พอขึ้นรถเสร็จ ใครบ้าจะเลด ครึ่งชั่วโมง เค้าก็ต้องมีการมีงานทำทั้งบนั้นแห
ระั
" เงียบ เทอก็ดูสิ เค้านัดกี่โมง แล้วเทอมากี่โมง " ผมตะคอกใส่เทอ
" ฉันถามดีๆ ทำไมต้องตะคอกด้วยเล่า !! " เทอพูด
" ฉันบอกให้เงียบไง ถ้าเทอไม่เงียบฉันจะจูบเทอ !! " ผมบอกเทออีกครั้ง เทอรู้วาช่าคราวนี้ผมเอาจริง ทำไห้เทอเงียบไปเลยคับ
2 ชั่วโมงผ่าน ไป
" เวลาเทอหลับยังดูดีกว่าตอนตื่นอีกนะเนี้ย !!" ผมพูดกับตัวเองเบาๆเพราะแล้วหันหน้าไปดูคนที่นั่งข้างๆ
จบ poppy
fang
ตอนนี้ฉันอยู่บนรถนายป๊อปปี้เชื่อสิ ผ่านมา 10 ชัี่่วโมง ฉันพูดกี่ประโยค นายนั่นก็เอาแต่เงียบอย่าง
เดียวอยากจะรู้หมอนั้นจะเกลียดอะไรฉันนักหนา เงียบอยู่ได้
" นายจะเงียบทำไมนักหนา พูดสักคำ ไม่มีใครว่าหรอก !! " ฉันพูดออกไปเพราะเบื่อ
...ที่บอกว่ารักไม่ได้ ที่จริงเทอไม่ได้รัก ถ้าเทอไม่จริงจังแล้วมาให้ความหวังฉันทำไม .... เสียง มือถือของปีอปปี้
ดังขึ้นฉันจึงหันไปดู เขียนหน้าจอ ว่า ' พิม ' ดังอยู่นานแล้วทำไมนายนั่นไม่รับสักทีละ จะว่าไปฉันก็พอรู้นะ ว่านาย
ป๊อปปี้กับ พิม คณะเดียวกับยัยเฟย์เป็นคนที่เข้าใกล้นายป๊อปปี้มากที่สุด เหมื่อนจะเป้นแฟนกันแต่เมื่อ วานฉันเห็น
พิม ไปกับ พิชชี่ นี่
" ทำไมนายไม่รับ สักทีละฉันรำคาร " ฉันพูดออกไปเพราะมันดังจะ 10 รอบแล้ว
" ยุ่ง ! " เอะนายนี่คนเค้าพูดดีกลับตอบกวน...สะงั้น
" เฮ้ย ! นายเป็นบ้าอะไรเนี้ย !!" ฉันโมโหใส่บ้าง
" ลงไปได้แล้วถึงแล้ว !! " พูดใสฉันก่อนจะเปิดประตูลงไป
" ในที่สุดก็ ถึงแล้วเย่ๆ " เสียงยัยเฟย์
" น้อง เฟย์ ฟาง แก้ว มากันแล้วที่นอนพวกน้องอยู่ที่บ้านหลังนู้นนะจร๊ ส่วนพวกนาย นอนบ้านหลังเดียวกันกับ
น้องๆ เพราะมี 2 ห้อง แล้วก็พักผ่อนตามสบายพรุ้งนี้ค่อยเรื่ม ทำไงาน เ ข้าใจ๋ !!" พี่โฟร์ เดินมาหาพวกเราที่อยู่
แล้วบอกเรื่องบ้านพักแล้วทำไมๆๆฉันต้องไปอยู่บ้านพักหลังเดียวกะไอ้พวกนี้ด้วยย
" ค่ะ " ฉันสามคนขานรับ
ตกเย็น
ฉันกำลังเดินไปหลังบ้าน แต่เจอกับ .....................
ติดตามตอนต่อไป
สวัสดีครับ ผมป๊อปปี้ ตอนนี้ ผมอยู่กับไอ่ เขื่อน โทโมะ เรากำลังจะไปค่ายอาสา แล้วผมดันไปคู่ กับยัย
ฟางนั่นอีก เฮ้อ ! ตอนนี้รถของโรงเรียนได้ออกไปแล้ว ทำไงละคับ ยัย 3 คนนั้นทำปัญหาให้พวกเราแล้ว เพ
ราะยัยโฟร์บอกว่า ต้องให้ 3คนนั้นไปให้ได้ยัยโฟร์เลยสั่งให้พวกผมขับรถไปเองเพราะหารถไม่ทันแล้ว !! วันนี้พวกผมแต่ตัวกันง่ายเพราะต้องขับรถ
ขอบคุณรูปจาก @real_ k-otic
"ไอป๊อป มึงว่ายัย 3คนนั้นเป็นไงบ้างวะ ! " โทโมะ เพื่อนสนิทผม ถามขึ้น
" บ่ารำคาร วะ คนบ้าอะไรสร้างปัญหาให้ฉันทุกครั่ง " ผมตอบมันไป
" เฮ้อ ยัยเฟย์ นั่นเหมื่อนกันนี่ถ้าฉันไม่พนันกับเพื่อนไว้ฉันไม่คบให้เสีย สักศรีหรอก " อย่างที่ทุกคนรู้ว่าไอ่เขื่อน
คบกับเฟย์ เพราะมันพนันกับเพื่อนที่ท้ากันไว้นั่นเอง บางทีผมก็สงสารนะ แต่ปล่อยมันไปเถอะ
" นี่พวกนาย ไหนพวกพี่ โฟร์ละแล้วก็คนอื่นๆด้วย " ฟางถามผมทันทีที่วิ่งมา
" ไปแล้ว ไม่ต้องถามมาก ไปกันได้แล้วขึ้นรถ ! " ผมตอบด้วยความโมโหแล้วเดินไปที่รถ ไปเพราะขี้เกียจตอบคำถาม
" นายแล้วทำไมคนอื่นเค้าไปก่อนละ " พอขึ้นรถเสร็จ ใครบ้าจะเลด ครึ่งชั่วโมง เค้าก็ต้องมีการมีงานทำทั้งบนั้นแห
ระั
" เงียบ เทอก็ดูสิ เค้านัดกี่โมง แล้วเทอมากี่โมง " ผมตะคอกใส่เทอ
" ฉันถามดีๆ ทำไมต้องตะคอกด้วยเล่า !! " เทอพูด
" ฉันบอกให้เงียบไง ถ้าเทอไม่เงียบฉันจะจูบเทอ !! " ผมบอกเทออีกครั้ง เทอรู้วาช่าคราวนี้ผมเอาจริง ทำไห้เทอเงียบไปเลยคับ
2 ชั่วโมงผ่าน ไป
" เวลาเทอหลับยังดูดีกว่าตอนตื่นอีกนะเนี้ย !!" ผมพูดกับตัวเองเบาๆเพราะแล้วหันหน้าไปดูคนที่นั่งข้างๆ
จบ poppy
fang
ตอนนี้ฉันอยู่บนรถนายป๊อปปี้เชื่อสิ ผ่านมา 10 ชัี่่วโมง ฉันพูดกี่ประโยค นายนั่นก็เอาแต่เงียบอย่าง
เดียวอยากจะรู้หมอนั้นจะเกลียดอะไรฉันนักหนา เงียบอยู่ได้
" นายจะเงียบทำไมนักหนา พูดสักคำ ไม่มีใครว่าหรอก !! " ฉันพูดออกไปเพราะเบื่อ
...ที่บอกว่ารักไม่ได้ ที่จริงเทอไม่ได้รัก ถ้าเทอไม่จริงจังแล้วมาให้ความหวังฉันทำไม .... เสียง มือถือของปีอปปี้
ดังขึ้นฉันจึงหันไปดู เขียนหน้าจอ ว่า ' พิม ' ดังอยู่นานแล้วทำไมนายนั่นไม่รับสักทีละ จะว่าไปฉันก็พอรู้นะ ว่านาย
ป๊อปปี้กับ พิม คณะเดียวกับยัยเฟย์เป็นคนที่เข้าใกล้นายป๊อปปี้มากที่สุด เหมื่อนจะเป้นแฟนกันแต่เมื่อ วานฉันเห็น
พิม ไปกับ พิชชี่ นี่
" ทำไมนายไม่รับ สักทีละฉันรำคาร " ฉันพูดออกไปเพราะมันดังจะ 10 รอบแล้ว
" ยุ่ง ! " เอะนายนี่คนเค้าพูดดีกลับตอบกวน...สะงั้น
" เฮ้ย ! นายเป็นบ้าอะไรเนี้ย !!" ฉันโมโหใส่บ้าง
" ลงไปได้แล้วถึงแล้ว !! " พูดใสฉันก่อนจะเปิดประตูลงไป
" ในที่สุดก็ ถึงแล้วเย่ๆ " เสียงยัยเฟย์
" น้อง เฟย์ ฟาง แก้ว มากันแล้วที่นอนพวกน้องอยู่ที่บ้านหลังนู้นนะจร๊ ส่วนพวกนาย นอนบ้านหลังเดียวกันกับ
น้องๆ เพราะมี 2 ห้อง แล้วก็พักผ่อนตามสบายพรุ้งนี้ค่อยเรื่ม ทำไงาน เ ข้าใจ๋ !!" พี่โฟร์ เดินมาหาพวกเราที่อยู่
แล้วบอกเรื่องบ้านพักแล้วทำไมๆๆฉันต้องไปอยู่บ้านพักหลังเดียวกะไอ้พวกนี้ด้วยย
" ค่ะ " ฉันสามคนขานรับ
ตกเย็น
ฉันกำลังเดินไปหลังบ้าน แต่เจอกับ .....................
ติดตามตอนต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ