Truth ความจริงระหว่างเราสองคน

8.1

เขียนโดย mild2011

วันที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 17.06 น.

38 ตอน

309 วิจารณ์

70.95K อ่าน

32)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

poppy

@ โรงพยาบาล

ผมหยิบ มือถือโทรหา ไอ่เขื่อน

"ฮัลโหล แกรีบมาโรงบาลด่วนเลย ของที่ฉันสั่งได้ยัง!" ผมถามเขื่อน เพราะผมให้มันไปทำอะไรบางอย่างให้

'ฮะๆ เออๆ เสร็จแล้วเดี๊ยวเอาไปให้ ! ไอ่โมะปะ' ก่อนจะกดวางสายไปทำไมฟางถึงไม่รู้เป็นอีกเหตุผมเพราะไอ่หมอเป็นเพื่อนของเพื่อนผมเองเลยคุยกันง่ายหน่อย

หวังว่าฟางคงชอบนะ !!

FANG

ตอนนี้ฉันขับรถออกมาจากโรงพยาบาลแล้ว กะจะแวะร้านของกวินที่ลูกชายพึ่งคลอดเมื่ออาทิตย์ก่อนนี้เอง ดีใจยกใหญ่เลยที่นี้ กวินก็บ้าเฮอมากเลย อ๊ะๆ ลืมบอกไปป๊อปปี้กลับมาคลอดที่ไทย! ถึงแล้ว

"อ้าว! ฟางลมอะไรพัดมาอะ!" คำถามแรกที่ถามฉัน -_- ที่สร้างสรรน์มาก

"มาซื้อขนมไปให้ป๊อปปี้อะ แล้วลูกแกเป็นไงบ้าง!" ระหว่างที่ฉันดูขนมที่ร้าน

"ฟื้นแล้วหรอ ลูกฉันก็นอนหลับอยู่ที่บ้านดิวะ เดี๊ยวกะว่าจะกลับแหระให้เด็กที่ร้านดูร้านอะ!" กวินหันมาถาม

"อืม ฟื้นแล้ว ตอนนี้นอนเล่นอยู่ที่โรงบาลอะฉันออกมาสัก 3 ชม." ฉันพูดแล้วเดินไปสั่งของ

"คุณฟางจะรับอะไรดีค้ะวันนี้??" พนักงานถาม

"ฉันเอา เค้กช๊อกโกแลต เค้กผลไม้แล้วก็คัพเค้ก อย่างละ 3 ชิ้น! แล้วก็เอา คาปูชิโน่ปั่นแก้วนึง ชาเขียวอีกหนึ่งจร๊ะ !" ฉันพูดแล้วเดินไปนั่งข้างๆกวิน

"นายยังไม่กลับอีกหรือไงฮะ"

"ฉันรอส่งเธอไง " กวินตอบกลับมา

"ไม่เป็นไรรีบกลับไปหาลูกหาภรรยา แกได้แล้ว!" แหมๆ ที่อย่างเนี้ยละดีจริง

"อ้อ หรอ งั้นฉันไปนะ" กวินลุกขึ้นไป

"บายๆ"ฉันโบกมือลา

"คุณฟางค้ะของที่สั่งได้แล้วค้ะ!" พนักงานเรียกฉัน

"จร๊ะ ทั้งหมดเท่าไรจร๊ะ ??" ฉันพูดตอบออกไปหยิบตังในกระเป๋า

"300 บาทค้ะ !" พนักงานตอบฉัน

"อะนี่จร๊ะ ไม่ต้องทอนนะ ติบ!" ฉันยื่นแบงค์ 500 ให้ไป

"คุณฟางนี่สวยแล้วยังใจดีอีกนะค้ะ !" พนักงานพูด

"ขอบคุณจร๊ะ " ฉันหยิบถุงขนมออกมาขึ้นรถกลับบ้าน

ผ่านไป 1.20 นาที

ตอนนี้ฉันอยู่ในห้องครัวกำลังจัดกล่องข้าวต้มใส่กล่องเพื่อไปให้ป๊อปปี้

ขนมที่ซื้อมาละหว่างทำกินไปอย่างละชิ้น แล้วแบ่งให้เด็กรับใช้ที่บ้านไป อีก คุณพ่อกับคุณแม่ไม่อยู่บ้านด้วยไป ต่างประเทศ เหลือ เค้กอีก 2 ชิ้น และ คัพเค้กอีกชิ้นนึง

"คุณหนู สวยแล้วยังทำอาหารเก่งอีกนะค้ะเนี้ย" ป้านิ่มแม่นมฉันพูดขึ้นมา

"555 ก็ทั้งคุณพ่อคุณแม่ และก็ป้านิ่มสอนนิค้ะ" ฉันพูด

"แสดงว่าคนที่คุณทำให้ต้องเป็นคนพิเศษแน่ๆเลย อย่าลืมพามาหาป้าบ้างนะค้ะ" ป้านิ่มพูด

" ป้านิ่มก็ ไว้เค้าหายดีแล้วจะพามานะค้ะ " ฉันตอบแบบเขินๆไป

" คุณหนูขึ้นไปแต่งตัวเถอะค้ะ เดี๊ยวป้าเอาไปใส่ที่หน้ารถให้เอง เดี๊ยวไม่สวยนะค้ะ " ป้านิ่มพูด

" ค้ะ ขอบคุณค้ะ แล้วยัยเฟย์ไปไหนค้ะ" ฉันถอดผ้ากันเปื้อนแล้วหันหน้าไปถาม

" ออกไปกับคุณเขื่อนตั้งแต่เช้าแล้วค้ะ คุณหนูรีบไปอาบน้ำเร็วๆค้ะ เดี๊ยวเค้าคอยนาน" มันจะมีอะไรไหมเนี้ย คำพูดของแม่นมดูแปลกๆนะวันนี้ ฉันรีบขึ้นไปอาบน้ำดีกว่า