Truth ความจริงระหว่างเราสองคน

POPPY 
 
 
 
     รู้นะว่าทำไมผมถึงฟื้นขึ้นมาง่ายมาก แต่ผมมีอะไรจะสารภาพผมฟื้นตั้งแต่ อาทิตย์ที่แล้ว แต่มีเหตุบางอย่างที่บอกฟางไม่ได้  ผมสงสารฟางนะที่ทำให้เทอร้องให้ทุกวัน ผมมันบ้างจริงๆ แต่ถ้าสิ่งที่ผมทำมันจะเป็นผลดีต่อเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น 
 
 
 
 
 
 
       แต่ในระหว่างที่ผมหลับอยู่ผมรู้สึกถึงความอบอุ่น มีคนมาให้กำลังใจตลอดข้างในใจผมมันเหมื่อนอัดอั้น ผมรู้สึกว่าตัวเองร้องไห้ตลอดเวลาที่รู้สึกว่าคนที่เรารักต้องเสียน้ำตา และจากเหตุการณนี้ทำให้ผมคิดว่าคนที่จะอยู่กับผมจนแก่ตายไปข้างนึงก็คงจะเป็นเทอคนนี้ ฟางคือคนที่ผมรักที่สุดและจะดูแลเทอไปตลอดชีวิต....
 
 

 
 
 
 
TK (tomo)ย้อนไปตอนอยู่ผับ
 
 
 
        ผมวิ่งลงมาจากโต๊ะแล้วตรงมาที่แก้วนั่งกระดก วอสก้า ในมืออย่างกับน้ำเปล่าอยู่ที่โต๊ะกับไอ่กวิน
เฮอะจะยังไงก็เถอะ ผมก็ หึง อยู่ดีแต่ดูเทอแต่งตัวโชว์นู่นโชว์นี่ แก้วใจขอร้องอย่าประชดด้วยวิธีนี้
 
 
 
 "แก้วเรามีเรื่องต้องคุยกัน" ผมพูดแล้วไปดึงแก้วในมือออก แต่เทอกลับสะบัดมือผมออก
 
 
 
"ฉันไม่มีไรจะคุยกับนาย" แก้วมองหน้าผมแบบเฉยชา แล้วเดินออกไปคล้องคอผู้ชายข้างๆโต๊ะ
 
 
 
"แก้วเรามีเรื่องต้องคุยกันมานี่เลย!" ผมจับเทออุ้มขึ้นบนบ่า
 
 
 
"ปล่อยๆ ปล่อยฉันซิไอ่บ้าโทโมะ" เทอได้แต่ร้องแล้วก็ทุบเท่านั้น ผมจับเทอยัดใส่รถแล้วขู่เทอ
 
 
 
 
"ถ้าเปิดประตูลงมาโดนจูบแน่ เพราะยังไงเทอก้หนีฉันไม่พ้น!" ผมพูดเล่นเอาเทอเงียบไม่กล้าโวยวาย
 
 
 
 
 
"มีอะไรก็ว่ามา !"ทันทีที่ผมปิดประตูรถเทอถามทันที  แล้วผมก็ขับรถออกมาจากผับอยู่ใกล้คอนโด
 
 
 
 
" ขอโทษ! " คงจะไม่มีคำไหนที่ควรจะพูดไปกว่านี้แล้ว
 
 
 
 
" แล้วคิดว่าหายโกธรไหม?? " แก้วหันมาถาม
 
 
 
 
 
" ฉันรู้ว่าเทอคงไม่หายโกธรกันง่ายๆ ให้อภัยฉันเถอะนะ " ผมพูดแล้วจอดรถหันหน้ามองกับเทอเพราะถึงคอนโดผมแล้ว
 
 
 
 
" นายแน่ใจว่า นายทำอะไรนายควรถามฉันก่อน! ก็ได้ฉันให้อภัยนาย " เทอหันมาพูดแล้วยิ้มให้ผม
 
 
 
 
"ขอบคุณนะ" ผมดึงเทอมากอดจนแน่น
 
 
 
 
"อะ ๆ หายใจไม่ออกแล้ว " เทอพูดแล้วแล้วแก้มแดง เขินๆหันหน้ามองนอกหน้าต่าง
 
 
 
 
 
"ไปเดินที่สวนดอกไม้ตรงนั้นกันไหม" เทอหันมาถามผม
 
 
 
 
"เอาซิปะไปกัน" ผมตอบไปแก้เขินแล้วเดินตามลงไป  แล้วเราก็เดินบนข้างฟุดบาทผมดินไปจับมือเทอ
 
 
 
 
" จับมือฉันทำไม " แก้วหันมาถามผมหน้าแดงๆ
 
 
 
 
" อยากจับจบปะ! " ผมตอบเทอกลับไป 
 
 
 
 
 
"นอนเล่นดูดาวตรงนั้นกันปะ" เทอลากผมไปตรงนั้นแล้วนอนลงกับพื้นหญ้า
 
 
 
 
"ฉันมีเรื่องนจะบอก เทอจะเชื่อฉันหรือเปล่า ! ฉันรักเธอ!" ผมนอนหันหน้าไปางเทอเราสบตากัน
 
 
 
 
"นายรักฉันตอนไหนอะ" เทอถามผมกลับเหมื่อนเทอยังไม่แน่ใจอะไรบางอย่าง
 
 
 
 
"เราเจอกันครั้งแรก" ผมพูดตอบ
 
 
 
 
 
"ที่มหาลัยอะนะ" เทอพูด แล้วลุกนั่งหันหน้ามาทางผม เราสอคนนั่งมองตากันแล้วผมค่อยตอบออกไป
 
 
 
 
 
" เปล่าทีสเปน เทออายุ16 เราเจอกันแค่แปปเดียว เราก็จากกัน แต่ดูเหมื่อนว่าโลกมันกลมทำให้เราได้มาเจอกันอีกครั้งแค่เราเจอกันอีกครั้ง ฉันก็ทำปากเสียใส่เทอไปแล้ว เวลาเทออยู่ใกล้ฉันทีไรเหมื่อนฉันจะดูนิ่งๆแต่ก็นะในใจ
 
 
 
มันไม่ใช่อย่างนั้นเลย ยิ่งฉันใกล้ชิดเทอมากเท่าไรก็ยิ่งใจเต้นมากเท่านั้น วันที่ฉันเจอเทอกอดกับกวินรู้ไหมว่าฉันต่อยผนังจนมือแตก" ผมร่ายยาว
 
 
 
 
 
"อ้อ วันนั้นฉันขึ้นไปเอาโมเดลของพี่โฟร์ มือนายพันผ้า !" เทอตอบกลับมา
 
 
 
 
"อืมวันนั้นแหระ ฉันบอกโฟร์เองให้เทอมาเอาเพราะฉันคิดถึงเทอ เราไม่เจอกันเลย" ผมพูด
 
 
 
 
"ฉันรักเธอแก้วใจ เป็นแฟนกับฉันได้ไหม ? " ผมพูดแก้วนิ่งไป
 
 
 
 
"ถ้าเทอยังไม่พร้อมก็.."
 
 
 
 
 "  ฉันก็รักนายโทโมะ " แก้วคลี่ยิ้มหวานๆให้ผมเทอหน้าแดงมากจนผมเริ่มอดใจไม่ไหวดึงเทอเข้ามากอดจนแน่น
 
 
 
 
 
   ปากเราสองคนเลื่อนมาประกบกันอย่างรู้งาน เราคงต้องการสิ่งนี้มานานใช่ไหม มันมีทั้งความหวานที่มาจากปากเทอ กลิ่นของลิปสติกที่เทอทามา ผมเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้วซิเหมื่อนมือเริ่มไปป้วนเปี้ยนแถวๆต้นคอ
 
 
 
 
 
    'อย่าทิ้งฝันเมื่อฉันจากไป อย่าร้องไห้เมื่อเราจากกัน....'   เสียงโทรศัพท์ผมดัง   เขื่อน
 
 
 
 
"สมน้ำหน้าอยากทะลึ่งเองอารมณ์ค้างเลยเห็นไหม" เทอพูดแล้วหัวเราะผมกดรับโทรศัพท์
 
 
 
 
 
"ฮันโหลครับ "  ผมพูด
 
 
 
 
"อะไรนะ ป๊อปกับฟางถูกรถชน ตอนนี้อาการสาหัสอยู่โรงพยาบาล" ผมพูดแล้วหันมองแก้วที่จากหน้ายิ้มๆ กลายเป็นหน้าจะร้องไห้
 
 
 
 
"เออๆอเดี๊ยวตามไป" ผมกดวางสาย
 
 
 
 
"เรารีบไปกันเถอะ "เทอบอกผมเราสองคนรีบวิ่งไปที่รถแล้วขับรถออกมาระหว่างทาง
 
 
 
 
  'ก็เพราะฉันหลงทางหลงอยู่กลางใจของเทอ อยู่ไหนก็ใกล้เทอเพราะว่าใจเทอกว้างใหญ่ '  กวิน
 
 
 
 
"ฮัลโหลว่าไงนะ ยกเลิกงานหมั่นแล้วขอบใจมากจร๊ะ บายๆ "  แก้วกดรับแล้วกดวางสายไป
 
 
 
 
 
พอวางสาย แก้วก็เหล่าเรื่องทั้งหมดให้ผมฟังจนจบ อ้อ แก้วไม่ต้องหมั่นกับกวินแล้ว  วันนั้นผมเข้าใจผิด
โอ๊ะโอต่อไปจะฟังเทอคนเดียวนะจร๊ะ   แก้วใจของโทโมะ
 
 
 
 
                                                                                                          จบ tomo tk
 
 
 


 
 
 
 
 
 
ความรักของ TK เป็นอย่างนี้นี่เอง  ต่อไปป๊อปปี้จะทำอะไรนะระหว่างฟางไม่อยู่เพียง 2 ชม. 
ติดตามตอนต่อไปนะ 
 

 

 

 
ฝันดีจร้า♥