หน้าที่เมียฉันจองไว้แล้ว!!

ตอนที่6 อยูข้างเสมอ^^
แก้วใจ:นั้นมันสามีฉันนี่นา!!
ฟาง เฟย์:สามี!!??
แก้วใจ:เอ่อ คือแบบว่าฉันจองเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวน่ะฮ่ะๆเลยเรียกย่อๆไปหาไอ้โมะเถอะ
ฟาง เฟย์:อื้ม
แก้วอึ้งกิมกี่เมื่อเห็นร่างใหญ่เพลบอยร้องไห้
แก้วใจ:เฮ๊ย!!เป็นไรไอ้โมะ
โทโมะ:พิมพ์ไม่รักฉันเลย....
ฟาง:ฉันว่าพวกฉันขอกลับก่อนได้ไหมแก้ว^^
แก้วใจ:อื้มจ๊ะกลับไปก่อนเลยนะเด๊วฉันจะเอาเด็กขี้แงกลับบ้านด้วย^^
เฟย์ ฟาง:จ้า^^บาย!!
แก้วใจ:โทโมะ....ฉันว่าแกเลิกคิดทิ้งพิมพ์ได้แล้วนะแกควรตั้งใจเรียนอย่างเดียวตอนนี้
หมับ!! โทโมะเข้าไปกอดแก้ว
โทโมะ:แก้ว...แกอย่าทิ้งฉันไปอีกคนนะเว๊ย ฮือๆ....
แก้วแอบอมยิ้มก่อนจะลูบหัวโทโมะด้วยความอ่อนโยน
แก้วใจ:ฉันไม่ทิ้งแกหลอกน่า^^ ตั้งแต่เด็กแล้วนี่ฉันก็อยู่ข้างแกเสมอมานะโทโมะแกไว้ใจฉันได้เพื่อนคนนี้
สัญญาว่าจะอยู่ข้างเสมอนะคะ:)
โทโมะ:ฮ่ะๆ^^
โทโมะหัวเราะแก้วก่อนจะพยุงตัวขึ้น
แก้วใจ:รู้ปล่าวว่าผู้ชายที่ร้องไห้เป็นตุ๊ด^O^
โทโมะ:หน็อย!!ยัยแก้ว
โป๊ก!!T^Tอู๊ยเจ็บชะมัดนี้แรงคนหรือแรงควาย>O<
แก้วใจ:แรงคนหรือแรงควายน่ะ-_-;;
โทโมะ:คนเว๊ยกลับบ้านเหอะ
แก้วใจ:อื้ม
แก้วกับโทโมะเดินกลับบ้านด้วยกันตามประสา สามีภรรยากันอย่างมีความสุขโดยไม่รู้ว่าระยะประชิดตัวนั้นจะทำให้
พวกเขาเผลอใจกันเอง
 
ณ ห้องนอน
แก้วใจ:โทโมะพรุ่งนี้ตื่นเช้าหน่อยนะ
โทโมะ:อืมๆ=__=
แก้วพูดเสร็จก่อนจะนอนข้างๆโทโมะ
โทโมะ:แก้ว...
แก้วใจ:หือ?
โทโมะ:เมื่อวานฉันเมามากจนปล้ำแกใช่ไหม?!!!
แก้วใจ:!!
เมื่อโทโมะถามคำถามนั้นแก้วถึงขั้นช็อค
แก้วใจ:แกเอาอะไรมาพูด!!
โทโมะ:ตอบฉันมาซิ!!
แก้วใจ:ฉันไม่ได้มีอะไรกับแกสักหน่อยแกอย่ามามั่วนิ่มน่า
โทโมะ:แก้วถ้าแกเจ็บฉันขอโทษฉันคิดว่าเมื่อคืนนี้แกคือพิมพ์น่ะ....
แก้วใจ:อืมชั่งมันเหอะเรื่องนั้นฉันไม่ใส่ใจอะไร....
แก้วพูดก่อนจะนอนหันหลังให้โทโมะ
โทโมะ:ขอบใจที่อยู่ข้างฉันมาตลอดฉันขอโทษสำหรับเรื่องเมื่อคืนวาน....
โทโมะพูดก่อนจะกอดแก้วแน่นๆ